Þjóðviljinn - 03.11.1938, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 03.11.1938, Blaðsíða 2
Fimmtudaginn 3. nóv. 1938. ÞJÓÐVILJINN lUÓOVUJINM Otgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn — Ritstjórar: Einar Olgeirsson, Sigfús A. Sigurhjartarson. Ritstjórnarskrifstofur: Hverfis- götu 4 (3. hæð), simi 2270. Afgreiðslu- og auglýsingaskrif- stofa Austurstræti 12 (1. hæð), simi 2184. Áskriftargjöld á mánuði: Reykjavík og nágrenni kr. 2.00 Annarsstaðar á landinu kr. 1.50. í lausasöhj 10 aura eintakið. Víkingsprent, Hverfisgötu 4, Simi 2804. Sósíalísíafélag Reykjavíkur Sósíalistafélag Reykjavíkur verður stofnað í dag. Jafnað- larmannafélagið iog Reykjavíkur deild Kommúnistaflokksins hafa hætt störfum og ganga nú til fullkominnar sameiningar í Sósíalistafélaginu. Með þessari sameiningu er endir bundinn á langvarandi deilur og ófrið milli manna, sem áttu og eiga sameiginleg áhugamál og sam- eiginlegt takmark. I stað þess ,að deila, sínum leigin málstað til óþurftar, en íhaldi, fasisma og ómenningu til framdráttar, sameinast þess- ir aðilar nú til baráttu fyrir at- vinnu, menningu og sósíalisma, til baráttu gegn íhaldi, fasisma og ómenningu, *♦ Sósíalistafélag Reykjavíkur verður tvímælalaust fjölmenn- asta stjórnmálafélag landsins. Starf Sameiningarflokksins hvíl- ir á breiðum fjöldagrur^dvelli, og að því er stefnt ;að gera alla, sem viðurkenna stefnu hans, að virkum þátttakendum í starf- inu. Flokkurinn á að vera eins og fylgismenn hans vilja hafa hann. Pað er. fjöldans að móta starf hans og stefnu, en ekki fárr,a einstaklinga, en aðeins þeir, sem ganga í sósíalistafé- lögin hér eða annarsstaðar, fá aðstöðu til að hafa áhrif á flokksmálin. Þetta er fyrsta og helzta ástæðan fyrir því, að all- ir sameiningarmenn og sósíal- istar eiga að ganga í sósíalista- félögin. Þá má ekki heldur gleyma því, að allt starf flokksins hlýt- ur ,að byggjast á fórnfýsi fé- lagsmanna, allir verða að leggja eitthvað af mörkum, starf og fjármuni, eftir því sem ástæður leyfa. Sameinaður flokkur ís- lenzkrar alþýðu sækir ekki fjár- mluni í vasa heildsala og brask- ara eins og íhaldsflokkurinn. Hann sækir þá ekki heldur í vasa háttlaunaðra starfsmanna ríkis og opinberra stofnana, eins og Framsóknarflokkurinn og Skjaldborgin. Hann sækir þá iekki í sjóði þá, sem ætlaðir eru til faglegrar og menningarlegr- ar baráttu verklýðssamtakanna, eins og Skjaldborgin. Hann byggir eingöngu á félagsgjöld- um meðlima sinna. Pau verða mishá eftir tekjum manna, en allir verða að láta eitthvað af mörkum, þátttaka fjöldans tryggir fjárhagslegan grund- völl flokksins. ** Skjaldborgin leitast við að telja fólki trú um, að Samein- ingarflokkurinn og félög hans (séu, í andstöðu við alla þá, scm berjast undir merkjum núver- lohanVogí; Hvert Frá fornu fari drottnar sú þkioðpn í Danmörku og Noregi, lað Svíþjóð sé e. k. norrænt stórveldi, sem talað geti eins Og sá, sem v,ald hefur í al- alþjóðamálum, langtum meiren önnur Norðurlönd. Pessi ,al- menna skoðun hefir styrkzt á síðari árum. Hugmyndirnar, er fram hafa komið seinustu ár um norrænt varnarbandalag, stafa allar frá Svíum. Svíþjóð er líka eina norræna landið, sem hefur hervarnir ,að gagni og þó nokkurn óháðan her- gagnaiðnað. Aðalfrumkvæðiðað hagsmunasamvinnu með Norð- urlandaþjóðunum virðist líka komið frá Svíþjóð, Pegar stjórnmálamenn Svía ræða ut- anríkismál, vilja þeir gjarna koma fram fyrir hönd Norður- landa. Menn hafa jafnvel gam- ian iaf þv(í í Svíþjóð að kalla nú- verandi utanríkisráðherra Svía, Richard Sandler, „utanríkisráð- herra Norðurlanda“. — Utanríkisstefna vor er sú, að vér höfum enga —? Þessar hugmyndir um Sví- þjóð sem ríki með skipulegri |og fastri utanríkismálastefnu verða bókstaflega að engu fyr- ir þeim, sem dvelur um tíma í landinu og reynir að rannsaka í hverju sú stefna er fólgin. Þó að skyggnzt sé með Iog- andi ljósi eftir öflum, sem standi bak við hugsjónirnar um norrænt varnarbandalag, finnst ekki nokkur samkynja hreyf- ing, heldur þvert á móti hags- munir, sem rekast margvíslega á: Annarsvegar eru allmargir frjálslyndir menn með skand- inaviska samábyrgðarkennd. Þeir vilja varnarbandalag til að styrkja Ðanmörku gegn yfir- gangi þýzka ríkisins. Hinsveg- ar eru afturhaldssamir <hern- andí stjórnarflokka. Það mun óþarfi að taka fram, að þetta er fram borið í blekkingaskyni. Allir vita, og þá einnig Skjald- borgin, að við sameiningarmenn telju'm fjdgismenn stjórnar- flokkanna ýmist beina samherja eða okkur nærstæða í skoðun- um. Annað mál er það, að for- ysta þessara manna hefur á margan hátt brugðist þeim, og þeir verða að gera forgöngu- mönnunum það ljóst, að þeir krefjast framkvæmda þeirra kosningaloforða, sem þeim hafa verið gefin. — Það gera þeir bezt með því að taka virkan þátt í baráttu sameiningar- manna. Fjöldí verkamanna og mið- stéttarmanna hefur til þessa Iféð íhaldinu atkvæði sitt. Allir þessir menn eiga hagsmuna- lega og menningarlega sam- lqið með sameiningarmönnum, og fytlsta ástæða er til að ætla, að þeir geri sér þetta ljóst ein- mitt nú, þegar íhaldið undir forystu heildsalanna leggur leið sína inn í svartnætti fasismans. Sameiningarflokkur alþýðu snýr sér því tií allra þessara manna og hvetur þá til að sam- einast innan Sósíalistafélags Reykjavíkur. Þar eiga allir Reykvíkingar heima, sem vilja veita íhaldi og fasisma viðnám. S. A. S. Víðsjá Þjóðvíljans 3» 11. '38 stefnfir Svfiþjóð ? Skuggi fasismans yflr Norðurlöndum. aðarsinnar, sem vinna að varn- arbandalagi, er mundi þvert á móti skjóta stoðum undir yfir- drottnunarplön Þýzkalands. Sé rannsökuð afstaða sænsku stjórnarinnar gágnvart hinu fasta sambandi þriggja ríkja í árásarhug, Þýzkalands, ítalíuog Japans, er þar allt óljóst og ó- ákveðið. Þessa dagana (janúar 1938) heyrist oft í Stokkhólmi það, sem við þekkjum svo vel heima: „Utanríkisstefna vor er sú, að við höfum enga utanrík- isstefnu“. — Við höfum Iitið á þetta sem sérstaklega norskt kjörorð frá 1905—14. En það reynist vera sænsk lífsspekifrá því fyrir 1850 og er nú aftur í tízku hjá nágrannaþjóð okkar. Þessi þoka, sem vefst um framtíð sænskra utanríkismála, stafar auðvitað af því, að ríkin, s’em haldið gátu hlutleysi í síð-* asta stríði, hafa ekki áttað sig á nýjum aðferðum, sem vænta má að beitt verði við rekstur nýs stríðs. Þetta er ekki sér- stakt fyrir Svía. Jafn áttavillt og sljó eru raunar flest þessi hlutleysislönd. En í Svíþjóð er farið að bera á þessu og það mjög mikið. Óttinn við þátttöku í pjóða- bandalagsskyldum. Síðustu mánuði ársins 1937 hófst hvöss deila í sænskum blöðum um framtíðarstefnu i utanríkismálum . Deilan hófst með því, að í Dagens Nyheter, málgagni hins frjálslynda sænska þjóðflokks (Det fria folkepartiet), setti Jóh, Wickmann fram kröfu um al- gera stefnubreytingu í utanrík- ismálum. Losa skyldi Svíþjóð undan ýmsum Þjóðabandalags- skyldum, þ. á. m. ákvæðum um þátttöku í refsiaðgerðum gegn friðrofum. í staðinn skyldi keppa eftir samningum um hlutleysi í hugsanlegum árekstri stórveldanna, sem mestu ráða í Þjóðabandalaginu, við árásarr ríkin Þýzkaland, ítalíu og Jap- an. Blaðið heimtaði skýr svör af Sandler ráðherra um vilja stjórnarinnar í þessum efnum. Réttarríki og saminingsrofar. Richard Sandler svaraði í ræðu 6. nóv. 1937. Utanríkis- ráðherrar nú á dögum eru van- ir að tala svo, að skilja megi á ýmsa vegu. Áður hafði Sandl- er sjálfur játað, að hann skammaðist sín ekkert fyrir að láta sænsk utnríkismál vefjast þoku, kvaðst síður en svo skyldur til „að hnitmiðasænska lafstöðu í þessum vandamálum“. Tregða ráðherrans til að gefa hiklaus bg ótvíræð svör virðist ,a. m. 1. stafa af dálítið andstæð- um utanríkismálaskoðunum milli stjórnarflokkanna, flokks sósíaldemókrata og bænda- flokksins, en a. m. 1. af skoð- anamun meðal sósíaldemókrata sjálfra. Skoðanamunurinn fer fremur vaxandi en minnkándi, og þess vegna er ræða Sandlers ekkert úrslitasvar um það, hvert Svíþjóð stefnir. í ræðunni tók hann fram, að ,í samráði við önnur Norður- landaríki reyndi Svíþjóð að fá I fram breytingar á reglum Þjóðabandalagsins um lokun leiða og refsiaðgerðir við frið- rof. En samtímis lagði hann áherzlu á, að þá hlutleysis- stefsiu, sem Norðurlönd verða að reyina að halda, megi ekki oftar framkvæma „á neinn þann hátt, að ríkjum, sem brjóta samninga og settar reglur, sé' gert alveg jafnhátt undir höfðj og þeim, sem halda það allt‘. Ritstjóri, sem talar af þekkingu. Ræðan leiddi til ákafrar rit- deilu milli Dagens Nyheter og Social-Demokraten, þar sem Zeta Höglund er ritstjóri. Deib an snerist um túlkun á ummæl- um Sandlers og gerði ekki málið sjálft ljósara, heldur hið gagnstæða. Eiginleg skýring málsins var fyrst gefin í des. 1937 af Allan Vougt, ritstjóra við Arbetet í Malmö. Út af þeim greinum komst hann í víðtæka blaðadeilu við Z. Hög- lund. Allan Vougt er ritstjóri næststærsta blaðs sænskra sósíaldemókrata, þingmaðurog íá sæjti í utanríkismálanefnd. Áð- ur var hann talinn einhver stefnufastasti hægrimaðurinn innan flokksins, en á seinni ár- um hefur hann vegna hins breytta ástands erlendis gerzt frumkvöðull nýrrar ákveðinnar afstöðu sænskrar verklýðs- hreyfingar. í kosningabaráttu haustið 193ó hóf Allan Vougt kröfuna um ákveðnari skilgrein- ing á þeim sósíalisma, sem sósí- aldemókratar stefndu að — and- spænis mönnurn, sem höfðu tilhneiging til að afmá orðið sósíalismi úr áróðri flokksins. Sumarið 1937 fylgdist Allan Vougt með Sandler utanríkis- ráðherra til Moskva. Og um haustið skrapp hann til Spán- ar, sem hann var raunar ná- kunnugur fyrr, eftir langdvalir þar, áður en borgarastyrjöld- in hófst. Á þessum ferðum hefur All- ,an Vougt fengið dýpri þekk- ing'u á því, sem ríkjum álfunn- ar ber á milli, og á ógnandi viðhorfum en e. t. v. nokkur annar maður flokksins að Sand- ler undanteknum. Utanríkis- málaráðherrann er hindraður frá því stöðu sinnar vegna að deila í blöðum um aðstöðu landsins gagnvart öðrum þjóð- um. Allan Vougt var hinsvegar frjáls að leggja fram sjálfar staðreyndirnar undandráttar- laust, og honum tókst að gera vandamálin út á við að mið- ^lepli í lalmennri stjórnmálabar- áttu. Þessi vandamál hafa ekki þýðingu fyrir Svíþjóð eina, heldur fyrir hvert Norðurland- anna um sig. Það er ekki ó- merkilegt í því sambandi að skýra frá þeim spurningum, er svara þarf í norrænum utan- ríkismálum iog meta aðstöðu Svíþjóðar um leið. (Vougt hefur sýnt með afar- sterkum rökum, að Þýzkaland g'etur ekki háð stríð ;án við- skiptalegr.ar aðstoðar Norður- landa. Þessvegna eggjar hann landa sína að snúast'til varnar gegn þeim háskalega stríðsund- irbúningi, sem nazistar reki á Norðurlöndum og tilraunum þýzka ríkisins til að gera þau viðskiptalega háð sér. Nánar segir af því í næstu grein Jó- hanns Vogt). Bæjarstjórnarfundur verður í dag. Þar mun m. a. verða rætt um atvinnuleysið. Atvinnuleysingjar! Látið skrá ykkur. Nú eru að verða síð- ustu forvöð. Karlakór verkamanna. Mun- 'ið samæfingulnia í kvöld kl. 8,30. Mætið stundvíslega! IMorgunbladið rœdir i hátídablaoi sími af uenjulegri heift og heimsku urn ,jasiatiska einrœdisstjórn‘‘ og er- indreka hennar hér á landi, Fyrir rúmum áratug uar Þor- steinn Gislason látinn fpra frá rit- stjórn Morgunblá&sins af pvi hann vildi ekki vera au&sveipt pý nokk- iirra au&manna, er áttu bla&ið. ■ Þessi ritstjóri liggar nú á lik- börumun. Morgunbladid lœtur ekki svo lítid a& minnast pessa fyrver- andi ritstjóra sins me& einni mynd i 25 ára afmœlisbla&i sína. ,Og petta bla& pykist vera me& frjálslyndi og si&menningu! Föt ofin úr gleri verða líklega algeng innan skamms i Ameríku., sérstaklega nærföt, sokkar, vasa- klútar og þ. h. Glerþráðurinn, sem notaður er, þarf ekki að vera nema einn tuttugasti af gil'dleika manns- hárs. Glerdúkurinn er helmingi létt- ari en gervisilki, endist þó nokkuð, auðvelt að lita hann og þolir þvott. *» Rauptaxti í Berlín. Eftirfarandi afrit úr vinnubókum sýnir vinnulaun hjá 4 starfsmönn- jim í stóru iðnaðarfyrirtækS i Ber- lín. 1. Kaup (brúttó) fyrir 48 stund- ir: 44,40 mörk. Frá dragast: launa- skattur 3,75, sjúkrasamlag 1,82, at- vinnuleysistillag 1,43, örorkutrygg- ing 1,20, landvarnarskattur 1,86, vinnufylkingin 1,80, vetrarhjálpin 0,40, — samtals 13,23. Útborgað kaup (nettó) 31,17 mörk. (2. Kaup fyrir 58 st.: 60,50 mörk. Frá dragast: launaskattur 7,62, sjúkiiasamlag 1,82, atvinnuleysistil- lag 1,78 örorkutrygging 1,35, bæj- arskattur 1.50, landvarnarskattur 3,81 — samtals 18,78 mörk. Útborgað kaup 41,72. 3. Kaup fyrir 57 st.: 59,25 mörk. Frá dragast: launaskattur 6,90, sjúkrasamlag 2,44, atvinnuleysistil- lag 1,92, örorkutrygging 1,35, bæj- arskattur ,0,75, landvarnarskattur 3,45, — samtals 16,81 mörk. Útborg- að kaup 42,44 mörk. 4. Kaup fyrir 68 st.: 71,25 mörk. Frá dragast: launaskattur 9,42, sjúkrasamlag 2,89, atvinnuleysislib lag 2,28, örorkutrygging 1,20, bæj- arskattur 0,75, vetrarhjálpin 1,00, — samtals 22,25. Útborgað kaup 49,20 mörk. Síggaifðisy Einarssoti, Líðandi stund. „Faríð heílar fornu dyggðír", „Nesjamennsha“ og fleírí þjóðfrægar ádeííurítgerðír eftír Síguirð Eínars*' son, ásamt mörgum rítgerðum, sem hvergí hafa veríð bírtar áður eru nú komnar út í bókínní „Lfðandí síund. Upplagíð er takmarkað! Kaupíð bókína strax! Bikaítgáhi Heimskriflgla. Laugaveg 38. Símí 5055»

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.