Dagur - 16.05.1986, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 16. maí 1986
af erlendum vettvangi
Kraftaveriíavin
Sjúkraþjálfari, búsettur í Bretlandi en fæddur Ungverji,
telur sig hafa fundið upp lækningatæki, er byggir á
hljóðorku, sem hafi undraverð áhrif á fólk, dýr og jurtir.
Stephen von Mehesz er
óvenjulegur maöur, og svo létt
yfir honum, að það er því líkast
að hann undrist eigin afrek. Pó
er eitthvað púkalegt við hann
og samt er hann jarðbundnari
og raunsærri en svo að hann
verði kenndur við eilthvað dul-
arfullt; þó býr hann yfir hæfi-
leikum, sem teljast verða óvenju-
legir. Og hann hefur fundið upp
lækningavél, sem veldur undrun
vísindamanna.
Stephen von Mehesz fæddist í
Ungverjalandi 1912 og varð
snemma vitni að hæfileikum
móður sinnar til lækninga. Eitt
sinn fylgdist hann með henni,
þegar hún læknaði sjúkan fugl.
Síðar, þegar bantam-fugl, sem
hann átti vængbrotnaði, fór
hann að á svipaðan hátt, hlúði
að fuglinum inni í svefnherbergi
sínu, og vængurinn gréri fljót-
lega. Þessi hæfileiki til lækninga
fylgdi honum til fullorðinsára.
Hann minnist þess, að eitt sinn
komu börn til hans með hreyf-
ingarlausan hamstur og sögðu,
að hann væri dauöur. „Ósjálf-
rátt,“ segir hann „tók ég dýrið
upp og snerti eyra þess. Um leið
færðist líf í hamsturinn og hann
hljóp burtu hinn brattasti." -
„Hvernig átti ég að skýra þetta
fyrir börnunum," segir hann.
„Miðstöð jafnvægisskynjunar-
innar er í eyranu, og ég held að
viðbrögð dýrsins hafi eitthvað
tengst því.“ Greinilega hafði
hamsturinn alveg jafnað sig á
því, sem þjáði hann.
Svo fór, að von Mehesz gekk
í ungverska herinn og varð
major í leyniþjónustunni. Sú
reynsla, ásamt sjötta skilningar-
viti hans, þroskaði raunsæi hans
og leynda hæfileika - og reynd-
ist síðar hafa ómetanlega þýð-
ingu.
Árið 1944, þegar innrás
Sovétmanna var yfirvofandi,
flúði von Mehesz frá Búdapest
og komst að lokum til Bret-
lands. Eftir að hann hafði dval-
ið skamman tíma hjá fjöl-
skylduvini, hinum fræga kvik-
myndagerðarmanni Sir Alex-
ander Korda, reyndi hann að fá
inngöngu í breska herinn. En
þrátt fyrir þá staðreynd, að
hann var mjög fær og reyndur
leyniþjónustumaður, var hon-
um hafnað; þess í stað réði
vinnumálaráðuneytið hann sem
kyndara í gasstöðinni í Dorc-
hester.
Eftir skamman tíma í gas-
stöðinni gerðist hann strætis-
vagnastjóri. Dag nokkurn átti
hann langt samtal við einn af
farþegunum, hjúkrunarkonu,
sem varð til þess að hann ákvað
að leggja fyrir sig sjúkraþjálfun
og beinafræði. Hann lauk námi
sem sjúkraþjálfari og hefur
starfað sem slíkur síðan 1960
heima hjá sér í Dorchester.
Á starfsferli sínum hefur von
Mehesz reynt að nýta sér eigin
hugdettur í starfinu, og þá m.a.
vissa þætti úr þjóðtrú sígauna í
Ungverjalandi, nasasjón af kín-
versku nálastunguaðferðinni og
það, sem kannski skiptir mestu
máli, þá trú sína að hann væri
fæddur til þess að lækna fólk.
Eða eins og von Mehesz orðaði
það sjálfur: „Mig langaði líka til
að sanna innanríkisráðuneytinu
það, að fyrst þeir veittu mér
breskan ríkisborgararétt, þá
gæti ég gert eitthvað í staðinn
fyrir mína nýju samlanda.“
Það sem hann gerði var að
búa til hljóðbylgju-rafeinda-vél
von Mehesz, sem var árangur
margra ára tilrauna. Frumgerð-
in, (sem nú er í „skurðstofu"
hans við Hope Lodge í Dorc-
hester) er um það bil 60 sm á
breidd og 30 sm á hæð, og líkist
við fyrstu sýn hljómflutnings-
tæki. Það er með katóðugeisla-
skjá og gengur fyrir rafmagni
frá rafveitukerfinu. Það tæki,
sem síðar var framleitt til að
senda á markað er minna og
þægilegra í flutningi, kemst fyr-
ir í skjalatösku og gengur fyrir
rafhlöðum. Von Mehesz segir
þannig frá uppfinningu sinni:
„Vél mín byggist á því að
nota hljóðorku til lækninga.
Pað hefur tekið mig 12 ár að
fullmóta hugmyndina og vélina,
sem grundvallast á alveg nýjum
cðlisfræðilögmálum varðandi
hijóð. Rafmagn er notað til að
framkalla mismunandi sterkar
hljóðbylgjur, sem beint er að
Stephen von Mehesz, sem fann upp
lækningatæki, er byggir á hljóðbylgj-
um og hefur skilað undraverðum
árangri við lækningar á mígreni, bein-
brotum, vöðvaskemmdum og liðagigt.
Vélin hans von Mehesz, ekki stærri en
svo að hún kemst í skjalatösku, gengur
fyrir rafhlöðum og er því hentug til
notkunar á bændabýlum og í hesthús-
um, þar sem von Mehesz fæst við
lækningar.
þýðingarmiklum stöðum á lík-
amanum í gegnum púða, sem
hefur verið vandlega komið
fyrir. Þau grundvallaratriði,
sem vélin byggir á, eru auðskil-
in . . . En árangurinn hefur far-
ið langt fram úr því, sem ég
þorði að láta mig dreyma um.“
Enda þótt undraverður
árangur af notkun vélarinnar
byggist á einhverju því, sem
jafnvel skapari hennar á ekki
gott með að skýra, þá er talið,
að sú sérstaka tíðni sem notuð
er framkalli hljóðbylgjur, er
hafi svo kröftug áhrif á lifandi
frumur, að þær losi sig við öll
eiturefni, sem þær hafa að
geyma. Samt sem áður verður
einhver mannlegur þáttur að
koma við sögu. Eða eins og von
Mehesz komst að orði: „Stund-
um velti ég því fyrir mér, hvort
það sé vélin og ég, sem fram-
kvæmum galdurinn . . . hvort
það sé ekki einhver lækninga-
máttur í mér, sem komi við
sögu.“
Sjálfur naut ég meðferðar
vegna mjaðmagigtar. Tveir
blautir púðar voru strengdir yfir
mjöðmina, klemmur tengdar
við púðana og þræðir frá þeim í
vélina, sem síðan var sett í
gang. Meðferðin er með öllu
hættulaus og veldur ekki óþæg-
indum. Tilfinningin var einna
líkust því, að eitthvert vélrænt
krabbadýr drægi klærnar var-
lega eftir líkamanum.
Eftir svo sem 20 mínútur var
allur verkur horfinn, mér leið vel
og ég gat gengið um hinn róleg-
asti. í tvo eða þrjá daga fann ég
ekki fyrir neinu, og ætti ég
heima í Dorchester hefði ég
örugglega haldið áfram í með-
ferð.
En „kraftaverkavélin“ hefur
líka gert undraverða hluti fyrir
Hér notar von Mehesz frumgeröina af vél sinni til að lækna sjúkling með mígreni. Hann
segir ótrúlegan árangur nást við mígrenilækningar með því að tengja hljóðorkuna iljum
og fótleggjum.
annað fólk og jafnvel, svo ein-
kennilegt sem það kann að
virðast, fyrir dýr og gróður.
Pað hefur furðuleg áhrif að
setja sáðkorn í meðferð. Fræið
er sett í bómullarpoka og hon-
um stungið niður í vatn;
málmplötur niðri í vatninu,
tengdar vélinni, senda hljóð-
bylgjur gegnum vatnið og
„geisla“ fræið. Edward Vardy,
bóndi í Batcombe lét byggkorn-
ið sitt í meðferð hjá vélinni áður
en hann sáði; árangurinn met-
uppskera, 150 prósent meiri
vöxtur en af fræi, sem ekki
hafði hlotið meðferð, og var þar
að auki laus við alla sjúkdóma.
Þróttmiklar plöntur
Ég hef séð nokkur risavaxin
tómatatré í gróðurhúsi von
Mehesz, vaxin upp af fræjum,
sem hlotið höfðu meðferð. Og
tilraun með sykurrófureit, þar
sem fræin höfðu fengið
meðferð, tókst með miklum
ágætum, eins og Arthur Cox frá
Dorchester staðfesti: „Sykur-
rófnarækt er alltaf dálítið erfið
viðfangs,“ sagði hann, „en
árangurinn af þessari tilraun var
100 prósent aukning á vexti.
Rófurnar voru af tvöfaldri stærð
.rniðað við það venjulega.“
Hvað fólk snertir hefur vélin
reynst vel við lækningu á vöðva-
gigt, liðagigt, lærtaugargigt,
sumum beinbrotum, bólgum,
þursabiti og mígreni. Einn
sjúklingur með mænusigg, sem
vart varð er hann var 25 ára,
skrifar:
„Læknar hafa staðfest, að
þeir geta ekkert raunhæft gert,
þar sem ekki er vitað um neina
aðferð til að andæfa sjúkdómn-
um. Eftir fjórar heimsóknir (til
von Mehesz) veitti ég því