Dagur - 26.07.1988, Side 4

4 - DAGUR - 26. júlí 1988
OTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR, 800 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 70 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 530 KR.
RITSTJÓRAR:
ÁSKELL ÞÓRISSON (ÁBM.)
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ANDRÉS PÉTURSSON
(Reykjavík vs. 91-17450, pósthólf 5452, 105 Reykjavík),
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BJÖRN JÓHANN BJÖRNSSON
(Sauðárkróki vs. 95-5960), EGGERT TRYGGVASON, EGILL BRAGASON,
FRÍMANN HILMARSSON (Blönduósi vs. 95-4070),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, KRISTJÁN JÓSTEINSSON,
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON (íþróttir), STEFÁN SÆMUNDSSON,
VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
LJÓSMYNDARAR: GUÐMUNDUR HRAFN BRYNJARSSON,
TÓMAS LÁRUS VILBERGSSON,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Ferð sem engiim fer!
í viðtali við framkvæmdastjóra Náttúruvernd-
arráðs, sem birtist í einu dagblaðanna sl. vor
kom m.a. fram að það vantaði hnitmiðaðri
stjórnun á ferðamannastraumnum, meiri
dreifingu yfir fleiri svæði til að jafna álagið og
fullkomnari uppbyggingu á ferðamanna- og
útivistarstöðum. Þetta telur framkvæmda-
stjórinn að náist aðeins fram með markvissri
fjármögnun og hnitmiðaðri langtíma ferða-
málastefnu.
Undir þetta skal tekið af hálfu Dags um
leið og þess er getið, að á sl. vetri var sam-
þykkt á Alþingi þingsályktun sem lögð var
fram af Unni Stefánsdóttur varaþingmanni
Framsóknarflokksins ásamt fleirum, um mót-
un opinberrar ferðamálastefnu.
Fáar þjóðir hafa jafn greiðan aðgang að
landi sínu og við íslendingar. Hér er lítið um
höft og lokanir á einstökum svæðum. Norð-
menn eru að reyna að losa sig úr viðjum slíkra
hafta og greiða fyrir almenningi að skoða eig-
ið land.
En kunnum við að meta þá sérstöðu sem
við búum við og þá miklu möguleika sem
þessi greiði aðgangur að landinu okkar býður
upp á? Þeirri spurningu verður ekki reynt að
svara hér, en líklegt má telja að ferðir íslend-
inga um eigið land hafi ekki aukist í sama
mæli og ferðir þeirra til útlanda í sumarleyf-
um.
Nýlega birtist í einu dagblaðanna saman-
tekt á kostnaði hjóna við hugsanlega hálfs-
mánaðarferð um landið. Niðurstaðan var sú
að ferðin kostaði um 270 þús. kr. Þar af var
rúmlega helmingur vegna bílaleigubíls, en
hjónin voru látin aka um á fínum jeppa. Fram-
kvæmdastjóri Ferðaskrifstofu ríkisins svaraði
því til þegar þessi ferðasaga var borin undir
hann, að í þau 14 ár sem hann hefði starfað að
ferðamálum hefði hann aldrei orðið vitni að
því að íslendingar hafi tekið bílaleigubíl í hálf-
an mánuð til að ferðast um eigið land. Það er
því ljóst að skrifborðsferðalag það sem hér
hefur verið gert að umfjöllunarefni er ekki
raunhæft dæmi um kostnað íslendinga við
ferðalög innanlands. Þetta er ferð sem eng-
inn fer.
Það verður að viðurkennast, að aðstaða
víða um landið, til þess að taka á móti ferða-
mönnum er ekki sem skyldi. Ástæða þess er
fyrst og fremst fjárskortur sem nauðsynlegt er
að leysa á einhvern hátt. Hvernig það verður
gert er viðfangsefni stjórnvalda sem vonandi
verður fjallað um í tengslum við mótun opin-
berrar ferðamálastefnu. V.S.
viðtal dagsins
„Kaupleiguíbúðakerfið
má ekki verða til að draga úr
félagslegum Mðabyggmgum“
- segir Sigríður Stefánsdóttir í viðtali dagsins
Kaupleiguíbúðir eru nýjasta
framlag ríkisstjórnarinnar til
húsnæðismála. Þar sem hér er
um algera nýjung að ræða leik-
ur eflaust mörgum forvitni á að
kynna sér hvað er á ferðinni.
Sigríður Stefánsdóttir, bæjar-
fulltrúi, hefur kynnt sér þessi
mál, en hún þekkir félagslega
íbúðakerfið vel þar sem hún á
sæti í stjórn verkamannabú-
staða á Akureyri og í félags-
málaráði sem sér um leigu-
húsnæði bæjarins.
- Sigríður, þú hófst máls á
nauðsyn þess að bæjarstjórn
kynnti sér vel málefni kaupleigu-
íbúða á síðasta bæjarstjórnar-
fundi.
„Já, ég fór fram á umræður í
bæjarráði og innan bæjarstjórnar
um stefnuna í þessum málum því
Ijóst er að hér er um nýtt kerfi að
ræða, kerfi kaupleiguíbúða, sem
leggur miklar byrðar á sveitarfé-
lögin og þurfa þau að taka á sig
umtalsverðar fjárhagsskuldbind-
ingar vegna þess. Því er mikil-
vægt að ræða innan bæjarstjórnar
hversu mikið bærinn treysti sér til
að leggja til húsnæðismála. I
öðru lagi er spurningin hvernig
við ætlum að skipta því fé sem
við leggjum í húsnæðismál á milli
kerfa verkamannabústaða,
kaupleiguíbúða og leiguíbúða.
Ég vil vekja athygli á því að
kaupleigukerfið er bæði almennt
og félagslegt. í þriðja lagi er
spurningin sú hvernig Akureyrar-
bær eigi að standa að framkvæmd
kaupleigukerfisins.
Hér er um mjög flókið kerfi að
ræða því innan kaupleigukerfis-
ins eins verður um að ræða fimm
undirkerfi. Því er ljóst að sam-
skipti við Húsnæðisstofnun ríkis-
ins verða mjög flókin og einnig
við fólkið sem fer í kaupleigu-
íbúðir. Mér finnst mjög mikil-
vægt að rætt verði hvernig eigi að
standa að þessum málum.
Það er mjög gott að aukin fjöl-
breytni er að verða í húsnæðis-
kerfi landsins með tilkomu
kaupleiguíbúða og ég hafði
bundið vonir við að kaupleigu-
kerfið myndi bæta við félagslega
möguleika í húsnæðiskerfinu. Því
miður sýnist mér að málin gætu
þróast á þann veg, bæði af hálfu
ríkisins og sveitarfélaga, að ekki
verði varið meira fé til félags-
legra íbúðabygginga en verið
hefur. Ef kaupleiga á að vera við-
bót við verkamannabústaðakerf-
ið þá verða bæði ríki og sveitar-
félög að vera tilbúin til að setja
umtalsverða fjármuni í þennan
málaflokk til viðbótar því sem nú
er. Því miður virðist ríkið ætla að
framkvæma kaupleigukerfið að
hluta á kostnað verkamannabú-
staðakerfisins. Ef Akureyrarbær
ætlaði að leggja sömu upphæð í
húsnæðismál á næsta ári og hann.
gerir á þessu ári, og hluti þess fjár
rynni til kaupuleigukerfisins - þá
þýddi það að færri íbúðir yrðu
byggðar á félagslega sviðinu.
Staðreyndin er sú að með
hverri íbúð sem byggð er með
kaupleigukerfinu þarf sveitarfé-
lagið að leggja fram 15 prósent
íbúðarverðs á móti 8,5 prósent-
um sem er hluti sveitarfélags af
verði íbúðar í verkamannabú-
staðakerfinu. Reyndar er von um
endurgreiðslu þessa fjármagns í
kaupleigukerfinu, en þær greiðsl-
„Vantar fagra kroppa“
- smiðirnir Pétur og Hilmar við endurbætur á
Sundlaug Sauðárkróks
Þeir Pétur Helgason og Hilmar Aadnegaard reyndu að telja blaðamanni trú
um að þeir væru að byggja undirstöður fyrir vatnsrennibraut. Mynd: bjb
Verið er að koma fyrir nýju
grindverki í kringum Sundlaug
Sauðárkróks og var byrjað á
vesturhliðinni þar sem stein-
kanturinn, sem fyrir var, var
fjarlægður. Setja á í staðinn
rammgirt járngrindverk þann-
ig að mun erfiöara verður fyrir
nátthrafna að klöngrast yfir
hana, nánast ógjörningur, en
mikið var um það að fólk fór í
laugina að nóttu til og stakk
sér til sunds. Vona menn nú að
slíkt muni heyra sögunni til
með tilkomu nýja grindverks-
ins.
Þegar blaðamann Dags bar að
garði fyrir skömmu í úrhellisrign-
ingu voru tveir fílefldir smiðir að
störfum við að reisa vegg undir
grindverkið. Þeir Pétur Helgason
og Hilmar Aadnegaard reyndu
að telja blaðamanni trú um að