Þjóðviljinn - 02.03.1952, Blaðsíða 6

Minningarorð
Framhald af 3. síðu
6) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 2 marz 1952
þekkingin, sem gefur alþýðu
trúna á sjálfa sig og máttinn
til að sprengja af sér fjötrana
og breyta mannlífinu í það horf
sem beztu menn allra þjóða
hefur um aldir dreymt um.
Já, fráfall þitt vinur, er
okkur sorgarefni. iEn sú er bót
harma, að sá dagur, sem þig
dreymdi, dagur fólksins, dagur
lífsins á þessari dásamlegu jörð
er í nánd, — og þá skiptir
það ekki öllu máli hvoru megin
grafar sól hans skín á þig eða
mig.
Jón Rafnsson.
Göngukeppmn
Framhald af 3. síðu
er þar með ennþá betri tíma
48,20, og þegar tilkynningin
um það að Hallgeir Brenden
hefði gengið 48,20 ætluðu ópin
allt að æra og nú þótti sýnt
að Brenden yrði fyrstur. Þeg-
ar hann kom í ljós ætláði allt
um koll að keyra. Hann var
sigurvegari og sum blöð líkja
honum við beztu göngumenn
sem Noregur hefur átt, eins
og Thorleif Haug og John
Grötumsbráten. Undanfarin ár
hafa Norðmenn orðið að horfa
á Svía og Finna sigra í 18 og
50 km göngu en Brenden stöðv
aði þá sigurgöngu og það á
sjálfum olympíuleikjunum. —
Þetta var stór dagur fyrir Nor-
eg: Gull í 18 km óvænt, gull í
1500 m. skautahlaupi svolítið
óvænt og gull í stökki og göngu
samanlagt!
Frímann.
Félag Nýalssinna heldur fund í
Tjarnarkaffi, uppi sunnudaginn 2.
marz kl. 2 e. h.
Krossgáta
lárétt: 1 slá — 4 belja — 5 ná
7 kúgun — 9 skrá — 10 fugl — 11
stilli — 13 friðsæld — 15 skóli
16 föll.
FóSrétt: 1 búslóð — 2 íiát — 3
fors. — 4 fiskar — 6 sundin
7 álegg — 8 lykt — 12 hest — 14
vafði — 15 kvartett.
Lausn 40. Urossgátu.
Lárétt: 1 klettur — 7 aá — 8 tala
9 snæ — 11 111 — 12 fá — 15 fast
17 sá — 18 arð — 20 skárúða.
Lóðrétt: 1 kast — 2 lán — 3 tt
4 tal — 5 ullu — 6 ralla — 10
æfa — 13 ásar — 15 fák — 16
trú 17 ss — 19 ðð.
114. DAGUR
þegar þau voru komin hingað og elskuðu hvort annað á þennan
ýiátt, og hitt fólkið virtist svo fjörugt og hamingjusamt, þá
virtist henni það alls ekki syndsamlegt. Því skyldi fólk ekki
dansa? Stúlkur eins og hún og piltur eins og Clyde? Yngri
systkini henriar voru staðráðin i að læra að dansa, þrátt fyrir
skoðanir foreldranna í þeim efnum.
„Æ, hvaða vandræði," hrópaði hann og gerði sér í hugarlund,
hve dásamlegt væri að halda Róbertu í faðmi sér. „Við gætum
skemmt okkur svo vel, ef þú kynnir að dansa. Ég gæti kennt
þér það á nokkrum mínútum, ef þú vildir."
„Ég veit ekki,“ svaraði hún glettnislega og út augum hennar
mátti lesa ánægju yfir þessari uppástungu. „Ég er ekki sérlega
leikin í þeim sökum. Og auk þess er dans ekki álitinn sérlega
siðsamlegur í heimahögum mínum. Og ég veit að foreldrum
mínum geðjast ekki að því.“ •
„Hvaða vitleysa,“ svaraði Clyde glaðhlakkalega. „Þetta er
hara bull í þér, Róberta. Uss, það dansa allir nú á dögum eða
næstum allir. Hvernig getur þér dottið í hug, að eitthvað sé
athugavert við það?“
„Jæja,“ svaraði Róberta og það var undarlegur hreimur í
rödd hennar. „Ef til vill þykir bað viðeigandi i þínum hópi. Og
eg veit að flestar verksmiðjustúlkurnar dansa. Og ég býst við
að þar sem peningar og metorð eru annars vegar sé allt leyfilegt
En það er öðru máli að gegna um stúl’cu eins og mig. Ég býst
ekki við að foreldrar þínir hafi verið eins strangir og foreldrar
mínir.“
„Hver veit,“ sagði Clyde hlæjandi, enda hafði hann tekið eft-
ir orðunum „þínum hópi“, og einnig „þar sem peningar og met-
orð eru annars vegar.“
„Já, þú veizt ekki betur,“ hélt hann áfram. „Þeir voru eins
strangir og foreldrar þínir og jafnvel enn strangari. En ég dans-
aði samt sem áður. Það er alls ekkert Ijótt, Róberta. Komdu,
leyfðu mér að kenna þér það. Gerðu það, elskan mín.“
Hann lagði handlegginn um mitti hennar og horfði í augu
hennar, og hún lét undan, yfirbuguð af þrá til hans.
í sömu svifum stanzaði hringekjan og ósjálfrátt lá leið þeirra
í áttina til dansskýlisins, þar sem dansfólkið — fátt en fjörugt
— barst léttilega um gólfið. Lítil hljómsveít lék foxtrotta og
one-step. Skálinn var umgirtur og við hliðið sat ung og falleg
stúlka og seldi miði — tíu sent fyrir dansinn. En litirnir, lögin
og dansfólkið, sem leið léttilega um salirtn, höfðu djúp áhrif á
Clyde og Róbertu.
Hljómsveitin hætti að leika og dansfólkið kom út. En það
var ekki fyrr komið út en farið var að selja miða á ný. ■
„Ég hugsa að ég ^eti það ekki, sárbændi Róberta um leið og
Clyde ýtti henni gegnum hliðið. „Ég er hrædd um að ég sé svo
klunnaleg. Ég hef aldrei dansað eins og þú veizt.“
„Þú klunnaleg, Róberta," hrópaði hann. „En sú fjarstæða.
Þú sem ert svo einstaklega liðug og mjúk í hreyfingum. Sjáðu
bara til. Þú átt áreiðanlega eftir að dansa mjög vel.“
Hann var búinn að borga fyrir þau og þau voru komin inn
fyrir.
Gagntekinn dirfsku, sem að miklu leyti stafaði af því að hún
skyldi halda að hann tilheyrði yfirstéttinni í Lycurgus, leiddi
bann hana með sér inn í skot og fór þegar í stað að kenna henni
undirstöðuatriðin. Þau voru auðlærð stúlku eins og Róbertu. Og
þegar hljómsveitin byrjaði að leika og Clyde tók hana í fang
sér, átti hún auðvelt með að fylgja honum í dansinum og dans
þeirra var frjáls og eðlilegur. Það var dásamleg tilfinning að
hvíia í örmum hans og láta hann ráða hreyfingum sínum —
líkamar þ’eirra hreyfðust eftir sama hljóðfalli.
„Elskan mín,“ hvíslaði hann. „Þú dansar yndislega. Þú ert
s'trax búin að læra það. Þú ert alveg einstök, elsku barn. Ég
trúi þessu varla." * •
Þau dönsuðu aftur um gólfið og enn einu sinni, áður en hljóm-
sveitin hætti að leika, og þá var Róberta gagntekin ólýsanlegum
unaði. Að hugsa sér, hún hafði verið að dansa. Og það var svona
dásamlegt. Og hún hafði dansað við Clyde. Hann var svo grann-
að taka næsta vagn til Fonda — tíminn hafði liðið svo fljótt.
Þegar skilnaðarstundin nálgaðist voru þau með hugann full-
n af áætlunum .varðandi morgundaginn. Því að þá kæmi Ró-
berta aftur, og ef hún gæti komið því við að fara snemma frá.
systur sinni, þá gæti hann komið til móts við hana frá Lycurgus.
Þau gætu eytt tímanum í Fonda, til ldukkan ellefu að minnsta.
'kosti, þegar síðasta lestin frá Hómer var væntanleg. Og þá gat
ur og fíngerður — langglæsilegastur af piltunum á dansgólf-
inu, fannst henni. Og hann var að hugsa um, að hann hefði
aldrei kynnzt eins yndislegri stúlku og Róbertu. Hún var svo'
fjörug, aðlaðandi og blíð. Hún var ekki að reyna að hagnast af
honum. Og hváð Sondru Finchley snerti, þá hafði hún ekki virt
hann viðliteí, svo að honum var óhætt að hætta að hugsa um
hana — og þó gat hann ekki gleymt henni, jafnvel ekki þarna
í örmum Róbertu.
Klukkan hálfsex, þegar hljómsveitin var hætt að leika vegna
ónógrar þátttöku og hengt var upp spjald sem á stóð: „Opnað
aftur kl. 7.30“, þá voru þau enn að dansa. Síðan fengu þau sér
ís og þvínæst matarbita, og að því loknu urðu þau tímans vegna
liún látið eins og hún hgfði komið með þeirri lest og þau gætu
orðið samferða til Lycurgus, ef enginn sem þekkti þau væri
í lestinni.
Og þau hittust eins og ákveðið hafði verið. Og þau gengu um
Slæ|arlrétíif
Framhald af 4. síðu.
Leiðrétting
í aug;l. í blaðinu í gær um fund
verkalýðsfélaganna, er halcfa á
á morguh, misritaðist nafn tré-
smiðafélagsins, er það nefnt Tré-
smiðafélag Islands en á vitanlega
að vera Trésmiðafélag Reykja-
víkur.
11.00 Morgunút-
varp (pl.): a) Tríó
í B-dúr op. 11 fyr-
ir klarínett, celló
og píanó (Gassen-
hauer-tríóið) eftir
Beethoven (Kammertríóið í Miin
chen leikur). b) Píanókvintett í
A-dúr op. 114 (Silungakvintettinn)
eftir Schubert (Wilhelm Backhaus
og International strengjakvartett-
inn leika). 14.00 Messa í Frí-
kirkjunni (sr. Pétur Magnússon í
Vallanesi prédikar; sr. Þorsteinn
Björnsson þjónar fyrir altari).
•15.15 Fréttaútvarp til Islendinga
erlendis. 15.30 Miðdegistónleikar
(pl.): a) Fiðlusónata i G-dúr eftir
Grieg (Paul Godwin leikur). b)
Gerhard Húsch syngur lög eftir
Kilpinen. c) „Ossian“-forleikur-
inn eftir Gade (Danska útvarps-
hljómsveitin leikur; Launy Gron-
dahl stjórnar). 18.30 Barnatími
(Þorsteinn Ö. Stephensen): a)
Sófasett
og einstaldr stólar, margar
gerðir.
Húsgagnabólstrun
Erlings Jónssonar
Sölubúð Baldursg. 30, opin
kl. 2—6. Vinnustofa Hofteig
30, sími 4166.
Guðrún Pálsdóttir syngur barna-
lög við ijóð eftir Margréti Jóns-
dóttur; Anna Péturs leikur undir.
b) Margrét Jónsdóttir les frum-
samda sögu — o. f). 19.30 Tón-
leikar: Andrés Segovia leikur á
gítar (pl.) 20.20 Einsöngur; Sig-
rid Onegin syngur (pl.) 20.35 Er-
indi: Hertogaynjan af Gajanello;
fyrra erindi (Þórunn Elfa Magn-
úsdóttir rithöfundur). 21.00 Tón-
leikar ((pl.): Rhapsódía eftir
Rachmaninoff um stef eftir Pag-
anini (Sinfóniuhljómsveitin í
Philadelphíu leikur; Leopold Sto>-
kowsky stjórnar). 21.45 Upplestur:
„Eiginmenn á englavegum", smá-
saga eftir Loft Guðmundsson
(Edda Kvaran leikkona). 21.40
Tónleikar: Comedian Harmonists
syngja (pl.) 22.05 Dansiög (pl->
til kl. 23.30.
Útvarpið á morgun
18.10 Framburðarkennsla í ensku.
18.30 Islenzkukennsla; I. fl. 19.00
Þýzlcukennsla; II. fl. 19.25 Tón-
leikar: Lög úr kvikmyndum (pl.)
20.20 Útvarpshljómsveitin; Þórar-
inn Guðmundsson stjórnar; a)
Forleikur að óperunni „Töfra-
flautan" eftir Mozart, b) Dans-
sýningarlög úr óperunni „Rósa-
munda“ eftir Schubert c) „Ave
Maria" eftir Ivahn. 20.45 Um dag-
inn og veginn (Þórarinn Hclga-
son bóndi). 21.05 Einsöngur: Sig-
urður Ólafsson syngur; Fritz:
Weisshappel leikur undir. a) „Sjó-
draugar" 'eftir Sigurð Þórðarson-
b) „Fögur sem forðum" eftir Árna
Tliorsteinsson. c) „Þú biður mig
að syngja" eftir Bjarna Böðvars-
son. e) „Þú litli fugl" eftir Denza-
21.25 Dagslcrá Kvenfélagasam-
bands Isláhds. „Bláa . ströndin",
ferðaþáttur frá Miðjarðarhafi (frú
Sigríður Ingimarsdóttir). 21.50'
Tónleikar (pl.) 22.10 Passíusálmur
(19). 22.20 „Ferðin til Eldorado",
saga eftir Earl Derr Biggers
(Andrés Kristjáhsson blaðamað-
ur. 22.40 Tónleikar: IClassískir
dansar (pl.) til 23.10.