Þjóðviljinn - 25.10.1951, Blaðsíða 6
6) — ÞJóÐVILJINN — Fimmtudagur 25. október 1951
21. DAGUR
rðlaðandi og þeim þótti vænt um. Stundum höfðu þau ekki haft
að borða. Oft höfðu þau verið borin út á götuna, af því að húsa-
ieigan var eklci greidd. Tommý og systir hans höfðu ekki fengið
reglulega skólagöngu. En þegar hann var fjórtán ára að aldrei
hafði hann farið til Kansas City, uniiið þar alla algenga vinnu,
þangað til hann var svo heppinn að fá stöðu hjá Greefl-David-
son, og þá fluttust móðir hans og systir til Kansas City til þess
að búa hjá honum.
En íburður og þægindi hótelsins höfðu ekki mest áhrif á
Clyde, og ekki ungu mennirnir heldur, sem hann var smám
saman að kynnast; heldur hinn stöðugi straumur smápeninga
í hægri buxnavasa hans: fimm sent, tíu sent, tuttugu og fimm
sent, hálfir dollarar, og þessi straumur fór sívaxandi þegar
fyrsta daginn, og um niuleytið voru fjórir dollarar komnir í
vasa hans og um tólfleytið, þegar hann átti að fara heim hafði
hann rúmlega sex og hálfan dollar milli handanna — jafnmikið
og hann hafði áður verið viku að vinna sér inn.
Og af þessu þurfti hann aðeins að afhenda herra Squires einn
dollar — meira ekki, eftir því sem Hegglund sagði — og það
sem eftir var, fimm og hálfur doilar, fyrir skemmtilega — já,
dásamlega og ævintýraríka vinnu kvöldsins, átti hann sjálfur.
Hann gat varla trúað þessu. Þetta var ævintýralegt, hann var
eins og sjálfur Aladdín. En engu að siður hafði bjalla hringt
einhvers staðar klukkan tólf á miðnætti þetta fyrsta kvöld —
fótatak hafði heyrzt og þrír piltar höfðu komið í ljós — einn
tók við af Bames við afgreiðsluborðið og tveir áttu að vera í
snúningum. Og eftir skipun frá Barnes höfðu hinir átta, sem
viðstaddir voru, risið á fætur, snúið til hægri og gengið út. Og
frammi í gangi hafði Clyde gengið til herra Squires, þegar hann
var að búast til brottferðar, og rétt honum silfurdollar. „Ágætt“,
sagði herra Squires. Það var allt og sumt. Síðan fór Clyde inn
í fatageymsluna ásamt hinum piltunum, skipti um föt og geíkk
út á dimmt strætið gagntekinn hamingju og um leið kveið hann
þeirri hamingju sem í vændum var — og hann titraði frá hvirfli
til ilja.
Að hugsa sér, að hann skyldi vera búinn að fá svona góða
atvinni. Að hugsa sér að hann skyldi fá svona mikið fé á hverj-
um degi, ef vel gengi. Hann fór að ganga áleiðis lieim og hon-
um datt fyrst í hug, að hann yrði að fara strax að sofa, til
bess að vera vel undir vinnuna búinn næsta dag. En þá mundi
hann eftir því, að hann þurfti ekki að byrja að vinna fyrr en
klukkan 11,30, og þá fór hann inn á veitingastað og bað um
kaffi og ávaxtaköku. Og nú hugsaði hann ekki um annað en
það, að hann þyrfti aðeins að vinna frá hádegi og til klukkan
sex og þá ætti hann frí til klukkan sex næsta morgun. Og
hann fengi enn meiri peninga. Og megninu af þeim gæti hann
"eytt eins og honum sjálfum sýndist.
ÁTTUNDI KAFLI
Það sem Clyde hafði mestan áhuga á fyrst í stað, var það
.. hvernig hann gæti sjálfur haldið megninu af tekjum sínum.
l'rá því að hann byrjaði að vinna sér inn peninga, hafði verið
gengið að því sem vísu, að hann legði til heimilisins drjúgan
hiuta af launum sínum —að minnsta kosti þrjá fjórðu af þessum
litlu launum sem hann hafði fengið. En ef hann segði for-
eidrum sinum frá þvi, að hann fengi að minnsta kosti tuttugu
og fimm dollara á viku — að viðbættum fimmtán dollara mán-
aðarlaunum og ókeypis fæði — þá færú þaú áreiðanlega fram
á að hann borgaði tíu eða tólf.
En svo lengi og ákaft hafði hann þráð að vera vel til fara
eins og aðrir piltar, að hann stóðst ekki þá freistingu að fá
ser fatnað, þegar tækifæri bauðst honum. Hann ákvað því að
segja móður sinni að þeir drykkjupeningar sem hann fengi,
væru sjaltínast meiri en einn dollar á dag. Og til þess að fá
umráð yfir frístundum sínum, þá sagði hann ennfremur ^ð
ti! viðbótar hinum langa vinnutíma annan hvern dag, væri
þess krafizt af honum að hann ætti að hlaupa í skarðið fyrir
aora pilta sem væru veikir eða önnum kafnir við önnur störf
Og hann skýrði ennfremur frá því að hótelstjórnin krefðist
þess af drengjunum, að þeir gengju vel til fara bæði utan hótels-
ins og innan. Hann gæti ekki látið sjá sig öllu lengur í þess-
um fötum sem hann var í núna. Herra Squires hafði gefið það
í skyn, sagði hann. En til þess að di’aga úr högginu, hafði einn
piltanna bent honum á stað, þar sem hann gæti fengið allt
scm hann þyrfti með afborgun.
Og móðir hans Var svo óreynd í þessum sökum, að hún trúði
honum.
En þetta var ekki allt og sumt. Nú var hann kominn í sam-
l .nd við pilta, sem fyrir sakir þekikingar sinnar á lífinu, mun-
rði þess og löstum, voru þegar komnir inn á braut spillingar
og lasta, sem Clyde hafði ekkert hugboð haft um hingað til og
fyllti hann undrun og blygðun fyrst í stað. Hegglund hafði sagt
Lonum, að nokkrir piltanna á þeirra vakt, væru vanir að fara
út saman í ævintýraleit kvöldið eftir útborgunardaginn. Þessi
ævintýri miðuðust við fjárhag þeirra og skap, en leiðir þeirra
lágu að jafnaði í einn eða tvo allþekkta næturiklúbba, sem
höfðu ekki alltof gott orð á sér. Á samtölum þeirra fræddist
Lann um það, að þeim fannst skemmtilegast að vera í smá-
hópum og snæða ríkulegan náttverð með nægum drykkjarföng-
um og eftir það voru þeir vanir að fara á glæsilegan dansstað
og ná sér í stelpur, eða fara í illræmt — eða frægt — pútna-
hús, sem gekk undir nafninu pensjónat, og þeir gortuðu af því
að þeir gætu fengið „livaða stelpu sem þeim sýndist" fyrir lít-
inn pening. Og auðvitað var gert mikið veður út af þeim á
—oOo--oOc---oOo— —oOo— oOo— —oOo— —oOo—
BARNASAGAN
' 2. DAGUR
Sagan af Línelk og Laufey
clroítning haíði þetta mælt, andaðist hún; bar hann
sig mjög aumlega eftir fráíall hennar og sinnti lít-
ið ríkisstjórn.
Eftir. nokkurn tíma var það einn dag, að hinn
æðsti ráðgjaíi gekk fyrir kóng og bar upp þau vand-
kvæði lýðsins, að ríkisstjórnin væri öll í ólestri og
að hann sinnti ekki stjórnarstörfurn sökum harms og
trega eftir drottningu sína; „og er hitt konung-
legra,” segir ráðgjafi. ,,að herða upp hugann og
hyggja af hörmum sínum, en leita þess ráðs, sem
þér væri sæmd og' virðing í." „Slíkt er ailmikið
vandamál," segir kóngur, „en fyrst þú hefur hér orði
á komið, þá er bezt þú íáir virðinguna og vandann
af þessu; vil ég íela þér að leita mér þess kvon-
fangs, sem mér sé sæmd í, en það vil ég áskilja,
að þú kjósir mér ekki konu úr smábæjum eða út-
eyjum.” Er nú ferð ráðgjaíans þegar búin með hin-
um beztu föngum og fögru íöruneyti.
Siglix hann svo frá landi, cg þegar hann hefur
nokkra stund farið leiðar sinnar, gerir á hann svo
mikla þoku, að hann veit ekkert, hvar hann er.
Hrekst hann í þessum hafvillum heilan ríiánuð, svo
hann finnur hvergi land, en þegar hann varir sízt,
verður fyrir honum land nokkurí, sem hann þekkir
ekki. Hiitir hann á góða höfn og setur tjöld á land.
Togaraslysin
Framhald af 1. síðu.
ið var. Hann hefði minnzt á
það dæmi nú, samkvæmt heim-
ildum Morgunblaðsins, vegna
þess hve erfitt hefði reynzt til
þessa að fá þingmenn til að
hlusta á rök málsins og sinna
því.
Sjómenn! Fylgið
málinu eftir
Þetta var fyrri urnræða til-
lögunnar. —- Var tillögugreinin
samþykkt með 26 samhljóða at-
kvæðum og tillögunni vísað til
2. umr. og allsherjarnefndar.
Sjómenn verða að fylgjast
vel með þessu máli svo takist
ekki að svæfa það enn eina
sinni og eins hinu að andstæð-
ingum hennar, Gísla Jónssyni
og öðrum áiíka, takist ekki 'að
skemma hana svo í meðförum
að hún verði gagnslaus þó sam-
þykkt yrði.
Ný uppeldisaðíezð?
Framhald af 8. síðu.
af ýmsum félagssamtökum sem
láta sér annt um hag og fram-
tíð íslenzkrar æsku og örlög
íslenzkrar menningar.
Sem beint svar við ura-
ræðum þessum kemur svo frétt-
in um að nemendur elztu
menntastofnunar þjóðarinnar
eigi að fara að stunda íþróttir
í samneyti við hernámsliðið Er
vart að efa að þetta nýmæli er
tekið upp með samþykki rek-
tors, ‘ Pálma Hannessonar, að
öðrum kosti hefði hanh að
sjálfsögðu tekið í taumana. Og
nú er mörgum spurn: Er þetta
. nýmæli í samræmi við einhverj-
ar nýjar nppeldishugsjónir þjóð-
varnarmannsins Pálma Hannes-
sonar? Er ætlunin að þessum
nánu kynnum menntaskólanem-
enda og hernámsliðsins verði
haldið áfram? Verður ef til vill
næsta skrefið að bjóða banda-
rísknm hermönnum á danssef-
ingar til að kenna nemendun-
um nýjustu sporin í bandarísk-
um jazzi? Væntanlega gerir
rektor menntaskólans grein fyr-
ir því opinberlega hvað fyrir
honum vakir með þessari nýju
uppeldlsaðferð.
Sióvimmnámskeið
Framhald af 8. síðu.
Á námskeiðinu læra nemend-
umir ýmislegt það, sem a.ð
gagni má koma við vinnu á
fiskiskipum svo sem viðgerðir
á netjum, aðallega botnvörpu,
kaðal- og vírsmeygingar (splæs)
o. fl. þvíumKkt. — Ennfremur
mun verða reynt að veita til-
sögn í fiskaðgerð og söltun ef
því verður við komið. Gert er
ráð fyrir að námskeiðið standi
yfir í 6 vikur. Ennþá er unnt
að bæta við nokkrum nemend-
um.
Kennarar á námskeiðinu.
verða þeir Guðmundur Ingvai’s-
son, sem er forstöðumaður þess,
Ágúst Oddsson og Jóhann
Bjarnason en allir þessir meirn
kenndu á námskeiðinu í fyrra.
Bzezku kgsningamai
Framhald af 1. síðu.
„Star“ segir í gær, að þeir muni
fá 35—40 þingsæta meirihluta.
FréttaritarUsænska útvarpsins
í London hafði það í gær eftir
„fróðustu mönnum“ í forustu-
liði íhaldsmanna, að meirihluti
þeirra mýndi verða 20—25 sæti.
T i I
►*
liggur leiðin