Þjóðviljinn - 19.08.1949, Síða 5

Föstudagur 19. ágist 1949.
ÞJÓÐVILJINN
5
y.-K- Sy, 'y«ri ■ s
uÞaS dunar undir jbcrr hofmennirnir riSa"
Yfirreið Eggerfs Kristjánss. og Bjama
Benediktssonar í Strandasýslu
<t <
þeir vildu fá, hann borgaði!
Um kvöldið var svo dansleikur
— einnig ókeypis — og þegar
á hann leið létu aðkomumenn
það boð út ganga að nokkrar
vínbirgðir væru með í förinni
og myndu aðkomumenn ekki jþetta fé sem ríkisstjórnin hefur
gera sig seka um óleyfilega Ihaft af íslenzkum neytendum
Bjárni Benediktsson hefur
veitt Eggerti Kristjánssyni að-
stöðu til að komast yfir kosn-
ingamilljónimar og reynir nú
að aðstoða hann við að hag
nýta þær. Til öryggis hefur Bjarili BeM. lCggUÍ á
sölu á þeim! Reyndust þó
Strandame-rm lítt ginkeyptir fyr
ir þeim góðgerðum, og urðu það
heildsalanum nokkur vonbrigði.
Kostnaður við samkomur þess
ar, ferðalög, skemmtikrafta og
veitingar mun hafa numið ca.
30.000 kr.!
hann lánað heildsalanum lög-
reglunjósnara, undirmann sinn.
Kcykjavíkurbraskari í
kjöri
Framboð reykjavíkurbraskar
ans Eggerts Kristjánssonar
í Strandasýslu hefur að von-
um-.vakið alþjóðarathygli og til
burðir þessa milljónara eru
ekki.siður . lærdómsríkir. Eins
og Þjóðviljinn hefur einn blaða
skýrt frá keypti Eggert frysti-
húsið ísborg h. f. á Kaldrana-
nesi tvéim dögum áður en fram
boð hans var ákveðið og snar-
aði út 450.000 kr. fyrir gripinn.
Þó var um mikil kostakaup að
ræða, því raunverulegt verð-
mæti var 1/4 tnilljón meira, og
var sú gjöf að 110.000 kr. tekin
úr ríkissjóði og að 140.000 kr.
tekin af Strandamönnum þeim
sem lagt höfðu fé í frystihúsið
í upphafi af litlum efniun. Kaup
ráðin
Eins og áður er sagt var
Bjarni Benediktsson í för með
heildsalanum, en Eggert er
sem kunnugt er einn af eftir-
lætisheildsölum stjórnarinnar
og ákafasti stuðningsmaður
hennar. Hefur Bjarni sent Egg-
ert til útlanda á vegum ríkis- Jen þar eru mjög góð virkjunar-
stjórnarinnar, en Eggert hefur jskilyrði. Kvaðst Eggerfr reiðu-
notað tækifærið til að afla sér jbúinn til að lána héraðsbúum
einkaumboða fyrir ýmsar helztu \2 milljónir króna til rafvirkj-
nauðsynjar Islendinga og grætt junar með ríkisábyrgð — ef
af því milljónir króna. Það er jhann kæmist á þing! Bjarni fé-
lagi hans skýrði hins vegar frá
því að ríkisstjórain rr.yndi ekki
geta lagt fram fé til fram-
kvæmdanna — tilboð heildsal-
ans væri þannig eini möguleik-
inn. Er það vissulega ömurlegt
dæmi um þróunina úlandinu að
á sama tíma og ríkissjóður get-
ur ekki fengið lán í sínum eigin
jbönkum, geti braskari eins og
Eggert Kristjánsson fengið
milljónir þar., þegar honuni
sýnist, og hagnýtt sér það sem
kosningamútur.
sem heildsalinn ætlar sér að
nota sem mútur í framboðs-
brölti sínu. Lagði Bjarni á ráð
in samkvæmt kynnum sínum
af kosningaaðferðum Banda-
ríkjamanna og fór með vini sín
um í förina til að aðstoða hann
við hin nýstárlegu verzlunar-
störf.
2 millj. kr. — ef!
Þeir félagarnir ræddu mjög
við almenning í Hólmavík og
sældust eftir að á fólki eins-
lega á sinn fund. 1 þeim sam-
tölum lagði Eggert áherzlu á
hvílik nauðsyn það væri að
Eggert Kristjánsson lieildsaii
hefur þegar lagt fram háifa
milljón ög lofað tveimur í von
um kjörfylgi. Hann heldur að
það sé hægt að kaapa
Strandamenn!!
koma upp rafveitu á Hólmavík, meira
milljónabraskarann. Hann hef-
ur lánað honum einn undir-
mann sinn til sérstæðra starfa
í kjördæminu. Er það maður
nokkur, Pétur Sigurðsson að
nafni, sem starfar sem lög-
reglunjósnari og hlerari hér i
bænum, og hefur þótt slyngur
í þeim starfa. Hefur Pétur
dómsmálaráðherrann jþessi nú dvalizt í Strandasýslu
Benediktsson gerði í háifan mánuð og hefur þann
fyrir sálufélaga sinn, ‘ Framhaid á 7. síðu.
Lögreg’lunjósiiari að
störfum
En
Bjarni
Hans Seheriig:
TRÚIN Á
(Niðnrlag) .
Þegar maður skapar sér
Pargdís, i huganum, líkist hún
jörðinni allajafna svo, að- vart
Eggerts Kristjánssonar. á frysti j ^ miíli þeirra sjá. Aldingarð
húsinu voru að sjálfsögðu að-
eins hugsuð sem kosningabeita,
því Eggert Kristjánsson hefur
aldrei haft neinn áhuga á út-
flutningsframleiðslunni annan
en þann að græða milljónir á
þeim gjaldeyri sem aðrir afla
með súrum sveita.
30.000 kr. samkoma
urinn Eden er ævinlega málað-
ur eftir einhverju, sem málar-
inn þekkir áður. Allar þær
myndir, sem guðhræddir lista-
menn hafa mn aldirnar gert af
byggðum framliðinna, sýna okk.
ur iblátt áfram yndislegt jarð-
neskt landslag og jarðneska
jaldingarða. Aldrei hefur néính
listamaður verið gæddur imynd
hafi iheitið okkur því að Það er ómótmælanlegt, að
mannsævina upp í 150 það er vonzka í veröldinni. Og
I
Með kaupsamninginn að , imarafli til að lýsa himneskri
frystihúsinu. fór Eggert Krist- j fegurð og vndi, sem ekki þekk-
jánsson síðan norður í Stranda | ist, þegar hér á jörðinni.
Við lifum á blessaðri stjörnu,
stórauðugri og undarlega fag-
urri. Því miður er ævi okkar
of skömm, við komiunst ekki
yfir að upplifa nema hverfandi
lítinn hluta af dásemdum jarð-
byggðarinnar. Og því miður
hefur lítill hópur manna náð að
einolka auðævi jarðarinnar og
fegurð hennar, en fjöldinn
stendur þar yið læstar dyr.
Hið síðast talda skal verða leið-
rétt, jafnvel þótt það kunni að
kosta valdbeitingu; tígrisdýrið
gerist ekki grasbítur fyrir for-
tölur; ef til vill þarf líkamlega
afibeitingu til að skubba þeim
til hliðar, sem vilja lifa á vinnu
annarra.
.Enn þekkjum við engan niót-
sýslu s. I. simnudag, og mun
það ’verá í fyrsta skipti sem
hann stígur þangað fæti, í för
með hónum vár Bjarni Bene-
dikVssoh,' Báídur og Konni,
söng'yáhar og músíkantar. Var
þegar . slegið úp,p mikilli sam-
komu á Plólmavík en til hennar
var fólk sót-t hvaðanæya að úr
sýshinni, ra.. a. alia leið úr
Hrútaíirði,. yfir, 100 km. veg!
Voru feroirnar fram og aftur
ókeypis — borgaðar af Egg-
erti Kristjánssyni heildsala! Síð
an var haldinn útifundur í
Hólmavík, þar se.ni Eggert og
Bjarní tóku tií ipáls.og tindist
■fólk , ,æ,ði mikið þurþ þegar líða
tók á fundinn. -Síðan var hald-
in • inniskemmtun •— ókeypis!
— ‘Og Var hún þrítekin. Voru
sk'emmtikráftárnir tregir til að
reyna svo mikiö á.sig, en heild leik gegn skammlífí .maunsins,.
salúm tjlkynnti þeim. þá að þeir
skyidu' aðeins Sefcja up.p það sem
jafavel þótt prófessor Bogo-
molet- (rússneskur - lækniri
Þýð).
lengja
ár, sem er raunar allsendis ó-
nógt, og sýnir okkur kannski
enn betur, hve lítinn tíma við
höfum til að þreifa okkur á-
fram. Það er eins og sumarfrí,
maður nýtur þess ekki fuilkom-
lega, því það er of stutt.
Við verðum að una þessari
góðu jörð þann stutta tíma,
sem við lifum hér. Við verðurn
að meta hana og viðurkenna
hana og komast í snerting við
hlutina. Sérhver draumur um
betri heim fyrir handan er að-
eins draumurinn um það sem
hér finnst. Enginn listamaður
hefur nokkru sinni málað para-
dís, sem ekki var áður til hér
á jörð. Veruleikinn sleppir ekki
tökum á okkur. Græn og frjó
hvílist jörðin með akra sína og
frumskóga, kýr sínar og vatna-
hesta, Sjáland sitt og Hima-
iaya, og takmarkalausa marg-
breytni. Enginn getur ímyndað
sér það merkilegra en það er.
Enginn getur málað það kyn-
legri litum en þeim, sem blasa
hér við hvers manns augum.
Jörðin sem eymdadalur —
það er kristin hitgmynd. Það er
mikilvægur þáttur í kenningum
kirkjunnar, að manneskjan sé
fædd vond. Hér er komið að
grundvallarmismuninum á krist
inni og kommúnistískri iífsskoð-
un. Hinir kristnu efast um
maúuinn, kommúnistian trúir á
hana,
við höfum reynt mannlega
illsku í þvíiíkum mæli, að það
eitt væri ærin ástæða til örviln-
unar — ef því væri um leið
trúað, að vonzkau væri ásköp-
uð og inngróin þessari lífteg-
und. Nú á fasismastigi sínu
hefur kapítalisminn efnt til því-
líks útboðs á mannlegri au-
virðu, að maður skammast sín
fyrir tegundina. Belsen, Stutt-
hof, Auswitz, morðverksmiðj-
urnar og gasklefarnir — allt
er þetta árangur af svo djúp-
hugsaðri, útreiknaðri, vísinda-
lega skipulagðri illsku, að það
gæti verið gild afsökun fyrir
mannfyrirlitningu. En mitt í
allri þessari niðurlægihgu þekk-
ir maður slík dæmi um mann-
legt hugrekki, óeigingirni, fórn-
fýsi, samheldni (soiidaritet) og
vináttu, að aftur blikar manni
stolt í augum.
Menn hafa stofnað sér í hina
mestu hættu vegna annarra
manna. Þeir taka á sig byrðir
sorga og þjáninga, þeir ganga
í dauðann — til þess að aðrir
fái að lifa við betri kjör. Og
þeir gera þetta án vonar um
umbun, án þess að gera se.r
nokkrar grillur um sæluna eft
ir dauðann. Hinar fyrirferðar
litlu en dagiegu fréttir blað-
anna af aftökum grískra kom-
múnista kasta ekiki einungis
ljósi yfir örvæntingu gríaku
faaiatakiikunnar, þær eru-einn-
ig hógvær vitnisburður um
manniegan mikiileik og fórn-
fýsi.
„Mér finnst maturinn betri,
þegar ég veit að aðrir eru sadd-
ir“, sagði Martin Andersen
Nexö, er hann var spurður hví
hann væri kommúnisti.
Maður verður kommúnisti af
mörgum sökum. Maður verður
það við vísindalega athugnn á
náttúrunni og sögunni, maður
verður það vegna þess að
manni iíkar féiagsskapur, mað-
ur verður það vegna djúprættr-
ar tiifinningar hjá sjáifum sér:
áhugans a velferð aunarra
manna, samúðarinnar, sam-
heldninnar.
Það er markmið kommúnista
að draga úr mannlegum þján-
ingum. Þeir bíða ekki eftir þús-
undáraríkinu og dreymir eklti
um „nýjan himin og nýja jörð.“
Vor gamla jörð er nothæf, hér
er nóg rými og auðæfi og mat-
ur og fegurð og tilbreyting, hér
á að lifast. Það er ósennilegt,
að allir menn geti orðið ham-
ingjusamir, en þeir óhamingju-
sömu geta orðið færri. Þjáning-
ar mimu ekki hverfa úr sög-
unni, en margar, margar er
hægt að „nema úr lögum.“
Jarðlíf er haldið margs kon-
ar firru, en það eru engín. for-
lög, að við skuium sætta okkur
við það. Siðir og hugmyndir
villtra þjóðflokka • þurfa ekki
nauðsynlega að vera að eiiífu.
Án þess að gera minna úr
mannætunum en óhjákvæmilegt
er, eigum við að leitast við að
fjariægjast hugmyndir þeirra
svo sem möguiegt er. Það er
hægt að vera án hjátrúar
þeirra. Menn standa ekki einir
og hjálparvuna, þótt þeir smiði
sér ekki guði framar. Þeir
njóta hver annars. Þeir hafa
hina manniegu samhygð.