Þjóðviljinn - 10.01.1947, Blaðsíða 3

Föstudagur, 10. janúar 1947
Þ JÓÐVIL JINN
3
ÍÞRÓTTIR
Ritstjóri: F X í M A N N HELGASON
I
Fyrsto landskeppni i knatt>
spyrnu markar tímamét í
knattspyrimsilgia ©kkar
Það er óhætt að slá því
föstu að keppni okkar við
landslið Dana er merkileg-
asti viðburðurinn í íslenzkri
knattspyrnu. Það er að sjálf-
sögðu takmark allra knatt-
spyrnuþjóða að hafa liði á
að skipa sem kynnir það
bezta sem til er í keppni
landa á milli- Þar höfum við
þegar brotið ísinn, og hvað
markatölu snertir getum við
verið ánægðir með þennan
fyrsta leik. Að vísu duldist
engum, sem leikinn sá, að
yfirburðir Dananna voiu
miklir og leikurinn hefði get-
að endað okkur mun óha:?-
stæðar en raun varð á. Þessi
byrjun virðist þó ótvírætt
(benda til þess að í framtíð-
inni verði einn til tveir fast-
ir landsleikir á hverju ári í
knattspyrnu, erlendis og
'heima, eða á öðrum hvorum
staðnum. För 22 knattspyrnu
manna til Englands s.l- haust
má líka telja stóran atburð
þó hér sé nokkuð dregið í
efa að mikill knattspyrnu-
legur árangur hafi náðst í
þeirri ferð.
Þegar litið er yfir leiki og
mót sumarsins, er því miður
um fáa leiki að ræða, sem
verða minnistæðir fyrir góða
knattspyrnu. Þeir eru flestir
undir meðallagi, fáir yfir. Því
brá þó fyrir á Reykjavíkur-
mótinu, og eins í leik Reykja
víkurliðsins við Dani og enda
leikur Frams við þá líka-
Niðurstaðan af þessu verður
því sú, að knattspyrnumenn
okkar hafi ekki verið eins
sterkir og oft áður. Ritari
enska knattspyrnusambands-
ins, S. Rous, sagði um
sænska liðið sem þar keppir
,,að það hefði lesið bók knatt
ispyrnunnar ög lært hana, en
þar ættu Ísleíldingarnir, sem
líka hefðu verið hér á ferð,
mikið ólært.“ Það má gera
ráð fyrir að þessi maður viti
hvað hann segir og ættu orð
hans því að vera okkur al-
varleg vísbending-
Þeir, sem fylgdust með
leikjum • sumarsins sáu, að
margir leikmenn okkar búa
yfir sæmilegri leikni. Hafa
oft gott vald á knettinum, og
„auga“ fyrir honum.
Flest öll önnur atriði leiks
uð. Höfuðgallinn er þó sá, að
menn virðist- vanta hugsun.
Maður sem hefur þjálfaða
hugsun hefur tilgang með
því sem hann gerir- Hann leit
ar að bezt staðsetta mannin-
um. Hann gerir sig tiltæki-
legan í hvert sinn sem sam-
¥@iður állíssS Iranskur
afivinnuknatSspyrnumað-
ur eða áhugamaður í
'„Akadeznish Roldklub"?
í norska íþróttablaðinu.
„Sportmander", sem nýlega
barst hingað, er skeyti tii
blaðsins frá M-P. um Albert
Guðmundsson og er á þessa
leið:
Islenzka knattspyrnustjarn-
an Albert Guðmundsson, sem
hefur leikið í nokkrar vikur
Bjarni Benediktsson frá Hoffeigi:
Sigurvagnmn og líkbömmar
Nú er svo komið, að heims | ekki veður út af þvít þótt
styrjöld verður ekki háð, án! fi/imfærslukodtnaður hækk-
þess mannkynið gjaldi líf sitt i aði um 20 tll 30 af hundraði,
fyrir. Það er ekki hægt að en kaupið stæði í stað. Mun-
trúa á framtíð þess og menn- urinn er sá, að vitjunartími
ingu og trúa því samtímis, að fólksins er kominn, og það
einn dag geti þessi heimur hefur þekkt hann.
liðið undir lok, brunnin jörð
að baki, tóm framundan. Sós-
íalistar hafa valið fyrri kost-
inn, en hafnað hinum síðari-
Þeir neita því, að ný styrjöld
verði upphafin. Af sömu sök-
um getur sósíalskt ríki ekki
Landið, þar sem evrópsk
menn ng hvíldi eitt sinn barn
í vöggu, er nú herjað báli og
brandi- Brezkir þingmenn,
sem ferðazt hafa um landið.
hafa skýrt frá því, að hln
■marglofaða hægristjórn se
byrjað stiíð, enda tiúa kapí- j gjörsamlega úrræðalaus, hafi
talistar því ekki nema til: sett ýmiskonar kúgunarlög,
málamynda, svo að þeir geti | hneppt andstæðinga { fang.
sjalfir undirbúið styrjöld, ef [ elsi og fengið sínum eigin le-
gátum vopn 1 hendur. Þetta
þeir þyrftu að grípa til henn-1
herji er með knöttinn hvar^mcð Arsenal, er nú að gera
sem hann er staddur á vell-
inum.
Hann skilur að samleikur
er hægari en „sóló“ og feg-
urri á að horfa og gefur ár-
angur. Hann lætur knöttinn
hafa fyrir erfiðinu eins og
hægt er-
Fyrir hinum sem hefur ó-
upp við sig hvort hann eigi
að fara til Frakklands sem
atvinnumaður eða taka til-
boði frá Akademisk Boldklub
í Kaupmannahöfn um að
leika með félaginu sem á-
hugamaður. Guðmundsson.
sem hefur leikið sem mið-
framherji í liði Glasgow
þjálfaða hugsun, verður allt Rangers hefur áhuga fyrir að
meira og minna tilviljana-
kennt. Hann gleymir næsta
manni. Hann er ánægður með
sjálfan sig, þegar hann hefur
sparkað nógu hátt og langt.
Samleikur er honum fjar-
rænt hugtak, jafnvel þó hann
skilji það til hlítar utan vall-
ar! „Sóló“ er honum eftir-
læti og telur hann sig þá
vera að gera liðinu mikið
gagn. Þessi síðarnefndi hefur
sett svip sinn á mótin í sum-
ar-
Það sem við verðum sam-
einaðir að knýja fram, er hin
lifandi hreifanlega knatt-
spyrna, sem ber með sér að
hvert atriði sé þaulhugsað
en til þess þarf í hvern ein-
stakan stórvægilegt atriði en
það er vilja og það sterkan
vilja. Til þess að geta fram-
kvæmt þennan hreifanlega
leik, vantar eitt enn og það
er að menn leggi sig í enn
rneiri þjálfun en verið hefur
undanfarin ár. Það er áber-
andi, hvað menn æfa minna
nú en áður og venjulega eru
það þá kyrrstæðar æfingar
sem geta gefið leikni, en veita
okkur úthald. Nútíma iþrótta
mennska krefst mikils, krefst
fó.rnar og sjálfsafneitunar,
(hvernig hefur verið með
sjálfsafneitun okkar?)t ann-
ars næst ekki sá árangur sem
þarf til að standast sam-
keppnina-
Alla þessa galla, sem taldir
hafa verið fram, má laga á
tiltölulega stuttum tíma, en
til þess þarf í fyrsta lagi: Að
menn trúi því að þeir hafi
yfirleitt galla. í öðru lagi áð
gerast atvinnumaður í síru
gamla félagi, en til þess fær
hann ekki atvinnuleyfi. Hon-
um hefur heldur ekki tekizt
að fá framlengt dvalarleyfi
sitt á Bretlandseyjum. (Frétt
in barst blaðinu 12. des-). ís-
lendingurinn hefur stöðugt
löngun til að gerast atvinnu-
maður, og hugsar þá helzt til
Frakklands. Ekkert liggur fyr
ir um það, hvaða félag hann . .
, , , ., . jolagjof um 1930- Engmn al
hugsar ser þar, en senmlegt ■ ,
þyðumaður, sem siðan hefur
lifað betri stundir, lætur sér
ar, þegar annað allt um þryti.
En sú gæsin mun ekki gefast
þeim, því að kapítalisminn er
kominn að fótum fram, og
líkbörur hans eru til reiðu.
Þær voru smíðaðar á árun-
um 1939—-1945, og var vel til
þeirra vandað.
Af þessum sökum geta sós-
íalistar ekki verið bölsýnir á
framtíðina. Alltt sem tekur
þroska og sækir fram, hefur
ærna ástæðu til að sjá hlut-
ina í björtu ljósi. Enda er
raunin sú, að ekki hefur í
annan tíma staðið öllu meira
til rneðal alþýðunnar en á
líðandi stund- Vér þurfum
ekki að leita fanga langt yf-
ir skammt í því efni. íslenzkt
alþýðufólk, bæði til sjávar og
sveita, má vel muna „velsign-
aða“ kreppu sem auðvaldið
sendi því í nokkurs konar
er að það verði Parísarfélag,
sem altaf standa í nánu sam-
bandi við Arsenal.
Guðmundsson hefur einnig
fengið tilboð frá A.B- Kaup-
mannahöfn, en ef hann ákveð
ur að fara til Danmerkur
verður hann áfram áhuga-
maður, því atvinnumennska í
knattspyrnu er ekki til á
Norðurlöndum. Það sem fyrst
og fremst kemur til með að
hafa áhrif á gerðir hans, er
það hvort hann fær fram-
lengt dvalarleyfi sitt á hin-
um brezku eyjum.
ins voru meira og minna göll vilja laga þá. I þriðja lagi að
í alvöru til hugar koma að
sætta sig við slík og þvílík
lífskjör á nýjan leik- Ef sá
dagur kæmi, að fagnaðarboð-
skapur örbirgðar og gjald-
þrots yrði enn á ný boðaður
lýðnum og athöfn fylgdi orð-
um, þann dag yrði uppreisn
í landinu. Skip vor og vélar
og þó umfram allt sá frelsis-
andi, sem sósíalisminn hefur
blásið fólkinu í brjóst,. mun
ekki gefa boðunardegi eymd-
arinnar færi á að láta ljós
sitt skína. Það er með kapí-
talismanri eins og aðrar mein-
æfa vel og skipulega með semdir: Hann ber bana sinn
vilja og hugsun.
Þetta er í raun og veru
stefna, sem taka verður upp
og sem miðar að því að bæta
og þroska knattspyrnuhæfni
einstaklinganna og knatt-
spyrnuna í heild-
Það ætti líka að verða til
rþess að við fengjum stærri
ÍHóp úrvaldsmanna, sem nú
má segja að sé naumast til
að fullskipa meistaraflokk,
■hvað þá varamenn að ekki
sé nú talað um 1- fl.
Framh. á 7- síðv
í sjálfum sér. Eftir oflöng
samskipti við hann er jafn-
aðargeð fólksins á þrotum.
Fátækur maður er seinþreytt
ur til vandræða. En svo lengi
hefur kúgun auðvaldsins
brýnt hið deiga járn að nú
bítur það, og bítur þá, sem
brýndu það. Jafnvel í Banda-
ríkjunum, þar sem afturhald-
ið hreiðrar um sig innan um
atómsprengjur og aðrar vítis-
vélar, krefst verkalýðurinn
kaupgjalds í samræmi við
vísitöiu'- Sú hefur ’þö verið
tíðin, að snauðir menn gerðu
var að vísu allt vitað áður,
en það er ágætt fyrir Morgun
blaðið, að tveir brezkir íhalds
þingmenn hafa vitnað í mái-
inu. — En, viti menn. Kúgun-
er ekki lengur virk stjórnar-
aðferð. Fólkið, sem barðist
fyrir frelsi síns lands í stríð-
inu, fær ekki skilið, að dýbl-
issur skuli vera hús þess nú.
Þó að konungur tróni þar og
feitur auðvaldsleppur sitji á
forsætisráðherrastóli, þá
stjórna þeir dauðri hendi, því
að gríska alþýðan á lífscrk-
una og þar með sigurinn og
frelsið, samúð systra sinna
og bræðra um allan heim og
auk þess harðfylgi sögunnar.
Og það er alls staðar sama
sagan- Austur í Palestínu er
farið að flengja „heimenn
brezku krúnunnar" eins og
gert var við krakkavillinga á
íslandi fyrir eina tíð. Indverj-
ar eru að draga stjórnar-
tauma síns lands úr jámgreip
um Jóns bola. Burma-búar
kveðast ekki una við neitt
minna en sjálfstæði. í franska
Indó-Kína berst lýðveldi inn-
fæddra manna gegn gljá-
hnöppuðum soldátum vestan
úr Evrópu. Þessir atburðir
tákna sókn að virkjum kapí-
talismans, því að hann grund
vallast á aðstöðu fárra til að
kúga marga. Kapítalisti er sá,
sem á menn og vinnu þeirra,
eins og bóndinn á nytina úr
kúnum sínum. Vel má vera,
að ihaldið, hvort sem er á Is-
landi eða annars staðar, skilji
ekki, að fólkið vinnur sigur i
sinni baráttu og afturhaldið
er dauðadæmt. Einnig má svo
fara, að í hörðum fjörbrotum
sínum vinni það enn nokk-
urt tjón. En — „kemur í sama
stað.“ Öxin fellur- Kúgaðar
þjóðir brjótast undan oki
fjarlægra heimsvelda. Kúgað
fólk brýzt undan oki herra
sinna heima fyrir og setur
sér sjálft lof og lög- Allt eru
þetta áfangar á leið alþýð-
unnar til þeirrar vegsemdar
og virðingar, er bíður frjálsra
manna. við sköpun. heimsins.
Framhald. á 7. síð-j