Þjóðviljinn - 18.04.1953, Qupperneq 7

Laugardagur 18. apríl 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (7
(GREIN ORStUÐURÞINGEYJARSÝSLU: 1
Enn er ekki of seint fyrir Is-
GKEIN sú sem hér
hirtist er e.ftir Oljfeir
Eúthersson.Vatnsleysu
í Fnjóskadal í Suður-
I’ing'eyjarsýslu. — 1
henni eru m.a. bornar
frain spurningar til
„Frjálsi'ar þjóðar“ er
fróðlegt verður að sjá
svörin við.
lendinga að bjarga heiðri sínum og framtá
Það er svo bágt að standa í
stað. — Eða hefur innræti
m.annanna þroskazt á þeim
nærri 20 öldum sem liðn'ar enu
frá 'kro'ssfe'stinigu Jesús frá
Niaziaret?
Þekldnig ©g kunnátta hefur
iað vísu 'dafniað, og glæsileg ytri
menniinigiartákn risið miit't í
hörmungum mannleigis lífs, en
einstaklingshyggjia t>g frjálst
íramtak 'ainstaklin'gsi'nis hef.uir
bei'tt sér óhindrað i vianþ.roskia
þjóðfélöigum og skapiað lífviana
meniningu með lifandi orku
þræJa og lundirokiaðra. —• Kirkj-
,a,n varð kúgunartæki veriald-
legs drottnunairvalds — o-g hef-
ur ekki enn fundið siit't s'amna
h’.utverk í þágu miannlegrar
farsældar.
Það v.erðuii' ekiki hrakið, að
bcd miannkynsins stafar af inn-
byrðist baráttu þess um hin
jarðnesku gæði. Það er þess
veign.a, 'ökki í senn hæigt að
vena knistinn miaður o,g s'tuðla
jafnframt að þrotlausri tog-
■istreitu ein.stakli,ngiá og þjóða
urn gæði jiarðHfeiins sem hljóta
'sáifnkvæmt boðskap Jesús að
veiria undirstaða 'að farsæld
lallná’járðiarininiar bairnia., í kráftd
andiegs 'siðferðisþroska þeirra.
Ilvenniig ber boðsfcap Krísts
um samfélag kærleika, rétt-
ilaat'is oig friðar saman við boð-
sfcap lauðvialdsþjóðfélaga nútím-
,aras? Hvort metur auðvaldsþjóð-
félaigið meira auðinn. eða imanm-
igöfiginia? Hverniig gie.tuir möfckur
maðuir, sem kaliiar ;sig fcristinn,
fylgt fnaim má'ls'tiað auðshy.ggj-
unmar- Og þeir prestar og
'krisiniboðair sem það iger.a —
hverjum eru þeir að þjónia?
Hér á liaindi er stór 'stjónn-
málafilokkur sem nefnir 'Sig
'Sjálfstæðisflokk. í fórum
manna, í þes'S'um fliokki er mest-
ur 'eimstaklingsiauðuir saman
kominn, á íslandi, feniginn með
arðránii iaf vinnandi stéttium
ilandsins á vegum þjóðskipu-
laigs-ins. Undir pólitískt merki
iauðm;amnia,nn.a skipa ;sér ýmsir
prestar pg knstniboðar og
þykjast vera iað styðja málstað
Jesú frá N.azaret og virðast
-efcki bafia hugmynd um, hverja
h.ann rak út úr miusterinu forð-
um. Þei-r tvinna saman goi’llnia
þræði laiuðvaldskenningannia,
'annian laf toga hins jarðneska
gulls, hiinn laf toga guðsdýrð-
.arinniar. En fólkið, sem reynir
að hafa þetta, igutlna tvin.nia-
band lað leiðarvísi í myrkrum
lífsihs, öðlasit engan sfcHniing á
þróun heimsmálanin.a, en spyr í
fálmandi. blindmi: hvað er siann-
ieikur? hvað 'lýgi?
í heimánium byltist hið viillte
eðli: flóðöldur, eildgos, felli-
byijir, jairðskjálftair. Af völdum
. þess týnir fólft Hfimu og aðrir
, miseia ástvini sínia og laillar eig-
ur síniar, og líðiur sorg og þján-
inigu. — Þá á fólk hvarvetna
um jörðinia ekki orð til ,að lýsa
þessum voða, og iallt e;r gert
tiil ,að bæta ás'taindið sem bráð-
last. En — istyrj'öld? miilljónir
fallniar, miHjónir tekmar t>il
fianiga, milljónir pínd'ar og svelt-
,ar, miilljónir ofurseldiar þjám-
ingiu, sorg o;g -örvæinit'ingu. —
Og lallt þett-a mannanna verk!
miargfialt á við allar hörmung-
■air náttúrubamfia.ranna! og svj
C'mælainiloga mikið voða’.egra
vegnta þess ,að þetta gæti fóilk-
ið -hindrað! en hitt ekki nema
að einhveriu leýti. En hvað
gerir fólkið? Mifcill hiluti þess
stiarir á hið gullnia tvinnaband
,auðvalds'kenniinigannia, iring'lað
o'g ráðþrota, og það tekst ekfci
iað fylkjia því sama.n gegn
'hörmuleigastia voða mannkyns-
ins — styrjöld.
En þega-r fólkið refcur suind-
,ur hið igull,n,a tviin'naband k'api-
tali'smans og .aðskilur þræðina,
þá bættir þa.ð að trúa því að
hörvæðángaræði og auðdýrnun
fciapítalistia sé þjóousta váð frið-
larboðs'fcap Jesú frá Nazaret, og
þá verður því hin isameigin-
leigia stefnia Ijós til sköpunar
fiarsældar alls miann'kyns.
Nú standa fyrir dyrum lcosn-
ánigiar til Alþingis. Sjálfstæðiis-
í’.okkurinn, Framsóknarflokk-
urinn; oig Alþýðuflo'kkurinn,
sem á undianfönnum árum hafa
S'taðið að afsali iisfénzkra lands-
réttinda o'g hernámi landsins
með öllum. þess geágvænlegu af-
leiði'ngum, munu eins og áður
fyrir kosning.ar skreyta sig með
má'lstað og málefnuai ísiend-
imgia, á áamia tíma sem þeir
vinna iað áíramhaldandi svik-
um við þjóðinia. Þvi íoringjái'
þeiirra eru, ekki lengur frjálsir
fulltrúar sjáKstæðs ríki.s. Þeir
eru gemgnár í bandaiag vest-
rænnia kiapítalista og fasista
um ,að hindria með ofbeúii út-
breiðsliu sósíaliismians á gr’ind-
velli i.aga cg rót.tar þingræð.s-
land-a. Lýðræðið og frolsið er
þanni'g orðið pappírsgagn í
þeirra höndum — þeirra stjórn
frelsii inmbyrðis valdabrasic. —
Andstyiggð kaupma'.''.gararni'a
hefur þanniig hreiðrað um sig
í musteri íslenzfcs þjóð’.'fj,
A undanför.nium árum hcfi r
lífskjörum almen,nings hrakað
undir núyeramdi ríkisstjóm,
þrátt fyriir bandiai'íska ölmusu
oig ,,ef!n,aha!gss’amvinnu“ við
önnmr ,,lýðræðisrí;ki“ Svo átak-
anlegt er ás-tiandið, að þúsund-
ir íslenzkra verkamannia neyð-
ar hernaðarframkvæmdi’' á
landinu ■— En samitímis hafa
kaupmangararnir aukið feng
sin.n jiafnt og þétt.
Kórón.u svívirðingarinnar
settu svo stjórnarvöldin á
istjórnarfiar sHt .með lausin verk-
falisins í desembex. Efitir ,að
hafia fjanaskapazt við kröfiur
fólksins um lífsmöguleika og
hrópað: Það er efcki hægt! Það
er elcki hæigt! drógu þeir iað
nokfcru blayuma af fcau.pm'ang-
laraásjónu Sitjó;rn,arfars'i,ns og
játuðu þa.r með á sig ránskap-
inn á hendur þióðinni. En þett.a
’gekk miærri þeirra vestræna
hjarta, og um áramótin braur.t
fram á sjcn,arsváðið löng’jn
þeirra eftir innlemdu hervaidi
og þar með fasiistískurn scjóíxi-
arháttum í landsnu.
Hlutvcrk innlends ht'':ðs
yrði fyrst og fremst þ;:ö að
isvelta verkalýðimm +11 uppgjii-
a,r í verkf.allsbaráttu mcð honu-
töfcii verkalýðsforir.'gj ann a,
með þvi að haild-a opnium s-rn-
igöngum og vinn,a fstað veuca-
micmmia hin mest aðfcallandi
var-k. Þetta igetur tefcizt ef
verlcalýðurinn er sund'urþyklc-
ur og ósamtalca, en. st-andá hann
s-amian 'sem einm roiaður, mcð
sitiuðningi frjálslyndra afla í
•öðrum stéttum, þá getur þett.i
ckki tek'zt. Vertoalýðurimn hef-
ur þanniig í hendi sér að vera
ráðámdi afl um frelsi og rétt-
læti í þjóðféliaginru. Það hvílir
því þung siðferði'S'skylda á
herðum verkalýðsins nú þegar
menining þjóðarinnar, sjálfstæði
cg heið'ur er í voðia ve'gmia ó-
happaveirka Sjálfstæðisflokks-
ins, Friamsóknarflokksins cg
Alþýðuflokksin'S. Það -er ber-
'sýnileg •lífsnauðsym. þjóðarónnax
að þessi.r flokkar tapi öllu fylgi
í mæstu kosningum.
Sósíalistaflokkurinn hefur af
djörfung staðið gegn óheillj
verkum þríflokkianna og liggur
þess vegn,a eðlilegia undir níði
þeirra o,g brigzlum. Alla leið
frá Jó.n,asi frá Hriflu til Björns
Sigfússonar! stendu-r fyl'lcing
þeirr-a manna sem reyna að
níða heitið íslcndittgur af for-
ystumönnum Sósíalistaflokks-
íins, cg slcáldum cg öðnum and-
ans mcmnum sóisíölskum á Is-
landi. — „Þeir fá peninga frá
Rússum til ;að eyðileggja þjóð-
fél,agið“, 'SKgir Jónas. „Það má
skjóta íslendi.ng’a ám. mdskunm-
ar ef það verður Rússum að
gagni“, leggur Bjiarni ráðherra
í munn Brynjólfi Bjiarmasyni
„Þeir eru ofurséldir valdi
Moskv,ukommúnismans“, S'dgir
Björn. — Sem sé: Þettia eriu
landráðame-nn. En hva-r eru
'Sianmsiniirn.ar? Væri eklci geðs-
leg.ria af níðiingunum að xeyn-a
,að sanna níð sitt cg getc-akir?
Veginia þes'S að ég hef sem
óbreyttur kjóeandi fyugt Scsíal-
'istaflokknum i.að .málum, þó að
ég sé ek'ki í honum, og vegna
þess að óg er íslendingur, þá
skora ég hér með á h'inn nýja
laðila að kommúni’staníði, b’aði
Þj óövarncrflokksdiís „F r j óíoa
þjóð“ að saniia mcr og þá jafn-
fiamt öðrcm íslendii’gum lanil-
íáð á íorystunienn Sameining-
arftokks alþýðu — Sósialista-
flokksins.
En ég hef ekki trú á að þessar
sannia.nir séu fyrir hcmdi. Alli,r
flckkar á íslandi h-afa dáð er-
lenda s,tjónnmá!:ame,nn, eríenda
menningu og erlenda þjóðfé-
ia:st ‘11 ;að j/inna við bandarí. k-
„AUa leið frá Jónasi
Hriflu íil Björns Sigfússon-
ar! stendur fyiking þeirra
manna sem reyna að níða f jí
he’tið íslendingur af for-
ustumönnum Sósíalistafiokks
ins og slcáldum og öðrurn
andans mönnum sósíölskum
á íslandi“.

laigshætti. „Erjáls þjóð“ hefur
til dæm.is stutt sig við Bevan
hinn brezka, þegar á sínum
fyrstu dcigum, og þ'að er ekkert.
Ijótt við það, Sósíalister geta
dáð rúsEííie'ska stjómmálamenn
og dáð men,nin,garsigra sové,t-
þjóðan.na c,g verið jafnsannir
íslendimigar fyrir það. Þeir ,geta
haft samúð með udirokuðu
fólki um aliia jörð cg óskað
því siigurs cg frelisis, cg verið
san-nir íslendingiar fyrir þvi.
Ef áslenzkix sósí'alistair gætu
c-kki hialdið á lofti farsælum
árangri iaf framkvæmd sósíal-
i-sm'anis í Rússlandi, há vseri'
þar með þýðlingarlaust fyrir þá
iað beira stefniur.ia á borð fyrir
íslendimiga.
Það vill þanniig til að „Frjáls
þ,jcð“ hefur orðið tiil að sann-a
mér siðferðisþ'rosikia sovétþjóð-
lainm.a betur en aðrir baf-a gert.
Þar stendur 9. marz s, 1. í
þýddri grei>n eftlr Finn Bor-
berg: ,,. . . Aðferðin er igamial-
kunn frá Sovéíríkjunum, þar
isern húin befur verið ncíuð
tv.isvar siinnum, en var lögð
iniðiúr, þegar ættjörðin komst í
riaun cig veru í svo mik’.a hiættu,
að óhætt var að treysta holl-
ustu hvei's manns, hvað sem
cillum flokksþeignskiap leið“.
(í síðustu heimsstyrj. — Lefcur-
breytiing ,mín).
Se-m sagt: Meffal ráðstjórnar-
þjóðanma, sem teljs milljcnir
einist'alcliniga -reyndist enginn
svikari á hættustund. Þó hafa
níðin'gairnir „frætt“ okfcur um
það,. lað þetta fólk lifði við
harðstjórin eg kúigiun og biði
færis ;að rís-a gegn stjórninni.
En þettia sanmair emn það, sem
áðuf var vitað, að siðíerðis-
styrkur ráðstjónn.arþjóðann'a
réði úr,slitum um sdgurinn yfir
villimennisku nazismans í síð-
ustu heimssty,rjöld.
Þótt h'Ugsjón same'ignarstefn-
unmar. sé ia,lþjóffileg þá mótast
framkvæmd he,nn,.ar .af náttúru-
skilyrðum og þjóðháttuim i
hverjiu landi. Þegar öll lönd
jarðar hafa tekið upp þetta
hagkerfi, verður öll heimsfram-
leiðslan 'skipulö'gð samkveemt
hagfræðile,gum útrelkningum á
alþjófflaþöirf. Lcindiin • veirða í
sfcipulc'gðu viðskiptasambandi
en hver þjóð fullkomlegia frjáls
og sjálfstæð. Þá yrðu efnahags
o'g viðskiptakreppur ekki leng-
ur til, eða lauðliimdir jarðarinn-
ar þua'rausnar í blimdu tiigangs-
leysi. Einkaa'uðmagnið yrði
ekiki lengiur imdiárrót 'kúgunar
og 's:ty,r;';alda, en í þess sfeað
da'na ve’mogum, friður og far-
sæld fólksins um al’-a jörð.
Þet’.ia cr göfugt tiaikmark fyr-
ir albýðu aHra ilanda ®,ð keppa
iað. Albýðia íslan-ds þarf níi þ-eg-
■ar ,að bindast innbyrffils siamtök-
um itil <að vinm-a með alþyðu
ívnarra landa að varanleginn
lieimsfriði, afnámi nýlendukúg-
unav cg afnámi dauðadóina
hvar seni er á jörðann’. — Það
eru fyrstiu skrefin.
Koa'r'migiairmar í sunvar vcrða
ör’agaríki.ar ko".nitígar, því þcer
skera rcumvrulcra úr cra það
hve Tricrgir í-n’sndingar vilýa' af
frjálsum viija standa undir
mcrki baadarískiu herniaff'ar-
'í'tefmunnar með þvi að kjósa
Sj álf E æðisflG'fckinn, Framsókn-
lairf’.okk’m.n eða Alþýðufilokkinn,
sem ábyrgð bera á hernáminu
cg illium afíeiðimg'úm þess fyrir
Framhald á 11. siðu.