Dagur - 06.10.1993, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - Miðvikudagur 6. október 1993
IUIlNNING
Sverrir Þórisson
Fæddur 15. nóvember 1949 - Dáinn 27. september 1993
í dag fer fram frá Glerárkirkju út-
för æskuvinar míns, Sverris Þóris-
sonar, sem lést að heimili sínu
þann 27. september, eftir hetju-
íega baráttu við sjúkdóm sem oft-
ast sigrar manninn.
Sverrir var fæddur þann 15.
nóvember 1949 í Klettaborg 3 hér
á Akureyri, sonur hjónanna Þóris
Bjömssonar og Huldu Stefáns-
dóttur, sem lést síðastliðinn vetur.
I Klettaborginni ólumst við
upp, við vorum nánast jafnaldrar
og miklir vinir frá fyrstu tíð.
Bemskuárin okkar í IGettaborg-
inni vora yndisleg en allt of fljót
að líða, þegar litið er til baka. Það
var mjög sérstakt að alast þama
upp, mátulega mikið út úr en þó í
miðri hringiðu mannlífsins. Við
strákamir í Klettaborginni voram
svolítið sér á báti, þegar óeirðir
geisuðu á milli drengja í hverfum
bæjarins. Við vorum ekki Þorpar-
ar, ekki Eyrarpúkar, ekki Brekk-
usniglar og síst af öllu Innbæingar
og því var oft erfitt að skipa sér í
rétt lið.
Það er margs að minnast frá
þessum árum. Drengimir vora
alltaf að, Ifá morgni til kvölds og
fóru oft ansi geyst. Klifruðu í
• klöppunum, óðu í Gleránni og
fóra eins og hvítur stormsveipur
um Gefjunarverksmiðjumar, þar
sem feður þeirra unnu. Þeir tefldu
oft á tæpasta vað og skildu ekkert
í því þegar foreldrar þeirra urðu
hræddir um þá. En við skildum
það vel nú á seinni árum þegar við
drengimir voram sjálfir orðnir
feður og rifjuóum upp atburði
bemskuáranna.
Fyrr en varði urðu drengimir
unglingar og mjög góð ár fóra í
hönd. Við æfðum sund af miklum
krafti, fóram í keppnisferðalög
víða um land og leið vel. Það var
alltaf nóg að gera og enn fórum
við geyst, líkt og forðum.
Þegar Gagnfræðaskólanum
lauk skildu leiðir um tíma. Dreng-
imir voru að verða fullorðnir. Við
fórum báðir í siglingar, hvor á sitt
skipið, en höfðum samband hvor
við annan þegar færi gafst.
Sverrir lauk prófi frá Vélskóla
Islands og starfaði sem vélstjóri,
fyrst til sjós en síðan m.a. hjá Nið-
ursuðuverksmiðju K. Jónssonar á
Akureyri.
Sverrir giftist Kristínu Þórs-
dóttur árið 1973 og eignuðust þau
þrjú böm, Þór, Rut og Sif.
A þessum áram eram við báðir
að byggja okkur heimili og búa í
haginn fyrir framtíðina. Fjölskyld-
ur okkar hittust þegar færi gafst en
það var sjaldnar en við hefðum
viljað, því ég bjó þá á Þórshöfn og
síðan á Kópaskeri.
Fyrir þrem árum fluttist fjöl-
skylda mín aftur til Akureyrar og
urðu þá tengsl fjölskyldna okkar
mjög náin.
Það var svo síðastliðið haust,
þegar Sverrir og fjölskylda hans
komu frá Olympíuleikunum í Bar-
selónu, þar sem Sverrir fékk að
fylgjast með Rut, dóttur sinni,
keppa í sundi og verða þjóð sinni
til mikils sóm#, sem veikindi hans
uppgötvuðust. Þetta vora váleg
tíðindi, sem hann tók með æðra-
leysi og stillingu.
I endaðan nóvember síðastlið-
inn fórum við Sverrir austur í As-
byrgi, gistum þar tvær nætur og
veiddum rjúpur á daginn. Við
ræddum mikið um lífið og tilver-
una, rifjuðum upp bemsku- og,
unglingsárin, ræddum speki Spá-
mannsins og reyndum að ráða í
ífamtíðina, sem að sjálfsögðu var
mjög óljós.
Smátt og smátt fóra veikindin
að gera meira vart við sig og
þurfti Sverrir að ganga í gegnum
erfiðar læknismeðferðir, sem ekki
bára árangur. Hann vildi vera
heima, ekki að liggja á sjúkrahúsi
og heima fékk hann mjög góða
umönnun, bæði frá Stínu og
hjúkranarfræðingunum Elísabetu
Hjörleifsdóttur og Sigrúnu Guð-
jónsdóttur, sem eiga miklar þakkir
skildar.
Þetta erfiða ár höfum við hist
flesta daga eða talað saman í síma
og aldrei var bilbug að finna á vini
mínum. En að lokum sigraði
dauðinn. Lífshlaupinu var lokið.
Sagt er að lífið sé eins og bók.
Þær eru misþykkar, sumar era
þykkar og torskildar, aórar era ör-
þunnar en hnitmiðaðar. Bók
Sverris var ekki mjög þykk en
göfug.
Það kemur til með að myndast
stórt tómarúm hjá fjölskyldu
minni, nú þegar Sverrir er fallinn
frá. Hann er búinn að vera hluti af
mér allt mitt líf og nú síðustu
mánuði svo ótrúlega sterkur hluti
af okkur Herdísi. Alltaf þegar ég
kom heim eða þegar Herdís kom
heim var spurt: „Hefurðu hitt
Sverri og Stínu í dag?“
Elsku Stína mín og bömin, við
Herdís og bömin okkar vottum
ykkur okkar dýpstu samúð og
biðjum þess að algóður Guð styrki
ykkur í sorg ykkar.
Þegar þú erí sorgmœddur, skoðaðu þá
aflur huga þim, og þú munt sjá, að þú
grœtur vegna þess, sem var gleði þín.
(Kahlil Gibran)
Þinn vinur,
Tryggvi Aðalsteinsson.
Lífið er margbreytilegt og kemur
við okkur mennina með margvís-
legum hætti. Það kemur í hugann
nú, þegar bekkjarbróðir minn
Sverrir Þórisson hefur verið
kvaddur til lengri ferðar á besta
aldri.
Við höfðum ekki hist oft síð-
ustu 25 árin, við Sverrir, en þegar
við hittumgt var eins og tíminn
skrúfaðist til baka. Sverrir var allt-
af jafn hlýr og einlægur. Alltaf
sami glaðlegi, góði drengurinn ffá
því í gamla daga. Alltaf jafn
strákslegur - einn af þeim sem
ekkert breyttist.
Argangurinn okkar var mjög
samheldur og framkvæmdasamur
og hefur nú mörg hin síðari ár not-
að hvert tækifæri til að hittast og
halda upp á hin ýmsu afmæli. Það
hefur sífellt orðið styttra á milli
samkoma en því miður verður
Sverrir ekki á meðal okkar næst.
Þess mun ég sakna.
Síðastliðið vor, í maímánuði,
héldum við upp á 30 ára ferming-
arafmæli okkar. Þá óraði mig ekki
fyrir því að það yrði í síðasta
skipti sem ég hitti Sverri. Hann
brosti sínu hlýja brosi eins og áó-
ur, en sorg mátti lesa úr andliti
hans, þótt hann reyndi að sýnast
glaður. Margt var breytt frá því
vorið 1991, er við hittumst á 25
ára gagnfræðaafmæli okkar.
Þetta kvöld í vor heilsaði ég
einnig upp á konu hans Kristínu
og dáðist ég að því að þau skyldu
vera með okkur þama, þar sem
gleði og glaumur ríkti, en skuggi
veikinda hans hvíldi yfir samkom-
unni. Mér fannst erfitt aö vera
glöð þetta kvöld og ég vildi óska
að við Sverrir hefðum getað
spjallað lengur saman. Nú geymi
ég minningar um góðan dreng og
óska honum góðrar ferðar.
Missir manna á besta aldri er
ætíð harmafregn og vita má Krist-
ín, eiginkona hans, böm þeirra,
foreldrar systkini og aðrir þeir er
voru honum nánir, að til þeirra
hugsa margir með samúð og góð-
um óskum. í þeim hópi vil ég
vera.
„Af eilífðarljósi bjarma ber
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en auga sér,
mót öllum oss faðminn breiðir. “
(Einar. Ben.)
Blessuð sé minning Sverris
Þórissonar.
Gullý Ragnars.
„Þegar vinur þinn talar þá andmœlir þú
honum óttalaus eða erl honum samþykk-
ur afheilum hug.
Og þegar hann þegir, skiljið þið
hvor annan.
ERUM FLUTT
Lögmannsstofa
Ólafs Birgis Árnasonar, hrl.
er flutt í Geislagötu 5, 3. hæð
(í Búnaðarbankann)
Attn bllaða
PFAFF saumavél?
Viðgerðarmenn frá PFAFF verða
á staðnum föstudag kl. 9-18 og
laugardag kl. 10-16
og gera við eða yfirfara
saumavélina þina samdægurs
€
KAUPLAND HE
Kaupangi v/ Mýrarveg • 600 Akureyri
Sími 96-23565 • Fax 96-11829
Því að í þögulli vináttu ykkar verða
allar hugsanir, allar langanir og allar
vonir ykkar til, og þeirra er notið í
gleði, sem krefst einskis.
Þú skalt ekki hryggjast, þegar þú
skilur við vin þinn, því að það, sem þér
þykir vœnst um í fari hans, getur orðið
þér Ijósara í fjarveru hans, eins og
fjallgöngumaður sér fjallið best af slétt-
unni.
Og láttu vináttuna ekki eiga sér
neinn tilgang annan en að auðga anda
þinn, því að sú vinátta, sem leitar ein-
hvers annars en síns eigin leyndardóms,
er ekki vinátta, heldur net, sem kastað er
í vatn og veiddir í tómir undirmálsfisk-
ar.“
Ur Spámanninum.
Þegar góður vinur okkar og fé-
lagi er kallaður til starfa í annarri
tilvist, þá koma fram í hugann
myndir liðinna ára.
Við ung og áhyggjulaus og
vissum lítið hvað framtíðin bæri í
skauti sér, enda óralangur vegur
framundan, en drauma áttum við
öll, eins og gengur, mismunandi
stóra. Sumir rætast en aðrir ekki.
En þessi óralangi vegur er ekki
alltaf svo óralangur þegar litið er
til baka.
Vorið 1966 gekk út úr Gagn-
fræðaskóla Akureyrar stór og
glaðbeittur hópur ungs fólks sem
staðráðinn var í því að takast á við
tilverana eins og hún var.
Eins og gengur þá dreifðist
þessi hópur. Margir fóra beint út í
atvinnulífið, aðrir héldu áfram
námi og enn aðrir stofnuðu fjöl-
skyldu, þótt ungir væra.
Það voru sterk bönd sem héldu
þessum hópi saman. Tilefnin voru
mörg til að hittast, þaö vora skóla-
afmæli, hópurinn okkar varð fer-
tugur og síðast en ekki síst 30 ára
fermingarafmæli nú á nýliðnu vori
og auðvitað mætti Sverrir.
Þessi stóri hópur sem gekk út í
vorið 1966 þakkar Sverri, drengn-
um með hláturmildu augun, fyrir
samferðina.
Einhvem tímann og einhvers
staðar hittumst við aftur og geram
okkur glaðan dag og þá verður ör-
ugglega vor.
Við sendum eiginkonu og
bömum okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Félagar úr Gagnfræðaskóla
Akureyrar 1966.
Góður vinur okkar og félagi,
Sverrir Þórisson, er látinn og fer
útför hans fram frá Glerárkirkju í
dag. Sverrir lést á heimili sínu
þann 27. september, eftir harða
baráttu vió erfiðan sjúkdóm.
Sverrir gekk í Lionsklúbbinn
Hæng á Akureyri í byrjun október
árið 1990 og starfaði af miklum
áhuga í þann allt of stutta tíma
sem hann var í okkar félagsskap.
Starfið í Lionshreyfingunni átti
vel við Sverri og hann lagði sig
allan fram. Eftir að sjúkdómsins
varð vart fyrir um ári, fór ferðum
Sverris á fundi fækkandi en hann
var aldrei langt undan og við fé-
lagarnir fylgdumst vel með hetju-
legri baráttu hans við hinn erfiða
sjúkdóm, sem þó sigraði að lok-
um.
Sverrir fæddist á Akureyri
þann 15. nóvember 1949 og hann
var því í blóma lífsins þegar kallið
kom. Enginn veit sína ævi fyrr en
öll er en þegar ungur maður er
kallaður burt frá fjölskyldu og
vinum, er ekki laust við að ýmsar
spumingar vakni um lífið og til-
veruna.
Sverrir kvæntist Kristínu Þórs-
dóttur árið 1973 og stóð hún sem
klettur við hlið manns síns allt til
enda, sem og börnin þeirra þrjú,
Þór, Rut og Sif. Kæra vinir, við
sendum okkar innilegustu samúð-
arkveðjur og vonum að Guð veiti
ykkur styrk í söknuði ykkar.
Félagar í Lionsklúbbnum
Hæng á Akureyri.
Sameining sveitarfélaga á Norðurlandi eystra:
Búið að ákveða átta
kymiingarfimdi
Umdæmisnefnd um sameiningu
sveitarfélaga á Norðurlandi
eystra hefur ákveðið að efna til
átta kynningarfunda um og eft-
ir mánaðamótin október-nóv-
ember.
Búið er að ákveða staö og
stund fundanna og verða þeir sem
hér segir:
Lau. 30. okt. kl. 14 - Víkurröst, Dalvík
Lau. 30. okt. kl. 14 - Hótel Húsavík
Mid 3. nóv. kl. 21 -
Mið. 3. nóv. kl. 21 -
Lau. 6. nóv. kl. 14 -
Lau. 6. nóv. kl. 14 -
Sun. 7. nóv. kl. 16 -
Sun. 7. nóv. kl. 16 -
Laugarborg, Eyjafjarðarsveit
Skúlagarður, Öxarfirði
Breiðamýri, Reykjadal
Hnitbjörg, Raufarhófn
Þórsver, Þórshöfn
Alþýðuhúsið, Skipag. 14,
Akuteyri
Að sögn Hjalta Jóhannessonar,
starfsmanns umdæmisnefndar,
munu fulltrúar nefndarinnar mæta
á þessa fundi og leitast við að
svara spurningum fundarmanna.
Áður en til þessara kynningar-
funda kemur mun kynningar-
bæklingur um sameiningarmálið
berast inn um bréfalúgur allra
heimila á Norðurlandi eystra.
Sameiningarmálið hefur tölu-
vert verið rætt á meðal sveitar-
stjórnarmanna á síðustu dögum,
enda er gert ráð fyrir að sveitar-
stjómir taki málið til tveggja um-
ræðna áður en til kosninganna
kemur20. nóvembernk.
Sameiningarnefnd Héraðs-
nefndar Eyjafjarðar hitti fulltrúa í
Héraðsráði Eyjafjarðar í síðustu
viku og ræddi framhaldið. Einn
nefndarmanna, Sigurður J. Sig-
urðsson, forseti bæjarstjómar Ak-
ureyrar, segir að því stefnt að ein-
hvern tímann eftir miðjan október
verði kallaður saman fundur sveit-
arstjórnarmanna þeirra fimmtán
sveitarfélaga í Eyjafirði sem um-
dæmisnefnd gerir tillögu um að
sameinist. óþh
„Kaloríutaflan“
- veggspjald fyrir almenning
Fyrir nokkru kom út hjá mat-
vælatækni, „Kalóríutaflan“,
sem er veggspjald fyrir almenn-
ing. Spjaldið er kostað að fullu
af auglýsendum og er því ókeyp-
is til neytenda.
Spjaldið hefur að geyma upp-
lýsingar um orkuinnihald um 500
algengra matvælategunda. Þannig
má lesa úr töflunni kalóríuinni-
hald í algengum skammtastærðum
og era upplýsingamar því mjög
auðlesnar og hagnýtar fyrir þá
sem vilja vita hvað þeir era að láta
ofan í sig.
„Kalóríutöflunni“ hefur nú ver-
ið dreift á helstu líkamsræktar-
stöðvamar á höfuðborgarsvæðinu
og á líkamsræktarstaði og sund-
laugar hringinn í kringum landið.
Hún er fáanleg hjá útgefanda,
Matvælatækni, Lágmúla 5,
Reykjavík, meðan upplag, 20.000
eintök, endist.