Þjóðviljinn - 10.02.1952, Qupperneq 5

4) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 10. febrúar 1052
Suunudagur 10. febrúar 1952 — ÞJÓÐVHJINN ____ (5
þióeviuiNN
Dtgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíallstaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.). Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason.
Blaðam.: Ari Kárason, Magnús Torfi ólafsson, Guðm. Vigfúsaon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Kitstjórn, afgreiðsla, auglýslngar, prentsmlðja: Skólavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 1«
annarstaðar á landinu. — Ijáusásöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
Stjórn svarta markaðsins
Öðm hverju rjúka blöð hinnar skipulögðu dýrtíöar
upp og lýsa yfir því að flokkar þeirra hafi þó útrýmt
• þeim syarta markaði sem komiö var á af stjóm Stefáns
Jóhanns Stefánssonar. En þetta sjálfshól er fjarri öllum
' sannindum. Þvert á móti hefur núverandi stjórn löghelg-
að svartan markað. fært hann úr iskúmaskotunum inn
1 verzlanimar sjálfax*. Allt bátagjaldeyrilskerfið er ekkert
annað en svartur markaður, sem gefur bröskurunum
' tækifæri til að ræna almenning tug-um milljóna á ái*i.
En ríkisstjómin hefur ekki látið þar við sitja. Hún
hefur iafnframt stækkað sviö hins svarta markaðs. þann-
ig að hann tekur nú til æ fleiri hliða þjóólífsins. Svarta-
iharksðsvsala á peningum — öðm nafni okur — blómg-
ast t.d. nú meir en nokkm sixxni fyrr fyrir beinar aðgerð-
1 ir ríkisstjómarinnar. Bönkunum er bannaö að stunda eðli
Iega lánsfjái’starfsemi. og það gefur auðvitað einstakling-
um hið fullkomna-sta tækifæri tiL okurstarfsemi. Það
rmm t. d. altítt orðið aö okraramir taki af mönnum 60,
70 og allt upp í 80% í vexti og afföll á ári. Það er svartrn*
markaður sem segir sex.
Það er því fráleit staðhæfing að núverandi stjórn hafi
afmunið hinn svarta markað, hún hefur öllu heldur tek
ið hann sérstaklega upp á arma sína eins og allt það
sem Stefanía gerði vei*st og hraklegast.
Aðgerðir eftir játningarnar
Loksins viröist einhver glóra hafa 'komizt inn í hugskot
stjómarblaöanna, þannig áö þau geri sér nú ljóst aö
neyðarástand er orðið á hundruðum heimila og þung-
• bærari skortur en jafnvel á kreppuámnum eftir 1930.
Sú staðreynd sem Þjóöviljinn sýndi fram á í fyrradag.
að ai'íeins tvívegis áður í sögu Reykjavíkur hefðu verið
skráðir fleiri atvinnuleysingjar. er einnig ærið umhugs-
unarefni fyrir þjóðina alla. Það er verið að hrinda þjóð-
inni langt tímabil aftur í tímann. eins og ekkert hafi
gerzt, eins og engin nýsköpun hafi verið framkvæmd,
eins og þjóðin búi, enn við sína gömlu og frumstæðu
tækni.
En það er ástæða til að vekja athygU á játningum
stjórnarbláðanna. Moroimblaöið segir í gær í. leiðara:
„Um það' blandast engum hugur. að atvinnuleysi 700
manns í bænum er miög alvarlegt og tilfinnanlegt ívrir
þad fólk sem orðið hefur fvrir barði þess. Atvinnuleysi er
ævinlega böl, ekki aðeins fyrir þá, sem ekki fá atvinnu
um leugri eða skemmri tíma, heldur einnig fyrir einstök
byggðaríög og bjóðfélagið í heild. Þessvegna ber jafnan
að gera bað sem unnt, er til þess að bæta úr því.“
Og blað forsætisráðherrans, Tíminn, kemst m. a. svo
að orði í leiöara sínum í gær:
„Tíminn . . . hefur í öllum skrifum sínum um þessi
mál lagt megináberzlu á betta tvennt: í fyrsta lagi vævu
gerðar bráðabirgðaráðstafanir til þess að sigrast á því
;■ atvinmilevsi, seni nú er, í öðru lagi væru undirbúnar
ráðstafanir til þess að trygg.ia atyinmi til frambúðar o;r
afsfýra arí’innuleysi vegna óbagstæðrar vetrarveðráttu.
t. d. með brevttri tilhögun byggingarvinnunnar og með
því að samdráttur iðnaðarframleiðslunnar yrði sízt lát-
inn köma fram á vetrarmánuðina.“
Þrtta segja bæði blöð stjómarflokkanna, málgögn
þeirra manna sem bera ábyrgðina á atvinnuleysinu. Þau
bæla svo v'ð margháttuðum vífilengjum og fölsunum.
en það skiptir ekki máli í þessu sambandi. Aðalatriðiö
er hitt aö þau játa loksins bæði aö ástandið sé mjög
alvarlegt og að þörf sé táfarlausra aðgerða til að upp-
ræta nevðarástandið.
Og nú þurfa alþýðusamtökin að fylgja þessum játning-
um fast eftir cg tryggja að þær verði ekki aðeins orða-
snuö til að gefa almenningi falskar vonir. Eftir játning-
arnar verða aQ koma tafarlausar ■aðgerðir, og þær koma
ekki nema knúið sé á á afdráttarlausari hátt en nokkru
siinni fyn*. Ráöamenn þjóðarinnar mega ekki hafa nokk-
um stundlegan frið, þar til tryggð hefur verið næg at-
.vinna í landinu.
Er hvítlaukurinn að kljúfa þjóðina í tvennt?
GALLHARÐUR varð á
vegi mínum í fyrradag og ég
mæltist til þess að bann sendi
okkur nú linu eftir langa fjar-
veru úr dálkum þessum. Hann
tók þvi vel, og strax í gær-
morgun var komið bréf frá
honum. Hann er fremur stór-
orður að vanda, og vil ég taka
það skýrt fram, að orðið er
öllum frjálst um það málefni
sem hann ræðir. Gallharður
segir:
•
DELLUR eru misjafn-
lega slæmar. Maður getur, Guði
sé lof, sloppið við meiriháttar
óþægindi af þeim flestum. Pýra-
i midadellan þarf t. d;
ekki að angra mann
^ neitt að ráði, ef
maður lætur hjá líða
að kaupa Dagrenningu. Iþrótta-
delluna sleppur maður líka
sæmilega við með því einfald-
lega að fara aldrei út á Völl,
Dellan í Mogganum getur jafn-
vel orðið manni skemmtun. ef
maður aðeins les hann í hófi.
En þessu er öðru vísi vari'ð
um hvitlauksdelluna. Afleiðing-
ar þeirrar dellu bitna á öilum.
en þó fvrst og fremst þeim
sem saklausir eru að því að
hafa fengið hana- Hún skipt-
ir bjóðinni í tvær ólíkar fylk-
ingadi sæla og ósæla. Sælir
em beir' sem tigna hvitiauks'ns
mátt og éta hann, ósælir hinir
sem út úr þeim finna lyktina.
ið yrði að seinna ráðinu gæti
slíkt haft í för með sér alvar-
legar afleiðingar fyrir gengi
okkar á alþjóðavettvangi, og
sé ég þá í anda fyrirsagnir
dagblaðanna:
„ISLENDINGUM VIKIÐ ÚR
SAMTÖKUM SÞ FYRIR
HVÍTLAUKSÁT“.
„Athæfi þeirra greinilegt brot
á ákvæðum stofnskrárinnar um
að þátttökuþjóðirnar séu sam-
kvæmishæfar“, segir Trygve
Lie. — Gallharður.
G A T A N :
Innan höfuðið hefur í sér,
hljóðar eins og vargur.
Rófan kjaftinn út um er;
af því neytir margur
ÉG SKRIFA þetta vegna
bess að» hvítlauksdellan hefur
.náð slíkri útbreiðslu hérlendis,
að horfir til stórvandræða.
Mér er t. d. kunnugt um búð-
arstúlku sem hefur hugleitt
bað alvarlega áð segja upp,
flýja úr • stöðu sinni, vegna
bessarar voðalegu plágu. Einn
dág afgreiddi hún þrjá hvít-
lauksmenn í röð, pantað sér síð
an bíl, ók heim, og lá í rúm-
inu fram á næsta dag- Því að
vfirleitt er ógjörningur að tala
við hvítíauksmenn innanhúss,
osr halds jafnframt fullu líkams-
breki. Þetta getur ef til vill
gengið utanhiiss þegar veður
er mjög hvasst. og þó því að-
eins maður tali við.þá undan
vindi.
• ,
liINSVEGAR geta tveir
hvítslaúksmenn ræðzt við inni-
lega langtimum saman. hvar
sem vera skal, en haldið samt
fullu líkamsþreki, og verið jafn
harðánægðir hvor með - annan
eftir sem áður. Þvi að hvít-
lauksmenn finna ekki vitund
til þess sjálfir, hvað þetta er
allt saman hræðilegt. Mun
itýrkleiki dellunnar ekki hvað
sízt í þessn fólginn. Enda má
nefna dæmi um heimili, þar
sem einn maður fékk delluna,
en allt hitt heimilisfólkið varð
úðan að gefa sig henni á vald
— til þess að halda lífi sínu.
Sunnudagnr 10. febrúar. — 41.
dagur ársins. — Hefst níu vikna
fasta — Tungl í hásuðri kl. 0.02.
— Fullt tungl kl. 23.28. — Árdeg-
isflóð kl. 5.10. Síðdegisflóð kl.
17.25.
Ríkisskip:
Hekla fer frá Reykjavík upp úr
helginni austur um land í hring-
feið. Þyrill er á Austfjörðum á
suðurleið. Ármann fer frá Rvík
á morgun til Vestmannaeyja. Odd-
ur var á Skagaströnd síðdegis i
gær.
SkipadeUd SIS
Hvassafell fór frá * Gdynia 8.
þm., áleiðis til Fáskrúðsfjarðar.
Arnarfell fór frá Akureyri 7. þ.
m., tii London. Jökulfell er vænt-
anlegt til Reykjavikur annaðkv.,
frá Leith,
JÖKLAR h.f.:
Vatnajökull fór á hádegi i gær
framhjá Lissabon á leið til Haifa.
Eimskip
Bi-úarfoss kom til Rotterdam
6.2., fór þaðan i gær til Antverp-
en Hull og Reykjavikur. Dettifoss
fór frá Álaborg í gær til Gauta-
borgar og Rvíkur. Goðafoss fór
frá Reykjavík 8.2. til N.Y. Gull-
foss fór frá Leith 8.2., væntanleg-
ur til Rvíkur aðfaranótt mánu-
dagsins 11.2. Lagarfoss kom til
Rvíkur 8.2. frá Antverpen. Reykja
foss fór frá Rvík 7.2. til Huil,
Antverpen og Hamborgar. Selfoss
fór frá Gautaborg 7.2., kom til
Kristianssand 8.2., fer þaðan til
Siglufjarðar og Reykjavíkur.
Tröllafoss íór frá N. Y. 2.2. til
Reykjavíkur.
Helgidagslæknir er Björgvin
Finnsson, Laufásvegi 11. Sími
2415. •
Læknavarðstoíán Austurbæjar-
skólanum. Simi 5030. Kvöldvörður:
Kolbeinn , Kristófersson. Nætur-
vörður: Alfreð Gíslason. — Á
morgun. Kvöldvörður: Kristbjörn
Tryggvason. Naetui-vörður:. Axel
Blöndal. .
MKSSUR I DAG:
Dómkirkjan:
Prestyígsla. kl.
10.30 Biskupinn yf-
ir íslandi vígir
guðfi-æ?fikandídat-
irin Ingá Jónsson,
sem aðstoðarprest til Hvanneýrar
í Borgarfirði. Séra Jón Auðuns
dómprófastur þjónar fyrir altari,
séra Guðmundur . Sveinsson ,á
Hvanneyri lýsir vigslu. Messa kl,
5 séra Óskar J. Þorlákssón :—
Nesprestakall. Messað á Elliheim-
ilinu kl. 2 séra Jón Thorarensen.
— Laugarnesklrkja. Messá kl. . 2
e.h. Séra Garðar Svavarsson. —
Barnaguðsþjónustá kl. 10.15 ’f. h.
Séra Garðar Svavarsson. — Fri-
kirkjan. Messa kl: 5. Séra Þor-
steinn Björnsson.
Rafmagnstakmörkunin í dag
Hlíðarnar,. Norðurmýri, Rauðar-
árholtið, Túnin, Teigarnir, íbúðar-
hverfi við Laugai-nesv. að Klepps-:
vegi og svæðið þar norðaustur af.
Rafmagnstakmörkunin í kvöld
Hafnarfjörður og nágrenni, —
Reykjanes.
Rafmagustakmörkunln á morguu
Áusturbæx-inn og miðbærinn
milli Snorrabrautar og Aðalstræt-
is, Tjarnargötu, Bjarkargötu að
vestan og Hringbraut að sunnan.
RafmagnstakmörUunin
airnað kvöld
Nágrenni Reykjavikur, umhverfi
Elliðaánna vestur að markalínu
frá Flugskálavegi við Viðeyjar-
sund, vestur að Hliðarfæti og
þaðan tii sjávar við Nauthólsvik
i Fossvogi, Laugarnes. meðfram
Kleppsvegi, Mosfelissveit og Kjal-
arnes, Árnes- og Rangárvallasýslui-.
Prentarakonur! Kvenfélagið EMda
heldur skenimtifund í Aðalstræti
12, (uppi) kl. 8.30 i kvöld. Fjöl-
breytt skemmtiskrá. -— Dans.
CVÍll Söngæfing í kvöld
^ ® i Edduhúsinu við
Lindargötu í dag kl. 4. Stundvísi.
10.30 Prestvigslu-
messa i Dómkirlcj-
unni. Biskup vígir
Inga Jónss. cand.
theol. aðstoðar-
prest til séra Guð-
mundar Sveinssonar á Hvann-
eyri. Séra Jón Auðuns dómpró-
fastur þjónar fyrir altari. Séra
Guðm. Sveinsson lýsir vígslu. Aðr-
ir vígsluvottar: Björn Magnússon
prófessor og séra Þoi-st, Björns-
son. Hinn nývígði prestur prédik-
ar. 13.00 Erindi: Islenzk ox-ðatil-
tæki; II. (Halldór Halldórsson
dósent). 15.15 Fréttaútvarp til Is-
lendinga erlendis. 15.30 Miðdegis-
tónleikar: a) Forleikur að óper-
unni „Silkistiginn" eftir Rossini
Philharmoníska hljómsv. í Löndon
leikur; Sir Thomas Beecham stj.).
b) Einsöngur: Richard Crooks
syngur. c) 16.00 Lúðrasveit Rvik-
ur leikur. 16.30 Lesinn dómur al-
þjóðadómstólsins í Haag í land-
Framhald á 6. síðu.
Halldór Laxness í viSfali viS Land og folk
Listamönnum ber skylda til
að vinna jákvæð verk
Ný skáldsaga væntanleg í haust —
Fjallar um stríð og frið
Þegar Halldór Laxness sleit norræna friöarþinginu 1
haust, og geröi grein fyrir þeim áxangri sem þar heföi
náðst, sagð'i hann meöal annars:
Vér hverfum heim af þessu þingi ekki einungis meö
ríkari áhuga fyrir málefni voi*u, heldur einnig meö’ ljósari
skilning á því hvernig vér eigum að vinna. Vér hverfum
aftur heim með aukiö traust á okkur sjálfum og sann-
færð um aö endaþótt stríðsöflin vinni ötullega er lífs-
vilji þjóöanna þó ennþá sterkara afl, ekki sízt á tímum
sem þessum, er mikill hluti hins kúgaða heims er aö
vakna og hefja skipulega, einbeitta baráttu gegn óvinum
mannkynsins.
Síðan norræna friðarbinginv
■ lauk hefur ekki verið auðvell
að ná sambandi við HaJldór
Laxness. Segn'a má að hann hafi
falið sig, ekki til að komast
undan þátttöku í friðarbarátt-
' unni, heldur til a.ð einbeita sér
að samhingu stórrar siknldsögu
er f jallar um stærsta mál sa.m-
tímans: stríð og frið. Hanr.
hefur sökkt sér niður í verkið
Fvrst var hann í Svibjóð, en
. frá jólum hefur hann dválizt
hér í Kaupmannahöfn. Við ihitt-
um hann í gistihúsi á Austur-
brú, ogdöskumar og pakkamir
í herbergi hans virðast gefa t?!
kynna að flutningar standi fvr-
ir dyrum.
Það kemur sa.ga eftir mig i
haust, segir hann, saga. sem
ég hef unnið að á fjórða. ár.
Nú verð ég að gefa mér tíma
til að ljúka. henni. Og mér hef-
ur alltaf revnzt auðveldast að
finna vinnufrið í út.löndum, bsr
er hægara að einangra. sig. Ef
maður á að koma einhverju
nýtilegu í ver’c er vænlegast að
losna úr viðjum síns eigin um-
hverfis bar sem eteki verður
þveif ótað fyrir alls konar
skyldum, við venzlafólk, vini og
svo framvegis. Þessar skyldur
verður a.ð rækja, og þan.nig
dreifast kraftamir, og maður
týnir sínu eigin verki.
Þróunin á íslandi?
Ég er í rauninni ek’ci miög
kunnugur því sem gerzt hefur
á Islandj nú síðustu vikurnar.
Ég hef ekki verið heima um
hríð. En í stórum dráttum mé.
segia þetta: Við höfum verið
flækt inn í stríðsbandaJag við
Bandaríkm. ísland er ekki ein-
ungis hemumið innfluttum
styrjaldaráróðri, heldur einnig
innfluttvun her.
Þetta herlið hefur í úndir-
búningi smiði geisilegra hem-
aðarmannvirkja,' býst- til styrj-
aldar í landi sem ekki telur til
skuldar hjá neinum. Vi$. höfum
aldrei haft her, og okkúr hefúr
aldrei dreymt að eiga í deilum
við aðrar þjóðir. En þessi fá-
menna, vopnlausa og friðelsk-
andí þjóð er nú sem sagt kom-
in í bandalag við herskátt stór-
veldi — það er fáránlegt. Enda
grundvailast bandalagið ekki á
öðru en pólitískri skipun, með
vald að baki.
Viðhorfið til Bandarikjanna?
Víst játa stjórnmálamennirn-
ir hverri tillögu. En það er
ljóst, meðal annars af um-
kvörtunum í bandarískum blöð-
um, að herliðið á litlu gengi að
fagna hjá íslenzku þjóðinni.
Hvað um friðarhreyfinguna
á íslandi?
fslendingar hafa alltaf verið
eitt allsherjar friðarfélag, og
að fomri hefð táknast afstaðan
til stríðs í einu orði: andstyggð.
Við höfum. viðbjóð á hemaði.
En það er eiiis og fólk sé hálf-
hrætt .við að hefjast handa,
og þess vegna verður að vinna
að því að breyta eðlisgróinn;
andúð fólksins á styi'jöldum í
jáxkvætt friðarstarf. En þannig
er þessu fario á Norðurlönd-
unum öllum. Fólk kippir að
sér hendinni gagnvart Mae
Carty-ismanum, tilhheiging-
unni til að kalla alla starfandi
friðarsínna kofnmúnista. í dag
getur hvaðn öskurapi sem er,
ef hann hefur túkall í vasan-
um, úthrópað hvern og einn
sem kommúnista. Og það er
kannski ekkert kvnlegt bótt
fólk, sem hefur ekki hugmynd
um ■ hvað kommúnismi er,
hrökkvi dálítið við er það sætir
þvílíkri meðferð.
Það er von mín að sagan
sem ég er að vinna að núna
kunni að geta vai*pað nokkurri
birtu yfir ýms mál sem eru
óljós hér á Norðurlöndum, enda
má segja að hún sé skrifuð
með tilliti til þeirra. Annars er
andstaðan gegn styrjaldarpóli-
tíkinni farin að láta á sér bæra
á ólíklegustu stöðum.
Við verðum, meðan timi er
til, að efla baráttuna gegn
stríðsprédik unmum og þjóðsög-
um þeirra um að styrjöld sé
óumflýjanleg; uppræta þá póli-
tísku örlagatrú sem blöðin boða
fólkinu; gera að engu alla við-
leitni að jafna friðarbaráttunni
við ódæði og glæp.
Eitt , getum við lært af for-
mælendum stríðs: verða aldrei
þreytt, gerast aldrei hlutláus i
friðarbaráttumú, á sama hátt
og þeir þreytast aldrei og eru
alltaf 'að reyna að brjóta upp
á einhverjum nýjungum sem
hruridið gætu styrjöld af stað.
Við skulum aldrei beygja okkur
í uppgjöf og vonleysi fyrir
dýrkun og hrifningu Atlanz-
hafsbandalagspressunnar af
atómbombunni sem tæki er
fái leyst öll vandamál í
heiminum. Mér virðist að
þingið í Stokkhólmi hafi eflt
almenningsálitið á Norðurlönd-
um gegn jiostulum þjóðmorða.
Að lokum spyrjmn ,við Lax-
ness hvort honum virðist lista-
mennirnir valda þeim kröfum
sem öldin gerir til þeirra. Og
hann svarar:
Við lifnm á umbrotaöld, og
það er alltaf mörgum erfiður
tími. En við lifum einnig á
stórri öld; en það virðist sem
mikillerki hennar njóti sín ekki
í bókmenntum hennar, hann
speglast þar ekki í skýru ljósi-.
Ögnin í öldhmi hefur gert
marga hrædda.
En Laxnesg er ekki í flokki
hinna hræddu. Hann er bar-
áttuskáld:
Áróðurinn fyrir angistinni
hrín lítt á mér. Hvort heldur
ég sé leikrit eða les bók um
lífskvöl eða dauðaangist og allt
þetta, sem sífellt er verið að
fjasa um, þá veitist mér erfitt
að halda mér vakandi. Eftir tíu
mínútur er ég farinn að dotta.
í dag reynist mörgum torvelt
að finna lífi sínu grundvöll; en
ef starf þeirra byggist á ærleg-
um vil ja og ósvikinni mannlegrí
afstöðu, þá má maður ekki
vera of óþolinmóður gagnvart
þeim, né beita þá umburðar-
lausri gagnrýni.
En ef lífsangistin c-r eins út-
breidd og menn vilja vera láta,
þá .virðist ínér að listamönnum
beri að vinna, ,_gegn henni.
Frumskylda þeirra er að gera
eitthvað jákyætt. En ,að mála
f jandaún á vegginri —^ það er
leiðinlegt stai*f....'
Og yðar eigin vérk? Þér
kærið yður kannski ekki um,
fremur en aðrir rithöfmidar, að
tala um það fyrr en því er
lokið ?
Einmitt. En. í stuttu máli
get ég sagt að þessi saga fjalli
um . milcilvægustu vandamál
samtímans: stríð og frið, en
efnisuppistaðan er sótt til mið-
aJda. NokJcuð af sögunni gerist
í Irlandi, og á morgun legg ég
af stað þangað tii að -kynna.
mér staðblæinn.
(Land og folk 28. jan).
EN, SEM SAGT: hér er
á ferðinni voði sem kann að
kljúfa þjcðina í tvennt. Og
vér verðiun eitthvað að gera
,to preserve the Union“ eins
og Lincoln sagði. Og til þess
kem ég aðeins auga á tvö ráð':
1) Ríkisstjómin banni allri
bjóðinni, að viðlögðum bung-
m refsingum, að éta hvítlauk.
21 Ríkisstjórnin skyldi alla
bjóðina, að viðlögðum jafn-
bungum refsingum, til að éta
hvítlauk- — En ég vil jafn-
framt vara við því, að ef horf-

Allir hinir grestirnir héldu samræðum s;n-
um áfiam í hálfum. hljóðum til að ónáða
ekki svefn hans.
Varðmennirnir komu sér fyrir báðumegin
við hann og íáku burt nærgöngulax flugur,
þar til þeir sáu að hann svaf vært.
Þá drápu þeir tittlinga hvor framan í ann-
an, tóku út úr hestinum, settu hey fyrir
hann og hurfu inn í myrkur gistiskálans
til að reykja anasja.
, —- Nú er kominn tími til að fara, sagði
Hodsja Nasreddín sem óttaðist að varð-
mennirnir þekktu sig. — En hvernig á
ég að ná mér í aura? -•
Hið milvia og irierka
fréttablað Timinn birti í fyrra-
dag alvariegustu frétt ársins,
þá staðreynd að skráðir lutta
verið 718 atvinnuleysingjar
Reykjavík, en aðeins tvisvar
áður hafa verið skráíúr fleiri
atvinnulausir menn í sögu
Reykjavíkur. Að sjálfsögðu
mat Títninn tíðindi Jiessi stór-
um minna en fyrri frásagnir
sínar um störf jólasveinsins,
hugsanaflutning Truxa og
manneskjur sem gengið lial'a
með stein í nefi, en þó gerði
Tíminn þessari frétt ekki síð-
ur óvenjuleg skil en hinum-
Blaðið sagði orðrétt að
„samkvæmt viðbótarat-
vimiuleysisskráningu sem fór
fram í gær væru nú rösklega
100 rnanns skráðir atvinnulaus-
ir umfram það sem í ljós kom
við skráninguna í byrjun janú-
ar — þegar atvimiuleysisslirán-
ing fór fram þrjá daga, 4.-6.
jan., hefði 551 karlm. og 45
konur látið skrá sig. Síðar í
mánuðinum gerðist svo það,
að fulltrúaráð verlialýðsfélag-
anna í Reykjavík lét fara fram
aíhugun á atvinnuleysinu og
kom þá í Ijós, samkvæmt þeirri
athugun, að 1500 maiuis væru
atvinnulausir. Fullyrtu þeir,
sem bezt þóttust til þekkja, að
atvimmleysi væri miklu meira
ng sennilega vær: tala atvinnu-
lausra manna ekki undir 2500.
Vegna þessa og tilmæla i'rá full
trúaráði verkaJýðsfélaganna var
Iátin fara fram vfiðbótarat-
viniiuleysisskráning í gær. Þeg-
ar bæjarstjórnarfundur hófst
kl. 5 höfðu 669 karlmenn og
49 konur látið skrá sig“.
ýr Svo mörg eru þau orð,
og nú er mönnum spurn: Eru
fréttamenn Tímans fáfróðustu
menn í þessum bæ eða eru
!>eir svona blygðunarlausir í ó-
sannsögli sinni- Það fór engin
atyinnuleysisskráning fram í
byrjun janúar, og úrslit þeirr-
ar skráningar, sem aldrei fór
fram, eru ekki til nema í höfð-
um Tímamanna, tölurnar um
hana uppsy~aí frá rótum. —
Skráuingin í febrúarbjTjun var
engin viðbótarskráning, fram-
kvænid eftir beiðni, heldur hin
lögboðna, ársfjórðungslega at-
vimmleysisskránin.g. Þetta vita
allir Reykvíkingar — nema þeir
menn sem Tíminn hefur sér-
staklega valið til að segja
ReykvQdngum fréttir! En ef tii
vill er þessi fréttamennska æti-
uð bændunum, og talin fullgóð
handa þeim.
Og enn er mönnum
spum: Hversu mildð af frétt-
um Tímaus er framleitt á þenn-
an hátt?
Frá Fatapressu
KR0N
Getum nú
aígreitt kemiska
hreinsun og pressun
íata
með stnfinm
afgreiðslufresti
Fatamóttaka^ á
Grettisgötu 3 og
Hveríisgötu 78
Fatapressa