Dagur - 17.02.1988, Blaðsíða 7

Í7.?ébrúar4988’-DAGUR'—7
Sullast í krapi í Sandá, á Auðkúluheiði.
langt fram eftir og fært væri. Síð-
an ætluðu þeir að taka flugvélina
á vagn og draga hana þannig, á
jeppum að vörubílnum. Þeim
gekk illa með vagninn, sem var
nokkuð þungur, líklega ein 800
kg tómur, og einnig var bíllinn
sem átti að draga hann líka of
þungur. Það var því ákveðið,
þegar búið var að koma flugvél-
inni á hjólin og gera hana klára til
flutnings, að taka hana í tog aftan
í einn jeppann sem við vorum
með og flytja hana þannig að
vörubílnum.
Það varð niðurstaðan að tlug-
vélin var fest aftan í Broncojeppa
sem félagi okkar Ágúst Friðgeirs-
son, vanur og góður fjallamaður,
var á og tók hann að sér að draga
vélina noröur heiðina, að vörubíl
Ómars og félaga hans. Það var
lagt ,af stað um miðjan dag og vél-
Þakið sett á björgunarstöðina.
það gerðist einmitt þarna þegar
við áttum eftir um það bil
þriðjunginn af leiðinni til Hvera-
valla. Þá átti aö grípa til vara-
dekksins en það reyndist ekki
vera í lagi. Þá voru góð ráð dýr
og ekki dugði að drepast ráða-
laus. Dekkið var affelgað og
kaðli vafið utan um felguna og
dekkiö sett utan um allt saman.
Á þessu var keyrt til Hveravalla
og alla leiðina heim og dugði vel.
Þessi ferð tók u.þ.b. 20 tíma því
við komum heim klukkan átta
um morguninn, þegar venjulegt
fólk var að fara á fætur.“
Oft verið bölvað bras
- Hvaða fjallaferð með sveitinni
finnst þér skemmtilegust?
„Það eru alltaf aö koma upp
skemmtileg atvik í þessum
ferðum. Það hefur oft verið bölv-
að bras sem gerir ferðirnar
skemmtilegar, svona eftir á. Það
var mjög skemmtiíeg ferð þegar
við fórum að leita að stað fyrir
björgunarskýlið Sandárbúð.
Húsið var byggt hér á Blönduósi
og svo fórum við á snjóbíl til að
kanna með stað fyrir það í maí
1971. Þá var það mikill snjór á
heiðinni að það sá nánast ekki á
dökkan díl en var komið krapa-
sull í lautir en færi fyrir snjóbíl-
inn þó ágætt. Við fundum húsinu
stað á móabarði við Sandá, fyrir
framan Ullarkvísl.
Þegar því var lokið var það
mikið eftir af deginum að við
ákváðum að heimsækja kunn-
ingjafólk okkar á Hveravöllum.
Það var rennifæri þegar var kom-
ið svo langt inn á heiðina, hægt
að fara nánast beint af augum og
mjög fallegt veður, blæjalogn og
glampandi sól. Útsýnið af fellun-
um var alveg stórkostlegt.
Síðan fórum við í aðra ferð fyr-
ir þremur árum, í sama tilgangi
því Sandárbúð verður að víkja
fyrir framkvæmdum við Blöndu-
virkjun, hún lendir í miðju lón-
inu og vatnsdýptin verður líklega
um þakskeggið á húsinu. Þá ferð
fórum viö þrír saman á vélsleðum
1. maí, þá var mikið fannfergi á
heiðinni og við lentum í mjög
góðu veðri. Færðin og veðrið
freistuðu okkar og við fórum þá á
Hveravelli og vestur í Þjófadali.
Frúin var tekin í tog
Það var fyrir nokkrum árum að
við vorum búnir að ákveða að
fara til Hveravalla um jólaleytið.
Viö vissum að það var harðfenni
á hálendinu en veðráttan var
þannig að við lögðum ekki upp
fyrr en daginn fyrir gamlársdag.
Við lögðum af stað nokkuð
tímanlega um morguninn og fór-
um á fjórum jeppum. Færðin var
eins og best verður á kosið, harð-
fenni yfir öllu og nánast hægt að
fara þetta beint af augum. Eg
man að ferðin frá Blönduósi til
Hveravalla tók ekki nerna rétt
um fjóra tíma en það var svipað-
ur tími og þessi leið var farin að
sumrinu, á þessum árum, en veg-
urinn hefur batnað mikið síðan.
Þegar við áttum 10 til 15 km
ófarna til Hveravalla mættum við
tveimur bílum sem höfðu komið
sunnan yfir heiðar. Þarna voru á
ferð fylgisveinar Ómars Ragnars-
sonar sem ætluðu að hitta hann á
heiðinni. Ómar var þá á leið til
Hveravalla með mönnum frá
flugmálastjórn, til að sækja
„Frúna" þ.e.a.s flugvélina hans.
Hann hafði hvolft henni við
Hveravelli um jólin. Það talaðist
þannig til milli okkar og þeirra,
að við dokuðum við á Hveravöll-
um, þar til Ómar kæmi þangað
og veittum aðstoð við að koma
„Frúnni“ til byggða, ef með
þyrfti.
Ómar og félagar hans voru á
vörubíl með drifi á öllum hjólum
og ætluðu þeir á honum eins
in var dregin um 20 km leið.
Þetta gekk ágætlega en þurfti þó
aðeins að gæta sín þar sem snjór-
inn var iinari. Það fór að snjóa
um það leyti sem við lögðum af
stað og komið nýsnævi ofan á
harðfennið svo þar varð aðeins
að velja leiðirnar. Það var dálítið
puð að koma vélinni yfir árnar,
Þegjanda, Beljanda og Seyðisá,
því þær voru opnar og voru að
þeim hnéháar skarir. Það þurfti
að lyfta vélinni fram af skörunum
og svo upp á þær hinum megin.
Þetta gekk allt saman vel.
Við Kúlukvísl mættum við
vörubílnum. Vélin var sett á pall-
inn á vörubílnum, en snjókoman
óx jafnt og þétt og var færðin tek-
in að þyngjast verulega. Allir
voru á traustum og góðum bílum
þannig að ferðin gekk vel og við
vorum komnir heim um klukkan
níu um kvöldið. Þetta var mjög
ánægjulegur dagur.“
- En svona í lokin hvað heldur
þú að sé erfiðasta leit sem sveitin
hefur tekið þátt í?
„Það er örugglega leit aö flug-
vél sem fórst á Tvídægru vorið
1981. Það var mjög umfangsmikil
leit og stóð yfir í marga daga.
Aftur á móti tókum við þátt í
flestum leitum árið 1973. Það ár
vorum við þátttakendur í þremur
talsvert umfangsmiklum leitum
auk margra smærri verkefna.“
Dagur þakkar Gunnari fyrir
spjallið og óskar Slysavarnafélagi
íslands og öllum björgunarsveit-
um þess alls góðs á komandi
árum. | h
Dyttað að Sandárbúð.
Það veröur heitt í kolunum
í Sjallanum um helgina
Stórsýningin
Allt vitlaust í Sjallanum
með eina víðáttumestu stórsýningu
hérlendis um árabil,
þar sem tónlist, tjútt og tíðarandi
sjótta áratugarins fá nú steinrunnin hjörtu
til að slá örar.
Skemmtun sem slegið hefur
öll aðsóknarmet,
aðeins þessa einu helgi í Sjallanum.
Stórhljómsveitin Fuglarnir
undir stjórn Gunnars Þórðarsonar ásamt
hinum frábæra fímmtán inanna dansflokki
Rock í viðlögum
og ekki iná gleyma söngsveitinni
The Bees
Miða- og borðapantanir í símum
22970 og 22770.
opmr* ow
SúMUtn
Borðapantanir í síma 22970.