Þjóðviljinn - 25.01.1944, Qupperneq 8

þJÓÐVILflHN
Úrborglnni
Næturlæknir er í LæknavarðstoÖ
Heykjavíkur í Austurbæjarskólan-
um, sími 5030.
Ljósatími ökutækja er frá kl. 4.00
að degi til kl. 9.15 að morgni.
Bifreiðarstjóri varðlæknis er
Gunnar Ólafsson, Frakkastíg 6B,
sími 3391.
Hringkonur. Afmælisfagnaður
Hringsins verður miðvikudaginn 26.
jan. kl. 7 í Oddfellowhúsinu.
NÆTUEVÖRÐUR er í Ingólfs Apóteki.
ÚTVARPIÐ í DAG.
18.30 Dönskukennsla, 2. flokkur.
19.00 Enskukennsla, 1. flokkur.
19.25 Þingfréttir.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Andleg heiisuvernd (dr. pliil.
Símon Jóh. Ágústsson).
20.55 Tónleikar Tónlistarskólans: Sónata í
A-dúr, fyrir fiðlu og píanó, eftir Cesar
Franck (fiðla: Björn Olafsson; píanó:
Árni ICristjánsson).
'21.25 Hljómplötur: Endmtekin lög.
MÁLNINGASTOFAN GLITNIR, Hverf-
isgötu 74, hefur beðið blaðið að geta þess,
að heimasímar séu 1W og 3592, milli kl.
12 og 1 og kl. 7 og 9 e. h.
MINNINGARATIIÖFN um mennina,
sem fórust með botnvörpungnum Max
Pemberton, verður haldin fimmtudaginn 3.
febrúar kl. 1.30 e. h. í Dómkirkjunni.
LEIÐRÉTTINGAR. í fréttagrein í blað-
inu, þar sem skýrt er frá hverjir eigi sæti
í liinni sjálfkjörnu stjórn Þróttar á Siglu-
firði, féll niður nafn gjaldkera félagsins, en
hann er Þóroddur Guðmundsson alþingis-
maður. Gísli Sigurðsson er rilari félagsins.
í BLAÐINU á fimmtudaginn misprent-
aðist nafn eins stjórnarnefndarmanns Síld-
arverksmiðja ríkisins. Þar stóð Frímann
Jónsson, en átti að vera Finnur Jónsson.
Opinber rannsókn
Framhald af 1. síðu
gefið skipinu óeðlilega yfirvigt, og
3. að Sjódómur láti fara fram
próf á síðustu liöfn, er skipið kom
á, til þess að fá upplýst um hleðslu
þess þá og annað, sem máli mætti
skipta.
Jafnframt, og í þessu sambandi,
hefur ráðuneytið óskað að Sjódóm-
ur Reykjavíkur athugi og leiti
skýrslna um, hvernig ástatt er með
íslenzka togara og önnur fiskiskip,
sem sigla milli landa, hvað snerti
breytingar, gerðar á þessum skip-
um, með tilliti til þess, sem fram-
tekið er hér að ofan undir atriði
1. og 2.
Ennfremur, og alveg sérstaklega,
óskar ráðuneytið þess, að rannsókn
sé gerð á því, hvernig hleðslu þess-
ara skipa hefur verið og er liáttað
í veiðiferðum og millilandasigling-
lim, með tilliti tii öryggis skipanna.
Ráðuneytið hefur lagt mikla á-
herzlu á að atliugun þessi fari fram
sem allra fyrst, og til þess að svo
geti orðið, og að sem beztur árang-
ur náist, hefur það talið sjálfsagt,
að sjódómurinn fái sér til aðstoðar,
sérfræðinga og kunnáttumenn, svo
sem þurfa þykir.
Að lokinni rannsókn verður ráðu
neytinu gefin skýrsla um niður-
stöður hennar ,og verða þá gerðar
þær ráðstafanir, sem rannsóknin
kann að gefa tilefni til.
| Minningarorð |
Ólafur Grímsson, bóndi á
Skeiðflöt í Mýrdal lézt að
heimili sínu 13. nóv. síðastlið
inn. Var hann fæddur 28.
feb'r. 1897.
Eg held að það sé ekki of
mæit að hann hafi verið einn
af þeim fáu mönnum sem
ekki féllu ámælisorð um, svo
vinsæll var hann.
Til marks um traust það,
er til hans var borið, má geta
þess, að til hans var leitað
um ráð fram úr dagsins
vandamálum miklu oftar en
ég hef vitað áður hér í sveit.
Það var líka sagt, að hann
leysti hvers manns vandræði.
Til þess hafði hann líka það,
sem mestu skiptir, góðvild til
samferðamanna sinna, hár-
næman og skarpan skilning á
umbótamálum og aðstöðu
sem formaður Búnaðarfélags
Dyrhólahrepps um 10 ára
skeið.
Störf Ólafs fyrir búnaðar-
félagið hafa sýnt hve miklu
félagsskapur getur til vegar
komið, jafnvel og ef til vill
ekki sízt, á erfiðum tímum.
Vel hafði veriö búiö á
Skeiðflöt áður en Óiafur tók
við að stjúpföður sínum látn-
um, hinum hyggna og ágæta
bónda Jóni Jónssyni, en þá
breyttist svo þar um aðstöðu
við verk og afköst að mörgum
varð starsýnt á. Þá var ekki
lengur látið nægja sláttuvél
og vagn til þess að beita hest-
unum fyrir. Rakstrarvél var
fengin, snúningsvél smíðuð,
heyskúffa sett á sláttuvélar-
greiðuna. Það sem eftir var af
þýfi á engjunum var skorið
burt með þúfnaskera.
Ýtan var óspart notuð við
samdrátt á heyi, þurru eða
votu eftir ástæðum. Ef vot-
viðri gengu, hagnýtti Ólafur
sér votheysgerðina manna
mest. Hey var dregið að hlöðu
í haglega gerðum vagni og
með hestafli dregið inn í
hlöðuna. Þá notaði ha'nn einn
ig hesta viö garðahleðslu.
Um flest af þessu var hann
Yfírlýsíng
Hr. Agnar Kofoed-Hansen
lögreglustjóri hefur mælzt til
að Þjóðviljinn birti eftirfarandi
yfirlýsingu:
„Vegna ummæla Arnfinns
Jónssonar, kennara, í 254.,
260., 268. og 271., tölubl. Þjóð-
viljans og í 3. tölubl. Morgtrn-
blaðsins 1944, skal eftirfarandi
tekið fram:
Frk. Jóhanna Knudsen hefur
leyst af hendi löggæzlustörf
þau, er henni hafa verið falin
með mikilli samviskusemi og
árvekni. Hún hefur ávallt haft
samvinnu við barnaverndar-
nefnd Reykjavíkur og ung-
mennadómstólinn, og hafa ekki
komið til mín neinar um-
kvartanir eða athugasemdir af
hálfu þeirra aðilja um störf
hennar.
Hefur barnaverndarnefnd
Reykjavíkur og ungihennadóm-
stóllinn byggt úrskurði sína á
skýrslum hennar“.
Reykjavík, 22. jan. 1944.
Lögreglustjórinn í Reykjavík
Agnar Kofoed-Hansen.
hér brautryðjandi. Þetta voru
góð ár fyrir nágrennið.
Það er alltaf gott árferði í
sveit brautryðjanda og ekki
sízt þegar starfið er á verk-
sviði flestra eða allra íbúa
sveitarinnar.
Auk þess, sem hér hefur ver
iö nefnt, var Ólafur Gríms-
son síhugsandi og sístarf-
andi að tilraunum að gagnleg
um nýjungum og síðustu ár-
in kom hann upp rafstöð við
erfið skilyrði og nefni ég það
hér fyrir þá sök eína, að með
afli frá þessari litlu stöð, sag-
áði hann rekavið fyrir fjölda
ihanns hér í Mýrdal svo bíl-
förmum skipti.
Vegna vits og mannkosta
Ólafs, sem hvorugt gat dul-
izt, þótti mikils vert að fá
hann til þess, að vinna að op
inberum trúnaöarstörfum.
Hann var fremur ófús til op-
inberra starfa, þótt ekki kæm
ist hann hjá því. Hitt lét hon-
um bezt að gerast sjálf-
boðaliði við sem flest góð og
gagnleg verk.
Lítiö gaf hann sig opinber-
lega að stjórnmálum, en eng-
an hef ég þekkt stefnufastari
og skarpari í ályktunum um
þau mál.
Ólafur lætur eftir sig konu,
Sigríði Jónsdóttur frá Vatns-
skarðshólum, var hún manni
sínum mjög samhent um alla
stjórn heimilisins, enda bún-
aðistþeim vel þrátt fyrir hina
óþreytandi greiðvikni hús-
bóndans og frátafir af þeim á-
stæöum árið um kring.
Synir þeirra eru tveir,
Tryggvi og Eyþór, mannvæn-
legir piltar. St. H.
NÝJA BÍÓ
SÖGUR FRÁ Í
MANHATTAN s
(Tales of Manhattan) S
Mikilfengleg stórmynd. S
•
Aðalhlutverk:
Chailes Boyer. Kita Hay- S
worth. Ginger Rogers. Hen- S
ry Fonda. Charles Langh- S
ton. Paul Robeson. Edward •
G. Robinson. ' ;
Auk þess 46 aðrir þekktir S
leikarar. S
Sýnd kl. 6,30 og 9. {
BÆNDALEIÐ- ;
TOGINN {
(In old Monterey)
•
Cowboy söngvamynd með S
Gene Authry. S
Sýnd kl. 3 og 5.
Börn fá ekki aðgang. ;
Sala hefst kl. 11 f. h. ;
TJARNAR BÍÓ —
LAJLA
Kvikmynd frá Finnmörk,
eftir skáldsögu A. J. Friis,
leikin af sænskum leik-
urum.
Sýnd kl. 3, 5, 7, 8.
Sala aðgöngumiða hefst
klukkan 11.
MUNID
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16
Gerist áskrifendur að
ÞJÓÐVILJANUM
Fratnfærsluloggfofín
Framhald af 1. síðu.
hann missti atvinnu sína?
Hann átti ekki um annað að
velja en sultinn eða styrk frá
því opinbera, og þótt styrkur
þess opinbera væri alla jafnan
einungis til að sefa sárasta sult
hans og barna hans, þá var hér
raunverulega um enga völ að
ræða. Það var komið svo, að
enginn láði honum þetta, eng
inn maður, sem ekki var fullur
fordóma og blindaður af sjálf-
birgingshætti og trú á framtak
hins fátæka einstaklings jafnvel
í þessu þjóðfélagi, enginn mað-
ur sem heilbrigða skynsemi
átti til að bera.
Fyrir þunga þessara raka og
réttarmeðvitund þjóðarinnar
var framfærslulögunum smá-
mjakað í frjálslyndara horf og
mátti t. d. heita, að með breyt-
ingunni á lögunum, sem gerð
var 1935, en þá var sveitfest-
in afnumin, að sveitaflutningar
hafi lagzt niður hér á landi.
En þeir fátæklingarnir, sem
til þess opinbera þurftu að leita
voru ekki lengi í þessari para-
dís.
Á hinu háa Alþingi 1939, á
þjóðstjórnarárunum, voru í
einni svipan afnumin réttindi
þeirra, sem áunnizt höfðu með
áratuga baráttu.
Sveitfestin var aft'ar lögfest
og flutningar þuríalinga í lög
teknir aftur. Áðúr hafði aðeins
verið heimilt að flytja þá á þá
sveit sem þeir höfðu unnið sér
sveitfesti í, en nú mátti flytja
þá hvert á land sem var og
setja fcá til hvaða vinnu, sem
var og við hvaða kjör, sem
var, og á ég hér við ákvæði
51. gr. núgildandi framfærslu-
laga.
Með hreytingum þessum var
einnig breytt anda laganna og
út úr þeim má nú lesa aftur,
að þurfalingar eru menn, sem
nenna ekki að vinna, letingjar
og ónytjungar.
Auk þess var hnýtt aftan í
Iögin ákvæði til bráðabirgða.
Þar sem sett var sérstök nefnd
á laggirnar, sem hafði vald til
þess að grípa fram fyrir hendur
þeirra framfærslunefnda eða
sveitastjórna, sem kynnu að
virða að vettugi fyrirmæli þess
ara afturhaldssömu laga.
Eg skal ekki hér fara inn á
það hvað fyrir þeim háttvirtu
þingmönnum hefur vakað, sem
stóðu að þessari breytingu.
Þjóðstjórnarárin eru og verða
einn dekksti bletturinn í öllu
löggjafarstarfi voru. Margir
þessara þingmanna höfðu áður
gert sitt til að breyta fram-
færslulögunum í rétta átt og
verður það t. d. frá Alþýðu-
flokknum ekki tekið, að hann
barðist þar góðri baráttu fram
til ársins 1936.
Sem betur fór hefur lítt reynt
á þessa löggjöf, því eins og allir
vita hefur fátækraframfæri
minnkað allverulega með batn-
andi afkomu alls almennings.
En það er staðreynd, að þessi
ljóta löggjöf er. enn við líði og
þann blett þarf að þvo af. Enn
eru margir þessara þingmanna
hér og nú hafa þeir tækifæri til
að hreinsa sig. Með samþykkt
þessa frumvarps yrði mikið á-
unnið í réttindabótum fyrir
smælingja þjóðarinnar. Og víxl-
spor þau sem þeir tóku árið
1939 yrði þeim með samþykkt
þessa frumvarps margfaldlega
fyrirgefið.
Vér getum ekki litið á fram-
færslulöggjöfina hversu frjáls-
lynd sem hún væri öðruvísi
en sem bráðabirgðaráðstöfun,
þar til alþýðutryggingar eru
komnar í það horf, að hver
þjóðareinstaklingur á á því ský-
lausan rétt að honum sé borgið
þótt yfir hann dynji hendanleg
óhöpp, hvort heldur er atvinnu-
leysi, sjúkdómar eða annað.
En þangað til að slíkt verður
ber að vanda framfærslulöggjöf
ina svo, að hún sé þjóðinni til
sóma en ekki til skammar.
hátt
Duglegur sendisveinn ðskast kaup
Upplýsingar á afg. Þjcðvlljans
Skólavörðustíg 19. Sími 2184.