Alþýðublaðið - 20.08.1921, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐÖBLAÐIÐ
þjóðinni einhuga uadir sitt merki
í baráttunni við enskt hervald og
auðvald og fulitrúa þess í Ulster
í Norður-írbndi.
Frá þessurn tfma hefir verið
sannkölluð ógnaröld á írlandi —
blóðug barátta milli Sinn Fein og
Englendinga. Hinir fyrri hafa lýst
því yfir, að írskt Iýðveldi sé stoln*
að og kjörið de Valera forseta
þess, en Arthur Griffith, stofnanda
Sinn Fein fiokksins, varaforseta.
> Foringjar íra hafa átt erfiða að-
stöðu gagnvart hervaldi Breta.
Margir þeirra hafa setið langan
tíma í fangelsum Englendinga, á
meðal þeirra Gtiffith. En ekkert
hefir megnað að bæla niður kjark
og þrantseigju írsku sjálfstæðis-
mannanna. Alt landið hefir Iogað
í einu ófriðarbáli og á þvf virðist
ekki munu geta orðið annar endir
en sá, að Bretar viðurkenui full
komið sjálfstæði írska lýðveldisins,
sem Sinn Fein hefir stofnað.
Enn sem komið er hefir þó
enska stjórnin ekki viljað fallast
á kröfur Sinn Fein. Þrauta úrræði
hennar var að fá samþykt f enska
þinginu Iög um tvö þing f írlandi,
annað fyrir Suður-írland, hitt fyrir
Norður Irland, og áttu þau að
hafa mjög takmarkað valdsvið.
írland átti eftir sem áður að lúta
æðstu stjórn Englands og hafa
nokkra fulltrúa á þingi þess.
Þetta vill Sinn Fein fiokkurinn
vitanlega hvorki heyra né sjá.
Hann kveðst reiðubúinn til þess,
að leggja alt í sölurnar til þess,
að afia Irum fullkoinins sjálfstæðis
og vili í engu slaka á sfnum sjálf
stæðiskröfum. Nú hefir undanfarið
staðið fundur f London með ensku
stjórninni og fulltrúum Sinn Fein
og Uisterbúa de Valera og James
Craig til þess að ráða til iykta
írsku málunum. En samkvæmt
nýjustu símskeytum eru Ifkurnar
litltar til þess, að máisaðilar verði
ásáttir.
Má þá enn búast við heiftar-
iegustu baráttu á írlandi milli íra
og Englendinga. En hvernig sem
fer, mun óhætt að fullyrða, að
erfiðlega muni Englendingum ganga
að sætta þessa frelsiselsku þjóð
við enskt forræði hernaðarlegt og
fjárhagslegt í framtfðinni.
Pressaður og þurkaður fiskur
fæst á Bergþórugötu 43 B, niðri.
€rlenð simskeyti.
Khöfn, 19. ágúst.
Hjálpin til Eássa.
Sfmað er frá Genf, að Nansen
og Hoover séu forstöðumenn fyrir
hjálpinni til Rússa. Nansen er
farinn til Riga til þess að hefja
samninga.
írlandsmálin fyrir þjóða-
sambandið!
P'arísarfregn segir, að írlands
málin muni sennilega verða iögð
fyrir þjóðasambandið, korni Eng-
land og trland sér ekki saman.
Lao-tse.
„Bókin um veginn* nefna þeir
bræður, Jakob Jóh. Smári og
Yngvi Jóhannesson, bókLaotse:
Tao-teking, sem þeir hafa snúið
á íslenzku og Guðm. Gamalfelsson
hefir gefið út.
í eftirmálanum við bókina segir
Yngvi svo um höfundinn:
„Að því er menn vita bezt, er
Lao tse fæddur árið 604 f. Kr.,
en hitt er ókunnugt, hvenær hann
dó. Hann var lengi æfinnar keis-
aralegur jjmsjónarmaður við bóka
safa eitt. Þá er hann var hniginn
á efri aldur, brutust út óeirðir og
deilur í rfkinu. Hvarf hann þá úr
iandi til vesturs, og vita menn
það síðast til hans, &ð hann gisti
landamæravörð einn í fjallaskarði
á vesturmörkum ríkisins Eftir
beiðni hans ritaði Lao tse fyrir
hann að skilaaði bók þá, sem
síðan er við hann kend, og fór
síðan leiðar sinnar f vesturátt, og
veit enginn, hvar hann dó“.
Rit þetta er hið sérkennilegasta
rit og eitt með frægustu ritum
Kínverja, og er sannarlega gaman
að því og fróðlegt að fá það á
ísienzku, þar sem það er svo
gamalt og hefir lifað óbreytt um
aldirnar.
Nokkur dæmi sýna andann f
bókinni, sem er einskonar máls
háttasafn og spakmælasafn.
Um hinn vitra segir:
„Þá er hlutirnir kotna í Ijós,
bregzt hann ekki. Hann framleiðir,
en- safnar ekki auði. Hann starfar,
en telur sér það ekki til gildis.
Og þar eð hann krefst einskis
handa sjálfum sér, á hann ekki
neinn missi á hættu“.
Á öðrum stað segir:
„Mean komast hjá úlfúð með
þvf, að hefðja ekki verðleika
maana upp til skýjanna. Koma
má í veg fyrir þjófnað tneð þvt',
að teija ekki sjaidgjæfa hiuti
verðmæta. Með því að örva ekki
nautnirnar, varðveitist rósemi
hjartans*.
Um auðlegðina segir: ,
„Auðlegð og vegsemd vekja
metnað, sem leiðir til slysa“.
Fyrirheit sjálfsagans:
„Að glæða og ala önn fyrir,
að framleiða en safna ekki auði,
að starfa en heimta ekki, að mega
sfn mikils án þess að láta tii sín
taka — það er æðsta dygðin“.
„Á frumöldunum tók fólkið
ekki eftir konungum sfnum. Næstu
kynslóðir unnu þeim og töluðu
vel um þá; síðan óttuðust rnenn
þá, og fyrirlitu þá að !okum“,
segir um breytileik aldantsa.
Það sem auðmýktin öðlast:
„Sá sém hefir fáar óskir, mun -
fá þær uppfyitar. Sá sem girnist
margt, missir af því.
Þess vcgna ástundar hinn vitri
einfeidni og verður fyrtrmynd alira.
Og af þvf að hann keppir ekki
við aðra, getur enginn kept við
hann".
Og enn segir:
„Sá, sem fylgir sanneðli sfnu,
hefir taum á tungu siani“.
Enginn heiður að glæsimensku:
„Sá, sem skreytir sjálfan sig,
Ijómar ekki. Sjálfsánægjan veitir
ekki upphefð, né sjálfhæini verð-
leika. Sá, sem upphefir sjálfan
sig, ber ekki af öðurn".
Um einfalt Ifferni segir:
„Upprunaleg einfeldni er eins
og einiviður, sem ótal ker eru
smfðuð úr. Sá, sem hefir hana,
verður leiðtogi allra; hann er
víðsýnn og beitir ekki ofbeldi*.
Að vaka yfir sjálfum sér:
„Sá er hygginn, sem þekkir
aðra; hinn er vitur, sem þekkir
sjálfan sig.
Sá er sterkur, sem sigrar aðra;
hinn er mikilmenni, sem sigrast
á sjálíum sér.
Sá er rfkur, sem ánægður er
með hlutskifti sitt; þrekmikil starf-
semi ber vott um vilja".
Að sefa óskirnar:
„Engin synd er meiri en að