Þjóðviljinn - 31.12.1947, Blaðsíða 6

ÞJÓÐVILJTNN
Miðvikudagur 31. des 1947.
$><><>0000*0 $><
Kauptaxti Farmanna ©g fiskimannasambands Island
X
X
A
X>
X
i
/>
4
I
I
!
I
!
Á,
4
4
4
4
i
i
|
4
4
A
I
I
Á
Á
1
I
Á
Á
/>
/>
/>
|
/
í
I
/
Samningunum við Landssamband ís-
lenzkra útvegsmanna frá 18. júní 1946 hef-
ur verið sagt upp og falla þeir úr gildi 1.
janúar 1947.
Stjóm Farmanna- og fiskimannasam-
bands íslands hefur ákveðið eftirfarandi
taxta um kaup og kjör fyrir þá meðlimi
sambandsins, sem eigi hafa þá gildandi
samninga.
. . . 1. grein. ■ .
Taxti þessi gildir. fyrir öll skip, áem gerð
eru út með. herpmót, hringnót,'. lín:u, botn--.
vörpu, dragnót, reknet, svo og til flutninga.
Undanskildir eru' botnvörpungaf innan
F.Í.B. ’ '
2. grein.
i skipum allt að 70 smálestum, sem
stunda síldveiði með lierpinót,. skal greiða
þannig:
A. Skipstjóri skal hafa 7% af brutto
afla skipsins, enda hvíii sú kvöð á honum
að hann-sé veiðistjóri, auk þess greiðist
honum kr. 100.00 — eitthundrað krónur —
pr. mán. meðan skipið stundar veiðar.
B. Stýrimaður skal hafa 4 % af brutto
afla skipsins, auk þess kr. 100.00 — eitt-
hundrað krónur — pr. mán. meðan skipið
. stundar veiðar.
C. Skipstjóri og stýrimaður greiði sjálf-
ir fteði sitt.
3. grein.
Á skioum 70 rúmlesta og yfir, sem
stuuda síidveiðar með lierpinót skal greiða
• þannig:
A. Skipstjóri skal hafa 6%% af brutto
afla skipsins og kr. 200.00 — tvöhundruð
krónur -— pr. mán., auk þess frítt fseði.
B. Stýnmaður skai hafa 4% af brútto
afla og kr. 120.00 — hundráð og tuttugu
króuur — pr. mán, auk þess frítt fæði.
C. 1. vélstjóri skal hafa 41/2% af brutto
afla og 2. vélstjóri 3,3% af brutto afla, auk
þess frítt fæði. %
4.
Á skipum, er stunda síldveiðar með hring
nót skal greiða þannig:
A. Skipstjóri skal hafa 9% af brutto afla
skipsins og auk þess kr. 100.00 — eitthundr
að krónur — pr. mán.
B. Stýrimaður skal hafa 6% af brutto
afla skipsins auk þess kr. 100.00 — eitt-
hundrað krónur — pr. mán.
C. Á skipum er stunda hringnótaveiðar
og hafa það stórar vélar að til vélgæzlu
þurfi menn með hinu meira mótornám-
skeiðsprófi skal greiða þeim þannig:
1. vélstjóri skal hafa 7% af brutto afla
skipsins, auk þess kr. 100.00 — eitthundr-
að krónur — pr. mán.
2. vélstjóri skal hafa 5,3;/' af brutto
afla skipsins, ank þcse kr. IV. .00 — c:lt-
hundrað ltrómir — v:. tr.'.n.
D. Skipstjórar, irT"! '-■■ járnr
greiði siá'fir fæði ri’
5. grein.
Á skzpum upp að 70 rúmlestum, er st mda
rekaetayeiðar skal greitt þannig:
A. Skipstjóri hafi 2 hásetahluti og auk
þess kr. 100.00 — eitthundrað krónur —-
pr. mán.
B. Stýrímaður hafi 11/2 hásetahlut og
auk þess kr. 100.00 — eitthundrað krónur
— pr. mán.
C. Sltipstjórar og stýrimenn greiði sjálf-
ir fæði sitt.
6. grein.
Á skipum, er stunda iínuveiðar skal
greitt þannig:
A. Skipstjóri hafi 2 hásetahluti og auk
þeís kr. 100.00 — eitthundrað krónur — .
pr. mán.
B. Stýrimaður hafi 11/2 hásetahlut livort
sem um útilegu eða landróðrabáta er að
ræða, auk þess kr. 100.00 — eitthundrað
krónur pr. mán.
C. Á skipum, er stunda línuveiðar og
hafa það stórar vélar að til vélgæzlu þurfi
menn með hinu meira mótorízámskeiðB-
pfófi, skal greiða þeim þannig:;
1. yélstjóri 11/2 hásetahlut og kr. 100.00
— eitthundrað krónur —■ pr. mán.
,2. v^lstjóri 11/4 há'setahlut'og •kr.-'lOO'.OO
— eitthundrað krónur — pr. ihán.
D. Skipstjórar, stýrimenn og vélstjórar
greiði fæði sitt sjálfir.
7. grein.
Á skipum, er stunda botnvörpu eða drag-
nót skal greiða þannig:
A. Skipstjóri hafi 2 hásetahluti og auk
þess kr. 100.00 — eitthundrað krónur —
pr. mán.
B. Stýrimaður hafi 11/2 hásetahlut og
auk þess kr. 100.00 — eitthundrað krónur
— pr. mán.
C. Á þeim skipum, er hafá það stóra vél
að á þeim þurfi að vera vélstjórar með
meira vélstjóraprófinu, þá skal þeim greitt
þannig:
1. vélstjóri hafi 11/2 hásetahlut og auk
l>ess kr. 100.00 — eitthundrað krónur —
pr. mán.
2. vélstjóri hafi 11/4 hásptahlut og auk
þess kr. 100.00 — eitthundrað krónur —
pr. mán.
D. Skipstjórar, stýrimenn og vélstjórar
greiði sjálfir fæði sitt.
8. grein.
Á skipum, er stunda innanlandsflutninga
skal gx*eiða þannig:
A. Skipstjóri hafi kr. 1300.00 — þrett-
ánhundruð krónur — pr. mán.
B. Stýrimaður hafi kr. 987.00 — níu-
hundruð áttatíu og sjö krónur — pr. mán.
Ef 2. stýrimaður er á slíkum skipum skal
honum greitt kr. 894.00 — áttahundruð níu-
tíu og fjórar krónur — pr. mán.
C. 1. véistjóri hafi kr. 1120.00 —- eliefu-
hundruð og tuttugu krónur — pr. mán. og
2. vélstjóri kr. 915.00 — níuhundruð og
fimmtán lcrónur — pr. mán.
D. Skipstjórar, stýrimenn og vélstjórar
hafi frítt fæði.
9. grein.
í utanlandssiglingum -með ísvarinn fisk
gilda sömu launakjör og síðast voru greidd.
10. gz-ein.
Útgerðarmaður tryggir slcipstjóra stýri-
menn og vélstjóra, við allar fiskveiðar, mán
aðarlega greiðslu frá lögskráningardegi til
afskráningardags að upphæð kr. 900.00 i—
níuhundruð krónur -—.
Þar sem talað er um mánaðarkaup eða
tryggingu ,í taxta þessum, er átt við grunn-
kaup og skal verðlagsappbót samkvæmt
vísitölu greiðast þar á.
11. grein.
Þegar skipstjórar, stýrimenn og vélstjór-
ar vinna við skip sin milli veiðitímabila,
skulu þeim gz-eidd sömu iaun og við innan-
landsflutninga.
12. grein.
Taxti þessi gildir frá og með 1. janúar
1948 og þar til samningar hafa tekizt.
Meðlimuiu Farmanna- og fiskimannasam-
foands Islands, sem eigi hafa giidandi samn-
inga, er óheimiit að láta lögskrá sig fyrir
önnur kjör en að ofan gieinir.
ijS í
IIH I
yljav.
Hr. ritstjóri!
Reykjavík 29. desember 1947.
Stjórn Farmanna- og fiskimannasambandis íslands. |
Eg hef lengst af haft öði'-
um hnöppum að hneppa en
að skrifa í blöð. En nti get
ég ekki lengur orða bundizt
óg vil biðja yður rúms fyrir
þessar línur.
- Oft hefur verið um það,
"röitt. að heilbrigðismábum
þessa 'bæjar sé ábótavant,
eirikum að • því ef vafðarj
"sjúkraheimili, fæðingarstofn-
anir, inrileguheimili þungaðra
og heimilislausra kvenna,
heilsuhæli vangæfra barna,
barnaspítala, apótek, slysa-
verðstofur o. fl.
En þrátt fyrir allt tal um
þetta, gérist lítið. Þó hafa góð
æri mörg gengið yfir þetta
land, sem gefið hafa mögu-
leika til þess að köma heil-
brigðismálunum í sæmilegt
horf. En mörgu hefur þurft
að sinna, eins og skiljanlegt
er, og verður oft að sætta sig
við tafir nauðsynlegra menn
ingarmála, meðan önnur meir
aðkallandi eru framkvæmd,
enda þótt íullur vilji óg skiln
ingur ráðandi mann sé fyrir
hendi.
En þá fyrst færist skörin í
bekkinn og Skömmin í hásæt-
ið, þegar þeir, sem þjóðin fel
ur forgöngu heilbrigðismál-
anna, streitast eins og staðar
bykkjur gegn framkvæmd
þessara nauðsynjamála eða
beita jafnvel áhrifum sínum
til að koma þeim fyrir katt-
amef eða vinna á ;þeim
skemmdarverk. En eimitt
þannig gegnir hjá okkur-
Langur varð drátturinn á
þvi a.ð hafizt væri handa
um byggingu fæðingardeild-
ar Landsspítalans og langur
ætlar drátturinn að verða á
því, að hún geti tekið. til
starfa. Maður sá,. sem ríkið
beitir til forstöðu flestra by-gg
inga sinna og frægur er að,
því að safna salemum opin-|
berra stórhýsa í kjallarana ogj
haga þannig fyrirkomulagi
þjóðleikhússins, að heils árs
boranir og niðui'brot hrökkva
ekkí til breytinga á þvi, hef-
ur nú í félagi við landlækni
,,gle>nnt“ hæfilegri hitalögn í
fæðingardeildina og kjallara
undir hana fyrir miðstöð, svo
deildin væri óhæf tl notkun-
ar þótt allt annað væri feng-
ið til hennar, sem með þarí.
Hér í bænum er tilfinnan-
leg vöntun á barnaspítala.
Ekki hefur þess orðið vart,
að landlæknir hafi hvatt til
framkvæmda í þessu máli
fremtir en öðrum heilbrigðis-
málum. Þvert á móti er það
á vitorði allra félagskvenna
í Kvenfélaginu „Hringurinn“
sem hafið hefur mikla fjár-
söfnun til byggingar barna-
spítala, að landl. Vilmundur
Jónsson heíur sýnt bessu
máli hina mestu andúð og
ertni.
Hvað hefur svo landlæknir
gert til tryggingar því, c;ð
sjúklingar og slasað fólk
þurfi ekki að .fcgnast ,út rf í
höndum 'æknanna vegria
þessj áð sjúkrahúsin- eiga-ekki
blóðjvátn í éjgu sinrií til að
dælá inn. i þá, sem. máeddir
em af blóðláti. Mér er !:>ví
miðui- nærkminúgt' dæmi.
Allif vita, að hersveitir
Bandamanna höfðu nægilegt
blóðvatn, hvar sem ‘þær
'fórú, sern urinið hafði verið
úr frjálsum og skipulögðum
þlóðgjöfum almennings í
heimalöndunum. Nutu marg-
ir Islendingar að sögn góðs
af þessum ríkidómi hei-sins,
er hér var. í Svíþjóð, þar sem
ég þekki til, og svo mun
vera annare staðar, hafa
sjúkrahús aðgang að blóð-
banka. Hér ríkir það úrelta
fyrii-komiilag, að nokkrir
skátapiltar og stúlkur gefa
blóð öðru hvoru. Hvers végna
skipar ríkisstjói'nin ekki l^nd
lækni, að útvega sjúkrahús-
um okkar blóðvatn og skipu-
leggja blóðbanka almenn-
ings?
Sami slóðaskapur landlækn
is kemur fram í því, að eng
ir deyfingasérfraíðingar eru
til við sjúkrahús okkar- í öll
um menningar löndúm utan
íslands mun þykja sjálfsa/t,
að skárri sjúkrahús a. m;. k.
•hafi á að skipa sérfræðingi
til, að annast svæfingar og
deyfingar.
Hvað hefur bæjai'stjórn
okkar gert til þess að tryggja
okkar mörgu heimilislausu
mæðrum húsaskýjél, meðan
þær eru ósjálfbiarga fyrir
og eftir bamsburð. Svo marg
ar. stúlkur verða barnshaf-
andi hér, sem ekki eiga í
önnur skjól að hvérfa en náð
líknsamra manna, að ekki
verður len-gur -imi það þagað.
Við hljótum að horfast í augu
við þá staðreynd, að um það
bií fjórða hvert bam er ósfcil
getið. Hvað sem borgarar bæj
arins hafa um þetta ástand
að segja, verðum við að játa,
að sérhver góð móðir er náð
argjöf til þjóðfélagsins, of
dýrmæt til þess að henni sé
á glæ kastað, og sérhvert
nýtt barn gefur fyrirheit ua
nýjan þegn. Meðan hins veg
ar svo háttar, sem nú er. að
ógiftar vei'ðandi mæður sem
ekki eiga foreldrahús né
góðra vina að njófa, hafa
hvergi athvarf en er svo til
varpað á vergang og miskunn
góðra manna, er þess varla
að vænta, að þær tilfinningar
og kringumstæður verði til,
sem heillavænlegar eru til
þroska barns og móður.
Frambald á 7. síðu.