Þjóðviljinn - 02.04.1953, Qupperneq 3

Fimmtudagur 2. opríl 1953 — ÞJC®VILJINN —< ^:3
h SjmleKdam sléSaKi
Sölasaga húss
l
Greinarnar sem birtust í Þjóð-
viljanum 15. og 19. marz s. 1.
um Suðurnes, bar sem m. a. var
rætt um iandshafnarhúsið í Ytri-
Njarðvík, hafa hleypt af stað á-
litlegri skriðu játninga og upp-
lýsinga. Hafa Morgunblaðið og
AJþýðublaðið verið mLkilvirkust
við að bera af flokksforin'gjum
sínum mikinn heiður og er enn
ekki séð fyrir endann á þeim
skrifum.
FiRÁ NÝSKÖPUN TIL
UPPROÐ3.
í greininni í Þjóðviljanum 15.
marz var frá því skýrt að á
tímabili nýsköpunarst jómarinn-1
ar var ákveðið að byggja eina
öi-ugga höfn fyrir fiskimenn á
Suðurnesjum, landshöfn í Njarð-1
vík. Lög ium .landshöfn voam sett '■
1946 og framkvæmdir háfnar, m.1
a. byggt liús yfir verkamenn þá
er vinna áttu að hafnargerðinni.
Síðan kom „fyrsta stjóm Ai-
þýðuflokksins á íslandi“, og síð-
an hver eymdar- og hungurs-
stjómin af annarri og fram-
kvæmdir við landshöfnina koðn-
uðu niður þar til Kai*vel Ög-
mundssyni útgerðarmanni íhalds-
ins var loks selt iandshafnarhús-
ið.
, J'JÁRHAGSLEGUR
BAGGI“
Það var þetta sem losaði um
játninga- og yfirlýsingaskriðu
þríflokkanna. „Landshafnar-1
stjómin“ byrjaði með því að
sénda Þjóðviljanum yfirýsingu
18. rnarz, þar sem hún segir: —
„Hús þetta var fjárhagslegiu-
baggi á landshöfninni“ — og
hlaut þá hver maður að skilja
hvílíkur heiður það var að hafa
losað ríkið við þenna „fjárhags-
lega bagiga" og laigt hann á herð-
•ar „einstaklingsframtáksins“, í
þessu tiifelli Karvels Ögmunds-
sonar útgerðarmanns íhaldsins.
SAKLAUS ER EG AF
BLÓÐI HINS RÉTTLÁTA.
Tveim dögum síðar, 20. marz,
fær Þjóðviljinn yfirlýsingu und-
irritaða af Karvel Ögmundssyni
þar sem hann segist ekki taka
því: „með samn. gerðum 1. okt.
því:„með samn. gerðum 1. okt
195ÍÍ leigði ég félagsmálaráðu-
neytinu umiætt hús fyrir á-
kvcðna mánaðargreiðslu“.
Þar sem því hefur ekki verið
mótmælt, verður að telja að
leigugreiðslunni sé þannig hag-
að: Félagsmálaráðherra rukkar
af verkamönnum í landshafnar-
húsinu (Belsen nr. 1) 14.400 ki-. á
mánuði og réttir Karvel Ög-
mimcLssyni 10 þús. kr. mánaðar-
lega, eða 120 þús. á ári.
„Landshafnarstjórinn" hefur
uppiýst að kaupverð hússins hafi
verið 180 þús. kr.
ÞAÐ VAR EMIL! — NEI,
ÞAÐ VAR ÓLAFUR!
Þá er það sem Mogginn og Al-
þýðubLaðið fara í hár saman út
•af því hver eigi heiðurinn af
því að hafia losað ríkið við þenna
„fjáxhagsleiga bagga“, iandshafn-
arhúsið, sem skiiar 120 þús. kr.
í Jeigutekjum á ári. Það var Emil
Jónsson hrópar Mogginn, nei,
það Var ÓJafur Thórs, æpir Al-
þýðublaðið.
Eir.il mælti með
sölunnl
Landshafn-
arstjórnin,
„Stjórn Lands-
hafnar Kefla-
víkur og Njarð
Víkuk“, upp-
iýsir í Alþýðu-
blaðinu 20.
marz s. 1.: „á
árinu 1950
ræddi hafnar-
stjómin hvort ekki væri rétt,
að fengnu leyfi viðkomandi ráð-
herra og vitamálastjóra, að aug-
lýsa húsii til sölu. Leyfið fékkst
Alþýðublaðið ymprar seinna á
dagsetningum og 27. marz s. l.j
birti Morgunblaðið heila dag-
setningaskrá í þessu hússölu-
máli, og með því að raða sam-
an upplýsingum íyrrgreindra að-
iia og annarri vitneskju sem er
á allra vitorði, fæst skýr mynd:
af því hvernig ríkið var losaði
við þenna „fjárhagslega bagga".
ATBURÐRÁSIN ER
ÞESSI:
Á árinu 1950 gerðu forystu-
menn landssöluflokkanna 3ja
fullnaðarákvarðanir um að kalla
hingað bandarískan her hið
fyrsta og láta hann byggja mikla
herstöð á Keflavikurflugvelli. —
Það væri ekki leyfilegt að álíta
að Karvel Ögmimdssyni, einum
helzta kosningasmala Ólafs
Thórs á svæðinu umhverfis
Keflavíicurflugvöll, hafi ekki
verið kunnugt um þá ákvörðun.
Og einmitt á árinu 1950 upp-
götvar „landshafnarstjómin", —
í hverri Karvel Ögmundsson á
sæti — það fyrst að landshafn-
arhúsið sé „fjárhagslegur baggi“
á ríkinu, óskar leyfis að iosa
ríkið við þann bagga, fær lejdið
og auglýsir húsíð til sölu.
7. maí 1951 kemur bandarisk-
ur her tii KeGavíkurflugvaliar.
Og þá fer það að verða aðkali-
•andi fyrir alvöru að losa ríkið
við margnefndan „fjárha'gslegan
bagga“, og þess vegna er það
í ágúst 1951 að „Landshafnar-
stjórnin“ leitiar eftir því hvort
Njarðvíkurhreppur vilji not-a for-
kaupsrétit sinn að húsinu.
14. nóv. 1951 hafnar hrepps-
nefnd NjarðvikurJii'epps for-
Icaupsrétti að landshafnarhúsinu.
Rúmri viku síðar, eða 23. nóv.
1951 skrifar „Lmidshafnarstjóm-
in“ Ólafi Thóre og minnir haun
á munnleg loforð fyrir að mega
seija landshafnarhúsið.
4 dögum síðar, eða 27. nóv 1951
leitiar Olafur Thórs samþykkis
aði í Þróitti fyrir alvöru að út-
mála fyrir kiósendum sínum þær
„stórkostlegu" verklegu fram-
kvæmdir sem aðeins séu ó-
hafnar „á vegum viarnarliðsins ó
Keöavíkurfl'Ugvelli". — Það var
því ekki seinna vænna að gera
alvöni úr því að lo&a rikið við
hinn margnefnda „f járhagslega
bagga“, landshafnarhúsið í Ytri-
Njarðvík, enda er það
16. janúar 1952 að „Landshafn-
.arstjómin“ selur Karvel Ög-
mundssyni útgerðarmanni íhalds-
ins húsið. — <Máske er það ó-
þarfí að nefn-a þá „tilviljun" að
Karvel Ogmimdsson á sæti í
„Landshafnarstjórninni" sem
uppgötvar þenna „fjárhagsiega
bagga" á rikinu og selur húsiðí
Karvel Ögmimdsson er odd-
viti hreppsnefndar Njarðvikur-
hrepps, sem haínar forkaupsrétti
hreppsins að húsinu, og
Karvel Ögmundsson er kaup-
andi hússins, þessa fjárhagslega
Iragga", er færir honum 120 þús.
kr. í leigutekjur á ári.
1. okt. 1952, „með samningi“,
tekur Steingrímur Steinþórsson
félagsmálaráðherra Framsóknar,
i landshafnarhúsið leigt f. h. rík-
isins hiá Karvel Ögmundssyni
fyrir 10 þús. kr. á mánuði eða
120 þús. kr. á ári (Rikið seldi
Kar\'el húsið fyrir 180 þús.)
iHÓGVÆR OG AF HJARTA
LÍTILLÁTUR.
Og nú hnakkrífast íhaidið og
Alþýðuflokkurinn um hvor
þeirra eigi heiðuriim af því að
hafa iosað ríkið við þenna „fjár-
hagsiega ba‘gga“. Hvorugur flokk-
urinn vill eiga heiðurinn. Það
gerist ekki á hverjum degi að
heiður iendi í langvarandi van-
skilum.
'Haíi Steingrimur Steinþórsson
féiagsmál-aráðherna Framsóknar
frábeðið sér heiðurinn af inn-
rukkunarstarfinu fyrir útgerðar-
mann . íhaids-
ins, þá hefur
það farið fram
hjá mér. En
meðan íhaldið
og Alþýðu-
fio'kkurinn ríf-
ast um hvort
það sé heldur
Stelngrímur tók Ólafur Thórs
leigt og rukkar hafnarmála-
fyrir Ihaldið! ráðherra
haldsins eða Emil Jónsson vita-
málastjóri Alþýðuflokksins, sem
eiga heiðurinn af sölu landshafn-
arhússins í Ytri-Njarðvik, heldur
Emíls Jórhssonar vitamálastjóra. Steingrímur Steinþórsson félags-
11. des. 1951 svarar Emil Jóns- málaráðherra Fi'amsóknarflokks-
son Ólafi Thórs og mælir með ó)s áfram með þögulli seiglu
sölu 1 a nd sliaí nar h úss ins.
Aðeins þrcmnr dögum síðar,
eða 14. des. 1951, veitir Ólafur
Tliórs skriflegt léyfi fyrir því
að ríkissjóður
sé iosaður við
þenna „fjár
hagslega
bagga", lands-
hafnarhúsið.
í ársbyrjun
1952 fara þeir
Gunnar borg-
arstjóri í Rvík
og Friðtleifur
hinn úrskurð-
Ólafur Thórs
seldi húsið
bóndans að rukka inn hjá verka-
mönnum i landshafnarhúsinu kr.
14.400 á rnánuði, — og réttir
Karvel Ögmundssyni útgerðar-
m.arm.i íhaidsinis samvizkusam-
lega 10 þús. kr. á mánuði eða
120 þíts. kr. á ári.
★
Mogginn pg Alþýðublaðið eiga
vafaiaust eftir lengí enn að
henda „heiðrinum" á milli sín
eins og niðursetnngi, — en þar
eigast þeir einlr við að Suður-
nesjamemt hirða aldregi hjá
hvorum hann lendir.
J ,B.
Bréf frá Keílavíkurilugvelli
Ráðningar bílstjóra til starfa
á Keflavíkurflugvelli hafa far-
ið fram með alveg sérstökum
hætti.
Til þess að geta hlotið bil-
stjórastöðu hjá bandaríska
byggingarfé'laginu Hamilton,
eru bifreiðastjóramir látnir
fylla út fjöldan allan af eyðu-
blöðum með margbreytilegum
spumingum.
Pólitískar njósnir og ætt-
fræði.
Meðal annars sem svara ber
á spumingaeyðublöðum þessum
) Þjóðviljinn birtir í dag bréf (
) frá Keflavíkurflugvelll, þar )
) sem lýst er enn vlðhorfl Is- )
) lendinga tll þess ylirgangs )
) herraþjóðarinnar að setja upp )
/ eigln akstursprófstofnun í )
) trássi vlð bifreiðaeftirlit ís-)
/ lenzka ríkisins, — eða svo /
) verður a. m. k. talið þar tll /
) leppamir í ráðherrastólunum í (
( livíta húslnu við Lækjartorg (
hafa játað oplnberlega að (
( þeir hafi löggllt þessa stofnun (
\ „herraþjóðarinnar.“ (
er til dæmis í hvaða stjórn-
málaflokki maður sé flokks-
bundinn -—- og talar það ským
máli hvaðan ,,upplýsinga"þjóvi-
usta þessi er runnin og til hvaða
nota hún er ætluð.
Þá slcal greina hvað komið
hafi fyrir mann á liðnum árum
til- þess dags er hann sækir
um vinnuaa.
Greina skal frá því liverrar
ættar umsækjandinn sé og nán-
ustu skyldmenna. Sé maðurinn
giftur skal hann greina frá
nafni konu sinnar og hverrar
ættar hún sé.
Margar aðrar minni háttar
spurningar eru lagðar f>TÍr
þann sem sækir um vinnuna,
sem of langt yrði upp að telja.
-—- Þess er krafizt að hver og
einn svari samkvæmt beztu
samvizku.
Bandaríski bílstjóraskólinn.
Þá er komið að hinum svo-
kallaða bílstjóraskóla. Þar eru
bifreiðastjórarnir prófaðir áður
en þeir eru látnir ganga undir
aksturpróf. Það hefur verið gerc
að skilyrði í seinni tíð að men>n
hefðu meirapróf.
Prófið sem fram fer í skói-
anum er sjónpróf, heymarpróí'.
jafnvægisstilling á einhverjum
keilum með löngum taumum í.
og kvað það vera undirstöðu-
atriði undir flugpróf. Hvorr
menn fá flugprófsréttindi út ú-r
þessu öllu saman hef ég ekki
kynnt mér.
Minnaprófsmaður prófar
meiraprófsmann.
Þegar allri þessari viðhof-r
er lokið i skólanum ganga men.ii
undir akstursprófið. Við þao
hafa fengizt aðallega íslenzkir
bílstjórar, sumir með minna-
próf að prófa meiraprófsmenn-
ina.
Þegar akstursprófið er tekið
situr hinn íslenzki prófdómaii
hitis bandariska fyrirtækis med
blað og biýant i framsæti bif-
reiðarinnar og gefur mínusa
fyrir það sem honum þykir
miður fara í ökuhæfni öku-
manns — samkvæmt fyrirmæ'i-
um Bandarikjamanna.
í»að væri ekM fráleitt.
Það væri ekki fráleitt að
heyra eittlivað frá þeim is-
lenzku bifreiðaeftirlitsmömuur:,
sem veita forstöðu þeim meira-
prófsnámskeiðum sem fram
fram fara að minnsta kosti
tvisvar á ári hverju. Heyra
hvað þeim finast um slíka hluti
sem þessa. Þegar prófskírteini
sem þeir hafa gefið út gilda
ekki lengur til að aka bif-
reiðum á íslenzkri grund.
Einnig mætti stjóm stéttaxfé.
lagsins Hreyfils athuga afstöða
sína til þess sem þama fer
fram.
SáttQfilðögur Sjú Enlœs
Framhald af 1. síöu.
í sama streng tók indverska
stórblaðið Hindustan Timcs og
hið áhrifamikla franska blað
Le Monde, sem bætir við, að
það sé þýðingarlaust fyrir vald-
hafana að reyna að draga úr
þeirri miklu bjartsýni, sem
sáttatillögurnar hafi vakið um
alian heim.
Verðfail á kauphölluno
Varsjáútvarpið sagði í gær,
Sameinaðir verktakar
brugðusf vel við
Það var tilkvnnt í gær i há-
talara í matstofu Sameinaóiu
verktalca á Keflavíkurflugvelli,
að hefðu menn kvartanir fram
að færa í sambandi \óð matinn
skyldu þeir taia við kokkinn.
Það var tekið fram að enginn
skyldi látinn gjalda hreinskilni
sinnar. — Vonandi verður ekk:
langt þangað til mótunaut-
unum verður boðið að fá full-
trúa í stjóm mötuneytisins.
að tillögumar hefðu glætt frið-
arvonir manna um allan heim,
en það varaði jafnframt við
tilraunum auðhringa til -að
hindra sættir. Það benti á, að
strax og fréttist um tillögwr.-
ar hefði orðið verðfall á hluta-
bréfum á kauphöllinni í New
York og Tokíó.
Viðræður og loítárásir.
Sambandsforingjar deiluað-
ilja komu saman á fund í Paa-
mun jom í gær til að ræða skipti
á særðum og sjúkum föngurö.
Engin átök hafa orðið á vig-
stöðvunum síðustu sólarhringa,
en sprengjuflugvélar Banda-
rikjanna halda áfram loftárás-
um sínum á borgir og bæi
Norður-Kóreu, eins og ekkert
liafi í skorizt. I gær vom m.a.
gerðar árásir á Wonsan á aust-
urströndinni og Heiju á vest-
urströndinni.
Brezku hernámsyf irvöld :n
framjsedu í gær í bendur þýzkra
stiórnarvalda nazistaforin-gjai'-a,
sem setið hafa í haldi, ákærðir
fyrir samsæri.