Þjóðviljinn - 12.11.1949, Blaðsíða 6

6
þJÓÐVILJINN
Laugardagtir 12. oóv. 1949
Hollywoodbofar
ÍniYRST var það Benny kjöt-
bolla, en hann hafði ætt
öskrandi út í náttmyrkrið með
fimm kúiugöt á sfcrokknum.
Svo kom „Bugsy" Siegel, en
hann dó með skömm (af fjór-
um riffilkúlum) á legubekk
heima hjá frillu <sinni. Að þvi
búnu varð litli, dapureygi
Mickey Cohen véfengdur höf-
uðpaur glæpamannanna í Los
Angeles." Á þessa leið rifjaði
vikuritið „Time“ upp þá voveif
legu atburði, sem voru undan
fari þess, að Mickey Cohen
sjálfur fékk að smakka á blýi,
þegar hann ásamt lífverði sín
um var að koma útúr nætur-
klúbb Sherrys í Los Angeles,
þriðju' fjöimennustu borg
Bandáríkjanna í sumáf. Mickéy
slapp þó betur en fyrirrennar-
ar hans „Bugsy“ og Kjötboll-
an var bara skotinn í öxiina,
en tveir lífvérðir hans og kvik
: myndabrúða, sem hann hafði
krækt sér í á'klúbbnum, voru
drepin eða gerð örkumla. Eng-
. inn glæpamaður síðari ára hef
ur kitlað ímyndunarafl banda-
riskra blaðalesenda eins og
Mickéy Choen gerði. Myndir
; af honum og margra dálka frá
sagnir fylltu blöðin. Mickey
vildi umfram allt láta l.ta svo
út, sem hann væri betri borg-
ari, hann rak karlmannafata-
vorzJun við eina aðalgötu
Hollywood, sem i rauninni er
bara hverfi i Los Angeles, og
George Raft var meðal gesta,
þegar hún var opnuð. Hann
verzlaði við sama klæðskera og
Lou Costello og hefur fata-
skipti oft á dag. Mickey á
hús í kvikmyndastjörnuhverfinu
í Los Angeles, umkringt gadda
vírsgirðingu og fullt af hug-
vitsamlegum tækjum, sem vara
við óboðnum gestum. Það ec
umkringt ljóskösturum, sem
MiQkey getur kveikt á þráð-
laust úr bíl sínum, þegar hann
er á heimleið á næturþeli. Þeg
ar Mickey er á ferð í kádilják
sínum fylgja honum eftir einn
eða fleiri bílfarmar af vel vopn
uðum, kraftalegum vikapiltum.
EFpI ekki Brenda Allen
lent i steininum sæti
Mickey Cohen vafalaust ennþá
í friði og spekt við að hafa
fataskipti og halda veizlur fyr
ir Hollywoodleikara. En lög-
regluforingi að nafni Stoker for
vitnaðist um hagi Brendu, sem
rak hóruhús við eina fínustu
götu Hollywood og hafði sum
kunnustu nöfn kvikmyndabæj-
arins á lista yfir fasta við-
skiptavini, og fékk hana
dæmda. Um sama leyti var
einn af aðstoðarmönnum Mick-
eys handtekinn og við réttar-
höldin yfir honum bauðst
Mickey til að leggja fram stái
vírsupptökur á viðræðum milii
Brendu og Jackson lögreglufor
ingja sem handtekið hafði að-
stoðarmanninn, í þeim til-
gangi að fá ríflegt mútufé fyr
ir að sleppa honum aftur, að
því er Mickey sagði. Dómarinn
neitaði að taka upptökurnar
gildar sem sönnunargagn, en
rannsóknardómstóll komst á
snoðir um þær. Brenda var
kölluð fyrir rannsóknardóminn
og leysti duglega frá skjóð-
unni. Hún hafði borgað Jack-
son lögregluforingja 50 dollara
á viku af hverri stúlku, sem
hún hafði í vinnu, í mútur til
að fá að hafa atvinnurekstur
sinn i friði. Þar að auki hafði
hún mútað Stoker, lögreglufor-
ingjanum, sem fékk hana
dæmda, með 100 dollurum á
viku í sama tilgangi. Þetta reg
in hneyksli hafði það í för með
sér, að Horrall lögreglustjóri
í Los Angeles varð að segja
af sér og krafa kom upp um
Mickey Cohen
að setja af borgarstjórann,
Fletcher Bowron, sem gat sér
mikinn orstír fyrir að láta
loka 600 hóruhúsum á fyrsta
kjörtímabili sínu.
KÖMMU síðar kom morð-
árásin á Mickey Cohen. Ó-
vist er enn, hverjir að henni
stóðu, sumir halda, að lögregl
an hafi ætlað að ryðja honum
úr vegi, áður en hann kæmi
með einhverjar óþægilegar upp
lýsingar í viðbót. En rannsókn
ardómstóllinn reyndist undar-
lega tregur til að grafa djúpt
í því máli og fór í rauninni í
kringum Mickey einsog köttur
í kringum heitan graut. Það
er vitað, og Mickey ber- ekki
við að neita þvi, að hann hef-
ur skipulagt fjárhættuspil og
ólöglega veðbanka í Los Ange-
les og hirðir afgjald af þeim
með hjálp bófaflokks síns.
Blöðin skýra frá þessu, það er
á allra vitorði, en ekkert er
gert að "gágni' til að rannsaka
málið. Löggæzlan í Los Ange-
les er "^érsamlega lömuð. Allir,
blöðin, lSSfBpeOC 'Dörgarst jórn
in, dómstólarnir, virðast vilja
mikið til vinna, að komast hjá
nákvæmri rannsókn. Orsokin
getur ekki verið önnur en sú,
að þessir aðilar hafi allir ein-
hverju að leyna. Það er vitað,
að afrakstur Mickeys af veð-
bönkunum skiptir milljónum
dollara og ríflegur hluti þess
hlýtur að fara í mútur. Nefnd,
sem Warren ríkisstjóri skipaði
til að rannsaka skipulagða
glæpastarfsemi í Kaliforníu
hefur komizt að því, að einn
veðbanki greiðir einhverjum
aðila 427.000 dollara á ári í af-
gjald. Saksóknarinn, fógetinn,
borgarstjóiinn og lögreglán
hafa neitað að hreyfa hönd eða
fót til að hjálpa nefndinni 5
starfi hennar.
G allt bendir til, að spill-
ingin nái uppá hátindana
í stjórnmálalífi Kaliforníu.
Blöðin í Los Angeles hafa skýrt
frá því, að kvöldið áður en
reynt var að myrða hann hafi
Framh.. á 7. síðu.
FRAMHALDSSAGA:
■
5
-■
■
■
-SítF'jí
EFTIK
g
■
Mignon G, Eberhart \
I
19. DAGUE.
hafi verið myrtur.“
, Myrtur.“ Rödd Buffs var skræk. Ljósið frá
lampanum skein á fölt anddlit hans. „Hver —-
hver gerði það?“
„Við vitum það ekki. Við kömum að honum
svona.“
„En, Guð minn góður, morð.“ sagði Buff mót-
mælandi. „Það gæti alveg eins verið sjálfsmörð.
Eða slys. Méð hverju var hann myrtur?"
„Það er 'ekki sýnilegt neitt vopn,“ sagði Stu-
art. „Enginn byssa eða hnífur eða neitt þess-
háttar. Sárið-ér hinu.m megiri á höfði hans. Mað-
ur getur séð það, ef maður beygir sig.“
Eg skil.......Eg skil ....... Guð minn góð-
ur, ég get ekki — „Hann andaði djúpt, tók upp
vasaklútinn sinn og þurrkaði sér um aridlitið
með honum. Síðan sagði hann: „Já, ég ímynda
mér, að það geti ekki verið annað en morð.
Snertið ekkert. Það er bezt að við reynum að
komast í síma. Þeim mun fyrr sem lögreglan
getur hafið rannsókn sína, þeim mun betra.
Hvað ætluðuð þið að gera, þegar ég kom?“
„Við ætluðum að fara að synda yfir. Það var
einhver, sem tók árabátinn .... “ Stuart stanz-
aði, en bætti svo við. „Bátarnir eru auðsæilega
fleiri en einn.“
„Nei, nei. Það er bara einn bátur. Eg —■ ég
get ekki trúað því. Henry — enginn hefði viljað
myrða Henry. Það féll öllum svo vel við hann.“
. „Hvar funduð þér árabátinn. Þér hafið vænt-
anlega ekki tekið hann frá skútunni?“
„Nei, honum hafði verið lagt við bakkann
rétt hjá sumarhúsinu.“ Róní virtist, að. Buff
væri að horfa mjög rannsakandi, ekki á Stuart
sjálfan, heldur á brjóstið á skyrtunni hans. Róni
gat ekki að sér gert að beina augum sínum að
því sama. Skyrtan féll svo fast að líkama Stu-
arts, að í gegnum hana mátti greina daufbrúnan
hörundslit hans mótast við hvíta nærskýrtuna.
Og röndin af bréfmiðanum, sem Stuart hafði
brotið saman, stóð upp úr skyrtuvasanum, á-
berandi þurr að sjá.
En þegar hún leit á Buff, þá gat hún ekki vit-
p.8, hvort hann hafði séð þetta —- eða, ef h'ann
hafði séð það, hvort hann hafði þá veitt því at-
hygli, að miðinn var þurr. Hann hélt áfram, án
þess áð gera nokkurt hLé' á máli sínu: „Eg rakst
á bátinn við bakkann. Eg hélt, að hann hefði
] losnað frá og rekið fyrir straumnum. Og í slíku
1 tilfelli vissi ég, að dómarinn mundi verða teppt-
ur um borð í skútunni. Þessvegna reri ég bátn-
um hingað út i þeim tilgangi að láta Henry —“
: hann leit snöggvast af hinni votu skyrtu Stuarts
og niður á líkið, en þá fór hrollur um hann og
hann leit aftur burt frá því — „að láta Henry
skjóta mér aftur upp á bryggjuna."
j „Sáuð þér nokkuð í skóginum?“
„Hamingjan góða, nei. Það var niðamyrkur.
Það — „Og nú fyrst virtist hann raunverulega
horfa á Stuart.“ Æ, já,“ sagði hann, „þér hljót-
ið að vera hinn ungi Westover. Blanche sagði, að
það væri búizt við yður. Eg héf ekki séð yður
slðan' þér voruð unglingur, á föruiri til West
Point. Eg er Buford Scott.“
„Já, ég man nú eftir yður,“ sagðí Stuart „Það
: er orðið langur tími. En ég hef ekki komið hing:-
að síðan.“
„Foreldrar yðar áttu Rose Alley, var það
ekki? Mig minnir, að móðir yðar seldi staðinn
um það leyti, sem þér fóruð norður. En sjáum
<nú til. Eg held það sé bezt, að við komum frú
Chatonier heim í hús, og köllum svo- á lögregl-
una. Það lítur út fyrir, að þér séuð nýkominn
af sundi.“
Stuart sagði: „Það var ekki um annað að
gera. Frú Chatonier fór út í árabátnum, og ég
sá einhvern —- ekki frú Chatonier — taka bát-
inn og fara. Svo að ég —■“
„Þér sáuð einhvern. Því í ósköpunum sögðuð
þér ékki frá því? Hver var það? Hvert fór
hann?“ j
„Eg veit það ekki. Eg sá aðeins hreyfingu
rétt sem snöggvast. Það var einhver sem skauzt
frá lúkugatinu, held ég, að lunningunni og hvarf
svo. Svo heyrði ég árahljóð .......‘
„En fyrst þér sáuð, að þarna var einhver á
ferð þá hljótiö þér að hafa getað þekkt harin að
einhverju leyti,“ sagði Buff. „Var það kona eða
karlmaður ?“
„Eg er búinn að segja yður, að ég athugaði
þetta ekki nákvæmlega. Eg varð aðeins var við
hreyfingu út undan mér, leit þangað, og svo var
það horfið. Það er aðeins eitt Ijós á þiljum, og
það er þar sem gengið er niður í skipið. „Hann
þagnaði og sagði svo hægt: „Auk þess held ég,
að hver svo sem þetta var, þá hafi hann verið
boginn á hlaupunum. Mér fannst einhvernveginn
að handleggir hans væru. óvenjulega langir.“
„Handíeggirnir Iangir,“ sagði Buff. „Lewis
Sedley. Lewis og -—- Guð minn góður,“ hrópaði
Buff, og rödd hans varð allt í einu hvíslandi.
„Hann hefur gert út af við Henry. Hann hataði
Henry. Hann ásakaði hann — en ég hélt aldrei
— ég þarf að komast héðan. Setjum svo, að hann
sé ennþá einhversstaðar hér í lcring. Komið þið.
Hann er heljarmenni, Hann er vopnaður. „Hann
leit á dómarann og þaut svo af stað til dyranna.
Stuart sagði: „Ættum við ekki að leita í skút-
unni.“
,,Þvaður,“ sagði Buff yfir öxl sér. „Þér þekkið
ekki Lewis. Flýtið ykkur,“
„En hlustið nú á mig. Scott. Hver svo sem
þetta var, þá er hann farinn. — bátnum —“
„Þá er heldur ekki nein ástæða til að leita
í snfekkjunni, Af hverju standið þið svona? Kom-
ið bið. Við sendum lögregluna á eftir honum.
ÐAVIÐ