Þjóðviljinn - 27.06.1952, Side 5

4) — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagnr 27. júní 1952 -
þióeviuiNN
Útgefandi: Sameining-arflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb.)
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason.
' Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Magnús Torfi Olafsson,
Guðmundur Vigfússon.
Aúglýsingástjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavik og nágrenni, kr. 16
annarstaðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
« ----------—---------—---------------—------------~^
ÁSöprnar á Reykvíkinga
Eins og vænta mátti eru stjórnarblöðin fáorö að þessu
sinni um þá skatta og útsvör sem Reykvíkingum er
ætlað að inna af hendi til ríkis og bæjar. Ber þar
hvortveggja til að útsvarsskráin talar skýru máli sem
allir skilja um þá ránsherfsrð á hendur almenningi sem
j íkisstjómin og íhaldsmeirihluti bæjarstjórnar standa
fyrir og bera ábyrgo á og auk þess hafa stjórnarblöðih
öörum hnöppum að hr.eppa þessa dagana svo sem sjá
má af skrifum þeirra
Útsvörin sem íhaldið skammtar Reykvíkingaun nema
hvorki meira né minna en 89,5 milljónum króna. Sam-
kvæmt ijárhagsáætlun bæjarins voru þau áætluð 82,9
millj. og auk þess er 5—10 bætt ofan á fyrir vanhöldum.
Hefur íhaldið hækkaö útsvörin um 19,5 millj. frá fyrra
ári eða nær 30%. Auk þessara beinu álaga samþykkti
Ihaldið við afgreiöslu fjárhagsáætlunarinnar í vetur að
hækka stórlega alla þjónustu bæjarins við bæjarbúa.
Hafa Reykvíkingar kynnzt þeim hækkunum undanfarna
mánuði i sambandi vi‘5 innheimtu rafmagnsins, heita
vatnsins o. fl. Þessar íhaldshækkanir á neyzlusköttum
nema 15 millj. og komast þá skattahækkanir íhaldsins
upp í 34 millj. í ár.
Útsvörin og skattarnir sem almenningi er gert að
greiöa eru þó ekki nema hluti af þvt ránsfé sem aftur-
haldsstjómir ríkis og bæiar sækja í vasa skattþegnanna.
Mikill meirihluti af cköttum ríkissjóðs er t. d. tekinn í
óbeinum tollum og sköttum sem koma fram í stórhækk-
uöu verðl á nauösynjum almennings. Þessar álög-ur koma
’ang þyngst niðúr á fátækum almenningi sem hefur
minnsta greiðslugetu og á í sívaxandi örðugleikum með
aö afla sér brýnustu nauösynja.
Þótt verulegur hluti þeirrar heildarupþhæöar sem
lagður er á Reykvíkinga í útsvörum og sköttum lendi
á tiltölulega fómennri klíku auömanna og stórgróða-
manna, má tslja fullvíst að hún beri hlutfallslega miklu
minni hlut en almenningur. Fyrir stórgróðamennina og
biaskarana eru óteljandi smugur og möguleikar til að
svíkja undan viö framtai og er það hagnýtt af mikilli
hugkvæmni. Það hlýtur t. d. aö vekja athygli allra
Reykvíkinga að mestu húsa- og lóöabraskarar bæjarins,
Silli cg Valdi, eru enn sömu „fátæklingarnir“ og
á undanförnum árum og greiöa því engan eignaskatt.
Hvert mannsbarn veit hins vegar aö þessir umsvifa-
miklu fésýslumenn eru margfaldir milljónaeigendur,
nvað sem frarntölum þeirra líður.
Launþegar bæjarins verða hins vegar aö gefa upp
hvern eyri sem þeir afla og á þeim lenda útsvör og
sKattar aí fyllsta þunga. Og svo örðugt sem fátækur
almenningur hefur átt með að standa undir álögum ríkis
stjórnannnar og bæjarstjórnarmeirihlutans hingað til
keyrir þó áreiöanlega um þverbak í ár. Til viðbótar við sí
vaxandi dýrtíð, skipulagöa af stjórnarvöldunum af vís-
?ndalegn.nákvæmni, býr nú stærri fjöldi alþýöufólks við
arvinnuleysi eöa svo stopula atvinnu aö tekjurnar
hrökkva ekki lengur fyrir húsaleigu, fæði og fatnaöi eða
öörum óhjákvæmilegum daglegum útgjöldum. Álögur
líkisstjóinar Framsóknar og íhalds munu því veröa enn
í'ieirum cfvaxnar í ár en nokkru sinni fyrr.
Sú féfletting á almenningi sem hér á sér staö ei'
oröin með öllu óbærileg. Það er óframkvæmanlegt að
hækka í sífellu bein og óbein gjöld sem almenningi er
ætla að greiða og skerða samtímis tekjurnar með
hinum víðtækustu aðgeröum í dýrtíðar- og atvinnumál-
um. Ránsferðin á hendur fjöldanum or oröín svo skefja-
laus aö engu tali tekur. En hitt er jafn víst aö áfram
veröur haldiö á sömu braut, meðan núverandi ríkisstjórn
og bæjarstjórnarmeirihluti ráða stefnunni. Eina leiöin
til að aflét'ta hinni óbærilegu féflettingu er því aö svifta
bá afturhaldsflokka áhriium og völdum sem ábyrgö bera
á þeirri ræningjastarfscmi sem nýja útsvarsskráin ber
óljúgfróoast vitni. ,.
Fösludagur 27. iúiú 1952
ÞJÖÐVILJINN
(5
Nýmalað korn — Sein aígreiðsla
Háskólalóðin
UNDANFARIN ÁR er ís-lend-
lendingum farið að leika svo
grunur á að ekki sé allt með
felldu um mataræði þeirra.
Að minnsta kosti er annar
hver maður sannfræður um
að hann þjáist af vítamms-
skorti. Þetta gildir einkum
um þá sem yfirhöfuð hafa _.. , , ,
eitthvað til hmfs og skeiðar. ur Tungl - hásuðrj. k) 1629 _
Hinir mega ekkj vera að því Árdegrisflóð kl. 8.20, síðdegisfióð
að hugsa um vítamín. Eink- ki. 20.37 — Lágfjara ki. 02.50 og
Ew—__ um eru það B- 14.32.
fvrtMI vítamín sem
Skipadeild SÍS:
Hvassafell fór frá Keflavik .24.
þm. áleiðis til Gautaborgar. Arn-
arfell losar kol á Skagaströnd.
Jökulfell iestar freðfisk á Vestfj.
angn
aði.
í líkamlegum velfam-
menn hafa á-
hyggjur af og
sumir taka það
til ráðs að fá
sér krama rhús
af töflum, með Skipaútgerð ríkisins.
rnisjöfnum ár- Hekla verður í Glasgow í dag
og fer þaðan í kvöld áleiðis til
Rvíkur. Esja lor frá Rvík í .gær-
kvöld vestur um land í hringferð.
1 Þyrill fór frá Rvík í gærkvöld
vestur um land . til Éyjáfjarðár-
hafna. Skaftfellingur á að fara
ÞAÐ HEFUR verið orð á því frá Rvík í dag til Vestmannaeyja.
gert að mjölmatur sá er
hingað berst muni æði snauð- Flugfélag Islands.
ur að bætiefnagildi, hvítt Plogið verður til Akureyrar,
hveiti jafnvel beinlínis heilsu- Ve-' KirkjubæjarklaUsturs, Pagur-
spillandi, SVO að fólk hefur hólsmýrar, Hornafj., Vatnseyrar
tekið sig saman um kross- og tsafjarðar.
tilgangi og endurbætur á launa-
kerfinu?“ sem birtist x Kvenna-
síðu Þjóðvíljans í gær átti að
standa: Þýtt af Ragnheiði Möller.
Þessi undirskrift hafði fallið nið-
ur af vangá. Einnig varð sú
prentvilla í innganginvun að á-
varpinu frá alþjóðaþinginu að þar
ií stóð „frú Hrönn Sigurjónsdótt-
ir“ en átti að vera: frú Hrönn
Sigurjónsson. — M. Þ.
Kraia allra réttsýnna
íslendinga er:
Saharuppg$öf
og f uíl mann-
réttindi.
Mér finnst það
lýsa hyggindxmi og
maimþekkingu Ás-
geirs að banna
Stebba Jó að fara-
í útvarpið. Hann
er þekktur að því að flæma fyig-
ið frá hverjum málstað sem hann
kemur nærri. Ég sé því ekki het-
ur en Ásgelr hafl inetið flokks-
foringja sinn rétt og tekið þann
kostinn sem er líklegastur til. að
vinna honum miimst tjón.
Sjómaðurihn, II.
árg. er rit sem
Vestmanneyingar
gefa út á sjó-
mannadaginn. Þor-
steinn í Laufási
skrifar um skemmtilega sjóferð
fyrir aldamót; grein sem heit-
ir Færeyjar og Færeyingar;
Hrakningar m.b. Síðu-Halls 1929,
eftir Árna Árnason; minningarorð
og
ferð gegn þvi. Hvað sem um Læknavarðs.tofan Austurbæjar- , . . , , .
það má segja, er bað vist gkólanum. Kvöldvörður og nætur- um Jon J°nss®n a„s. .
að brauðmatur Úr nýmöluðu vörður. — Sími 5030. Margt skeður a sæ e ír ' yjo
korni hlýtur að 'vera beztur Buastoðum; í 10 n ems °g geng
og heilsusamlegastur. 1 einni Næturvarzla er 1 Lyfjabuðinni ur; Velbaturmn Vexga
Iðunni. Sími 7913.
Saharuppgjöf
og full mann-
réttindi.
verzlun, Svalbarða við Fram-
nesveg, hefur verið tekinn
upp nýjung sem er til fyrir-
myndar. Verzlunin hefur
kvörn og ávallt nýmalað korn
á boðstólum. Að minnsta
kosti eitt brauðgerðarhús
bakar mikið úr þessu korni,
Sveinn Hjartarson Bræðra- Rafmagnstakinörkunin í dag
borgarstíg 1. Brauð þessi eru Hafnarfjörður og nágrenni. —
hreinasta lostæti, þau ilma Reykjanes.
bókstaflega. Viða fást góð
brauð en þarna án efa bezt. EKKÉKT menningarþjóðfélag
Væri óskandi að sem flestir getur þrífist án öflugs iðnaðar.
bakarar tækju upp þann sið
að baka úr nýmöluðu korni.
Ef þeir reyndu það myndu
þeir fjótt sannfærast um
yfirburði þess. Og hver veit
april 1952. Sjómannadagsráð Vest-
mannaeyja gefur ritið út.
Faxi, 5. tbl. XII. árg. er komið út.
X honum er skýrsla um vetrarver-
tíðina á Suðurnesjum, Frá skól-
unum, Er þjóðtunga vor í hættu?,
Minningai-orð um Árna Geir Þór-
oddson, Keflavíkurflugyöllur og
Keflavik, Kvennasíða, Úr flæðar-
málinu o. fl.
Fastir hðir ems j Þjóðviljanum í gær er sagt
TóJeTkar:E Harm- frá *«>** á
onikulög. pl. 19.45 félaSs Islands 21. þ. m. hafi
Augiýsingar. 20.00 Þeir séra Leó Júlíusson og sr.
nema menn gætu hætt að Fréttir. 20.20 Fréttir og veðurfr. Emil Björnsson beitt sér fyr-
eyða fé í vítamíntöflur.
ÞAÐ ER NÚ orðið æði langt
síðan ákveðið var að skipu-
leggja lóð fyrir framan há-
skólann. Nefnd var komið
Dagskrárlolc.
22.30 Tónleikar pl.: Stef með til- ir tillögu Út af ummælum
brigðum úr svitu nr. 3 í G-dúr ameriska herprestsins, sem
eftir Tschaikowsky (Sinfóníu- fjutti kveðjur á firestastefn-
hljómsveitin í London leikur; Sir unnj_ Segir SVO ennfremur:
Landon Ronald stjórnar). 22.50 )Til]aga ,þegsi mætti mótstöðll
fundarstjórans séra Hálfdáns
Leiðrétting: ' Helgasonar_ prófasts á Mos-
Undir greininni „Geta mismun- fclli. . . .“ Út af ummælum þess
upp til að sjá málinu far- andi ívilnanir í sköttum náð sama Framhald á 6. síðu.
borða. Hún gerði vist ekki
nema að hálfna verk sitt og
tæplega það áður en hún dó.
Það var talað um að setja
listaverk á lóðina.' Hvað líð-
ur því máli? Eitthvað er unn- 13'• da-£ur
ið við lóðina en seint mu
henni lokið með sama áfram
haldi. Væri nú ekki tilva1
ið meðan verjð er að fika si'
áfram með hana að gef'
Jistamönnunum færi á a
undirbúa sinn þátt í „útbúr
aði hennar? Og hversvegn
er ekkert afráðið um þa
hverjum skal falið að skreyt
þessa lóð.
ákveða hvað á að frarr
Það er kominn tími til a
kvæma. Reynslan hefur kenn
mönum eftir nokkur þúsun
ár að það er alltaf bezt p
gera áætluii um verk áðu
en þau eru hafin.
Upptök og orsakir styrjalda
hafa jafnan verið vinsælt rann-
sóknarefni sagnfræðingum. —
Lengi var t. d. liáð um það
hörð deila, liver hefði átt upp-
tökin að styrjöld Frakka og
Þjó'ðverja 1870. Rúmum tutt-
ugu árum síðar játáði Bism-
arck að hann hefði falsað
skeyti frá Vilhjálmi Prússa-
konungi til þess að gefa því
hvassari tón, og hefði það orð-
i'ð til þess, að Frakkar sögðu
Prússum stríð á hendur. Deil-
unni mn upptök þeirrar styrj-
aldar er þó enn ekki lokið, og
enn geta þýzkir menntamenn
fengið doktorsgráðu á viðfangs-
efninu. Um aðrar styrjaldir
veraldarsögunnar gegnir Jíku
máli. Sú styrjöld. sem minnzt
verður í dag — Kóreustyrjöld-
in — er aðeins tveggja ár göm-
•ul. Hún er sem sagt á þeim
aldri, að hún getur tæpast
freistað atvinnusagnfræðinga.
Hún er svo ung sem sögulegur
atburður að hún freistar ekki
stéttarinnar til fróðleiks. En
þó mun það má'a sannast, að
a.lþýðu alls heimsins væri eng-
inn hlutur þarfari en að vita
liið sanna um upptök þessarar
stýrjaídar, sem hófst að morgni
hins 25. júní fyrir tveimur ár-
um, og enn er háð þegar þessi
orð eru skrifuð. Því að Kóreu
styrjöldin markaöi þáttaskil i
sögu áranna eftir hina síðari
lieimsstyrjöld. Hún var fyrsta
viðleitni hins bandaríska stór-
veldis til að breyta kalda stríð-
inu í heitt. stríð, svo að heitt
sé hinum gambursfulla stíl am-
orískrar blaðamennsku. Kóreu-
styrjöldinni var hleypt af
stokkunum sem fáhnara til að
þreifa fyrir sér, hver kostur
væri á að stofna til liinnar
þriðju heimsstyrjaldar, sem
virðist vera eúia lífshugsjón
bandarískra stjórnarvalda.
Kórea er líti]] skagi austur
úr meginlandi Asíu. Iiún er
rúmlega tvöfalt stærri en Is-
land a'ð flatarmáli, en íbúar
hennar eru um 30 milljónir
manna. Þjóðin er eldfom menn-
ingarþjóð, sem fcenndi Japön-
um að rækta silki, kenndi þeirn
að lesa og skrifa. Japanar
greiddu Kóreum fósturlaunin
með því að innlima land þeirra
nokkru fyrir síðustu aldamót
og héldu þeim í ánauð fram
til ársins 1945. En í ágústmán-
uði þess árs f’æddi Rauði her-
inn inn í Kóreu og rak ein-
valali'ð japanska hersins á und-
an sér eins og hunda til sjáv-
ar. I sama mund reis alþýða
Kóreu upp og stofnaði almúga-
nefndir, er tóku stjórn landsi^
í sínar hendur. Ilinn 6. sept-
ember 1945 var haldið allsherj-
árþing þessara almúganefnda,
og leit ekki út fyrir annað en
að kóreska þjóðin mundi geta
Srerrir Kristjdnsson:
Kóreustyrjöldin tveggja ára Fyrri grein
Saga mikillar blekkingar
stofnað þjóðríki, er Rauði her- koma þeir einnig síðar við
inn hafði svipt af henni hinu
japanska fargi. En hinn 8.
september 1945 stigu bandá-
rískir hermenn á land í Suður-
Kóreu og hreiðruðu um sig í
Syngman Rhee
landinu allt norður að hinum
fræga 38. breiddanbaug, sem
síðar átti eftir að skipta land-
inu í tvennt. Almúganefndim-
ar voru afnumdar í þeim hér-
uðum, er Bandaríkjamenn
höfðu á valdi sínu, en í þeirra
stað var þar stofnað vest-
rænt lýðræði. Höfundur þess
og fulltrúi var aldraður Kór-
eumaður, sem dyalið hafði
lengi í Bandaríkjunum. Hann
heitir Syngman Rhee, og á
eftir að koma mikið við þessa
sögu.
Frá upphafi vega liafði Kór-
ea verið samfelt ríki. Nú skipt-
ist hún í tvö riki og höfðu
Ráðstjórnarríkin hersetu í norð-
urhlutanum, en Bandar. i Suð-
urhlutanum. Það varð snemma
Ijóst, að Rússar vildu hafa sig
á brott af þessum slóðum, og í
ársbyrjun 1948 lagði ráðstjóm-
in til, að bæði ríkin hyrfu á
brott með heri sína. Ameríku-
menn höfnuðu þessu, en í des-
ember 1948 fór Rauði herinn
heim, en Bandaríkin þrjózkuð-
ust við að fara þangað til í
júnímánuði 1949, að þau
kvöddu her sinn heim, að kalla,
en skildu þó eftir fjölmennan
hóp hemaðarsérfræðinga, og
þessa sögu. — í fljótu bragði
mætti virðast, að Kórea væri
ekkert annað en eitt af þeim
,,áhrifasvæðum“, er væri svo
óheppið áð liggja á mörkum
tveggja stórvelda., Sovétrikjanna
og Bandaríkjanna. í augum
grunnfærra blaðamanna er Kór-
ea ekkert annað en slíkur ]eik-
völlur, er stórveldin heyja á
glímu sína. En í reynd er
Kórea annað og meira. í. Kór-
eu lifir alþýða manná við lík
kjör og annars staðar í Asíu,
verður að glíma við hin sömu
viðfangsefni: tvöfalda kúgun
innlendra okrara, stórjarðaeig-
enda og auðmanna og áþján
erlends auðvalds. Hver einasti
maður, sem þekkir nokkuð til
vandamála Asiuþjóða, veit það,
að með alþýðu þessarar fornu
Allir viðurkenna — jafnvel líf-
verur eins og Truman og Ach-
eson — að leysa verði jarð-
næðisvandamálið. En til þessa
hafa engir orðið til þess að
leysa það nema kommúnist-
arnir — með og án greinar-
merkja. í Norður-Kóreu var
stórjarðaeignunum skipt meðal
bænda og á þann hátt skapáður
grundvöllur að því alþýðlega
lýðræði, sem virðist falla að
lífskjörum þessara Asíuþjóða
eins og hanzki að hönd. En
í Suður-Kóreu, þar sem banda-
rískur her og bandarískir
stjónigæzlumemi áttu þess all-
an kost að kenna hinum frum-
stæðu íbúum stafróf lýðræðis-
ins, var jarðaskiptingunni af-
stýrt, almúganefndirnar leyst-
ar upp, hinar gömlu yfirstétt-
ir verndaðar fyrir ávirðingum
ert prentfrelsi tsé ,í Suður-
Kóreu og að síðustu 8 mánuði
hafi um 89.000 mamis veriö
hnepptir í fangelsí „vegna ör-
yggis ríkisins".
Þessara heimilda iim hagi
manna i Suður-Kóreu hefur
sérstaklega verið getið til þess
að menn skyldu ckki hneyksl-
ast á einhverjum kommúnista-
áróðri. Heimildimar um lýðræði
Suður-Kóreu l'yrir Kóreustyrj-
öldina eru fiá mönnum, sem
jafnan liafa tekið ötulan þátt
í baráttunni gegn kommúnism-
anum.
Þegar Kóreustyrjöldin skall
á var bví lýst yfir um lieim a)l-
an, að nú yrði að skera upp-
herör til baráttu fyrir lýðræð-
inu. Ilérna liggur bevísið!
En nú skulum við sleppa
hinu suðurkóreska lýðræði og
taka fytír næsta atriði á.
dagskrá Kóreustyrjaldarinnar:
Hver átti sökina á þessu stríði ?
Það er kunnara en frá þurfi
að segja, að kommúnistar
Norður-Kóreu réðust suður
fyrir 38. breiddarbaug í morg-
unsári liins 25. júní 1950 og
hófu stríð gegn vinum lýff-
ræðisins sunnan baugsins, er
þeir voru óviðbúnir og áttu
‘sér einskis i!ls von. Þessj
tíðindi hafa verið boðuð um
alla jörð, í blöðum og útvarpi,
i ritum og á almannafundum.
Kóreustyrjöldin e’r ekki aðeins
IfÉÉé v- 5?
1*.
Innan um bral
úr bremlum
húsum liggja
líkin í hrönn
um eftir banda
ríska útrým-
ingarárás á
korenska borg
og miklu heimsálfu kemst aldr- alþýðunnar. Þetta var gert í
ei kyrrð á fyrr en jarðeigna
vandamálið verður leyst, með
afnámi hins innlenda okurs og
skiptingu jarðeigna með bænd-
um og landlausum sveitaör-
eigum. Alls staðar rís þessi
hrejding upp — og er kölluð
kommúnismi á máli blaða-
manna. En þessi kommúnismi
fer nú eldi um öll Asíulönd.
$yr 'vT& W’

Söfnum fijótt
Shiium fljótt
Hodsj'a Nasreddín reif kvittuniúa í tætl-
ur, og sneplarnir fuku i allar áttir. Síðan
losa.ði hann urn belti sitt og afhenti okr-
aranum alla þá peninga, sem hann hafði
íengið hjá honum rétt áðán.
Pottarinn og dóttir hans voru doifallin af
undrun og. hamingju — en okrarinn af
bræði. Vitnin drápu tittlinga og brostu
hvert til annars af ánægju út af því, að
okrarinn varð að láta í pokp.nn.
Hr.dsja Nasreddín tók kirsiþerið, stakk því
upj> í sig og smjattaði um leið og hann
leit glottandi á okrarann. Það fór skjálfti
um vanskapaðan skrokk okrarans, hann
kreppti hnefana í bræði sinni.
— Ó, segðu okkur nafn þitt, ókunni mað-
ur svo að við vitum fyrir hverjum við
eigun að biðja, sögðu pottarinn og dóttir
hans. — Já, endurlók okrarjnn, segðu til
nafns þíns, svo að ég viti hverjum ég á að j anna,
formæla.
nafni vestræns lýðræðis. Mað-
urinn sem varð skjól og skjöld-
ur þessa lýðræðis heitir Syng-
man Rhee, oddviti og mál-
svari Bandaríkjanna á suður-
hluta Kóreuskagans. Þessa
manns hefur verið getið mjög
í fréttum síðustu daga, og
blaðalesendur og útvarpshiust-
endur hafa átt kost á því
að kynnast lýðræðisskoðunum
hans. En hér skal aðeins getið
tyeggja heimilda, er lýsa stjórn-
arfari hans áður en Köreú-
styrjöldin brast á. Fyrri heim-
ildin er skýrsla. nefndar þeirr-
ar, ör Alþjóðasdmband verka-
lýðsfélaganna sendi til Kóreu
árið 1947. Þess skal getið, að
þetta var áður en verkalýðs-
sambandið klofnaði. 1 nefnd-
■inni voru fulltrúar frá verka-
lýðssamböndu Bretlands og
Bandaríkjanna, menn sem ekki
verða vændir um kommún-
isma. Niðurstaða nefndarinnar
var sú, að í suðurhéruðum
Kóreu ríkti skipulagsbundin
Ögnarstjórn, er svipti kóresku
þjóðina öllum möguleikum á
að neytá málfrelsis, prentfrels-
is, stjómmálafrcjsis og frjáls-
ræðis til dð stofna verkalýðs-
félög.
Síðari heimildin er enn betri
ættar. Það er skýrsla frá
Kóreimefnd Sámeinuðu þjóð-
útgefin í ágúst 1949.
Þar er einnig staðhæft að ekk-
stríð, sem háð er fyrir hug-
sjónir lýðræðisins. Hún er við-
leitni Sameinuðu þjóðanna til
að afstýra árásarstyrjöldum,
til þess að taka í hnakkadramb-
ið á þeim ríkjum, sem ætla sér
þá dul að fara með ófriði á
hendur nágrönnum sínum. Á
þessa lund var Kóreustyrj-
öldin borin á borð fyrir hið
lesandi og þlustandi mannkyn.
Eitt af því minnisstæðasta.
frá námsárum mínum í Kaup-
mannahöfn eru orð Erik Arups.
prófessors míns, er hann skýrði
■fj'rir okkur stúdentunum á
fyrsta ári leyndardóma heim-
ildagagnrýninnar. Ég man það
vel, að hann hæddist mjög að
þeirri staðhæfingu sumra sagn-
fræðinga, áð heimildagagnrýni
þyrfti ekki við um nútímasögu,
liún ætti fyrst og fremst heima
í miðaldasögunni, til að Ijóstra
upp fölsuðum páfapréfum, \o.
s. frv. Erik Arup varaði okkur
nýgræðingana við slíkum fáls-
kenningum, Hann brýndi það
fyrir okkur, að við yrðum áð
lesa sögulegar heimildir sam-
tíðarinnar með sömu gagnrýni
og skinnsnepla miðaldanna,
„enda hefur aldrei verið logið
enda hefur aídrei verið logift
meiru en á okkar öld“, bætti
hann við, og glotti sínu kank-
víslega uglubrosi.
Þessi orð hins látna kennara
mins flugu mér oft í hug á
Framhald á 7. síðu.