Þjóðviljinn - 31.01.1953, Blaðsíða 3

Laugardagur 31. janúar 1953 — I>J<toVILJINN — (3
A ÍÞRÓTTIR
RrTSTJÓRl FRIMANN HELGASOH ' -
Ungverjar keppa
við Svía í sumar
Samkvæmt upplýsingum, sem
ritari sænska. knattspyrnusam-
foandsins hefur gefið, er ailt út-
lit fyrir að ungverska liðið
sem vann gullverðlaun í knatt-
spyrnu á OL i surnar í Helsing-
fors keppi við sænska iandslið-
ið í bvrjun júlí n.k.
Bergerus, en svo heitir rit-
ariim, segir að báðir aðilar séu
svo að segja ásáttir um allt
fyrirkomulag. Með því hefur
Svíþjóð tryggt sér 5 landsleiki
í knattspyrnu á þessu ári en
þeir eru við þesssi iönd: Skot-
land 6. maí í Glasgow, Dan-
mörku 21. júní í Kaupmanna-
höfn, Finnland 16. ágúst í
Stokkhólmi og Spán 15. nóv, í
Madríd.
íma
Armamis
Skjaldarglíma Ánnanns fer
fraan í íþróttahúsi Jóns Þor-
steinssonar n. !k, sunnudag kl.
2. Keppendur verða 10 frá Ár-
maimi og UMFR, meðal þeirra
Ármann Lárusson, núverandi
'glímukóngur íslands, og Rúciar
Guðmundsson, núverandi skjald
aríiafi.
„Mora-Nisse64
ekki af baki
döttinn
Það virðist sem hinn aldni
göngugarpur Svía, Mora Kisse
Karlsson, sé að komasst í
þjálfun þó hann „gangi sér nú
til skemmtunar“, eins og hann
sjáifur segir. Hann tólc þátt í
15 km göugu fyrir utan Nor
köping nú fyiir fáum dögum og
varð fyrstur eða tveim mín. á
undan Gunnar Östberg sem
ekki er neinn viðvaningur í
„faginu“. — Tími Mora Nisse
var 5,9.53.
Ezzard Charles á uppleið
aitur
Sem kunnugt er tapaði linefa
leikarinn Ezzard Charles heims-
meistaratitli sínum í þunga-
vigt fyrir nokkru. Nú virðist
liann vera á uppleið aftur. Sló
hann Wes Bascon, sterkan
kappa,*með rothöggi í 9. lotu.
Var þetta 70. sigur 'hans sem
atvinnumanns og sá 48. sem
hann vinnur á rothöggi.
RADDIR KVENNA
Jugóslavía og Egyptaland
3:3
Á sunnudaginn annan er var
kepptu Júgóslavar við Egypta-
í knattspyrnu og fóru leikar
svo að jafntefli varo 3:3 eft-
ir að.Egyptar höfðu 3:1 i hálf-
leik. Fyrri leik sinn unnu
Júgóslavar 3:1. Leikimir fóru
fram í Alexandriu.
Nýkomið:
Gardinu kögur
Gardínu blúndur
Tyll blundur
Málmlenggingar
, H. TOFT
) Skólavörðustíg 8.

Aðalfundur
Vömbílstjórafélagsins Þróttar veröur haldinn í
húsi félagsins sunnudaginn 1. febrúar n. k.
kl. 1.30 e. h,
Dagskrá: Venjuleg aöalfundarstörf.
Félagar, sýniö skírteini við innganginn.
Stjórnm
■éo»o«o«o»' >*. ><
'•o«oéoao«ö<

Saiimanáiiiskeið
Heimilisiðnaðarfélags íslands byrjar föstu
daginn 6. febrúar. — Þátttaka tilkynnist
1. og 2. febrúar kl. 8-10 e. h. í Tjamar-
Þegar kaupið var 25 krónur um árið.
Viðittl við tttirœðtt uiþyðukimtt
Bob Richards
stekkur 4,65 m
Á iimanhúsmóti í Boston á
laugardaginn stökk séra Bob
.Richards 4,65 m á stöng. Þar
varð það og til tíðinda að ung-
ur, 21 árs, stúdent, Charlie
Capazzoli, vann Olympíumeist-
arann Horace Ashenfelter i 2
©nskra mílna hlaupi á 8,55.3
sem er bezti tími er nokkurn-
tíma hefur náðst í bandarísku
atúdentamóti. Á,shenfelter var
40 m á eftir í mark.
Hástökkið vann Ken Wisner
og stökk 2,38 m. Harrison
Dillard vann 45 m grindahl, á
5,6 sek. Svíinn Ingvard Eriks-
son keppti í míluhlaupi en tap-
aði fyrir Fred Wilt sem þljóp
á 4,10.5 ea Eriksson var 4,11,1.
(Því má bæta hér við að
Horace Ashenfelter sem vann
íhindrunarhlaupið á OL í sum-
■ar hefur fengið Suilivan-verð-
laun sem bezti íþróttamaður
Bandaríkjanna 1952).
f»o*r'*o«o«o*f'*o«o»o«o»ofo«c»'~»o*ofo*o*o«n«o«o*o«c*o«c«o*c*o*o«c*r'*o*o*r'*2«2*o*ofo*o»ofOj»o#o«o*oé21
:j»o»o«o*ofo»o*o*o*o»ofo«Q*o*J«u«Ofo«v*o*c»o*Jfo«afo«o«Ofo»o«o«o*u«o*o*jéw«ofo*oéo«o*oéoi»o«o»oéo»í
VÖEiiIííIstjéralélagið Þióiíur
1 þessum mánuði varð áttræð
ekkjan Guðlaug Eyjólfsdóttir,
Bergstaðastræti 19 hér í bæn-
um. í því tilefni fór ég til gömlu
konunnar og bað hana að segja
már einhver atriði úr minning-
um sínum, því að áttræð al-
þýðukona hlýtur að hafa frá
mörgu markverðu að segja.
„Eg veit elcki“ sagði hún „það
sem einhvers er virði, er ekki
hægt að segja, hitt er margsagt
áður“. Þó , fór ,það svo að
gamla konan féllst á að svara
nokkrum spurningum, er ég
legði fyrir hana.
„Hvar ertu fædd?“
„I Norðurkoti í Hvalsnes-
sókn á Miðnesi. Föður minn
missti ég fjögurra ára gömul.
Þá var móðir mín flutt sveita-
flutningi austur í Rangárvalla-
sýslu með okkur dætur sinar,
mig fjögurra ára og sysj^ir
mína tveggja. Þar vorum, við í
tvö ár, að þeim liðnum flutt-
umst við móðir mín aftur suð-
ur, esi systir míu varð eftir fyr-
ir austan. Þá fórum við að
Litlahólmskoti í Leiru. Vorum
við síðan á ýmsum stöðum
þar á Nesjunum þar til ég var
tólf ára, þá fór móðir mín að
búa á Mársbúðarhólma á Suð-
urnesjum. Eg var þar hjá
henni á vetrum, en varð að
vinoa fyrir mér hjá vandalaus-
um á sumrin. Um fermingu fór
ég svo alfarin að vinna hjá
vandalausum og var í ýmsuiu
vistum til 21 árs aldurs, þá fór
ég að Stafnesi á Suðumesjum,
þar var ég þangað til ég gifti
mig.“
„Hvað viltu segja mér frá
vistinni á Stafnesi ?“
„Stafnes var ríkisheimili,
þar voru átta til nýju stúlk-
ur og einir sjö vinnumenn, auk
þess sem alltaf var þar rr.argt
fleira fólk yfir vertíðina, því
að þar var mikil útgerð. Það
lætur að likum að milcið var
að gera þar, einkum á vertíð-
inni. Ein stúlkan passaði kýrn-
ar. hinar unnu að útivintiu og
þjónustubrögðum. Otivinnan
var margvísleg í þá daga,
margt sem þá þurfti að geia,
sem 'efcki þekkist núna .T.d. var
þá þang mikið notað til eldi-
viðar. Vinnan við það var geysi
mikil. Fyrst var gengið í fjör-
urnar og það skorið með stór-
um, bognum hnífum, sem kall-
aðir voru sigðar. Þá var það
borið á börum upp úr fjörunni
breitt á túnin og þurrkað. Þeg-
ar það var þurrt var það syo
bundið í bagga, sem við bárum
á bakinu heim, þar var því
hlaðið í kesti sem síðan voru
iw«C«C*C*C*C*0*J<
»:<*oéc*o«o«:
«ESi8gS8SÍ8ÍSS882S8S8a8SíSS8S%R;5
Simelnair verktakar
Skrifstofan í Reykjavík er flutt á SkólavöTöustíg 3
Sími 82450 (2 línui)
Skrifstofan er opin kl. 9-3 (laugardaga 9-12)
Úcborgun reikninga fer aöeins fram á föstu-
dögurn kl. 1-3.
Sameinaðir verktakar
götu lOc.
Arnlieiöur Jónsdóttir
Si,ÍSS£5S?3SS8S8SSSSS8SSS8SSS8888S88SSS5SSSSSS8S85SSSSS8SS8SSS8SSS£S85S5S8S88SS8S8SSa88í!88S85!8SSSÍ
•0*0*0t0fO«0t0é0*c*Q*Cé0#gf0*Qf0fO#Qé0»0#0»0fCf0é0*0»C*3«O#C«C*C*QtQ«Q*OfOé0*0é0éO«0fO*vl*Cé0*''*6«
o« j • uéo«Q« ^ •.. • jéo»Jéoéðé0«o*Oéoé5éoéo»G •o*o«Qéc • w • o*öéoéoé j#Ofoégfoéo«o<»•o»oéoéo« o« - • ~ •>.*j»;
fo*o*o*Q«o«c*o*o*c*c*o*c*o*o*otofrfO*o»o»o«o»o«o*o«o*c«ofOtc*o«c«o«o*^«o*o*o»o«c*c«o*c)«o»o*o*c
^•o*o«oéo«c«o»o«o«a*„«a«c»o*o«5«oéo«o*o«c3«c«Q*a*a«j*o«uro«j*j«ú*o»a»o*o«p«Q«u*j»>'>«c-*p«o« j«o«oa
TILKYNNING
Viðskiptabók
meö vörulista afgreidd
til vLöskiptafólks okkar.
Hauðsynieg handbok. Paniið og biðjið um bók
Sendum. — Sími 82250
V esturbæ jarbuðin,
Framnesveg 19
4888Si88SSifi88tS888S8SS88il888RB888S!8tl8ffSR8S8S8SiSS8SXSS88SaS!!8S8!eS8S8!!SSSI?!S!tS888SXSKSXSXSKKXS»
««8S85SS£SSS8S§!5SS£SSSSS£SS8aSSSS!5SS2S2SSSSSSS£8£SiSS2SSJSSSSSSS8SSSSSSS2SSSSSSS£S8SS52SS5iSiSS*
Þjóðviljann vantar krakka
til að bera blaðið til kaupenda við
Digranesyeg
Skipasund
TaliS strax við afgreiðsiuna, sími 7500
notaðir í eldinn yfir veturínn."
„En hvemig var það með söi-
in, voru þau ekki notuð til
matar þarna?“
,,Jú ég held það nú, þegar fór
að vora fórum við á bátum út
í skerin þarna í kring og sótt-
um söl. Þau voru rifin upp n eð.
höndunum, borin í laiipum nið-
ur í bátana og svo breidd og
látin rigna, þcgar heim kom.
Síðan voru þau þurrkuð og
geymd í bunkum, oft uppi á
íiillum í göngunum. Þau þóttu
mesta hnossgæti bæðí handa
mönnrnn og skapnum. Þegar við
komum inn frá útivinnuani
tóku þjónustubrögði.n við f\-rir
okkur, kvenfólkinu, hver
stúlka hafðí karlnjanni að
þjóna og sumar fleiri en einn,
það var mikið verk, og ekki
var alltaf gott að þurrka sokka-
plöggin, maður breiddi þetta á
lilóðarsteinana og það sem ekki
komst fyrir þai- urðum við að
þurrka utan á okkur, rööuð-
um við þvi undir pilsstrenginn
hringinn í kring.“
„I-Ivað var kaupið þama?“
„Já, kaupið, það var nú skrýt
ið með það. A sumrin vomm
við sendar í kaupavinnu norð-
ur í landi, þar vorum við sjö
til átta vikur og kaupið var sjö
kr. um vikuna, það fék'k hús-
bóndinn, okkur borgaði liann
kr. 25,00 um árið, nema sein-
asta árið sem ég var þar var
kaupið kr. 30,00. En þetta var
venjan í þá daga“.
„Hvert norður fórstu í kaupa-
vinnuna?"
„Fyrsta sumarið var ég í
Stóru-Gröf í Skagafirði, þar
voru blautar engjar; maður var
blautur í fætur allt sumarið,
og raunar meir en í fæturí
jafnvel upp í mitti, það voru
engin hlífðarföt, ekki einu
sinni vaðstígvél eða svunta.
Seinni sumurin var ég norður í
Vatnsdal, þar var gott að vera.
Eg hlakkaði alltaf til kaupa-
vinnunnar eins og ungu stýlk-
urnar nni á dögúm lilakka til að
fara á ball, og þó þótti mér hey-
vinna ekki skemmtileg og erfitt
var óneitanlega að komast
norður, þá var farið á hestum
og verið átta til iiíu claga á
leiðinni. Esi það fannst mér ó-
líkt léttari vinnubrögð en í
Stafnesi.“
„Þér hefur fundist léttara að
bera heyið en þangið ?“
„Ja, og þó er ótaliö það sem
erfiðast var að bera, en það var
beitau sem við þurftum stund-
um að sækja til Keflavíkur frá
Stafnesi. Það var erfitt. Leið-
in til Kefiavíkur er tveggja
tíma gangur og við þurftum að
bera beituna í kössum á bak-
inu alla þessa leið. Þá þurftum
við líka að sækja maðk í maðka-
fjörur, en það var ekki eins
langt, þó fórum við stundum
suður að Bátsenda til þess.
Sandinum var þá mokað upp
með livíslum svo að maðkarnir
kæmu upp, stundum fundum við
fullar kistur af þessu og auðvit-
að þurftum við svo að bera það
heim. en það var ekki eins erf-
itt og að bera beitmia.“
„Hvað varstu lengi á Staf-
nesi?“
,.Þar var ég siö ár, ég fór
þaðan árið fvrir aldamótin 28
ára gömul. Eg g'ifti mig ura
það leyti og við lijónin fórum
hingað til Reykjavikur. Fyrst
vorum við biá systur manns
míns og manni hennar hér *
bæ. Þá liafði ég nálægt kr.
Framhald 4 6. j