Þjóðviljinn - 06.09.1951, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 6. sept. 1951 — ÞJÓÐVILJINN — (3
BERLÍNARMÓTIÐ OPNAÐI SÝN INN í
NÝJAN OG STÓRBROTINN HEIM
GUÐRtíN Hjartardóttir hin
ungra og geóþekka forstöðu-
kona Miðgarðs var ein í
liópi þess ísieuzka æskufölks
sem tók þátt í alheims æsku-
iýðsmótinu í Berlín í síðast-
llðnum mánuði. — Ég- hitti
Guðrúnu á sýningu Berlínar-
faranna þar sem margvísleg-
ir munir Iistrænir og faileg-
ir voru til sýnis og báru vott
um vináttuþei í garð íslenzku
fulltrúanna frá ótal einstalrl-
Ingum og félagssamtökum.
★
— Þið hafið sannarlega verið
leyst út með gjöfum, segj ég
við Guðrúnu, — hér blasa við
minjagripir frá fjölda landa.
— Já, þetta er aðeins einn
vottur af þeim frábæru mót-
tökum og vinarþeli, sem við
urðum aðnjótandi í ferðalaginu.
En mér fannst sjálft Berlínar-
móti'ð opna okkur íslendingun-
um sýn inn í nýjan og stór-
brotinn heim. Þetta æskulýðs-
mót með fuiltrúum frá 104
löndum er áreiðanlega einn af
viðburðum aldarinnar ,eins og
einhver komst að orði, og sá
eldmóður æsku og bjartsýni,
sem lá í loftinu og var einkenn-
andi fyrir allt mótið er ó-
gleymanlegur, og strax var
maður komin eins og til alda-
gamalla. vina þótt fæstir eða
engin af okkur hefði sézt áður.
Þetta æskufóik sem var sam-
an komi'ð frá fjarlægustu lönd-
um heims á þá trú og bjart-
sýni á framtíðina sem ekki
einungis flytur f.iöll úr stað
lieidur mun byggja nýjan og
fegurri heim. T, d. æskufólk
Austur-Þýzkalands, hvernig var
annað hægt en að láta sér
strax þyk.ia vænt um það fyr-
Ir brennandi ákafa bess í upp-
Þyggingu iandsins. Upp úr rúst-
um Berlínarborgar rísa glæsi-
legar nýtízku bvagingar, eng-
inn ann sér hvíldar, hvorki
nótt né dag. og manni virðist
ekki stvrjaldarótti vera til hjá
þesmi fólki, og kom það okk-
ur fslendingunum satt að segja
spánskt fvrir siónir sem er-
um vön styrjaldarsuði marsj-
alllandanna.
— Höfðu nokkrir af íhalds-
æskulýðsfulltrúum slæðzt á
mótið ?
— Hvað áttu við með íhalds-
æsku? Fyrirgefðu, en mér
finnst sjálft hugtakið vera öf-
ugmæli, eins og t. d. „Fiskur-
'inn hefur fögur hljóð“. Ihald
og æska eru andstæður eins og
vetur og vor og ég vil leggja
áherzlu á að það sem fyrst
og fremst einkenndi þetta al-
heimsmót æskunnar var and-
blær vors og fvrirheita.
— Þarna hafa verið fullt.rú-
ar frá öllum Norðurlöndum?
— Já, nema ég held að eng-
inn hafi verið frá Færey.ium.
Einn var frá Grænlandi, 1200
frá Danmörku, 1300 frá Finn-
landi og eitthvað svipað frá
Svíþjóð og Noregi, og frá ís-
landi vorum við 44 með íþrótta
mönnunum. Við áttum stóran
sýningarvegg á mótinu með
myndum frá íslenzka lýðveldinu
scm dró að sér töluverða at-
hygli. Og eins og þú hefur ef til
vill heyrt þá mættum við stúlk-
urnar við ýmis hátiðleg tæki-
Guðrún Iljartardóttir
færi á íslenzka búningnum og
vakti skautbúningurinn, sem ein
okkar hafði með sér, sérstaka
eftirtekt og aðdáun, en þegar
íþróttamennirnir okkar höfðu
keppt og komu fram á sjónar-
sviðið mátti segja að nafn Is-
lands væri á hvers manns vör-
um.
— Var ekki einn dagurinn
sérstaklega helgaður kvenfull-
trúunum á mótinu?
— Jú, 9. ágúst, og hófst
dagurinn með stórri skrúð-
göngu þar sem ungu stúlkum-
ar mættu í litríkum þjóðbún-
ingum. Mér þótti kínversku og
japönsku kvenbúningarnir sér
staklega fagrir, en sem heild
var mjög tilkomumikið og
skartlegt að líta yfir fylking-
arnah þar sem gafst á að líta
þjóðbúninga hinna ólíkustu
landa. Þegar skrúðgöngunni var
lokið, hófst kvennafundur og
tóku 20—30 stúlkur til máls
frá ýmsum löndum, Englandi,
Bandaríkjunum, Rússlandi og
Norðurlöndum. Inntakið í öll-
um ræðunum var friður, friður.
Þarna talaði Raymonde Dien,
ung frönsk stúlka, sem hefur
getið sér ódauðlegan orðstir fyr-
ir hugrekki og eldmóð. Hún er
einn af leiðandi kröftum
frönsþu friðarhreyfingarinftar.
Fyrir tveimur árum þegar járn-
brautarlest hlaðin skotvopnum,
sem senda átti til Viet-Nam til
að myrða með íbúa landsins,
fór í gegnum bæinn, þar sem
Raymonde Dien átti heima,
lagðist hún yfir járnbrautar-
teinana rétt áður en lestin kom.
Vagnstjórinn neyddist til að
stöðva lestina, allt komst í
uppnám og í þetta sinn fórú
skotvopnin ekki lengra. En
unga stúlkan var dæmd af
horrétti í margra ára fangelsis-
vist. En mótmælum rigndi yfir
allstaðar frá og eftir rúmt ár
var hún látin laus og sleppt úr
fangelsinu. Þarna talaði einn-
ig ung stúlka frá Kóreu. Hún
sagði að hinar brennandi borg-
ir iands síns og grimmdarverk-
in sem unnin væru á þjóð sinni
væri hrópandi viðvörun til
æskulýðs lieimsins. Æskan er
vald, án hennar er ekki hægt
aö hlej'pa þriðju heimsstyrjöld-
inni af stað. Fulltrúinn sem taí-
aði frá Viet-Nam var lítil og
grönn stúlka, sem við héldum
fyrct að væri fyrir innan ferm-
ingaraldur, en þetta vár þá
þjáifaður skæruliðj og útlærð
hjúkrunarkona, ' sem hafði
árum saman horfzt í augu við
þær skelfingar sem fylgja frels-
isbaráttu nýlenduþjóða. Eins og
ég sagði áðan voru ótal fleiri
ræðukonur, en þessar tvær frá
Kóreu og Viet-Nam verða mér
minnistæðastar.
1— Er ekki eitthvað voðalegt
járntjald milli Austur- og Vest-
ur-Bei’línar ?
— Ekki urðum við vör við
það. Ég skrapp til Vestur-Ber-
línar án þess að nokkur væri
að rekast í því. Maður fer að
halda að þessi járntjöld séu
eitthvert ,,patent“ sem hefur
verið fundið upp á ritstjórnar-
skrifstofum íhaldsblaðanna, eitt-
hvað álíka og íhaldsblöðin hér
heima báru á borð fyrir les-
endur sína út af Berlínarmót-
inu. I minni sveit hefðu slík
Þvottur nyloii
sokka
NYLON-sokkar hafa það sameig-
inlegt með öðrum gerfisilkisokk-
um, að þræðirnir verða stökkir
við að blotna, en það þýðir, að
það verður að fara mjög varlega
með sokkana, þegar þeir eru
þvegnir. Um fram allt má ekki
nudda sokkana. Ef að gúmmí-
hanzkar eru til á heimilinu, þá
er rétt að nota þá við þvottinn,
til þess að eiga ekki á hættu,
að rifa sokkana með nöglunum.
Að lokum skal leggja sokkana
á hreint handklæði, þar sem sokk-
arnir mega alls ekki hanga á með-
an þeir eru blautir.
Lítið köflótt Vestl við einlitt plls
og hvíta blússu. — Kragahornin
eru nokkuð stór. Éf þlð saumið
svona vesti þá gsétið þess að
hafa það ekki of stutt í mittið.
Raymonde Dien
við komuna til Berlínar í sumar
skrif verið kölluð móðursýkis-
þvættingur. Halda svona blöð
að lesendur hafi ekki snefil af
dómgreind í kollinum!
— Þið hafið skoðað ykkur
mikið um í borginni og ná-
grenni ?
— Já, við reyndum að nota
tímar.n oftir beztu föngum. —
Eitt af því sem ég var sér-
staklega hrifin af var ungherja-
heimili eða barnaborgin, sem
svo var nefnd, rétt fyrir utan
Berlin. Þetta var staður fynr
böm á aldrinum 8—14 ára og
var hægt að taka á móti 10
þústtnd börnum í einu. Hvert
barn gat dvalið þarna 4 vikur
ókeypis. Staðurirm er yndisleg-
ur. Fyrst er komið inn í scór-
an garð, þar er sundlaug mikil
og stór þar sem vatni er dælt út
og inn svo það er alltaf nýtt
og hreint vatn í lauginni. Þarna
eru stórir leikvellir, hióla-
skautavöllur og sýningavöl'ur,
er rúmar 20 þúsund í sæti, —
Börnin annast sjálf sýningar-
atriðm og þegar við komum var
12 ára snáði að halda ræðu og
kveðja félaga sína. Bömin búa
mikið í tjaldbúðum í skógar-
rjóðrum, eftirlitsfólk er mest
ungt fólk um tvítugt, annars
eru börnin vanin við að hiá’.pa
sér mest sjálf. Það var mjög
fróðlegt og skemmtilegt að
ganga þarna um og sjá þá um-
hyggju og rækt sem lögð er við
yngstu æskuna.
— G —
Ég gæti náttúrlega sagt þér
margt merkilegt frá því sem
BLÁBEBJArÖNNU-
KÖKUR
' 4 egrgr :.J
1 1 mjóik ■ , [
300 grr hveiti :
1 tesk. salt .
1 kg bláber, sykur
smjör til.að steikja úr.
Bláberin eru vel hreinsuð, sykri
stráð á þau, og látin bíða hálfa
klukkustund. Þá eru þau hituö.
svo sykurinn bráðni og kæld síð-
an. Hveitinu sáldrað í skál og
saltinu hrært saman við. Mjólkin
hrærð þar út í smátt og smátt;
síðan eggin, sem áður hafa verið
hrærð. Deigið hrært þar til það
er jafnt og gljáandi. Pannan er
hituð og nudduð með smjöri. Þar
á efiir er látið deig yfir alla pönn-
una, mjög þunnt, þá eru bláberin
látin á og dreift yfir, síðan aftur
pönnukökudeig. Þegar bakað er
að neðan, er kökunni snúið við
og bökuð vai hinum megin. —
Jafnóðum og steikt er, er kök-
unum raðað, hverri ofan á aðra,
sykri stráð á milli og flórsykri
stráð yfir seinast. Borið inn með
hníf og gaffli og skorið eins og
terta. Sé það borðað kalt er gott
að skreyta það með þeyttum
rjóma. 1 stað bláberja má n.ta
rabaibaramauk.
★
' !
RIBSBERJAHLAUP 11
1 kg rlbs
1 kg sykur
Beri.n þvegin vel. Vatnið sigi af
þeim. Leggina þarf ekki að
taka burtu. Látin í pott m?ð
sykrmtm. Hitað við skarpan i.ld
og soðið i 2 mínútur. Hellt á
linsíu og látið siga niður i krukku,
— Þannig má búa til öll berja-
hlaup. Bundið yfir krukkurnar.
fyrir augu og eyru bar, segir
Guðrún, en þegar maður er ný-
komin heim úr svona ferðalagi
tekur tíma að átta sig. Sýn-
ingin hérna er talandi vottur
um þau vináttubönd sem tengd
voru milli okkar og æsku ann-
arra landa á þessu ferðalagi.
Og eitt er víst, að á Berlínar-
mótiiu strengdi æskan þau
heit sem gerir þetta alheims-
æskulýðsmót að ,,viðburði ald-
arinnar". Þ. V.
SÝNING
Berlinarfaranna
er að Þórsgötu 1 og er opin daglega frá klukkan 5-11.
!; Á sýningunni eru gjafir frá ýmsum erlendum
!; fulltrúum og mörgum aðilum í Austur-ÞýzkalamJi, svo
|; sem útskorin hnífapör úr fílabeini frá Kínverjum, postu-
línsvasar, þjóðfcúningar, listaverkabækur, frímerki o. s.
frv.
Sýningin verður dpin aðeins fáa daga — Öllum er
!; heiimll aðgangur.
Aðgangur koslar aðeins 2 krónur.
Berlínarnefndin.