Þjóðviljinn - 07.04.1951, Qupperneq 3

Laugardagur 7. apríi 1951 — ÞJÓÐVILJINN — (3
.
■
★ ★ ★
Haukar 20 ára
Svo algengt mun það vera,
að drengir sem í bæjum búa,
stofni méð sér félag til að iðka
knattspymu, að flestir mið-
aldra menn minnast þess að
bafa tekið þátt í stofnun eins
eða fleiri slíkra félaga. Oftast
eru það drengir sem búa við
sömu götu eða í næsta ná-
grenni. Tildrög þessara félaga-
stofnana eru venjulega þau, að
stóra félagið sem þeir hafa
látið skrá sig í, hefur ekki
tekið nægjanlegt tillit til sinna
yngstu félaga. Flest eiga þessi
félög það sameiginlegt að saga
þeirra verður ekki löng. Þó
eru nokkrar undantekningar og
verður á eina minnzt hér.
12. apríl 1931, komu saman
13 drengir á fermingaraldri,
sem þá voru innan vébanda
K.F.U.M., í þéim tilgangi að
stofna íþróttafélag. Nær því
allir þessir drengir bjuggu við
Reykjavíkurveg og vestast við
Austurgötú í Hafnarfirði. I
samræmi við aldur drengjanna
var rösklega tekið á málinu.
Nöfn stofnenda rituð í fundar-
gerðarbók. Stjóm kosin, fjTsti
form. Karl Auðunsson, Austur-
götu 7. Samkv. uppástungu
séra Friðriks var félagið nefnt
„Knattspymuféiagið Haukar“.
Nærri sjö árum síðar er
stofnuð kvennadeild innan fé-
lagsins með það fyrir augum
að iðka fimleika og handknatt-
leik.
Alit frá stofnun hefur félag-
ið háð æfinga og keppnisleiki
bæði innanbæjar og utan.
Frammistaða félagsins hefur
bá oft á tíðum verið með mestu
ágætum. Má þar til nefna að
báðir flokkar, bæði karl- og
kvenfiokkur, hafa oftar en einu
sinni orðið ísiandsmeistarar.
Annars er það ekki ætlun
mín að rekja hér sögu Hauka,
því hún er eins og saga flestra
íþróttafélaga í okkar þjóðfé-
lagi. Hún er um baráttu til að
'bæta skilyrði til íþróttaiðkana.
Hún er um baráttu við fjár-
hagsörðugleika. Hún er um bar
áttu við íhaldssemi og þröng-
sýni bæjaryfirvaidanna. Hún
er barátta við tómlæti og skiln
ingsleysi foreldranna. Hún er
um vonbrigði og sigra, en um-
fram allt sagan um hinn óbil-
andi kraft og kjark sem í ís-
lenzkum æskuiýð býr.
Það sem ég vil með þessum
Kappleikur milli
Hauka og F.H. 17.
júní 1944.
★
línum er að færa „Knattspyrnu
fél. Haukar“ mínar beztu óskir
á 20 ára afmælinu og þakka
það mikla uppeldisstarf sem fé-
iagið hefur unmð Hafnarfjarð-
arbæ á undanförnum árum. Og
sérstakar þakkir til fyrstu
Hvaða olíukyndingartæki
eru bezt?
GUÐSVEINN ÞORBJÖRNSS.
formaður Hauka
kennara félagsins, Gísla Sig-
urðssonar og Halldórs heitins
Ámasonar. Til Karls Auðuns-
III. flokkur Hauka í Handknattleik 1932
Steína ieppstjórnarinnar:
Á sama tíma og kaup Iaunþega er bundið með'
þrælalögum, heldur ríkisstjórnin áfram að nema
verðalágséftiriitið úr gildi. Sérstaklega er athyglis-
vert að hún leyfir nú yfirleitt ótakmarkaða álagn-
ingu atvinnurekenda á vinnu verkafólks, þótt kaup-
gjaldiö sé bundið. Fyrir nokkrum dögum voru af-
’ numin öll ákvæöi um eftirlit meö álagningu á vinnu
í bifreiöaverkstæðum, vinnu pípulagningamanna og
raflagningarmanna. Mega þá atvinnurekendur
leggja ótakmarkaö á alla vinnu nema í vélsmiðjum,
skipasmíðastöövum og netaverkstæöum, en þar var
álagningarheimildin hækkuö aö mun fyrir nokkr-
um dögum.
Stefna ríkisstjórnarinnar er því þessi: Kaup
verkafólks skal bundið, en álagning atvinnu-
rekencla á vinnu íólksins má fara upp úr öllu
valdi.
Éngin íslenzk ríkisstjórn hefur vegið jafn
grímulaust aö verklý.ðssamtökunum og sú leppstjórn
Bandaríkjanna sem nú situr við völd á íslandi.
sonar, Óskars A. Gíslasonar,
Hermanns Guðmundssonar,
Jóns Egilssonar og Guðsveins
Þorbjörnssonar fyrir allt þeirra
mikla og óeigingjarna starf í
þágu félagsins.
Haukar, megi ykkur auðnast
að fá betri skilyrði til íþrótta-
iðkana, Megi ykkur lánast að
halda félaginu fjörugu og van-
rækja ekki vngstu félagana, og
megi ykkur takast að missa
ekki baráttuna — ekki sigrana.
Kristján ^ndrésson.
Bæiarfrétiir
íí’ramh. af 4. síðu
fara héðan aftur sama dag til
Færeyja og- Kaupmannahafnar.
Næsta ferð Drottningarinnar verð-
ur svo 12. maí frá Káupmanna-
höfn beint- til Grænlánds nveð fár-'
þega. Kemur hún við í Reykja-
vík i bakaleiðinni og fer héðan
30. maí til Færeyja og Kaup-
mannahafnar. — Hinar reglulegu
hraðferðir byrja svo föstudaginn
8. júní, og fer skipið svo úr því
annan hvern föstudag frá Reykja
vík og ICaupmannahöfn um Fær-
eyjar, og verða þessar ferðir til
septemberloka.
Notkun hráolíu til upphitun-
unar húsa hefur vaxið stórl. á
síðustu árum. Má hiklaust telia
að varla sé svo reist nýtt íbúð-
arhús. að það sé ekki hitað upp
með olíu og viðbúið, að svo
verði enn um skeið a. m. k.
Auk þess hefur f.iöldi manna,
sem áður höfðu kolakyndingu,
skipt um og nota nú olíu í stáð
kola. Ástæðan er fyrst og fremst
hin miklu þægindi. sem olíu-
ltyndingu eru samfara miðað við
kolakyndingu. Við þessa þróun
hefur skapazt allmikill mark-
aður fyrir olíukyndingartæki,
bæði katla og brennnara. All-
mörg fyrirtæki hafa selt slík
tæki undanfarin ár. Það er
engum efa undirorpið. að tæki
bessi eru miög misjöfn að gæð-
um hvað olíueyðslu snertir. —
Dæmi eru til bess, að menn hafi
minnkað olíueyðslu sína um
allt að helming við það að
skipta um miðstöðvarketil. —
Reynsla fólks í notkun þessara
tækja er tiltölulega stutt og
mönnum. sem hafa hug á að
fá sér olíukyndingartæki, er
nokkur vorkunn. þótt þeir
séu í allmiklum vafa um,
frá hvaða fyrirtæki þeir skuli
fá sér ketil. Én þarna er um
áð ræða mikið hagsmunamál
hjá hverri fiölskyldu, bar eð
hitunarkostnaður er nú orðinn
bað stór liður í ýtgjöldum
heimilisins. að naumast verð-
ur undir risið fyrir láglauna-
menn. Þess var getið hér að
framan. að dæmi væru til þess
að menn hefðu sparað allt að
helming upphitunarkostnaðar
við það að skipta um ketil. Vil
ég nú sanna það mál með eft-
irfarandi vottorðum:
„Síðast liðið haust tók ég í
notkun miðstöðvarketil smiö-
aðan í vélsmiðiu 01. Olsen í
Ytri-Njarðvík. Áður notaði ég
amerískan ketil. sem ég keypti
nýjan frá EJding Tfading Comp
any á árinu 1949. Var talið,
að sá ketill væri byggður sér-
staklega fyrir olíukindingu,
enda paníaCu. þanníg. Við Ol-
sen-ketilinn heíi ég notað sama
sjálfvirka kyndingartækið sem
fylgdi hinum katlinum. Hús-
rúmið. sem kötlunum er ætlaö-
að hita, er ein hæð 140 ferm.
að stærð. eitt herbergi í kjall-
ara og þvottahús. Reynsla mín
af Olsen-katlinum er sem hér
segir: Mánuðina nóvember, des-
ember. ianúar og febrúar hef-
ur hann notað að meðaltali 20
lítra af olíu á dag eða 600
lítra á máriuði. Hinn ketillinn
notaði sömu mánuði sl. vetur
rúma 33 lítra á dag eða 1000
lítra á mánuði.
Hiti frá Olsen-katlinum hefur
reynzt betri. þótt olíueyðslan
hafi ekki veri'ð meiri en 3 á móti
5 miðað við hinn. Þess utan
er Olsen-ketillinn mun fljótari
að hita miðstöðvarkerfið. Mun
láta nærri að hann fullhiti það
á helmingi skemmri tíma en
hinn ketillinn gerði.
16. marz 1951. — Stefán
Jónsson Melhaga 1. Reykjavík.1
(sign).“ ________
„Við undirritaðir Jón Gunn-
laugsson og Ragnar Bjarkan,
stiórnarráðsfulltrúar í Réykja-
vík, tökum hér með eftirfar-
andi fram að gefnu tilefni:
Frá bví við fluttum í hús okk-
ar Háteigsveg 40. sumarið 1948,
notuðum við í tvö ár nýjan
kolaketil með íslenzkri olíu-
kyndingu til upphitunar í hús-
inu. Varð kyndingarkostnaður-
inn það mikill bennan tíma, að
við ákváðum að skipta um
ketil. Á s. I. sumri fengum
við ný.ian ketil, smíðaðan af
Olav Olsen í Njarðvík, og
treystum við okkur að fullyrða
að þessi nýi ketill sparar
minnst 30—40% af olíueyðsl-
unni miðað við evðslu kolaket-
ilsins. Nemur sparnaður þessa
eina ketils, sem hitar allt hús-
ekki minna en 5.000.00 kr. á
ári miðað við núverandi olíu-
verð.
Þess skal getið. að við erum
einnig að öðru levti vel ánægð-
ir með þessi nýju olíukypding-
artæki. bæði er þægilegþ; að
kveikja upp í þeim og öryggis
útbúnaður sýnist í góðu lagi. i
Rvík. 14. marz 1951. — Ragn.
ar B.iarkan, Jón Gunnlaugsson.
(sign).“
Dæmi þessi sýna. hve miklar
upphæðir menn geta sparað sér
í hitunarkostnáði. ef þeir fá
sér beztu fáanleg tæki, sem á
boðstólum eru. Það er m.ö.o.
sannað mál, að mikill fjöldi
heimila getur sparað sér upp-
hæðir sem skipta hundruðum
og þúsundum árlega Með til-
liti til þess, hve þýðingarmikið
það er fvrir hverja fjölskvldu
og landið í heild, að ekki sé
verið a'ð eyða óþarfa fiármun-
um í olíubrennslu, vil ég levfa
mér sem einn framleiðandi olíu-
kat'a að bera fram ákveðna til-
lögu í þessu hagsmunamáli al-
mennings. Hún er sú. að sett-
ur sé á stofn einskonar rann-
sóknarréttur dómbærra manna
á gildi þeirra olíukatla. sem á
boðstólum eru. Virðist eðlilegt
að framkvæmd málsins sé í
höndum Fjárhagsráðs, þar scuj
hér getur verið um að ra 3a
verulegt gjaldeyrismál. Fram-
kvæmd málsins get ég hugsað
mér bannig t. d.. áð öll bau
fyrirtæki. er slíka katla og
kyndingartæki hafa á boð-
stólum. láti nefndinni í té til af-
nota einn ketil í einskonar prof
raun. Síðan eru allir bescir
\katlar settir upp á bar til
völdum stað undir eftirliti fram
leiðendanna og látnir starfa
hæfilega lengi við nákvæmlega
samskonar skilvrði. og árang-
urinn síðan mældur og útreikn--
aður í tölum. svo engar brigð-
ur verði á báð boraar. hver
hafi sigrað í samkeppninni, og
niðurstöðurnar siðan rækilega
auglýstar almenningi til leið-
beiningar. Vænti ég bess, að
allir beir. sem slíka miðstöðv-
arkatla framleiða, verði mér
sammála um nauðsva þessa
'annsóknarréttar og telii mik-
ils virði að fá úr því skorið á1
þennan hát.t. ? livaða stigi fram.
leiðsla þeirra stendur í sam-
keppninni. —• Rannsókn lessi
þyrfti ekki á3 kosca það mikJa
fiármum að slíkt hi: Jraði
þessa framkvæmd. Væri n’id-
Framhald á 7. síðu.
Stolnar fiaðrir
Margt getur skríttlegt
skeð. 1 gær er Alþýðublað-
ið komið á það stig að
lýsa því með f jálglegu orða-
lagi kvernig stjóm Stefáns
Jóhanns lsafi barizt gegn
dýrtíðinni og lækkað verðið
á nauðsynjum ahnennings.
Það tekur þó af skiljan-
legum ásteðum aðelns eitt
da'.mi, verð á rúgbrauði,
franskbrauöi og vínarbrauði,
og ber sainai! verðið í des-
ember 1947 og desemher
19-19. Og sjá! Rúgbrauðin
hafa á þeim tíma Jækkað
um 50 aura, franskbrauðin
um 10 aura og vínarbrauð-
in staðið í stað.
Alþýðublaðinu láist hins
vegar að geta þess að fyrir
desember 1947 hækkaði
stjórn Stefáns Jóhanns rúg-
brauðin um 20 aura. I.ækk-
un sú seni síðar kom er
ekki heldur að neinu leyti
verðleikar Stefáns Jóhanns
stjómarinnar, heldur staf-
aðl hún af því að stórvirk
brauðgerð tók hér til starfa
og háfði' sú umbót öll ver-
ið undirbúin al’ nýsköpun-
arstjórninni.
Þannig eru þa'r stolnu
fjaðrir sem Alþýðublaðið
reynir nú að nota til að
fegra síður sínar. Barátta
Stefáns Jóhanns gegn dýr-
tíðinni! Ekki nema það þó!