Dagur - 31.03.1987, Page 13

r
Yirk tímasprengja
Vín og tónlist
Hinn ógnvekjandi sjúkdómur er Þann 3. febrúar var sem sagt öllu
hrjáöi Liberace er eins og tíma- lokið. Fjölskyldan og nánustu
sprengja. „Við vitum að hún mun vinir kvöddu hann í herbergi sem
springja, en við vitunr ekki arineldur lýsti upp. Þau gæddu
hvenær," sagði Denise Collier, sér á pizzu og góðu víni og hlust-
blaðafulltrúi Liberace, þegar uðu á Chopin og Liszt. Þannig
systir hans greip inn í rannsókn- vildi Liberace deyja. Nokkrum
irnar og batt enda á sjúkradvöl stundum áður en hann dó bað
hans. Hvorugt vildi segja sann- hann um að vera færður að rúmi
leikann. móður sinnar því henni hafði
Nánustu vinir hans hjálpuðu til hann verið tengdur óvenju sterk-
við að hlífa honum, sögðu hann um böndum. Anglina systir hans,
vera með ólæknandi blóðsjúk- sem hafði annast hann síðustu
dóm, veikt hjarta og þar fram eft- mánuðina, var líka hjá honum.
ir götunum. En þann 3. febrúar Allir voru í ljómandi skapi
var hinn dáði snillingur allur. þegar Liberace dó. Hann hafði
Mörgum vikum fyrir dauða verið hamingjusamur og vildi
deyja þannig og það var ósk sem
allir viðstaddir virtu, að sögn
hans byrjuðu sögur að ganga um
að hann væri haldinn eyðni. Fyrst
nteð „fréttirnar" á prenti var dag-
blaðið Las Vegas Sun sem birti
þessi tíðindi 24. janúar, daginn
eftir að Liberace var lagður á
sjúkrahús.
Seymour Heller sem var búin
að vera einkaritari Liberace í 37
ár vísaði öllum slíkum stað-
hæfingum á bug. En fjölntiðlarnir
héldu fast við sitt. Loks kom í
ljós að læknarnir höfðu fram-
kvæmt eyðnipróf og að það hefði
reynst jákvætt. Þá gátu menn
skyndilega farið að raða brotun-
um saman. Af hverju greip systir
hans fram í fyrir læknunum og
neitaði fleiri rannsóknum? Jú,
vitaskuld vegna þess að þær voru
tilgangslausar. Liberace hafði
eyðni á lokastigi og myndi þar af
leiðandi deyja, sama hversu
margar rannsóknir hann gengi í
gegnurn.
þjónustustúlku sem varð vitni að
atburðinum.
Margir af lesendum okkar
(segir Tina) muna eflaust eftir
Liberace þegar hann spilaði í
Oslo Konserthus 16. maí 1981, á
62ja ára afmæli sínu. Þar hélt
hann 1.400 áheyrendum hug-
föngnum i þrjár klukkustundir. 1
lokin sungu allir „hann á afmæli í
dag".
„Takk, takk! Þið eruð dásarn-
leg. Það er svo yndislegt að vera
með ykkur í kvöld að ég gct varla
fengið mig til þess að krefjast
borgunar af ykkur. En ég geri
það nú samt!" sagði Liberace og
gerði orð Mae West að sínum:
„Of mikið af því góða er dásam-
legt."
Fimm til sex árum seinna var
of mikið af því góða ekki lengur
dásamlegt. Liberace hafði sýkst
af eyðni - og dó.
SS sneri úr Norsk Ukeblad nr. 10 - 3. mars
1987.
31. mars 1987 - DAGUR - 13
Það er að
opnast pokinn
1 Tímanum 19. mars birtist opnu-
viðtal við Guðmund Bjarnason,
ritara Framsóknarflokksins.
Hvergi í þessu langa viðtali örlar
á því að tekið sé á pólitískum
málefnum, heldur er um að ræða
annars vegar tilraun til að rétt-
læta þau pólitísku mistök sem
komið hafa flokknum í þá lægð
sem hann er nú í hér í kjördæm-
inu og formaður flokksins gerði
að sérstöku umræðuefni á aðal-
fundi miðstjórnar nýlega.
Hins vegar verða þar ýmsir fyr-
ir því sem ekki er hægt að kalla
annað en pólitískt skítkast, þó án
allra raka, enda þau ekki til.
Broslegt er líka að sjá hvernig
reynt er að setja einhvern geisla-
baug á Guðmund í þessu viðtali.
Hvernig hann hafi gert sitt ítrasta
til að forðast deilur, t.d. með við-
tölum við menn (sem engir kann-
ast við). Stuðningsmenn J-Iistans
hafi verið með fjölmiðlasýningu
o.s.frv. Guðmundur er þó með
aðeins 5 blaðsíður í þessu eina
Tímablaði og hefur raunar notað
það óspart og ekki síst forystu-
greinar þess til að sverta framboð
okkar og Stefán Valgeirsson.
Guðmundur segir m.a.:
„Við frambjóðendur í efstu
sætum höfum þurft að svara því
sem til okkar hefur verið beint,
bæði opnum bréfum svo og
aðdróttunum í greinaskrifum.
Að öðru leyti höfum við ekki tek-
ið þátt í þeirri fjölmiðlasýningu
sem stuðningsmenn Stefáns
Valgeirssonar hafa viðhaft. Þaðan
kom frumkvæðið að persónuleg-
um deilum þrátt fyrir varnarorð
og tilmæli um að það yrði ekki
gert. Hins vegar hlýtur það að
vera spurning hversu lengi við
getum setið þegjandi undir
slíku."
En svo lýkur viðtalinu svona:
„Ég mun því ekki taka frekari
þátt í þeirri umræðu sem fram
hefur farið í fjölmiðlum fyrir til-
stuðlan og að frumkvæði Harald-
ar M. Sigurðssonar og annarra
forvígismanna sérframboðs Stef-
áns Valgeirssonar en snúa mér
þess í stað að málefnalegri og
þýðingarmeiri viðfangsefnum."
Það er Ijómandi gott samræmi í
þessu.
Að skrifa upp söguna
Það er dapurlegt við þetta viðtal
hversu frjálslega er þar farið nteð
staðreyndir svo ekki sé meira
sagt. Minnir það dálítið á það
þegar rússnesk stjórnvöld um-
skrifuðu söguna þannig að hún
félli sem best að því sem passar
henni hverju sinni.
Því miður er ekki rúm í þessu
blaði til að svara þessari löngu
réttlætingarrullu, en mig langar
þó að drepa aðeins á ein tvö eða
þrjú atriði.
Sundrung félaga
Annað atriði langar mig að minn-
ast á og það eru þær ásakanir að
það séu þeir framsóknarmenn
sem bjóða fram J-listann, sem
eru að sundra flokknunt og
félögunum.
Þar er um að kenna vinnu-
brögðum meirihlutans frá upp-
hafi og áfram þar til hann hafði
komið í veg fyrir BB-framboð.
Hér á Raufarhöfn stóðum við
t.d. framnti fyrir því að a.m.k.
tveir þriðju hlutar félagsmanna
ætluðu að segja sig úr flokknum
vegna þessara vinnubragða. Við
tókum það ráð að segja okkur úr
kjördæmissambandinu frekar en
að splundra þessum hópi sem
m.a. stendur hér að meirihluta-
samstarfi í sveitarstjórn.
Þetta skilja kannski ekki þeir
sem ráða ferðinni hjá kjördæmis-
sambandinu en við því er heldur
ekkert að gera.
Annir eða leti
Ýmsir pólitískir andstæðingar
Stefáns Valgeirssonar hafa óspart
stimplað hann sem fyrirgreiðslu-
pólitíkus, og á það að vera mjög
ljótt, þó frekari skýringar fylgi
ekki.
Stefán hefur verið manna ólat-
astur við að hjálpa stofnunum,
fyrirtækjum, sveitarfélögum og
einstaklingum þegar þeir hafa til
hans leitað. Oft er erfitt að kom-
ast álciðis í kerfinu og stofnunum
Reykjavíkur og mjög oft hefur
Stefán getað liðsinnt í þeim
glímum.
Þetta hefur farið talsvert í
taugarnar á þeim sem annað
hvort ekki vilja eða nenna að
standa í slíku. og frá þeim er það
komið að sé ljótt að standa í
„fyrirgreiðslum".
Guðmundur segir:
„Sumir þingmenn eru ósínkir á
að hæla sér af verkum sínum og
telja að þeir hafi öðrum fremur
átt þátt í að leysa úr ýmsum
vanda og annast fyrirgreiðslur
sem í flestum tilfellum eiga þó að
ganga fram eftir réttum reglum
og eru ekki eins manns verk."
Já, það er freistandi að sletta
svolítið, en það þarf líka aðgæslu
við það því geislabaugurinn er
brothættur.
Ég mun ekki eyða meira rýrni
hér í þetta viðtal en langar til að
hnýta hér aftan við vísu sem
bóndi einn eyfirskur setti saman
eftir lestur viðtalsins við
Guðmund:
Þarna er að vakna þingmaður,
það er að opnast pokinn,
það lofargóðu að Guðmundur
geispar þó í lokin.
Gunnar Hilmarsson.
Borgarbíó
U\ u(jouí faUhig in love.
For (hc* first ume.
LÖCAS
Þriöjud. kl. 9.00
„Lúkas“
Þriðjud. kl. 11.00
Öfgar
DV
Morgunbl. ★★★
Þjóðviljinn ★★★
Passa-
myndir
Gott úrval
mynda-
ramma
nonðun
mynd
LJÓSMYN DASTOFA
Sími 96-22807 • Pósthólf 464
Glerárgötu 20 602 Akureyri
Óskum eftir að ráða
í eftirtalið starf
Afgreiðslu úr kjötborði auk aðstoðar við kjötvinnslu.
Vinnutími frá kl. 8-13.
Upplýsingar veitir verslunarstjóri. Ekki í síma.
MATVÚRU
MARKAÐURINN
Kaupangi.
Guðinundur
Valgerður
Jóhannes
Ólafefirðingar
Verðum í Videó-Skann miðvikudagskvöld
1. apríl.
Frambjóðendur B-listans
í Norðurlandskjördæmi eystra.