Dagur - 02.07.1988, Síða 8
8— DAGUR -2í;ÍÚIí 1988
Stofiiun
sem allir eiga
og allir nota
- símahliðin á Pósti og síma skoðuð
Póstur og sími er ein þeirra
stofnana sem óhœtt er aðfull-
yrða að allir landsmenn eigi
einhver viðskipti við dag
hvern. Póstsendingar og sím-
notkun er nokkuð sem til-
heyrir hinu daglega lífi í
þessu upplýsinga- og neyslu-
þjóðfélagi og þar eru undan-
tekningarnar sennilega telj-
andi á fingrum annarrar
handar. Með hliðsjón af
þessu er ekki óeðlilegt að líta
aðeins inn fyrir veggi
umrœddrar stofnunar og sjá
hvað þar fer fram. Við skul-
um líta á það sem við getum
kallað „símahliðina“ á stofn-
uninni.
í Landsímahúsinu við Austur-
völl er að finna elstu símstöð
landsins og sennilega þá elstu
sinnar tegundar í Evrópu, að
sögn Thors Eggertssonar yfir-
manns sjálfvirkra stöðva á
Reykjavíkursvæðinu. Fyrstu
4000 númerin voru tekin í notkun
1. janúar árið 1932 og allt til árs-
ins 1964 voru þessar stöðvar sett-
ar upp nýjar um allt land.
Þessar stöðvar ganga undir
nafninu „500 veljara stöðvar" og
er nafnið til komið vegna tækni-
legrar uppbyggingar kerfisins.
Að koma inn í salinn þar sem
10.000 númer eru þjónustuð með
þessum gömlu mótordrifnu velj-
urum, er líkast því að koma inn á
skrifstofu þar sem einhver hundr-
uð vélritunarstúlkna hamast við
starf sitt á gömlum ritvélum.
Upphaf og endir símtala lýsir sér
sem smellur og síðan tilfærsla á
armi og þessu er erfitt að lýsa
nánar í orðum.
Eftir að hætt var að setja upp
500 veljara stöðvarnar hófst upp-
setning svokallaðra hnitveljara-
stöðva. Þessar stöðvar eru eins og
hinar fyrri, „mekanískar" en þó
talsvert fljótvirkari og fyrirferð-
arminni en þær gömlu. Hljóðin
eru hins vegar þau sömu. Nú á
dögum eru hins vegar aðeins sett-
ar upp svokallaðar „digital“
stöðvar.
Eins og ævagamall
plötuspilari
í næsta sal er ástandið svipað þó
svo að þar sé ekki að finna nema
um 8000 númer af þessari gerð.
Þar í einu horninu er hins vegar
að finna fyrirbæri sem lætur lítið
yfir sér en hefur þó svarað okkur
öllum samviskusamlega hvenær
sólarhringsins sem við höfum
hringt. Þarna er auðvitað átt við
hina einu sönnu klukku sem svar-
ar hringingum í númerið 04.
Þægileg rödd Sigríðar Hagalín
leikkonu hefur allt frá árinu 1964
hljómað af seguldiskinum sem
fer að snúast um leið og númerið
svarar. Tækið líkist einna helst
ævagömlum plötuspilara sem er
þó frábrugðinn öðrum að því
leyti að hann hefur þrjá arma.
Einn armurinn les klukkustund-
irnar, annar mínúturnar og loks
les sá þriðji sekúndurnar með tíu
sekúndna millibili. Öllu er þessu
stjórnað af tæki sem gefur frá sér
rafpúlsa. Nákvæmni klukkunnar
ætti að duga okkur flestum því að
sögn Thors á skekkjan undir
Sigríður Flygenring varðstjóri í „aksj«n“.
Thor Eggertsson yfirmaður sjálfvirkra stöðva á Reykjavíkursvæðinu stendur
við „500 veljara stöð“. Þrjár raðir eins og þessi þjóna samtals 60 númerum.
Myndir: ET
„Fólk gleymir oft að við erum staddar hér fyrir sunnan,“ segir Hrönn Rasm-
ussen. I baksýn sér í hluta af erlendu símaskránum sem upplýsingaþjónustan
byggist á.