Þjóðviljinn - 12.08.1952, Blaðsíða 3

RITSTJÓRI FRÍMANN HELGASON
Suðrænn „hiti“ í körfuknaftleik
Ólympíuleikjanna
Þriðjudagiir 12. ágúst 1952 — ÞJÓÐVILJINN
(3
Grátur og barsmið.
'Viðureign liða Argentínu og
Uraguay frá Suður-Ameríku í
körfuknattleik á ÓL um daginn
' varð alleöguleg. Um skeið voru
keppendur, starfsmenn og á-
horfendur í áköfum barsmið-
um, sem ekki hættu fyrr en
Olympiu-
molar
Sagan endurtehur sig
Fra því segir, að sigurvegar-
anum í hinum fomu ólympíu-
leikjum hafi verið veitt hátíð-
leg móttaka í fæðingarborg
sinni. Allir íbúar borgarinnar
fylgdu honum til ráðhússins
þar sem hann afhenti láviðar-
sveig sinn með mikilli viðhöfn.
Sagan endurtók sig er Joseph
Berthel, sigurvegai’inn í 1500
m., kom heim til Luxemburg.
Vár honum fagnað sem hetju.
Þúsundir hrifinna ianda hans
'höfðu raðáð sér I sexfalda röð
sitt hvoru megin með vegin-
uhi sem lá til ráðhússins frá
jái'-nbrautarstöðínni, en þangáð
var farið með hann, og þar tók
borgarstjórinn á móti þessum
ólympíska meistara. Avarpaði
borgarstjórinn hann fyrir hönd
borgarinnar og afhehti ^lionuin
fagran blómavönd.
Diagoras dó — Boiteux
stökk í laugizia
í hug Forngrikkjanna var
ekkert, háleitara en að hafa
Jilotið lárviðarsveig ólymþíu-
lpikanna. Fræg er sögnin frá
þéim tíma: Dey þú nú Diagor-
as, tveir synir þínir hafa unnið
lárviðarsveig - og liann dó! Fað-
Framhald á 6. síðu
40 frískir lögreglumenn höfðu
með harðfylgi miklu rutt sal-
inn og komið kyn-ð á. Fyni
hálfleik lauk með 31 gegn 24
fyrir Uraguay eftir mjög góð-
an ieik, sem fór svo rólega
frám að lögreglan, sem hafði
fjölmennt, fór heim í hálfleik.
En um mi'ðjan hálfleikinn
lenda nokkrir leikmanna í hóp
fyrir framan körfu Argentinu,
og börðust með krepptum hnef-
um. Áhorfendur og fararstjór-
ar hlupu líka til. Það liðu um
5 min þar til hópur lögreglu-
manna kom af götunni og stillti
til friðar en tveimur leikmanna
Uraguay var risað úr leik.
Uruguay hafði þá aðeins 5
menn eftir, en stig stóðu 51
gegn 44 fyrir þá sem gerðu
allt sem þeir gátu til að hindra
Argentínumenn. Þeir gerðu allt
sem þeir gátu til að tefja tím-
ann og hverju sinni er þeir
náðu knettinum slepptu þeir
lionum ekki fyrr en þeir höfðu
leikið og haldið honum sem
þeir gátu. Hraðinn var mjög
mikill, og aukaköst og smá-
„triks“ hindruðu Argentínu 1
að nota yfirburði sina. Nokkr-
ir Argentinumenn höfðu verið
reknir úr leik og voru kepp-
endur orðir aðeins 9 á gólfinu
og á síðustu mínútunum fækk-
aði keppendum enn, og þegar
leiknum Jauk voru 3 Argen-
tínumenn og 4 Uruguaymenn að
eigast við í hinum stóra sal.
Framhald á 7. síðu.
3 fyrstu lönd
knattspyrn-
unnar á ÓL.
Sem kunnugt er lauk knatt-
spymukeppni ÓL með Jeik milli
UrtgverjaJands og Júgóslava.
Voru menn á einu máli um það
að tvö Jieztu li'ð Jeikjanna væru
í úrslitum, og það var lika álit
manna að aldrei hefði jafn-
falleg og góð knattspyma sézt
í úrslitaleikjum knattspyrnu-
manna á ÓL. Til gaman verður
hér skýrt frá hvaða lönd hafa
skipað 1. 2. og 3. sæti knatt-
spymukeppninnar frá því farið
var að keppa í þeirri grein !á
ÖL.
Framhald á 7. siðu.
31. jaiiúaz 1376 — 2. ágúst 1952
Fáir munu þeir fulltíða sjó-
menn á landi voru er eigi hafa
heyrt nafn hans nefnt, þegar
fiskveiðar og stórræði á sjó
bar á góma. Hundruð sjó-
manna þekktu hann persónu-
lega og töldu sér ávimiing að
þeirri kynningu.
Það eru liðin 30 ár síðan.
Við emm staddir út af Gerpi
í norðaustan átt. Vélin er biluð
svo ekki er annað sýnna en
Keppa Evrópa o|
Á liinum nýafstöðnu ÓL mun
nokkuð hafa Verið rætt um
hugsanlega keppni í frjálsum
íþróttum milli Norðurlanda og
Bandarílijanna og Iialda þar
með áfram keppni sein áður
var upptekin. Fjárhagslegir erf
iðleikar voru þó ta’dir á þessu
fyrirtæki, en Noréurlandabúar
í Los Angeles höfðu mikinn á-
huga fyrir að úr keppninni gæti
orðið og ýmsir þeirra hafa lof-
að að styðja þetta fjárhags-
l(!ga. Þegar á leikin.a leið breyt-
ist allmjög viðhorfið til þessa
máls þannig a'ð frammistaða
Norðurlandanna á ÓL þótti
ekki þannig að þau gætu á
nokkura. hátt talizt ver'ðugur
mótherji Bandaríkjanna. Aftur
á móti var u.m það rætt á þingi
Í.A.A.F. í Helsingfors, hvort
liægt 'mundi að koma á keppni
milli Evrópu og Bandaríkj-
anna, og þá að fá þá keppni
1954. Það ár fer Evrópumeist-
arakeppnin fram og væri. slíkt
lilvalið úrtökumót fyrir þá
keppni. Gert er ráð fyrir að
keppain; faí;i jram- i.Uap'daríkj-
uniun og þá rétt á eftir EM-
keppninni.
Það munaði aðeins s|ö stignm
Þessa síðustu og vérstu daga
hefur mikið verið rætt og rit-
að um það hve gífurlegt fyrir-
tæki ÓL eru. Er hér ei unnt
að lýsa þeirri hlið er að undir-
búningi móttöku 5880 keppenda
lytur. '"Til 'gamáns'' verður sagf
frá hverjir fengu stig á þess-
um leikjum, fjölda keppnis-
greina og þróun og' hvemig
þær skiptust á leikjunum um
daginn. ■— Lokastigatala leikj-
anna 1952:
.1. Bandaríkin 49|, 2. Sovét;
ríkin 486,5, 3. Ungverjaland
258, 4. Svíþjóð 226, 5. Þýzka-
land 170, 6. Finnland 143,5,
7. Frakkland 135,25, 8. Italía
134,75, 9. Bretland 114, 10.
Tékkóslóvakía 96,5, 11. Sviss
86, 12. Ástralía 79, 13. Japan
67.5, 14. Suður-Afrika 60, 15.
Argentína 53, 16. Danmö'-k 52,
17." Holland 45, 17. Noregur
45, 19. Persía 49, 20. Jamaica
33, 21. Tyrkland 31,25, 22.
Belgía 30, 23. Rúmenia 28,75,
24. Kanada 27, 24. Brasilia 27,
26. Austurriki 24, 27. Egypta-
!and 21, 28. júgóslavía 19, 29.
Pólland 18 5, 30. Kórea 16,5,
31. Nýja Sjáland 16, 32. Lux-
emburg 14, 32. Indland 14, 32.
Gjöfull konungur
Það' er rif jáð upp í sambandi
við 80 ára a.fmæli Hákonar Nor-
egskonungs að hann muni hafa
gefið um 1200 bikara í sinni
stjórnartið, til að keppa um.
Eru það 460 stórir bikarar og
555 litlir. Auk þess eru márgir
farandbiliarar og a.ðrir gefnir
við einstök tækifæri. Norðmenn
teija að þessir gripir og hin
tíða návera hans á stórum mót-
í'm hafi unnið norskum vetrar-
íhróttum ómetanlegt gagn, en
bikarar þessir hafa flestir far-
ið til vetraríþrótta og nokkrir
til keppni í siglingum, og skot-
Síðan
Chile 14, 35' Libanon 12, 35.
Mexikó 12, 37. Portúgal 10. 38.
Trinedad 8, 38. Uruguay 8, 40.
íriand 6, 41. Spánn 5, 42. Bú^g-
aría4,5, 43. Venezuela 4, 43.:
Filippseyjar 4, 45. Pakistan 3,
45^Jiiþa, 3^.47. Bahama 2, 48.
Grikkland 1,5 49. Singapore 1.
Gert. var ráð fyrir að 777
verðlaunapeningar jrðu veittir
á leikjum þessum. 426 sem
Framhald á 7. síðu.
CARL LÖVE
fyrir liggi að hleypa undan inn
á einhvem suðurfjörðinn. En
þá kémur skip sem er á norð-
urleið. Það hefur auðsjáanlega
veitt okkur athygli, og hefur
krækt úr leið til að bjóða að-
stoð. — Jú, það býður okkur
enda fyrir Horn, en þegar þang-
að er komið getum við farið
ferða okkar á seglum.
Þá hafði ég fyrir löngu heyrt
getið nafns þess manns er því
stýrði skipi. En nú sá ég
fyrsta sinni Carl Löve. Eg náút
þeirrar ánægju nokkru síoar að
eiga með honum kvöldstund
ásamt vini okkar beggja, Jó-
hanni Magnússyni skipstjóra á
Norðfirði. Fannst mér svo mik-
ið til um að kynnast iþessum
gripur boltiuin i leik við lið Chiic. Sovétliðið vann leikinn 78:60,
manni, vegna víðsýnis hans og
þjóðfélagsþekkingar að kvöld-
stund þessi heima hjá Jóa
Magg á Norðfirði er mér í
skýru minni enn í dag, þótt liðin
séu 30 ár. Síðan höfum við
þekkzt vel.
Carl Löve er fæddur á Isa-
firði 31. janúar 1876, danskur
i föðurætt, en húnvetnskur í
móðurætt. Ha.nn byrjar sjó-
mennsku bam að aldri og verð-
ur formaður kormtngur. Þcgar
hann, rétt upp úr aldamótum
hefst handa mn tilraun með
mótorbátaútgerð þar vestra og
gerist forrnaður á mótorbát, er
hann enn á æskumanns skeiði.
— Er óhætt að fullyrða að
brautryðjendastarf hans og
framlag allt í þróun mótorbáta-
útvegs og fiskveiða hér við
land, þau 40 ár er hann stund-
aði sjó, verði seint virt eins^og
skyldi.
En Carl Löve var meira en
brautryðjandi í sögu helzta at-
vinnuvegs þjóðarinnar og viður
kenndur sægarpur. Hann sá
ekki aðeins flestum. samtíðar-
mönnum sínum fyrr og betur,
að áraskipið og liandfæraskútan
lilutu að víkja fyrir mótorvél-
skipum, handaflið fyrir línu-
spilum o. s. frv. Hann sá líka,
að með innreið véltækni og
nýrra framleiðsluhátta urðu
gamiir og úreltir þjóðfélags-
hættir að vikja fyrir nýjum, og
hann var jafnan eldheitur fylgj-
andi og stuðningsmaður í bar-
áttuimi fyrir samvirku þjóðfé-
lagi, sósíalismanum. — Þetta.
er máske skýring á því að þess-
um merka brautryðjanda í þró-
unarsögu ísl. fiskiskipaútgerðar
og sjóhetju var aldrei hossað
af valdhöfum hins úrelta þjóð-
skipulags né heldur boðinn
heiðurskross fyrir unnin afrek.
í þessu sambandi get ég ékki
stillt mig um að tilfæra hér
orðrétt loka-orð hans í viðtali
er ég átti við hann fyrir
skömmu á vegum Tímaritsins
Vinnunnar og verkalýðurinn.
■— Er ég spurði ;hami í lóttum
tón hvort hann, slíkur sægarp-
ur og athafnamaður, væri ekki
orðinn vel fjáður, með einn eða;;
fleirri viðurkenningarkrossa á
hrjósti o. s. frv., eftir 40 ára
stormasamt athafnalíf á sjón-
um, — þó liló Carl Löve við
og sagði: ,,Jú, mikil ósköp. Rík-
ur er ég sannarlega. -— Eg hef
í hjúskap mínum átt þátt í að
koma upp 12 bömum, hverju
öðru efnilegra. Þannig hef ég
orðið mörgum milljónaranum
auðugri, í elli minni. En af-
raksturinn af striti mínu, eins
og margra annarra samtíðar-
manna minna á sjónum, liefur
að öðru leyti lent í úlfinn óseðj-
andi, sem þú þekkir. — Og úr
því þú minntist á kross skal ég
segja þér það að krossaglingur
frá óvinum alþýðunnar hefur
mór jafnan verið viðurstyggð,
livaða nafn sem því er gefið, —
en einn kross hef ég þó fengið.
Það er krossinn, sem þjóð min
ber nú á herðunum, kross her-
náms og ófrelsis sem ég vil að
hún varpi af sér hið allra
fyrsta.“
Þannig mælti hann síðast
orða við mig, maðurinn,. sem
rétti mér enda fyrir Norðfjarð-
arhom, fyrir þrem áratugum.
— Nú hefur hann, brautryðjand
inn og sægarpurinn sem ti*úði
á sigur mannvitsins, siglt skipi
sínu fyrir Hornið mikla og þann
sjó til enda sem vór allir siglum
fyrr eða síðar. —' Carl Löve,
vinur minn, dó 2. ágúst s.l. á
lifir. J. R.