Dagur - 08.03.1988, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - 8, mars 1988
Ferðamálafélag Húsavíkur og nágrennis:
,,Svona félög eru nokkurs
konar kjaftaklúbbar“
- viðtal við Einar Hjartarson og Pétur Snæbjömsson
„Þegar menn koma heim eftir svona fund fara þeir oft að hugsa málin öðruvísi og eftir árið getum við kannski séð
einhverja nýja markaðsmöguleika, sem eiga rætur sínar að rekja til þessa fundar.“ Einar Hjartarson og Pétur Snæ-
bjömsson.
Ferðamálafélag Húsavíkur og
nágrennis hélt umræðufund
um ferðamál laugardaginn 20.
febrúar. Bjarni Sigtryggsson.
aðstoðarhótclstjóri á Hótel
Sögu var fyrirlesari á fundinum
sem var öllum opinn. Einar
Hjartarson verslunarfulltrúi
Kaupfélags Þingeyinga er for-
maður Ferðamálafélagsins.
Aðrir í stjórn eru: Guðlaug
Ringsted ritari, Auður Gunn-
arsdóttir gjaldkeri, Björn Sig-
urðsson og Pétur Snæbjörns-
son.
Eftir fundinn ræddi Dagur við
Einar og Pétur. Pétur, sem er
hótelstjóri á Hótel Húsavík varð
fyrst fyrir svörum: „Pað er eitt af
hlutverkum félagsins að halda
siíka fundi. Svona félög eru eig-
inlega nokkurs konar kjafta-
klúbbar. Á meðan þau hafa enga
peninga geta þau ekki starfað
öðruvísi en sem kjaftaklúbbar, í
því formi að miðla, safna saman
upplýsingum og skoðunum og láta
menn hittast og ræða málin. En
einnig verður prófað að halda
námskeið.
Hluti af tilgangi félaganna er
að halda umræðufundi um túr-
ismann almennt og það vorum
við að gera á laugardaginn. Okk-
ur finnst eðlilegt að þessir fundir
séu öllum opnir sem áhuga hafa
og maður veit aldrei hvenær eða
frá hverjum stóra hugmyndin
kemur.“
- Kom hún fram á fundinum?
„Það getur vel verið að ein-
hverjir neistar hafi kviknað. Á
umræðufundi fáum við fyrirles-
ara til að vera leiðandi og koma
með punkta til umhugsunar og til
að skapa umræður í kringum. í
þessu tilfelli var Bjarni Sigtryggs-
son fyrirlesari. Allt síðasta ár
höfum við rætt um það í félaginu
að halda meira af svona fundum,
halda þá örar og fá fyrirlesara úr
hinum og þessum greinum, það
er ekkert að því að fá fleiri aðila
til og aldrei að vita hvað getur
nýst okkur.“
Og Einar bætir við: „Eitt af því
sem við höfum að undanfömu
verið að starfa að er samvinna
ferðamálafélaganna hér í ná-
grenninu, í Kelduhverfi og
Mývatnssveit. Pétur var kosinn í
viðræðunefnd við Mývetninga.
Þetta er eitt markaðssvæði og við
teljum það eðlilegt, ef við förum
í útgáfu bæklinga þegar fram líða
stundir, að einn bæklingur sé fyr-
ir þetta svæði. Þegar ferðamenn
koma inn á þetta svæði vilja þeir
hafa einn bækling sem þeir geta
farið eftir og séð hvað boðið er
upp á hverjum stað en ekki’
þurfa að vera með þrjá bæklinga
upp á vasann og koma því öllu
saman. Par fyrir utan er ódýrara
að fara út í sameiginlega útgáfu
og því fylgir ótvíræð hagræðing.“
- Pétur, er ekki samkeppni
milli aðila í ferðamannaþjónustu
á þessu svæði?
„Gegnum árin hefur verið fár-
ánleg samkeppni milli aðila sem í
raun em ekki í neinni samkeppni.
Menn bægslast þetta ævinlega
hreint og halda að náunginn sé
eitthvað að ræna af sér, sem hann
er alls ekkert að gera á þeim vett-
vangi sem við eigum við, þessum
erlendu ferðamönnum sem eru á
landinu. Auðvitað keppa menn
alltaf svolítið svona „lókalt“ en
hvað markaðsöflunina varðar er
þetta ekki málið. Auðvitað má
segja að sem slíkt sé ísland einn
markaður. Þegar ferðamaðurinn
er búinn að ákveða að fara til
íslands þá þurfum við að ná
sambandi við hann og þá hefur
hvert og eitt fyrirtæki ekkert ein-
asta bolmagn til þess en heil hér-
uð sameinuð gætu eflaust gert
það.
Pað er til þarna vettvangur sem
eru ferðamálafélögin og þau sam-
einast síðan í þessum ferðamála-
samtökum landshlutanna. Það
má ekki skilja okkur þannig að
við séum að kljúfa okkur út úr
Ferðamálasamtökum Norður-
lands, við erum einungis að örva
markaðssamband hér á þessu
svæði og hvers konar fræðslustarf.
Landfræðilega er það mögulegt
,að halda eins eða tveggja daga
námskeið hér og gefa fólki úr
nágrannabyggðunum kost á því
að koma, það kostar það ekkert
nema keyra sig á staðinn. Við
verðum með sölunámskeið 19.
mars. Þó að ferðaþjónusta sé sér-
stök er hún ekki svo sérstök að
námskeiðið þurfi að vera lokað
öðrum og það verður fyrir fólk í
þjónustugreinum, t.d. deildar-
stjóra í þjónustufyrirtækjum
þannig að þeir geti hugsað um
hvernig eigi að iaga sig að mark-
aðinum."
- Var fundurinn á laugardag-
inn fjölsóttur?
„Þarna mætti bæjarstjórnin að
megninu til og það var mjög flott.
Hún sýndi þarna og sannaði enn
einu sinni áhuga sinn á þessum
málaflokki. Ég hugsa að færa
megi nokkuð gild rök fyrir því að
það hafi fá sveitarfélög eytt jafn
miklu í túrisma og Húsavík-
urbær. Við vorum ekki eins
ánægðir með aðsókn starfandi
aðila í greininni en taka má tillit
til að ekki var mikill fyrirvari á
þessum fundi.“
- Fannst ykkur fundurinn skila
árangri?
„Arangur af svona fundi getur
komið í ljós seinna. Þá á ég við
að þarna var haldinn fyrirlestur
um sölumál og markaðsmál,
þarna kemur aðili með sögur um
að aðilar hafi gert þetta eða hitt
og fengið ferðamenn til sín út á
það. Þegar menn koma heim eftir
svona fund fara þeir oft að hugsa
málin öðruvísi og eftir árið getum
við kannski séð einhverja nýja
markaðsmöguleika sem eiga ræt-
ur sínar að rekja til þessa fundar,
þótt hann skili ef til vill ekki ár-
angri sem kemur í ljós á þessu
surnri."
- Einar, þú varst nýlega kjör-
inn formaður félagsins, kemur þú
inn með nýjar og ferskar hug-
myndir?
„Ég er lærlingur á fyrsta ári og
hef verið að lesa fundargerðir og
annað til að koma mér inn í
málin. Ég þekki ekki forsögu
ýmissa vandamála hér heima
fyrir, horfi þar af leiðandi ekki á
hana og vinn bara að því að
koma málum í framkvæmd fram
hjá öllum hrepparígum og erjum
milli manna sem ég hef ekki hug-
mynd um hverjar eru. Svo frétti
ég kannski eftir nokkur ár hvað
ég hef verið að sigla tæpt milli
skers og báru.“
„Það er viss „lógik“ í því að fá
aðkomumann, eins og Éinar er,
til að vera formaður í þessu
félagi,“ sagði Pétur. „Það er
staðreynd að nú þegar, eftir að
Einar tók við formennskunni,
hafa komið upp mál sem ekki
hafa verið rædd áður. Menn vilja
náttúrlega ekki hafa neinn
hrepparíg en hann verður samt
ósjálfrátt til af sambandsleysi.
Um leið og menn fara að tala
saman þá slokknar á öllu slíku."
„Kaupfélagið hefur ekki mikið
sinnt þessum ferðamálum í gegn-
um tíðina,“ sagði Einar. „Samt
er það með stærri aðilum í ferða-
málum sýslunnar. Það rekur úti-
bú á Fosshóli, Laugum, Reykja-
hlíð og við Laxárvirkjun. Mikið
af veltunni í Mývatnssveit er yfir
sumarið og hér á Húsavík einnig,
í verslun og þjónustu sem við
seljum. Við rekum hér kjöt-
vinnslu og bakarí og yfir sumarið
byggist mikið á því að hótel og
aðrir sem eru í ferðaþjónustu
versli við okkur. Kaupfélagið
starfar hér á sex þúsund manna
markaði sem breytist í tíu þúsund
manna markað á sumrin. 40%
aukning í nokkra mánuði er ekki
lítil, þetta er hreinlega eins og
útflutningur sem viðskiptavinur-
inn borgar flutningskostnað af.
Ég tel að mesta vandamálið
hjá okkur, í sambandi við ferða-
málaiðnað, sé hin ýmsa þjónusta
sem okkur vantar. Við getum
nefnt sem dæmi að hér vantar
áfengisútsölu, þjónustu við fólk
sem þarf að kaupa gleraugu, hér
er ekki úrsmiður og fleira mætti
nefna. Ef þessir hlutir væru til
staðar færi fólk miklu síður í
burtu. Áður en menn fara að
hafna áfengisútsölu í fjórða sinn
ættu þeir að athuga það mjög
gaumgæfilega hvað við töpum
miklu út úr héraðinu. Við getum
tekið Selfoss sem dæmi, þegar
áfengisútsalan kom þurftu engir
Árnesingar lengur að fara með
konurnar sínar í Hagkaup.“ IM