Þjóðviljinn - 10.11.1946, Page 7

Sunnudagur, 10. nóv. 1946
ÞJÓÐVILJINN
7
Ur borglotil
V
Næturlæknir er í læknavarð
Faritianiiit-
sambands-
þingið vill að
kennslureglu-
múw í stormi
stofunni, Austurbæjarskólanum
Næturvörður er
Apóteki.
í Laugavegs
Næturakstui' í nó'tt ainnast
Litla Bílastöðin, sími 1380, en
aðra nótt Hreyfill, sími 6633.
Útvaipið í dag:
11.00 Morguntónleikar (plötur).
12.12—13.15 Bádegisútvarp.
14.00 Mestsa í Dómkirkjunni. —
Fermingarmessa (tsr. Jón Auð-
uns).
15.15—16.25 Miðdegitstónleikar —
(plötur).
18.25 veðurfregnir.
18.30 Barnatími.
19.25 Tónleikar: Kraftaverkið, —
toallett eftir Bliss (plötur).
20.20 Einleikur á píanó (Anna
Sigríður Björnsdóttir): ítalski
konsertinn eftir Bach.
20.35 Ferðaminningar frá . Eng-
landi (sr. Friðrik Hallgríms-
son).
21.00 Tónleikar: Ensk lög, sung
in og leikin (plötur).
21.15 Upplestur: „Gullnar töflur"
hckarkafli eftir Bjarna M.
Gíslason. (Höf. les).
21.40 Tónleikar: Létt klassisk
lög (plötur).
22.05 Danslög til kl. 1.30 e.
miðn.
Útvarpið á morgun:
(Mánudaginn 11. nóv.).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 íslenzkukennsla, 2. fl.
19.00 Þýzkukennsla, 1. fl.
20.30 Erindi: Nauðsyn á endui--
byggingu togaraflotans og nýju
skipin. (Gísli Jónsson alþm.;.
20.55 Lög leikin á trompet —
(plötur).
21.00 Um daginn og veginn (Sig
urður Bjarnason alþm.).
21.20 Útvarpshljómsveitin: fs-
lenzkt lög. — Einsöngur (Ólaf
ur Magnússón frá Mosfelii).
21.50 Tónleikar: Toccata eftir
Widor (plötur).
22.30 Dagskrárlok.
Alþýðusamband íslands biður
þá fulltrúa sem enn hafa ek.ki
skilað kjörbréfum sínum til
kjörnefndar að gera það í dag
kl. 10—12 fyrir bádegi, i skrif-
stofu sambandsins í Alþýðuhús-
inu við Hverfisgötu, efstu hæð.
— Á samá tíma verða afhentir
aðgöngumiðar að þinginu ti!
þeirra sem hafa enn ekki tekið
þá.
Svifflugfélag íslands hefur
merkjasölu á götunum í dag í
tiiefni af 10 ára aímæli félags-
ins. Á torgum í bænum verða
svifflugur tid sýnis og merki til
sölu.
iiaaiinaskói-
sois verili
[ingu itaifls
lokid á næsta
ári
10. þing F. F. S- í. skorar
á ríkisstjórnina að hlutast til
um að þær kennslubækur í
sérfögum sem ennþá eru á
erlendu máli og notaðar eru
við kennslu í námsgreinum
sjómanna, verði hið allra
fyrsta snúið á íslenzku og
færðar 1 nýtízku horf.
Þingið beinir ennfremur
þeim tilmælum til ríkisstjórn
arinnar, að hún hlutist til
um að reglugerð um kennslu
og námsgreinar við Sjó-
mannaskólann verði endur-
skoðað með hliðsjón af kröf-
um tímans.
10. þing F. F- S. í. skorar
á Alþingi það er nú situr að
setja inn á fjárlögin, til lúkn
ingar byggingu Sjómanna-
skólans það fé, er byggingar-
nefnd og byggingarmeistarar
telja að þurfi til þess a.ð ljúka
byggingunni á árinu 1947.
Landsbókasafnið er opið alla
virka daga kl. 10—12 f. h., 1—7
og 8—10 e. h. Þjóðskjalasafnið
er opið alla virka daga kl. 2—7
e. n. Þjóðminjasafnið er opið
sunnudaga, þriðjudaga og fimmtu
daga, kl. 1—3 e. h. Bæjarbóka-
safn Keykjavíkur: Lestrarsalur-
inn er opinn alla virka daga kl.
10—12 f. h. og 1—10 e. h. —
Útlánsdeildin er opin kl. 2—
10 e.h. Náttúrugripasafnið opið
sunnudaga, þriðjudaga og
fimmtudaga kl. 2—3 e. h.
Ungbarnavernd Líknar Templ-
arasundi 3 er opin miðvikudaga,
fimimtudaga og föstudaga kl. 3.15
—4. Fyrir barnshafandi konur,
mánudaga og miðvikudaga kk
1—2. Bólusetning gegn barna-
veiki á föstudögum kd. 5—6. —
Þeir sem vilia fá börn sin bólu-
sett hringi fyrst í síma 5967,
milli kl. 9—11, sama dag.
Framhald af 5. síðu.
móður sinni. Allir háðu þeir
harða baráttu fyrir daglegu
brauði. Allir höfðu stritað frá
blautu barnsbeini og þó voru
þeir jafn snauðir og þegar þeir
fæddust, kannski snauðari.Og
nú voru þeir þarna úti og
skylduliðið beið heimkomu
þeirra. Gamli maðurinn eirði
ekki í stólnum, stóð á fætur og
gekk um gólf. Konan hans,
hærugrá og föl á vanga kom
inn til hans.
Það er komið ósköp vont
veður, sagði hún.
Já, sagði hann.
Líklega fer nú bráðum að
snjóa líka, ságði hún.
Það er trúlegt, sagði hann.
Ósköp held ég blessaðir sjó-
mennirnir okkar fái vont,
sagði hún.
Það er versti hryssingur,
sagði hann.
Skólastjóri Melaskólans hef-
ur í undirbúningi að koma upp
barnalesstofu fyrir nemendur
skólans og hafa viðræður um
þetta farið fram við forstöðu-
mann bæjarbókasafnsins.
Skólanefnd er hvetjandi þess
að hugmynd þessi komist í
framkvæmd.
Félagslíf
Æfingar á mánudag;
Kl. 2—3. frúarflokkur. —
Kl. 6—7, OldÆoys. — Kl. 7—
8, II. fl. kvenna- — Kl. 8—9,
I. fl. kvenna. — Kl. 9—10 I.
fl- karla.
til að bera blaðið til kaupenda við
Bergstaðastræíi
llaiiðarárstíg
Leifsgötu
ÞJÓÐVILJINN
ÁRMENNINGAR
Skemmtifundur verður
haldinn í Sjálfstæðishúsinu
miðvikud. 13. nóv., hefst kl.
10.00 vegna sundmóts Ár-
manns. 1. fl- karla og bvenna
sjá um fundinn.
Skemmtiatriði:
Gufubaðsskórinn. ?, Hnefa
leikar, Kvartett, ? — Félag-
ar mega taka með sér gesti.
Fjölmennið og mætið stund I
víslega.
Skemmtinefndin.
Síðan settist konan og þagði.
Hann horfir á hana og sá að
hún leit sljóvum augum út í
fjarskan. Þau voru bæði orðin
gömul. Kannski voru þau of
gömul til að skipta sér meira af
lífsstríðinu. Ellin átti vanda til
að þrjózkast, kannski um of
stundum. Gamli maðurinn gekk
um gólf, tyllti sér í stólinn,
stóð upp aftur, hugsaði um
gamla bátinn, sá hann fyrir sér
í hafrótinu, sá veðurbarða
mennina, sá kvíðann á andlitum
skylduliðsins, sá konurnar
vagga börnunum í svefn og
börnin sofna, grunlaus um
hættuna sem pabbi var í. Allt
í einu rumskaði konan og
sagði:
Er gamli báturinn kominn?
Hann stanzaði og horfði á
hana. Hún leit beint í augu
hans og það var hryggð í svipn
um. Hann var næstum orðinn
hortugur við hana, en sagði
svo:
Vertu ekki að hugsa um
þetta, væna min.
Hann er orðinn svo gamall,
sagði liún.
Gamli maðurinn svaraði ekki,
en gekk að símatækinu og
hringdi. Hann spurði um bát-
ana. Margir þeirra höfðu komið
síðasta klukkutímann. Tveir af
lians bátum voru ókomnir,
gamli báturinn annar. Hann
bað þá að láta sig vita, þegar
þeir kæmu.
Svo settist hann niður og
beið. Það leið langur tími.
Konan stóð á fætur og fór.
Hann heyrði á húsinu að
stormurinn fór vaxandi.
Hann Tiafði aldrei misst bát
í hafið. Kannski hafði ellin nú
leitt hann í gönur með þrjózku
sinni? Eða hafði hann kannski
misboðið örlögunum og ætluðu
þau nú að taka í taumana á
þennan hátt?
Konan bauð honum að snæða,
en hann hafði ekki matarlyst.
Hann stóð á fætur, gekk um,
dró tjöldin frá glugganum og
leit út. Það var dauft ljós í
götunni, en hann sá samt að
komin var snjóhríð. Það verð
ur erfitt að ná landi við aðra
eins klettaströnd í myrkri,
stormi og byl.
Síminn hringdi. Hann var
viðbragsfljótur að svara. Ann-
ar báturinn hans var nýkominn.
Ekkert hafði spurzt af gamla
bátnum. Þeir sögðu að nú væru
aðeins fimm bátar ókomnir að
landi.
O, hann skilar sér, sagði hann
upphátt, en hann heyrði að
röddin skalf og sagði ekki
meira. Hann reyndi að sitja
kyrr, en gat það ekki.
Þá fór hann í yfirhöfn, tók
hatt sinn og staf og gekk út.
Það var komið ofsaveður,
hvein og söng í húskofunum og
vindstrókarnir ruddust milli
þeirra, hlaðnir slydduflyksum,
sem hlóðust utan á gamla mann
inn, á föt hans og andlit og
runnu niður hálsmálið og krapa
sullið náði uppfyrir skólhlifarn
ar. Og það var dimmt í götunni,
því sumar ljósaleiðslurnar
höfðu slitnað og hengu niður
úr staurnum. Gamli maður-
inn þreifaði sig áfram og reyndi
að hafa skjól af húsunum. I
einu húsas. slcall hviða á hon-
um. Hann hrakti undan henni,
skrikaði fótur, féll, en aðeins á
hné, því hann kom fyrir sig
höndunum og krapið var ískalt
og beit í svona sigglausar hend
ur. Hann komst á fætur og hélt
áfram. Hann var eklci á því að
gefast upp — og þó hafði eitt-
hvað látið undan. Hann hugsaði
til mannanna á sjónum. Ef þeir
næðu landi, skyldi hann gera
vel til þerra. Það var stormur,
myrkur og kuldi og hann var
gamall maður.
Þegar hann nálgaðist höfnina
mætti hann mönnum í sjóklæð-
um og spurði þá um bátana.
Það er tveir eftir, sögðu þeir.
Og þú átt annan. Til hans hef-
ur ekkert spurzt síðan snemma
í dag, sögðu þeir og gengu burt.
Gamli maðurinn stóð í sömu
sporunum eftir að þeir voru
farnir. Hann ætlaði að snúa við
og fara heim. En hann stóð
kyrr. Vindurinn næddi um hann.
Framundan sá hann ljósin í að-
gerðarhúsunum sínum. Hann.
lagði af stað í áttina til þeirra.
Stormurinn var á hlið og hann
gekk skref fyrir skref og varað-
ist að hrasa. Þegar hann átti
skammt eftir til húsanna krökl-
aðist hann út af veginum, varð
fótaskortur og féll á grúfu of-
an í laut. Hann lá með andlitið
í krapinu, fann kuldann læsa sig
um brjóstið, upp handleggina
og blotnaði á hnjám og lærum.
Hann reyndi að rísa á fætur, en
það-var hált í krapinu og hann
féll á- ný. Iiann lá andartak
kyrr á hliðinni og kastaði mæð-
inni. Þá heyrði hann menn fara
um veginn og kallaði til þeirra,
en þeir heyrðu ekki til hans fyr-
ir óveðrinu. Þá mundi hann eft-
ir stafnum, þreifaði eftir honum
og komst loks á fætur með hans
hjálp. Hatturinn var fokinn.
Gamli maðurinn skal af áreynsl
unni og honum var kalt. Þegar
hann hafði strokið krapann af
andlitinu, lagði hann af stað til
aðgerðarhúsanna, en eftir okkur
skref sneri hann við. Hann vildi
ekki hitta neinn svona á sig
kominn og keifaði áleiðis heim.
Ef báturinn hans næði landi
ætlaði hann að setja hann í
naust. Hann skyldi sjá til þess
að mennirnir bæru eins mikið úr
býtum og þeir á beztu bátun-
um og meira. Hann ætlaði að
draga sig í hlé úr stríði lífsins.,
Hann var mjög þreyttur.
Seint og síðarmeir komst hann.
heim. Konan lians var enn á fót-
um og kom .fram, þegar hún.
heyrði til hans í ganginum.
Þeir voru að hringja, sagði
hún, gamli báturinn er kominn
að landi og liggur nú í vari
undir Feginskletti.
Gamli maðurinn sagði ekkert.
Hann hengdi yfirhöfnina í gang
inn, fór í stofu og tæmdi tvö'
staup af víni og gekk síðan til
hvílu.
Tveim dögum seinna var aft-
ur komið gott veður. Það var
rauð sól á fjallinu, mávarnir
syntu um lygnan sjóinn og rit-
urnar flögruðu léttilega yfir
höfninni. Og fólkið var aftur
létt í spori og hýrt á svip, því í
dag voru allir bátar á sjó, eins
og ekkert hefði í skorizt og útlit
fyrir góða vertíð.