Þjóðviljinn - 12.04.1953, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 12. apríl 1953

Einhver kunningi minn gatl það, eins og þeir segja í útvarp.-
þess við mig fyrir nokkrum dög-J inu. — Þessi fátæklegu orð mín
wm, iað Kristófer Grímsson yrði eru laðeins hugleiðingar um
isextugur þann 12. þ. m. Eg bar. Kristófer e'ins og ég hef kynnzt
brigður á orð hans og sagði iað,
eftir útliti hans að dæma mundij
skakka um fullan ánatug hjáj
þessum kunningja mínum. En!
honium um nokkuð lang.an tíma,
þar sem hann hefur komið fram
sem hinn trausti maður, sem
óhætt var að fela hvers kyns
miannitialið og kirkjubækur segja trúnaðarstörf. Það var trygging
að þetta sé rétt, þá þýðir víst
eklti ,að deila . meira um .það.
Krislófier ier jháötn' moldarinn-
ar; haam' •hefur tekið -ástfóstri
við islenzka' imold og holgað
henni knaft-a sína. Þær eru orðisn
lar æðimia|rgiar (mýrarnar, sem
hann hefur ræst fram og þurrk-
að cg gert hæfar til ,að breytast!
í töðuvelli. Þær eru líka ótaldar
þúfurnar, sem hann hefur bylt
við og igert að sléttu itúni. Fúa-
mýxarnar og igrjótholtin hér í
nági'enni bæjarins, sem ,nú eru
grænir vellir tala sínu þögla.
máli þar um. Margir hafa .að
vísu lagt þar hönd að, en óhætt
mun að fullyrða, iað fáir hafi
þar unnið meir.a að en Kristófer,
hans hugsjón v.ar að láta tvö
strá spretta þar sem áður óx
eitt, og honum hefur tekizt .að
gera þá hugsjón .að veruleifca.
Kristófer hefur um langt skeið
verið forustumiaður um ræktun-
Brframkvæmdir hér í Reykja-
vík og nágren.ni og farizt það
prýðiletga úr he.ndi.
Hann skilur manna bezt þýð-
lingu samtaka og samvinnu jafnt
í búnaði sem annars staðar. í
lalmennum félagsmálum hefur
Kristófer einniig reynst liðtækur
maður. Hann hefur frá fyrstu
rtíð stutt verkalýðshreyfinguna
lað málum, og jiafn.an reynzt þar
góður Hðsmaður, og því betri
Bem meira á r.eyndi. Hann hef-
iur igegnt mörgum trúnaðarstörf-
lum fyrir samtökin með hinni
mestu prýði og hvergi hvikað
frá xéttu máli, en varið sín mál
með festu og prúðmennsk.u, hver
sem í Mut hefur átt. Ekki er
mér k.unnugt um ætt Kristófers,
enda var það ekki ætlunin að
fiara ,að irekj.a hana hér. En ég
•ætla þó ,að hann muni vera kom-
■inn af góðum bændaættum eins
og flestir íslendingar, með
jriokkiru íyiafi |af prestum og
kennimönnum. En ekki meir um
Kristófer Grímsson
fyrir því a.ð þau voru í góðum
höndum. Eg þakka Kristófer
Grímssyni fyrir mai’gra ára
starf í ísenzkri verkalýðshreyf-
ingu. Jafnframt því óska ég
honum langra og hamingjuríkra
lífdaga, að h;ann eigi en.n eftir
að vinna mörg verk fyrir ís-
lenzka mold.
Heill þér sextugum, KrMófer!
Z. Jónsson.
verður í Góðtemplarahúsinu
(uppi) mánudaginn 13. apríl
kl. 2. Allt gagnlegir munir
á vsegu verði.
Menningar og fr'iðar-
sanitök kvenna
v______________;___________y
DEILDARFUNDIR
Fun.dir veirða í öltum deild-
um Sósíalistaféliags Reykjavíkur
la’nnað kvöld (mánudag)
ssxtisgur s dag
Frtmerki
1 dag segjum við frá nokkr-
um nýútkomnum og væntan-
legum frímerkjum.
Danir gáfu út í febrúar 30
aura frímerki með Friðrik IX.
og er það yfirprentað með
,,NL+10“, það er til ágóða fyr-
ir Hollandshjálpina. Merkið er
rautt. 23. marz kom annað
danskt frímerki út. Er það
30 aura +5 aurar rautt. ,
— 4r —
í marz s.l. komu út í Tékkó-
slóvakíu 4 minningarsett.
Þann 5. komu 2 merki til
minningar um 10 ára dánar-
dægur skáldsins Bedrich Vacla-
vecs (1 og 3 kcs). 8. marz
komu 2 merki í tilefni af al- 1
þjóðakvennadeginum, 1.50 og
2 kcs. 20. marz 2 frímerki í til-
efni af stofnun visindaakadem-
íunnar (1.50 og 4 ksc.). 30.
marz komu svo 3 áróðursfrí-
merki fyrir hinni sósíalistísku
uppbýggingu í Tékkóslóvakíu:
1.50, 2 og 3 kcs.
— * —
Hugur Bretans snýst nú ekki
um annað meira en krýningu
Elísabetar drottningar 2. júní
n. k. Og auðvitað hafa þeir
ekki gleymt frímerkjunum í
sambandi við þann stóra at-
burð. Verðgildi merkjanna
verður: 2% penny, 4 penny og
1 shillingur og 6 penny (2
merki). Litur merkjanna ver'ð-
ur: rautt, blátt, ljósgrænt og
gráblátt.
-— ★ —
íraksmenn ætla einnig að
krýna hjá sér á næstunni, 2.
maí n.k. munu þeir krýna hinn
unga kóng sinn Feisal II. Þeir
gefa út í því tilefni 3 frímerki:
3 f. rauð-brún, 14 f. ljósgrænt
brúnt og 28. f. blátt.
— ★ —
1. apríl s.l. áttu að koma út
i Luxemburg 6 frímerki í til-
efni af væntanlegu brauðkaupi
stórhertogans Jeans og hinn-
ar belgísku prinsessu, Josep-
hine-Charlotte. Frímerkin bera
auðvitað mynd hjónamia til-
vonandi og gildi merkjanna er:
80c.„ 1.20, 2, 3. 4 og 9 fr.
Sú ólíklega fregn hefur flog-
ið fyrir að Sigurður úrsmiour
Tómasson sé sextugur í dag.
Einhvern veginn sýnist þessi
árafjöldi hafa látið hann ósnort-
inn að mörgu leyti. Maðurinn
er alltaf jafn bjartsýnri, jáfn
heillaður af verkefnum fram-
tíðarinnar, óspilltur af fjár-
hyggju auðvaldsins eða yfir-
bo'rðsmennsku samtírnaris. Sig'-
urður er einn shjállasti hug,-
vitsmaður stéttar sinnar, mað-
ur sem gefur sér tóm til aci
vinna hvert einasta yerk . af
svo mikilli alúð, natni og
smekkvísi að viðskiptavinurinn
hefur ekki hugboð um annað
Sigurður Tómasson
eri að þetta sé eina starfið sem
skipti máli, að -aíl't sé undir
því komið að það takist vel.
Slíkir menn eru Iiiriir einu
sönnu máttarstólpar 'samfélags-
irts. Slík rækt 'við sjálfan sig
og hag meðborgara sinna er
hln æðsta manndygð. Þesskon-
ar menn eiga heimtingu á þjóð-
skipulagi þar sem kostir af
þessu tagi fá að njóta sín.
Hið sairivirka þjóðfélag sósíal-
ismans er óskaland slíkra hæfi-
leikamanna, þar sem sú fremd
er mest að hciid veiti hendi
Frímerkjasafnarar, sendið fri-
merkjaþættinum linur um á-
hugamál ykkar. Utanáskriftin
er: Þjóðviljinh, box 57, Rvík.
„Frímérkja]>áttur“.
J.
og hugur huga og hvert verk
er mótað af ást og list. Þrátt
fyrir eril og önn daganna held
ég að Sigurður láti fá tæki-
færi ónotuð til að þoka þeirn
hugsjón nær veruleikanum aó
íslenzka þjóðin eignist sem
fyrst hið samvirka þjóðfélag
sósialismáns. Þessi fjölmennt-
aði maður, sem getur vcl
dregio f' • r ái yktanir af bók-
um, lét sig ekki muna um að
fara sjálfur til Ráðstjórnarríkj-
auna til þess að. afla sé sönn-
unargagna á „vettvangi fyrir
-yfirburðurn skipulagsins. Þeir
sem hlustuðu á fyrirlestur
hans þá voru ekki í vafa um
niðúrstöðu hans. Ég vildi að-
eins óska að hann ætti sem
fyrst afturkvæmt til Ráðstjórn-
arríkjanna að sjá allar þær
mörgu framfarir sem orðið
hafa síðan hann var þar á
ferð, ekki sízt í hans eigin
starfsgrein og á sviði Ijós-
mynda og kvikmyndalistarinn-
ar. En eins og allir vita hefur
Sigurður lengi verið á meðal
snjöllustu og smekklegustu á-
hugamanna um Ijósmynda og
kvikmyndagerð hér á landi. Ég
veit honum fellur vel að vita
Ráðstjórnarríkin með vissu
vera áratug og meir á nndan’
auðvaldsheiminum í flestum
verklegum og tæknilegum efn-
um, a.m.lt. á sviðum friðsam-
legrar vinnu, en þó maður viti
eitthvað upp á sína tíu fingur
er sjón jafnan sögu ríkari. Mér
varð bugsað til Sigurðar í
fyrra, þegar ég var að skoða
hina sjálfvirku armbandsúra-
verksmiðju í Moskvu og þegar
ég sat í hinu heimsfræga
Stereókínó við Ahotnijrjad
horfandi á hina þrívíðu kvik-
mynd um Róbínson Krúsó og
Frjádag, allt í einu orðinn
beinn þátttaka.ndi í æfintýrum
þeirra vegna þessarar dásam-
legu nýjungar í kvikmyndagerð.
Gaman væri ef kvikmynda-
hús okkar tækju sig nú til og
færu að nota hina snjöllu og
hándhægu aðferð sem Sigurður
fann upp til að sýna íslenzkan
texta með útlendum myndum.
Það væri bjóðlegt nytjastarf
Framh. á 9. síðu.
Smámynd úr kafíihúsalííinu — pVesalingarnir"
í Iðnó
Þ. S. skrifar: „Hefur Bæjar-
pósturinn nokkuð á móti því
að fá lítilfjörlega smámynd úr
bæjarlífinu? — Það var eitt
kvöld, nokkrir dagar siðan. Eg
sat ásamt fleira fólki á veit-
ingahúsi einu hér í bæ. Þetta
var eitt af skárri veitingahús-
unhm, og þangað safnast á
kvöldin allmargt skólafólk og
listamenn. Þetta kvöld var
Iivert sæti skipað, eins og
reyndar oftast er; og það var
reykur í loftinu, og stormhljóð
Iieyðist utan úr kuldanum.
Fólk kom og fór. Þegar bíó-
sýningum var lokið, þyrptist
fjöldinn inn, en flestir urðu
frá að hverfa án þess að fá
nokkurt borð. Hinir gæfusömu
sátu sem fastast.
Svo var orðið nokkuð áliðið,
ikomið nærri lokunartíma. En
rétt áður en dyrum var læst,
slapp inn drukkinn maður.
Hrinsa var mjög lítið drukkinn,
eiginlega ekki nema kenndur.
En það sást, ef maður veitti
honum athygli. Hann ranglaði
þarna inn, og vafamál, hvort
hann hefur ætlað sér að fá
sæti. Hann var vimnuklæddur,
Á að gizka þrítugur.
★
ÞEGAR hann er kominn innar
eftir gólfinu, gellur við hæðn-
ishlátur nokkurra Verzlunar-
skólanemenda og Heimdell-
inga, sem sátu þar í einum
bás. Hláturinn snögghætti,
þegar maðurinn leit við. Byrj-
aði svo aftur ,þegar maður-
inn hélt áfram inn í salinu.
Vesálings maðurinn vafið nökk
uð vandræðalegur, sem ekki er
kannske furða, því hann var
einmitt á því stigi þegar
drukknir menti vita, að þeim
er veitt athygli, en kæra sig
þó kollótta um það svo lengi
sem þeir eru látnir í friði. Eng.
in orðaskipti áttu sér stað, en
unglingur við áðurnefnt borð
gat ekki stillt sig um að hálf-
hrópa með fyrirlitaingarsvip:
,,Sjáið hann þennan.'“ — Þetta
var þó gjörsamlega óþörf at-
hugasemd, því maðurinn var
alls ekki það sérkennilegur, ó-
•þægilegur eða hið minnsta sér
til skammar, þótt hann ransl-
aði þarna inn í eriadisleysu.
En þá kom fyrir skemmtilegt
atvik, sem er hinn ljósi punkt-
ur sögunna-r og í rauninni það,
sem olli því, að ég skrifaði
þetta at-vik hjá mér. — ,Sem
nú maðurinn stendur þarna
ackkuð ráðleysislegur og tví-
stígiu', sennilega að hugsa um
að fara úí, því hann hefur
fundið, að honum var ofaukið,
þá cr það sem ung og fögur
stúlka úr Verzhmnrskólan-
um geí'iu- honum merki um
að koraa. Haun gengur til henu
ar, og hún brosir til hans
ósköp s’. ilckanlega og fallega
og býður honum sígarettu úr
••pakka. Ekki vérður séð, að
þau þekkist, cg þéim fer ekki
orð á ra'lli, nema hann þakkar
fvrir s'g ireð kurteisislegri
hneigingu .Svo gefur hún hca-
um eld í sígarettuna, og hann
hneigir sig áftur ,fer að svo
búnu út úr veitingastofunni.
.— Finnst ykknr þetta ekki
ósköp ómerkilegt atvik ? Ég
býst við því. Mér finnst það
svosern ekki merkilegt heldur.
En fallegt þótti mér það. Bg
hefði gjarnan viljað vera í
sporum mannsing, þegar hann
fór. — Þ. S.“
Á
EINS OG KUNNUGT ER er
verið að sýna „Vesalingana“
cftir Ilugo (leikritun Gunnars
Hansen) í Iðnó um þessar
mundir. Leikhúsgestur kom að
rháli við Bæjarpóstinn í gær
og kvaðst eklti nógsamlega
geta lýst hrifningu sinni á leik.
ritinu og meðferð leikaraona
á því. Hánri mæltjst til þess,
áð Pósturinn vekti athygli
bæjarbúa á „Vesalingunum“ í
þessum nýja búnirigi, og er
honum ánægjá að gera það
hérmeð, einkum þar sem telja
ma víst, áð langflestir sem
séð háfa le'.kritið, séu á sama
riiáli'og þessi maður.