Þjóðviljinn - 13.01.1948, Qupperneq 3

Þriðjudagur 13. janúar 19 i8.
Þ JÖÐ VILJINN
3
Ritstjóri: FBÍMANN HELGASON
Við lestúr greina um leiki
DjTiamo í Svíþjóð og Noregi í
haust má segja að óbeint hafi
komið fram — þessi spuming:
,Hvað gátum við lrert?" þó nokk
uð hafi það verið talið misjafnt
en öllum ber þó saman um ao á
flestum sviðum knattsp>Tnunn-
ar hafi mátt mikið af þeim
læra. Ef það gæti orðið íslenzlt-
um knattspymumönnum lær-
dómur að heyra hvað Thv. Jo-
hannsen knattspymusérfræðing
ur ,,Sportmandens“ uorska seg-
ir nm leikinn við ,,Skeid“ sem
fór fram á Bislet í snjó og
drifu fyrir fleiri áhorfendum en
nokkm sinni höfðu komið á
þann völl, verður frá því sagt.
Greinin hljóðar svo í lauslegn
þýðingu:
,,Það mun englnn hafa oroið
fyrir vonbrigðtmi. Þau stóru
orð, sem sögð hafa verið um
leikaðferðir Rússanna vom sýni
lega ekki of stór. Að völlurinn
eins og hann var skyldi eklci
hafa haft meiri áhrif á leik
þeirra en raun bar vitni, sýndi
að leikmenn ráða yfir mikilli
leikni.
I rauninni er hér litlu við að
bæta það sem sagt hefur veríð
um leiki Dynamo í Svíþjóð.
Hér verður það staðfest eftir
að hafa horft á þá. Hér hefur
naumast nokkm sinni sézt jafn-
virk knattspymn og sem í rik-
ari ma-li hefur fylgt reglunni
að láta knöttinn vinna. Eins og
Skotar og Englendingar hafa
Rússarnir mjög hrein spörk, og
var ánægjtilegt að horfa á smá
spymur þeirra á þessum hála
velli. Þær voru svo hnitmiðaðar
að ursdrun sœtti. Hreifanleiki
liðsins var svo að segja full-
kominn. í samleiknum var sá
sem taka átti á móti knettinum
kominn af stað löngu óður en
sparkað var í áttina sem spark
ið átti að fara. Enginn var í
vafa hvað gert yrði, hvorki þeir
sem. spyrntu eða þeir sem áttu
að, taka 4 móti knettinum.
;— í stuttu máli: Þetta voru
11 ,,stjömur“ fjTÍrmyndar
„stjörnvilið" sem setti flokksleik
inn ofar öllu. — Við höfum
vart nokkru sinni haft meiri
þörf ''fjTÍr þann lærdóm, sem
Dynamo öðrum félögum fremur
gat veitt pkkur, sem sé að
koma knettinum frá sér án ó-
þarfa einleiks. Því er ekki hægt
að neita að brezk lið, við svipuð
tækifæri, hafa tilhneigingu tii
að falla fyrir þein-i freistingu
að sjma listir I einleik. Rúss-
arnir létu aldrei freistast til
þéss. Við fengum að vísu að
sjá að þeir höfðu vald á þessari
list en þeir ,,sólóuðu“ aðeins þeg
ar það var nauðsynlegt. Jafn-'
skjótt og samherji var frir fékk
hann knöttinn án óþarfa þvæl-
ings. Það er þetta sem okkar
leikmenn eiga að festa hugann
við. Maður er orðinn leiður á
þessum ,,sóló“-ferðum í leik sem
meira að segja landsliðið oft
heldur uppi og endar oftast
þannig að mótherjinn nœr knett
inum.
Þegar Ðýnamoleikmaður ,,sól
óar“ er markmiðið öfugt, sem
sé það að hjálpa samherja en
ékki mótherja. Það er fullvíst
að hið rússneska kerfi krefst
úthalds, en það segir á engan
hátt að kerfið heuti ekki einn-
ig þeim sem ekki hafa aðstöðvi
til að þjálfa eins mikið og þeir
gera. Sá sem leikur hratt mun
oftast líklegastur til að sigra.
því má heldur ekki gleyma að
það eyðir kröftum að ,,sólóa“
mikið. Læri maður að ,,vera
með“ í leiknum staðsetja sig
rétt, geta sparast mörg skref.
Að vera atöðugt k hreifingu
þarf ekki að þýða það að maður
þurfi að vera alltaf á stöðug-
Landsdómarar í
sundi
Þessir memi hafa verið stað-
festir Landsdómarar í sundi ttf
Í.S.L:
Aiinbj. Þorvarðarson, Kefla-
vík. Benedikt G. WÁge, Reyk ; i-
vik. Björa Jakobsson, Laugar-
vatni. Eiríkur Magnúrevon, Rvík.
Einar Sæmundsson, Rvík. Er1-
ingur Pálss., Rvík. Friðrik Jes-
son, V estmanna‘iy; um, Gísli
Kristjánsson, ísaf' 'ð-. Guðjón
Tngimundarson, Sauðárkr iki.
Hallsteinn Hinriksso.n, Hafnar-
firði. Helgi Júlíusson, Akranesi.
Helgi Sveinsson, Siglufirði, Jón
I. Guðmundsson, R\ók. Jón D.
Jónsson, Rvík.. Jón Pálsson,
Rvík. Jón Þórisson, Reykholti.
Jónas Halldórsson, Rvlk Ólafur
Magnússon, Akureyri Ólafur
Pálsson, Rvík. Stefán Þorieifs-
son, Neskaupstað Theódór Guð-
mundsson, Rvík. T.ryggvi Þor-
steinsson, Akureyri Þórður Guð
mimdsson, Rvík Þorgils Guð-
mundsson, Rvlk. Þórarinn Magn
ússon, Rvík. Þorsteinn Hjálmai-s
son, Rvík. Þorgeir Sveinbjarnar
son, Rvík. X>órir Þorgeirsson,
Laugarvatni Ögmundur Guð-
mundsson, Reykjavík.
iÞRÖTTIR
Hversveana 1
______________________________/
rnn hlaupum, en hann yerður að
læra að bregða við á réttu
augnabliki. Varla mun nokkur
• starfandi knattspyrnumaður
hafa farið heirri frá Bisiet án
þess að hafá fengið frábæra
,,lexíu“ í því hvernig á að leika
knattspyrnu.
Nú er það kennara og leik-
marnia að notfæra sér þennan
lærdóm. Það fyrsta sem gera
verður er að þjálfa le-ikni. 1 þvi
gáfu Rússarnir einnig ágæta
kennslustund — fyrir leikinn—•
þó það væri að vísu ekki nýtt.
Þannig var þjálfað í gamla
daga, en er það gert nú?
Annað sem gera verður er
að þjálfa úthaldíð. Leikni sam-
fara úthaldi er lykiliirin að
þessu öllu.
Framhald k 7. síðu
15. f. m. greiddi ég alit út-
svai' mitt í einu lagi á skrií-
stofum Reykjavíkurbæjar, um
leið .krafðist gjaldkerinn þcss,
að ég greiddi kr. 176 í dráttar-
vexti. Eg kvaðst fús skyldi
greiða vextina, ef aðrir væru
látnir greiða þá, en annars
sýndist mér þao ekki réttmætt.
Iíann hélt í'ast við aft ég greiádi
véxtina, enda voru þeir færðir
á réikningmír.'-:Eg gfeid-di ’hou-
um svo útsvar og' dráttárvexti'
að f-ullu. Fcr ég svo til maam,
sem greiddi útsvar sitt jirem
dögum á undan mér, en var
sleppt við ao greiða dráttar-
verrti, ekki 'einu sinni að þeir
væru færðir á reikning hans,
lánaði hann mér sinn kvittaöa
reikning og hélt . ég nú vel
vopnaður til bæjarskrifstofanna
og óskaði skýringa á því, hvers-
vegna rnér væri gert að greiða
vextina* en honmn ekki. Skýr-
ingin var þessi: „Rukkarinn
hefur sennilega gleymt að inn-
heimta vextina hjá manninum.“
Eg xann að svarið var út í biá-
inn, því eðliiega gat rukkarinn
ekki rukkað vexti, sem ekki
voru færðir á reikninginn, og
spurði því næst hvort ég fengi
ekki vextina eudurgreidda, þar
rem sannað væri að sumir hefðu
ekki verið krafðir dráttai'vaxta.
Ekki kváðust þeir geta orð’ið
við því. Spm'ui ég þá til hvers
) ég gæti snúið mór sem gæti
j gi'eitt úr þessu. Mér var þá
j i>ent á.' að'taiþ vjð. tiorgíirritar-
j aan. Eg æt'aði tafarjaust aé)
hafá'tál áf hönum, en hann var
: vkki við. Fcr'jég við svo búið.
j Tveim klst. síoar síuiaði cg frá
“krifstofu íninni til bæjarins og
j óskaði viðtals við bcrgarritar-
j uan.. Yndisleg kvenmannsrödd í
jsímanum svaraði. „Hann er
í ekki við“ Bg spuroi hvenair
I hann yroi við. Sama yndislega
; röddin svaraði: „Því miður get
ég ekki sagt um það, því borg-
arritarinn hefur engan fastau
ríðtalstíma. „Verið þér sælar“,
jsagði ég og lagði tólið á ung-
frúna. Nú fcr að þykkna í mcr.
B o rg arri t arinn engan fastan
viðtalstíma. Maður sem iðulega
byrfti að vera viðstaddur i sínu
embætti til að greiða fram úr
ýmsum vandamálum. Ekk, gat
starfið verið svo erfitt. Aðeii'n
sitja á stóli og hreifa varirnar
síisksök t
Heildarsala
Slup Ferðir íísl. kr.
Askur 1 300.895.97
Akurey . . 5 1.517.655.30
BaJdur . . 13 2.484.837.69
Belgaum 12 2.421.047.64
Bjami Ól. 5 1.415.069.42
B. Riddari 4 1.031.415.97
Drangey 5 857.917.47
Egill Rauði 5 1.328.554.9,S
Egill Sk.gr. 6 1.637.956.29
Elliöaey 3 946.597.38
Elliði . . 2 404.968.98
F«axi .... 10 1.868.591.89
Forseti 12 2.330.490.30
Geir .... 2 596.417.40
Gylfi (eldri) 1 205.119.58
Gylfi 10 2.595.746.28
Gyllir . . 9 1.910.648.97
Haukanes 12 1.663.768.21
Helgafell V 9 1.636.416.98
Helgafell R 10 2.575.787.43
Hvalfell . 3 8.14.581.98
Ing. Amai-s. 11 2.963.510.92
Júní .... 15 2.780.567.84
Júlí .... 1 290.329.52
.Túpíter . . 14 3.309.229.51
Kaldbakur 9 2.625.958.50
Kári .... 6 1.166.796.98
Kópanes .. 2 245.819.98
Mai .... 10 1.864.208.77
ÖIi Gai'ða 11 2.050.256.56
Skallagr. 11 2.402.210.66
Skinfaxi 7 1.228.447.65
Skutull . . 6 1.014.640.10
Surprise 2 489.631.03
Tryggvi G. 10 1.744.351.31
Venus .. 10 2.706.106.98
Viðey 9 1.695.510.83
Vörður eldri 3 572.858,13
Vörður nýi 8. 1.877.566.85
Þórólfur 13 2.918.270.86
Samtals 306 64.799.706.91
Hæstur Hæst
Meðal- Heildarafli afli sala
sala kg. í ferð í ferð
11.533 292.735 4.610 11.533
11.634 1.299.337 4.400 13.913
7.327 2.263.902 3.166 9.665
7.733 1.880.489 2.S40 9.139
10.848 1.207.262 4.169 12.274
9.883 1.054.100 4.671 12.724
6.577 722.821 2.570 7.675
10.184 1.189.800 4.681 12.339
10.464 1.418.654 4.670 13.056
12.094 881.444 5.063 12.742-
7.761 363.157 3.572 9.912
7.162 1.567.371 2.880 8.823
7.473 2.176.018 3.363 10.340
11.430 486.728 4.431 13829
7.862 170.307 2.682 7.862
9.949 2.426.272 4.413 11.949
8.137 1.619.949 3.300 10.916
6.272 1.688.973 2.800 3.765
6.969 1.372.045 2.867 9.297
9.873 2.061.909 4.287 12.788
10.407 756.031 4.318 11.165
10.317 2.814.066 4.588 13.965
7.105 2.409.825 2.847 9.302
11.128 251.397 3.959 11.128
9.060 2.934.843 3.854 12.604
11.183 2.351.024 4.541 12.118
7.454 1.293.813 4.136 10.361
4.711 247.142 2.135 6.240
7.145 1.616.202 2.800 8.730
7.144 1.777.048 , , 2.811 8.971
8.370 2.289.683 3.592 11.329
6.726 1.086.930 2.670 8.126
6.482 863.981 2.602 7.973
9.384 504.31? 3.996 10.071
6.686 1.457.833 2.663 8.290
10.372 2.369.630 4.065 12.408
7.221 1.593.533 3.219 10.184
7.319 511.683 2.889 8.297
8.996 1.986.407 4.677 11.815
8.604 2.618.867 3.835 11.018
57.877.520
örlítið annað slagið. En auð
ritao var þetta vitleysa hjá
mér. Þetta var náttúrlcg.i
fjarskalega duglegur borgar-
ritari og hafði því ekki tima !il
að sinna neinum smúinumin'..
Jaia, cg ákvað að geíast ekki
upp, eímaði tvisvar urn dr.ginu
til borganitarans, en hann var
ekki við. En svo hljóp á snær-
ið hjá mér morgrmimi eftir, þá
náði ég í hann í símann. Eg bað
hann skýringa á þessu merki-
lega innheimtufyrirbrigði. Bcrg
arritarinn kvað hér myndi mn
afgreiðshifeil að ræða. Eg benti
honum á að mér væri kunnugt
um fleiri tilfelli. Hann talaði þá
ekki rneira um afgreiðslufeil, en
sagði: „Þér áttuð bara að
greiða útsvarið og láta svo slag
stanða um yextinaj4 Eg þakk-
aði fyrir leiðbeininguna og
kvaddi borgarritarann kurtéis-
lega, eins og vera bar, þegar
um skyldurækinn og góðan
embættismann er að ræða, en
ekki gat ég varizt þ\ú að hugsa
á þá leið, að þessi góðu ráð
kæmu þeim gjaldendum að
frekar litlu gagni, sem í góðri
trú trítluðu niður á bæjarskrif-
stófúrurnar, greiddu sína drátt-
arvexti, en væru eklti svona
haxningjusamir eins og ég að fá
leiðbeiningar um það hjá sjálf-
um borgatTÍtaranuin hvemig
maður ætti ,að haga sér xmdir
svcna kringurnstæðunn í fram-
tíðinni. Eðlilega bar mér' að
greiða þessa umræddu dráttar-
vexti, en mér fannst það aða.l-
atrsfti að allir væru látnir sitja
við sama borð.
Nú vil ég hér með skora á
endursköðendur bæjarTeikning-
anna, að gera á því nákvæma at
hugun, hvemig þessmn drátt-
arvaxtagreiðslum er háttað hjá
Reykjavíkurbæ. Og ég skora á
Framhald á 7. síða