Þjóðviljinn - 08.06.1946, Blaðsíða 8

ÞJÓÐVILJINN
16--»-
Laugardagur 8. júní 1946
Seytjánda júní 1944, fyrir tæpum tveim árum sór Alþingi íslendinga og íslenzka þjóðin þess heit á helgasta stað þjóð-
arinnar, Þingvöllum, að standa vörð um frelsi Islands og lýðveldið, sem stofnað var þann dag.
Vér mótmælum allir!
Framhald. af 9. síðu.
apríl 1946 .[;k«rar á háttvirta ríkisstjórn og Alþingi, að halda fast
við þau h'rfriK ioforð um. að herlið það, sem enn dvelur í landinu, i
•fverfi úr t.iudi nú þegar.
F'nnduriiui Utuf svo á. að ekki geti komið til mála að nokkrú1
• crlendu ríki verði leyfð afnot hernaðarbækistöðva í landinu, þar
sem siíkt Iity ti að stofna sjálfstæði og menningu þjóðarinnar í
hættu.“
SveinaféJtág skipasmiða
samþykkti eftirfarandi mótmæli á fundi 15. maí:
M5tveinaféla,i» skipasmiða skorar á Alþingi og ríkisstjórn að gera
ráðsiafanír ti.í. þess að sá bandaríski her, sem ennþá dvelur hér á
landi síandi við gefin loforð og flytji burt úr landinu nú þegar.
'fÉnnfremur- skorar félagið á Alþingi, að það leyfi engu erlendu
riká-að hafá lierstöðvar hér á landi, því Islendingar einir eiga að
ijfgfá gæfu tií að stjórna landi sínu.“
Mjólkurf -jeðingafélag íslands:
,'Jftindur i IMjólkurfræðingafélagi Islands, haldinn 29. júní 1946,
■- skorar á ísienak stjórnarvold að beita öllum ráðum til þess að
liérafli sá er nú dvelur í landinu, hverfi sem fyrst á brott, og
gerðir samningar við þjóð vora verði haldnir.
Jafnframt nfeorar fundurinn á þjóðina sem heild. að vera á verði
gegn hvers koaar ásælni erlendra ríkja gagnvart sjálfstæði voru,
. hvaðan scm ítán kæmi.“
Kvenfélag Stokkseyrar:
Á fimdi, ;,-em haldinn vár í Kvenfélagi Stokkseyrar 21. maí, kom
fram svohíjóðxndi tillaga, er var samþykkt í einu hljóði:
„Funduriríii álítur að vísa beri á bug öllum tilmælum erlendra
rikja um herstöðvar á Islandi. Ennfremur skorar fundurinn á
ríkissíjórniná, að liún krefjist þess af stjórn Bandaríkjanna, að
Bandaríkjástjórn standi við gefin loforð og kalli þar með her sinn
burt af Í3landi.“
Verkamaimafélag Arnarneshrepps:
.„Fundur í Verkamannafélagi Arnarneshrepps, haldinn 14. april
1946, lýsir sig eindregið andvígan því að nokkru erlendu ríki verði
veittar iiernaðarbækistöðvar eða hernaðaraðstaða hér á landi.
Ennfremur skorar fundurinn á Alþingi og ríkisstjórn að ganga
ríkt eftir því við Bandariki Norður-Ameríku, að þau flytji herlið
sitt héðan tut þegar og uppfylli þannig gefin loforð og samninga."
Múraraféiag: Reykjavíkur:
„Múrarafélag Iteykjavíkur skorar á ríkisstjórnina og Alþingi að
1/sa afdráííaríaust yfir þvi, að engu erlendu ríki verði veittar hér

Mótmælaalda memitamanna og alþýðu Islands
Framhald. af 9. síðu.
hafa viljað og vilja enn
ganga til samninga við
Bandaríkin, og þessi öfl ráða
meira að segja yfir stærsta
blaðakosti landsmanna. Þess
vegna er yfirvofandi hætta í
þessu máli, þrátt fyrir vilja
meginhluta þjóðarinnar til að
vernda sjálfstæði íslands.
í apríl báru ráðherrar
Sósíalistaflokksins fram þá
tiilögu til samþykktar í ríkis-
stjórninni, að þess yrði kraf-
izt. að Bandaríkjastjórn stæði
við gerða samninga og flytti
herl ð sitt á brott héðan. —
Þessi tillaga hefur enn ekki
fengizt afgreidd í ríkisstjórn-
inni, þrátt fyrir ítrekaðar
kröfur. í hvaða tilgangi er
slík samþykkt dregin enda-
laust á langinn?
Innan skamms verður geng
ið til kosninga. Það er kunn-
ugt um fjölmarga frambjóð-
endur á listum borgaraflokk-
anna, sem hafa mjög loðna
afstöðu í herstöðvamálinu
eða berjast jafnvel fyrir því,
að gengið verði að kröfu
Bandaríkjastjórnar um her-
stöðvar hér í einhverju
formi. Þegar stúdentar spurðu
þingmenn í vor um afstöðu
þeirra, gáfu einir 15 þingm.
greið svör. Það voru allir
þingmenn Sósíalistaflokksins,
þrír þingmenn Sjálfstæðis-
flokksins, þeir Gunnar Thor-
oddsen, Sigurður Bjarnason
og Hallgrímur Benediktsson,
einn þingmaður Alþýðuflokks
ins, Barði Guðmundsson, og
einn þingmaður Framsóknar-
flokksins, Bernharð Stefáns-
son. En hver er þá afstaða
hinna 37 þingmannanna? Það
er skylda kjósenda í landinu
að krefjast þess af hverjum
frambjóðanda, að hann sverji
þess eið frammi fyrir þjóð-
inni, að hann gangi aldrei til
neinna samninga um afsal ís-
lenzkra landsréttinda. Og
vilji hann ekki gefa skýlaust
svar við þessari kröfu, á hann
ekki að fá atkvæði nokkurs
heiðarlegs íslendings.
Til þess að forðast þá
hættu sem fram undan er,
verður íslenzka þjóðin að
vera árvökul og beita öllum
samtökum sínum til þess að
koma áhrifamönnum þjóðfé-
lagsins í skilning um, að svik
við sjálfstæði og lýðveldi ís-
lands verði ekki þolað. Tæki-
færi þjóðarinnar til að sýna
einhug sinn og máttugan
vilja í þessu máli er 17. júní
n. k. á þjóðhátíðardaginn. Þá
j ber íslendingum að endur-
, vekja þjóðareinínguna frá
1944 og sameinast um kröf-
urnar:
Burt með erlendan her af ís-
lenzkri grund!
Island fyrir Islendinga!
Franskir kommúnistar
íylgjandi kjarabótum
til verkamanna, sósíal
demokratar andvígir
ViSræSur liafa fariS fram um
stjórnarmyndun milli forysiu-
manna þriggja stærstu stjórn-
málaflokka Frakklands.
Það er talið muni torvelda
stjórnarmyndun, að kommúnisí-
ar vilja verða við kröfum verkn
manna um 25% kauphækkun,
en Léon Blum og ýmsir fleiri
sósialdeinókratar eru þeim and-
gegn hverskonar ásælni erlendra ríkja til áhrifa og íhlutunar liér
á landi.
Ennfremur telur félagið það skyldu íslenzkra stjórnarvalda, að
beita sér af alefli fyrir því, að hið erlenda herlið, er hér dvelur,
hverfi liéðan sem fljótast á brott, og að lialdnir verði samningar
í þessu efni við þjóð vora.“
Verkalýðsfélagið Vörn, Bíldudal:
Á fundi verkalýðsfélagsins Vörn, Bíldudal 1. maí var samþykkt
áskorun í herstöðvamálinu til stjórnarvalda landsins:
1. Að nú þegar verði því afdráttarlaust lýst yfir af Islands hálfu
að hér verði engu erlendu ríki veittar lierstöðvar eða neinskonar
hernaðaraðstaða.
2. Islenzk stjórnarvöld beiti sér af alefli fyrir því að hið erlenda
herlið, sem enn dvelur í landi voru, liverfi þaðan á brott og haldnir
verði sanmingar í þessu efni við þjóð vora.
3. Að gerðar verði alvarlegar tilraunir til að fá Island viður-
kennt sem hlutgengan aðila og fullvalda ríki í samtökum liinna
sameinuðu þjóða.
Verkalýðsfélag Dalvíkur:
„Fundur í Verkalýðsfélagi Dalvíkur, haldinn 19. apríl 1946, lýsir
sig eindregið andvígan því, að nokkru erlendu ríki verði veittar
herstöðvar liér á landi.
Jafnframt skorar fundurinn á stjórnarvöld landsins að krefjast
þess einarðlega af Bandaríkjum Norður-Ameríku, að þau flytji
Iiernaðarstöðvar eða nein hernaðaraðstoð, og standa trúlega á verði
héðan allt herlið og standi með því við gefin loforð og samnin?a.“
vígié.