Þjóðviljinn - 07.01.1945, Qupperneq 5

ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 7. janúar 1945
gllÓÐVILJINii
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn.
Ritstjóri og ábyrgðarniaður: Sigurður Guðmundsson.
Stjórnmálaritstjórar: Einar Olgeirsson, Sigfús Sigurhjartarson.
Ritstjórnai’skrifstofa: Austurstrœti 12, sími 2270.
Afgreiðsla og auglýsingar: Skólavörðustig 10, sími 21Sý.
Askriflarverð: I Reykjavík og nágrenni: Kr. 0.00 á mánuði.
Úti á landi: Kr. ö.OO á mánuði.
Prentsmiðja: Víkingsprent h.f., Garðastrœti 17.
Ríkið verður að ráða öllu skipsrúmi
í öllum löndum er það nú svo að ríkið ræður öllu skipsrúmi.
Þetta er lífsnauðsyn allra þjóða vegna þess hve lítið er um
skipsrúm í heiminum.
Vér íslendingar höfum meiri þörf á slíkum yfirráðum ríkis-
ins yfir skipsrúmi en nokkur önnur þjóð, vegna þess að vér
eigum allt undir útflutningunum.
Þetta er þegar viðurkennt í löggjöf lands vors með því að
veita Viðskiptaráði lögum samkvæmt umráð yfir öllu skips-
rúmi til flutninga til landsihs.
Hafi þetta verið nauðsynlegt vegna innflutningsins, þá er
það ekki síður nauðsynlegt vegna útflutningsins. Það verður
að vera í höndum hins opinbera að ákveða notkun og verð á
skipsrúmi, meðan stríðið stendur.
Það hefði engum þótt viturlegt að láta braska vægðarlaust
með fragtimar á vörunum til landsins, láta braskara ráða skips-
rúminu og láta innflytjendur verða að bjóða í það og gefa skips-
rúmsbröskurunum ægigróða, gefa þeim kost á að skatta þjóðina.
Og það er jafn fráleitt að ætla að láta braskara ráða mest-
öllu skipsrúmi til ísfiskútflutningsins og skatta með því fiskfram-
leiðendur.
Hjá hverri þjóð eru yfirráðin yfir skipsrúminu og réttur til
hámarksverðákvörðimar hjá opinberum stofnunum. Það er svo
hér hvað innflutninginn snertir.
Það þarf að verða það líka hvað fiskútflutninginn snertir,
enda var svo ráð fyrir gert í upphafi stríðsins.
Braskið, sem einstaklingar nú era að hefja í ísfiskútflutn-
ingnum vegna þess að Bretar hætta að flytja, sýnir og sannar
að hér er þörf skjótra aðgerða. Hið opinbera verður að fá til
ráðstafana skipsrúm, sem að minnsta kosti nægi til ísfisksút-
flutnings frá Faxaflóasvæðinu.
Viðskiptamórall Vísis
Þgr kom að því að Vísir tók upp hanskann fyrir heildsalana.
# I
I gær segir blaðið út af heildsalahneykslinu:
„Aðalatriðið, sem hér er um að ræða, er það, hvort skrásett
firmu erlendis, sem íslenzkir ríkisborgarar standa að, hafa leyfi
til að gefa út kaupreikninga hingað til lands í eigin nafni og
leggja á vörumar eins og önnur útflutningsfirmu í því landi
sem þau starfa i“.
Áður er blaðið búið að taka að sér að verja það að sjálfsagt
sé að íslenzku firmun megi fá erlend firmu til að leggja á fyrir
sig og sjálfsagt að þau megi hafa íslenzkan starfsmann „við sér-
stakt skrifborð“ í amerísku firma, til að leggja á aukaskattinn
á íslendinga. Þetta séu hvort tveggja löglegar fölsunaraðferðir —
og því ósvífið að kalla þessa umhyggju heildsalanna fyrir föður-
landinu svindl!!
En spumingin sé hvort þriðja fölsunaraðferðin á innkaupa-
reikningunum sé lögleg eða ekki, — þetta að hafa sjálfir lepp-
firma til að leggja á!
„Mórall“ Vísis minnir á „boðorðið“: Auðgastu, — löglega, ef
þú getur, — annars hinsvegin!
Og máli sínu til sönnunar vitnar svo Vísir í sjálfan Bjöm
Ólafsson!! En hvers vegna gleymir Visir að spyrja hann um af-
stöðu coca-cola-ríkisstjómarinnar til þess að Viðskiptaráð beitti
dagsektum strax í fyrra og svipti þá, sem neita að skila reikn-
ingum innflutningsleyfum?
Er eitthvað að batna í Alþýðuflokknum?
Það hefur vakið ánægju ýmissa verklýðssinna að Alþýðu-
flokksmennirnir 1 Reykjavík sóttust eftir því að eiga sæti í full-
trúaráði verklýðsfélaganna og breyttu um stefnu frá Alþýðusam-
bandsþinginu. En þar heimtuðu Hannibalarnir sem kunnugt er
„hnífakaup óséð“, — vildu ekki nefna þá menn, sem þeir ætluðu
íisllr „tlBBirien"
Siainidir fri iizistaiaidi
ÞJÓÐVILJINN — Sumiudagm’ 7. janúar 1945
Willi nokkur Ivleine, sem á
heima í Berl'ín, er vafalaust bráð-
fyndinn. — En þar sem öll gam-
ansemi er dálítið kvíða blandin í
Þýzkalandi núna, endar bréf
Kleines til Hans Herk fremur
þunglyndislega. — Eg tilfæri hérna
athyglisverðustu kaflana:
„Ef til vill efast þú, llans vinur
minn, enn um það, livort j'órðin
snúist. — Ilý/n liraðsnýst. — Sann-
leikurinn er sá, að hún snýst með
svo miklum hraða, að höfuðin á
okkur cru farin að snúast.
Ég tala ekki núna um breyting-
arnar á borg okkar og öllum, bygg-
ingarstíl hennar. — Eg man eftir
ráðagerðum bandvitlausra manna
árið 1922, sem stungu upp á, að
allt vœri rifið niður og byggðir
skýjakljúfar í staðinn. — Það er
að vísil búið að framkvœma fyrri,
hluta áœtlunarinnar. — En það er
hœgt að lifa án þess að eiga falleg-
an legubekk, — eins og Óskar
gamli sagði —, en það er ekld
hœgt að lifa án þess að hafa Ijóta
lifur.
Breytingar fara einnig fram í
hugum fólks. — Heilinn í Michcl,
sem áður virtist hreyfingarlaus, er
nú farinn að snúast.
Manstu, að það var venja að
segja, að við yrðum að sætta okk-
ur við þrautir stríðsins, og að sönn
hamingja myndi falla okkur í
skaut eftir sigurinn? — Nú er sagt,
að það sé bezt fyrir okkur að njóta
stríðsins, á meðan það er, því að
ástandið verði jafnvel ennþá verra
síðar meir.
Og Velemeclc litli fœr Bertu til
að láta að vilja sínum, því að hann
segir: „Eftir stríðið höfum við elcki
geð í okkur til að hugsa um þessa
hluti“.
Þegar þú varst liér ennþá, og
við vanir að fara í Adler Haus,
var fólk alltaf að þrœta um, hvort
stríðið yrði búið bráðum eða ekki.
— Þeir bjartsýnu sögðu, að það
yrði búið um áramótin, en þeir
svartsýnu, að það yrði ekki búið
fyrr en um hvítasunnu. — Nú eru
það þeir bjartsýnu, sem segja, að
það verði búið um hvítasunnu, en
þeir svartsýnu um áramót. —
Þú manst, að Richard byrjaði að
lœra rússnesku veturinn fyrir
Rússlandsherferðina? — Ég sagði
honum þá, að liann vœri bjartsýn-
ismaður, því að við mundum fyrst
Ijúka við stríðið við England. —
Og nú býr fólk til slcýrslur um
bjartsýnismenn, sem eru að lœra
ensku, og svartsýnismenn, sem
lœra rússnesku.
En ég hef geymt mcstu stórtíð-
indin þangað til síðast. — í fyrra-
dag trúði mér þorpari, sem vinnur
við blaðið „Berliner lllustrierte",
fyrir því, að hann vœri ekki þýzk-
ur, lieldur danskur. — Kannski þú
sért nú Frakki, þegar öllu er á
botninn livolft? Og e. t. v. er ég
argentinskur? — I stuttu máli
sagt, — við liöfum allir slœma
„timburmenn“.
Þjóðverjar segjast hafa „katzen-
jammer“, þegar þeim líður illa eft-
ir ölæði. — Ég veit ekki, hver er
uppruni þessa orðs. — Kettir eru
ekki drýkkfelldir. — En Þjóðverj-
ar eru sannarlega búnir að svalla.
—- Nú finna þeir eftirköstin, og
aspirin mun ekki hjálpa þeim mik-
ið. —
★
Þjóðverjar af ýmsum gerðum,
sem lifa utan Þýzkalands, — sósí-
aldemokratar og venjulegir þorp-
arar, prestlingar, spilafölsunarvið-
vaningar og aðrir, treysta auðsjá-
anlega minnisleysi okkar. — Einn
áf þeim skrifar sér til varnar:
„Ekki er liœgt að varpa ábyrgð-
inni á glœpum nokkurra Gestapo-
foringja á þýzku þjóðina eða þýzka
herinn. — Þessi hryðjuverk eru
hernum alveg óviðkomandi".
„I þorpinu Dúbrovka rákumst
við á 55 manns, grunuð um sam-
band við skœruliða. — Þetta fólk
drápum við. — Fimmtán voru kon-
ur, hitt karlmenn. — Við brennd-
um þetta þorp til ösku. Sjálfur
brenndi ég 28 hús. — Ég brenndi
64 Rússa, og, — auðvitað —, voru
nokkur börn á -meðal þeirra, af þvi
að það kom ekki til mála að tína
þau úr. — En ég skaut aldrei fólk,
sem var liggjandi. — Ilvenœr sem
ég þurfti að drepa sœrt fólk eða
sjúkt, lét ég aðra styðja það“.
í þetta skipti munu góðu menn-
irnir e'kki gleyma illverkum þeirra
vondu. — Liðsmenn rauða hersins,
sem hafa rutt sér braut inn í
Þýzkaland, munu ekki gleyma
hógværa Ijósmyndaranum, Kurt
Ley. — Látum verjendur „aum-
ingja Þjóðverjanna" syngja eins
og næturgala, ef þeir vilja, — en
við, sem höfum heyrt dauðavein
litlu barnanna, erum ekki upp-
næmir fyrir trillum hinna fyrirlit-
legu talsmanna morðingjanna.
-----------------
★ EFTIR
Dómur í lýsismálinu
SiidéiM dænd ligles
IUA ERENBHRG
Kurt Ley úr 2. herdeild 4. flug-
herfylkisins er ekki Gestapoforingi.
— Hann er venjulegur Þjóðverji,
sem enginn grunar um neitt illt,
— Hann fékkst við mjög sóma-
samlega vinnu, —( að framkalla
filmur. — Eins og við mátti búast,
er hann núna á móti Ilitlep.
Það var bara dagbókin hans,
sem kom upp um hann með smá-
smugulegri nákvæmni. — Hann
skrifaði alltaf hjá sér, hvað hann
skaut margt fólk. — Þessi litli,
kurteisi, þýzki ljósmyndasmiður
hafði skotið og brennt meir en
1200 manns í Sovétríkjunum. —
Hann segir svo frá:
„Gœzla stríðsfanga kom. mér
ekki jbcinlinis við. —r Ég varð að
skjóta þá i tómstundum mínum,
af því að aðalstarf mitt var í Ijós-
myndastofunni. — Ég slcaut 577
fanga á samt Kaalsveld undirfor-
ingja, og um 250 sjálfur. — Af
þeim voru 92 almennir borgarar.
— Ég hugsaði ekkert út í, af
hverju ég vœri að skrifa þetta. —
Ég jékk míndr fyrirskipanir, og ég
jramkvœmdi þœr. — Mér fannst.
frekar tilbreytmgalítið að skjóta“.
Lesaranum dettur e. t. v. í hug,
að þessi Kurt Ley hafi hrópað:
„Niður með Hitler“, þegar hann
byrjaði að fá obeit á að skjóta. —
Það gerir hann núna sem fangi.—
Ó, nei! — Þegar hann var orðinn
of leiður á að skjóta, breytti hann
til méð því að drepa fólk með
sniðugri hætti.
Ilann heldur áfram sögu sinni:
að setja í stjórn sambandsins, heldur skyldu það vera huldu-
menn, sem enginn mætti sjá fyrr en þeir væru komnir í stólana.
Alþýðuflokksmenn í fulltrúaráðinu í Reykjavik voru ekki
með svona óvitaskap- Þeir nefndu mennina og sósíalistar sam-
þykktu þá og allt féll í ljúfa löð.
Óskandi væri að þetta vissi á eitfihvað gott í samstarfinu
í verklýðshreyfingunni.
Yfirforingi þýzka hersins,
„Nord“, gaf út eftirfarandi dag-
skipun til hermanna sinná:
„Ilja Erenbúrg er að hvetja
Asíuþjóðir til að drekka blóð
þýzkra kvenna. — Ilja Erenbúrg
krefst þess, að Asiumenn fái að
njóta kvenna okkar. — „Takið gul-
hœrðu konurnar, — þœr eru her-
jang ykkar“, segir hann. — Ilja
Erenbúrg œsir upp lœgstu hvatir
gresjubúanna. — Sá, sem hörfar
núna, er níðingur, því að þýzkir
hermenn eru nú að verja eiginkon-
ur sínar“.
Einu sinni voru Þjóðverjar van-
ir að falsa skjöl, sem höfðu þýð-
ingu í stjórnmálaviðskiptum, ríkja.
— Nú eru þeir komnir á það stig,
að þeir eru farnir að falsa greinar
mínar. — Setningar þær, sem
þýzki hershöfðinginn eignar mér,
koma upp um höfundinn. — Að-
eins Þjóðverji gæti fundið upp
slíka svívirðingu.
Nazistarnir eru skjalafalsarar að
iðn og lrafa fengið talsverða æf-
ingu. — Það er til lítils fyrir þenn-
an hershöfðingja að halda því
fram, að við förum til Þýzkalands
vegna þýzka kvenfólksins. — Við
ætlum ekki að heimsækja Gréturn-
ar þeirra, heldur Fritzana, sem
svívirtu konur okkar. Og við segj-
um skýrt og skorinort, að við Hun-
um ekki vorkenna þessum Þjóð-
verjum.
Þessar þýzku konur, — þær
vekja aðeins eina tilfinningu í
okkur, — viðbjóð. — Við fyrirlít-
um þær, af því að þær eru mæður,
eiginkonur og systur böðla. •— Við
fyrirlítum þær, af því að þær
skrifúðu til sona sinna, eiginmanna
og bræðra: „Sendu mér fallega loð-
kápu!“ Hvar áttu þeir að taka loð-
kápu? — Auðvitað utan af rúss-
neskri konu. -— Var það ekki sjálf-
sagt?
Við þörfnumst ekki þessara gul-
Fvrir stuttu síðan var kveðinn
upp dómur í Félagsdómi í lýsis-
málinu svo kallaða. Dómur þessi
og öll meðferð málsins fyrir dóm-
stólunum er hin athyglisverðasta
fyrir verkalýðshreyfinguna.
Mál þétta var höfðað snemma
á síðastliðnu vori fyrir Félags-
dómi, af Alþýðusambandinu, fyrir
hönd Dagsbrúnar, vegna ágreip-
ings, sem varð út af samningum
félagsins frá 22. febr. s.l. í þessum
samningum er orðið lýsisbræðsla
notað yfir vinnu á lýsisvinnslu-
stöðvunum, og fyrir þá vinnu átti
að greiða kr. 2.90 um tímann í
grunnkaup. Þegar samningarnir
áttu að koma til framkvæmda
neituðu atvinnurekendur að greiða
þetta kaup, þar sem engin lýsis-
bræðsla færi fram hjá fyrirtækj-
um þeirra. Þetta orð — lýsis-.
bræðsla — er komið inn í samn-
ingana fyrir tilstilli sáttasemjara
ríkisins og nefndar þeirrar er rík-
isstjórnin skipaði til að koma á
sættum í samningagjörðunum, á
síðastliðnum vetri. í fyrsta samn-
ingsuppkasti Dagsbnínar var not-
að orðið lýsisvinna, og samninga-
nefnd félagsins tók það skýrt fram
við sáttanefnd, að þar væri átt við
alla vinnu á lýsisstöðvunum, svo
og alla upp- og útskipun á lýsi.
Að sögn sáttanefndar voru at-
vinnurekendur ófáanlegir til að
greiða þetta kaup fyrir upp- og út-
skipun á lýsi og náðist að lokum
samkomulag um að þessi hluti lýs-
isvinnunnar skyldi greiðast með
almennu kaupi. Við þessa meðferð
málsins kom orðið lýsisbræðsla inn
í samninginn og átti að áliti sátta-
nefndar að skýra þessa undantekn-
ingu frá samningsuppkastinu. En
atvinnurekendur hafa snúið út úr
samningnum og talið að með lýs-
isbræðsla væri átt við lifrar-
bræðslu, og þar sem þeir hefðu
ekki þann atvinnurekstúr bæri
þeim ekki að greiða hærri taxtann.
Nú vita allir, sem til þekkja, að
lýsi er aldrei brætt, heldur lifrin
og grúturinn, en sú vinna fer ein-
göngu fram um borð í skipunum
og lifrarbræðsliustöðvum úti á
landi. Það er fráleitt a,ð hugsa sér
að Dagsbrún hafi verið að semja
um kaup fyrir þennan atvinnu-
rekstur, sem ekki er til á félags-
svæði hennar og við menn, sem
ekki hafa hann með höndum.
Þegar málið horfir þannig við,
hefðu flestir haldið að verkefni Fé-
lagsdóms hefði verið að fá úr því
skorið, um hvað hefði raunverulega
verið samið, þegar samningar voru
gjörðir. Eina leiðin til að fá þetta
upplýst, var að leiða sem vitni
fyrir dóminn samninganefndina og
sáttanefndina, sem um samning-
ana fjölluðu, enda fór lögfræðing-
ur Alþýðusambandsins fram á að
það yrði gert. í stað þess að við-
hafa þessi eðlilegu vinnubrögð eru
allar vitnaleiðslur í málinu bann-
aðar og dómurinn fer inn á þá
hæpnu braut að útskýra orðið
’hærðu norna. — Þýzbaland sjálft
er takmark okkar. Og gulhærðu
þjófakvendin skulu fá að vita,
hvað það gildir að vera þjófsnaut-
ur.
„lýsisbræðsla“, orð, sem í þessu
sambandi er ekkert annað en vit-
leysa, því verknaðurinn, sem það
á að lýsa er alls ekki til.
Félagsdómur byggir úrskurð
sinn, um að banna vitnaleiðslur í
málinu, á Vinnulöggjöfinni, þar
sem segir að „bannað sé að skýra
frá eða leiða vitni um, hvað aðilar
hafa lágt.til á sáttafundum, nema
báðir aðilar samþykki“. Þessi úr-
skurður var síðar staðfestur í
Ilæstarétti pg rökstuddur með lög-
um um meðferð einkamála í hér-
aði, sem virðist nokkuð hæpið í
þessu sambandi, i fyrsta lági vegna
þess að í Vinnulöggjöfinni eru á-
kvæði um þessi mál, í öðru lagi
vegna þess að á venjulegum sátta-
fundum eru báðir aðilar mættir og
fjallað um mál sem snerta þá per-
sónulega, en á sáttafundum í
vinnudeilum á síðari tímum (að
minnsta kosti hvað snertir Dags-
brún), liafa aðilar alls ekki talazt
við öðruvísi en fyrir milligöngu
sáttanefndar (ekki sézt fyrr en
kom að undirskrift samningá) og
fjallað um mál, sem snerta bein-
línis hagsmuni fjölda manns, sem
engin tök hafa á að vera viðstadd-
ir eða fylgjast með málunum, og
í þriðja lagi átti ekki að uppljósta
neinu leyndarmáli, heldur aðeins
að fá úr skorið hvernig skilja bæri
gerða samninga.
í fáum orðum sagt er málið
þannig vaxið: Atvinnurekendur
brjóta samninga. Dagsbrún legg-
ur m'álið fyrir Félagsdóm og vill
leiða sáttanefndina sem vitni.
Sáttanefndin er reiðubúin að mæta
og styður málstað félagsins. At-
vinnurekendur neita að láta vitna-
■leiðslur fara fram, því þeir vita
upp á sig skömmina. Félagsdóm-
ur beygir sig og úrskurðar að eng-
ar vitnaleiðslur skuli fram fara.
Aleð öðrum orðum: Það er hindr-
að með ráðnum hug að sannleikur-
inn fái að koma í Ijós og Dagsbrún
gert ómögulegt að sanna sitt mál.
Samningsbrotin eru dæmd lögleg.
Málarekstur þessi sannar pkkur,
að hér er enn eitt atriði í Vinnu-
löggjöfinni, sem þarf lagfæringar
við, og það tafarlaust, því verka-
lýðshreyfingin getur ekki unað við
að óvandir andstæðingar geti í
krafti laganna og skjóli dómstól-
anna leikið sér að því að brjóta
Iöglega gerða samninga.
(Ur Dcigsbríui, 3. árg. 1. tbl.).
Bæjarpósturínn
i
Framhald af 2. síðu.
þingi og ráða í Dagsbrún. Þá komu
fulltrúar Alþýðuflokksins til komm
anna, og sögðu: Megum við vera
með ykkur í þessari stjórn?
Sjálfsagt, kæru bræður, sögðu
kommarnir. Og nú situr Sigurjón
Á. Ólafsson við hlið Eggerts Þor-
bjarnarsonar, sem sagður er afleit-
ur „Moskvakommúnisti", í þessari
stjórn. Ámi Kristjánsson, sá hinn
sami sem ekki má vera með komm-
um í stjórn Dagsbrúnar, situr þar
við hlið Björns Bjamasonar, sem
er einn „hinn versti kommi" og
fimmti maðurinn er svo hinn járn-
harði kommi, Snorri Jónsson.
— Já, það er gaman að þeim
Alþýðuflokks-Stefánunum.
Skyldi Stefán P. hafa lært að
dansa Óla skans á ballettum í
Leníngrad?
HREINSUN
Hitler hefur rekið níu marskálka
og 145 hershöfðingja úr stöðum
sínum, siðan stríðið hófst. ‘
VERÐBÓLGA OG DÝRTÍÐ
Síðustu skýrslur þýzka ríkisbank-
ans sýna að seðlaútgáfa hefur auk-
izt svo á síðustu mánuðum, að
seðlar í umferð eru nú að upphæð
44.800.000.000 mörk, eða aukning
sem nemur um 2.000.000.000. Þessi
geysilega verðbólga á rætur sínar
að rekja, eftir því sem talið er, til
þess glundroða, sem loftárásir
Bandamanna hafa skapað í við-
skipta- og fjármálalífi Þýzkalands.
SVARTUR MARKAÐUR
Vöruverð á svörtum markaði í
Þýzkalandi fer nú upp úr öllu valdi.
Eitt pund af góðu kaffi kostar nú
um 600 mörk (tæpar 800 krónur),
en pund af smjöri 240 mörk (rúm-
ar 300 kr.).
Vegavinnuverkfall
Framhald af 3. síðu.
allt vera orðið vel skipulagt
innan félagsins. Þegar við vor-
um að leggja á heiðina var for-
maður okkar kallaður í síma.
Varð því varaformaður að taka
við forustunni.
Kl. 9 f. h. vorum við komnir
á vinnustað verkfallsbrjóta.
Enn voru þeir stöðvaðir. —
Gekk það líkt og í fyrra skiptið-
— Um kl. 11 komu tveir bílar
af Húsavík. Voru þeir fullskip-
aðir mönnum úr „Verkamanna-
félagi Húsavíkur“. Komu þeir
til að sýna okkur samúð sína.
Húsvíkingar höfðu setið hjá
okkur stutta stund, er formað-
ur „Félags verkamanna og
bænda“ kom móður af hlaup-
um. Er hann var búinnaðheilsa,
kvaddi hann sér hljóðs. Las
hann upp símskeyti frá vega-
málastjóra, er var þess efnis,
að okkar gamli verkstjóri væri
skipaður yfir vegarsvæði það,
sem hafði verið af honum tek-
ið síðastliðinn fimmtudag.
Ekki ætla ég að lýsa svip-
brigðum hins unga fráfarandi
verkstjóra. — En eitt var víst,
að vegavinnudeilunni var lokið.
Það var öllum ljóst. Henni var
lokið með sigri verkamanna og
bænda í Reykjadal. Þeir unnu
hana á grundvelli hinna félags-
Iegu samtaka sinna. Það var
staðreynd.
Laust eftir hádegi, er við
komum suður í Máskotsgryfjur
var verkstjóri þar fyrir og veif-
aði til okkar hattinum sínum
brosandi að vanda- Er hann var
búinn að þakka okkur barátt-
una fyrir sína hönd, hófst vinna
á ný.
Það var bjartviðri og sólskin.
En þó varð allt bjartara í aug-
um okkar sökum þess, að hinni
fasistisku árás Jónasar frá
Hriflu á okkar vinsæla verk-
stjóra var hrundið.
Leiðréttingar:
Misritazt hefur í tilkynningu frá
Hringmim i Þjóðviljanum 4. jan.:
Minningargjafir: frá frændfólki kr.
LOÍO.QO í stað 1000.00 — eitt þúsund
krónur. — Og frá Ragnhildi Hall-
dórsdóttur 1.0000.00 í stað 1.000.00
— eitt þúsund krónur. Gjafir: frá
Enskt ullartau
Drengjafataefni
ERLA
Laugaveg 12.

Ragnar Ólafsson
Hæstaréttarlögmaður
og
löggiltur enðurskoðandi
Vonarstræti 12, sími 5999.
Skrifstofutími 9—12 og 1—5.
MUNÍÐ
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16

Kennsla hefst á morgun
bæði í Austurbæjarskól-
anum og Miðbæjarskólan-
um- Nokkrir nemendur
geta komizt að í garðyrkju
námskeið sem er að byrja.
Sími 5155.
Forstöðumaðurinn.
Daglega
NY EGG, soðin og hrá.
Kaffisalan
HAFNARSTRÆTI 16.
FÉLAGSLÍF
íþróttafélag kvenna.
F imleikaæf ing félags-
ins á mándagskvöld í Aust
urbæ jarskólanum.
Jólatrésskemmtun fyrir
börn félagsmanna og gesti
þeirra, verður föstudaginn
12. jan. kl. 5 e. h. í Veit-
ingahúsinu Röðull, Lauga-
veg 89.
Nýársfagnaður fyrir full-
orðna verður á eftir kl.
9.30. Aðgöngum. að báðum
skemmtununum verða
seldir í verzluninni Pfaff
og Bókaverzlun ísafoldar,
eftir helgina.
■

t
ÁLFHÓLL f
Sjónleikur í 5 þáttum eftir
J. L. Heiberg.
Hálídasýniag
vegna 50 ára leikstarfsafmælis frk. Gunnþórunn-
ar Halídórsdóttur, í dag kl. 2.30 e. h.
Uppselt.
S AMSÆTI
verður haldið í Iðnó í kvöld kl. 8.45 í tilefni af
50 átra leíklístarafmælí
frk. Gunnþórunnar Halldórsdóttur.
Af sérstökum ástæðum eru enn fáanlegir nokkrir •
aðgöngumiðar að samsætinu og verða þeir seldir
í Iðnó kl. 2 í dag.

-- í
S. G. T. -- dansleikur
í Listamannaskálanum í kvöld kl. 10.
Aðgöngumiðar frá kl. 5—7. Sími 3008.
1 Spaðkjöt
Eigum enn óselt nokkuð af úrvals dilkakjöti í smá-
ílátum-
Verð: 25 kg. kútur kr. 155.00.
28 — — — 175.00
30 — — — 186.00
■I Kjötið er flutt heim kaupendum að kostnaðarlausu.
I* Þeir sem vilja tryggja sér þetta ágæta kjöt, ættu að senda
íj pantanir sem fyrst því birgðir eru litlar.
!•
Samband ísl. Samvinnufélaga.
S Símar 1080 og 2678-
yviWuww%PAVAvuvyv*M,vwwwvvvwvwwwwMiwvvmvv
Happdrætti
stuðníngsmanna Þjóðvíljans
Þeir meðlimir Sósíalistafélags Reykjavíkur og
Æskulýðsfylkingarinnar sem hafa tekið happ-
drættismiða til innheimtu, verða að hafa skilað
af sér til afgreiðslu Þjóðviljans eða skrifstofu
Sósíalistaflokksins fyrir n. k. mánudagskvöld.
Utgáfustjóm Þjóðviljans.
Fataviðgerðir AUGLÝSING
Saumavélanálar — sauma-
Tökum nú aftur viðgerðir. vélareimar — saumavéla- olía, bezta tegund og
Efnalaugin gúmmíhringar fyrirliggj-
TÝR Týsgötu 1. andi. Magnús Benjaminsson & Co.