Þjóðviljinn - 21.05.1953, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 21.05.1953, Blaðsíða 6
6) —r- ÞJÖÐVILJINN — Fimmtudagur 21. maí 1953 þJÓOVIUINN Útgefandi: Sacieiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson. Fréttastjórl: Jón Bjarnason. Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktsson, Guð- mundur Vigfússon, Magnús Torfi Ólafsson. Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson, Ritstjórn, aígreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg. 1». — Sími 7600 (3 línur). Askriftarverð kr. 20 á mánuðl í Reykjavík og nágrennt; kr. 17 annarB staðar á iandinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið. Prentsmiðja Þjóðviljanr h.f. ______________I_________________________✓ Sókn til sigurs Fyrir nokkri’ birti Þjóöviljinn ávarp Sósíalistaflokksins tíl þjóðai’innar. í þvi var mörkuð skýrt sú yfirlýsta stefna rlokksins að sameina í eina órjúfandi heild öll heilbrigð öfl meö þjóöinni, fylkja öllum þeim saman til baráttunnar sem framundan cr sem vilja berjast gegn hemámi ís- iands og' stofnun íslenzks hers. Sósíalistaflokkurinn lýsti vfir þeim fasta ás'etningi .sínum aö láta öll þrengri sjónar- mið og allan smávægilegri ágreining víkja fyrir þeh-ri höfuðnauösyn að mynduö veröi þjóðfylking íslendinga, er starfi að lausn þeirra mála er varða verndun íslenzkr- er menningar og þjóðararfleifðar, sjálfstæði landsins og iilvem iþjóðarinnar sem frjálsrar menningarþjóðar. Ávarp Sósíalistaflokksins og sú stefna sem flokkurinn hefur markað varðandi þetta höfuömál hefur hlotið djúp- an hljómgrunn í hugum íslenzkrar alþýöu og annarra þjóð hollra íslendinga. Þeim mikla fjölda sem vill berjast gegn ner í landi og hei’væðingn íslenzku þjóðarinnar sjálfrar en hefur staöiö sundraöur vegna ólíkra stjórnmálaskoöana, er nú að veröa ljóst að sundrungin er bezti bandamaöur iiins bandaríska kúgunarvalds og þeirra stjórnmálafor- ingja íslenzkra sem gengið hafa í þjónustu þess. Þess vegna þurfa allir heiðarlegir og þjóðhollir íslendingar að sameinast, þjóöfyiking íslendinga er leiðin til sóknar og sigurs í hinni nýju sjálfstæöisbaráttu. Við ákvörun sína um framboö viö þær Alþingiskosning- ar sem háöar verða 28. júní hafði Sósíalistaflokkurinn þetta meginsjónarmið efst í huga. Þróunin hefur ekk: eiin náð því stigi að sú þjóðfylking gegn her og hervæð- ingu sem skapast verður og skapast mun í allra nánustu framtíð geti verið formlegtn’ aöili aö framboöum og kosn- ingabaráttu á þessu sumri. Til þessara kosninga gengur því Sósíalistaflolckurinn enn sem fyrr sem sú forustusveit íslendinga í sjálfstæðisbaráttunni, sem hann hefur reynst þjóðinni frá upphafi hinnar erlendu ásælni og svika her- námsflokkanna þriggja. En meö honum standa nú fleiri en nokkru sinni áöur, hann hefur aflaö sér bandamanna ’angt út fyrir raðir hins raunverulega flokksfylgis. Auk framboðs Finnboga Rúts Valdimarssonar í Gull- bringu- og Kjósarsýslu er framboöslistinn í Reykjavík ó- ræk sönnun þessarar staðreyndar. Lista Sósíalistaflokksins og bandamanna hans í höfuöstaö landsins skipa auk for- ustumanna Sósíalistaflokksins og verkalýðshreyfingarinn- ar, ágætir forvígism. úr hinní glæsil. andspyrnuhreyfingu íólksins gegn her í landi. Baráttusæti listans skipar Gunn- ar M. Magnúss. forustum. andspymuhreyfingarinnar og aðalfrumkvöðull að þeirri ágætlega heppnuöu þjóðarráð- stefnu seon nýlega er lokið. Er það öllum þjóðhollum og heiðarlegum Reykvíkingum mikið fagnaðarefni að eiga þess kost með atkvæðum sínum og atfylgi í kosningabar- áttunni aö tryggja honum sæti á Alþingi íslendinga. Sósíalistar og bandamenn þeirra um allt land ganga til bessara kosninga bjartsýnii' og sigurvissir, þeir vita að málstaður þeirra er um leið málstaður alls þess sem er heilbrigt, ungt og framsækið með þjóðinni. Þeir vita að ibjóðin er aö vakna til vitundar um hættuna sean yfir henni vofir, verði ekki snúið af ógæfubraut hemámsins og hins efnahagslega ófrelsis sem fylgt hefur í kjölfar þess. Á grundvelii þess öfluga viönáms sem Sósíalistaflokk- urínn hefur skipulagt og stjórnaö innan þings og utan í frelsisbaráttu íslenzku þjóðarinnar verður nú sóknin hafin á hendur hinu erlenda kúgunarvaldi og hemáms- ílokkum þess. Alþýða Reykjavíkur hefur verið forustu- sveit viðnámsbaráttunnar á undanfömum árum. Nú þeg- ar varnartímabilinu er lokiö og tímabil sóknarinnar hafið, eins og Einar Olgeirsson, formaður Sósíalistaflokksins, komst aö orði í fyrrakvöld, er það hlutverk reykvískrar alþýðu og millistétta, allra frjálslyndra og þjóöhollra manna sem höfuðstaðinn byggja. að ganga fram fyrir skjöldu 1 kosningabaráttunni, stjóma sókninni fyrir frelsi Xslands úr hinum bandarisku hemámsklóm — og sigra Aemálmsflokkana með því að, tryggja fjórum mönnum af Jista Sósíalistaflokksins og bandamanna hans í Reykjavík sæti á Alþingi. „ . ,,Jæja strákar, við skulum. íara að skoða’nn“. Eg og 5 aðr- ir hásetar á netabát í Grinda- vík, sem allir sofum í sama herberginu, losum svefninn, nuggum stýrurnar úr augunum með sárum höndum, vindum okkur fram á kojustokkinn og byrjum að klæða okkur. Skip- stjórinn stendur í dyrunum, fjödegur, vingjarnlegur en á- kveðipn. Hann brosir eins og hálf afsakandi urh leið og hann litur frá einum til annars. Við drekkum kaffið í skyndi og borðum hið ljúffenga brauð og kökur sem blessuð ráðskonan okkar hefur bakað og undir- búið til snæðings með sinni dá- samlegu, kvenlegu umhyggju, sem margoft hefur orsakað há- tíðleg loforð okkar strákanna um að auðsýna henni þakklæti okkar, virðingu og traust með milljónum unaðsríkra kossa á hennar fögru, blómlegu varir. En auðvitað, — því miður fyrir okkur — hafa öll þau fögru loforð verið svikin, líkt og tíðk- standa sjö sjókiæddir menn á dekkinu, tilbúnir að hefja starf dagsins. Skipstjófinn stýrir að fyrstu „baujunni". Hún er tek- in inn á dekk, komið fyrir á sinn staið og færið er dregið inn á spilinu. Það er um 75 faðma langt, og við neðri enda þess er fastur þungur stjóri og netin, sem eiga að dragast. í hverri „trossu" eru venjulegast 15 net, sem bundin eru hvert við endann á öðru, og eitt faeri á hvorum enda „trossunnar". Hvert net er um 30 faðma langt, svo að öll lengd trossunnar er samanlagt um 450 faðmar. Þeg- ar búið er að draga færið og innbyrða stjórann er byrjað að draga netin. Hver maður fer á sinn stað. Einn er við „rúlluna“, lyftir undir fiskinn innfyrir Fiskibátar í suð'urneskri höfn ast hjá frambjóðendum krat- og greiðir fyrir kúlum og stein- anna eftir kosningar. Og auð- um, sem á netinu eru, svo sem vitað varð árangurinn eftir því. tök eru á. 'Annar stendur við Hún yfirgaf okkur alla i ver- spilið og dregur netin frá því tíðarlok. jafnóðum ág það dregur þau Klukkan er langt gengin 5. inn. Tveir greiða fiskinn úr Það er fyrsti maí. Morgunsólin netunum á dekkinu. Aðrir tveir roðar fjarlæga fjallatinda. ,Him greiða netin niður og gera þau inninn heiður og blár, hafið er tilbúin fyrir næstu lagningu. skínandi bjart“. Það er stafa- Einn blóðgar fiskinn, kemur logn. Fyrsti logndagur vertíð- honum fyrir á dekkinu eða í arinnar. Síkvik hafaldan breið- lestinni, og skipstjórinn er í ir drifhvít freyðandi löður yíir stýrishúsinu, stjórnar bátnum yztu sker og steina. Dimmar, og segir fyrir verkum eftir því þungar. stunur hennar berast út sem með þarf. Við erum átta yfir dauðkyrra auðnina, er hún samtals. (Á sumum bátum eru brotnar „við draínarskaut •—• fleiri memj, stúndum tó.lf). Við og deyr“. Á slíkum töfrastund- drögum 5 trossur. Það. eru sam- um íslenzkra vormorgna skynj- tals 2250 faðmar af netum, og ar jafnvel hrjúf og harðgerð um 750. faömar af bólfærum sjómannslund dásemd og ham- eða alls um 3000 faðmar = 5 ingju tilverunnar í starfinu sem km 652 metrar. unnið er í þágu lífsins. í und- í dag gengur vinnan vel. Það irvitundinni rennur haf, him- er logn og sléttur sjór. En inn og jörð saman í eitt vold- stundum er Ægir gamli úfinn og ugt fyrirheit um stærri dáðir grettinn og erfitt að fá hann huga og har.da. Og öll þessi til að skila aftur því sem hon- óravídd, þessi hreina, mjúka um hefur \Trið fengið til varð- fegurð, þessi djúpi þungi niður veizlu um. stur.darsakir. Þá ei; vekur gleymdar þrár um betra hann til með að rifa og slíta líf, meiri hamingju, og jörðin svo við ekkert verður ráðið, angar af mildum söknuði. og þá er oft hezt að forða sér Báturinn rennir sér yfir log- burt úr köldnm faðmlögum tæran hafflötinn. Við erum hans áður en allt er um sein- ■ bráðum komnir .á ýmiðin", þar an. sem- „trossumar" voru lagðar- Það er -líf og fjör á dekkinu. kvöldið áður. Innan stundar Við sendpm hver öðrum tóninn í tvíræðum setningum og einn- ig ótvíræðum, en allt í spaugi. Eg er .hræddur um að hörunds- ibjartar heildsaladætur og hold- ugar auðvaldskvinnur mundu fara hjá sér ef þær væru stadd- ar svo nærri að þær heyrðú samtalið. En því miður höfurh við ekki ánaegju af þvi. En allt í einu, éiiis og eldingu « hafi slegið niður, munum við, * að það er 1. maí í dag, hátíðis- og baráttudagur alls vinnandi fólks. Og allt í einu erum við orðnir þögulir og hugsandi. — Hvaða tilfinningar hrærðust í brjóstum ckkar? Vorum við tengdir hugrænum iböndum þeim milljónum stéttarsystkina um viða veröld, sem í dag bera fram réttlátar kröfur okkar um réttlátari heim, betra líf, meú'i hamingju? Minntumst við millj- ónanna . sem i öruggri trú á málstað hins góða, lögðu líf sitt að veði til að tryggja okk- ur bróðurpartinn af auðæfum heimsins svo okkur mætti auðn- ast sú hamingja að lifa sem frjálsir menn, en ekki kúgaðir, auðsveipir þrælar fégráðugra burgeisa? Minntumst við hetj- anna, sem hrópuðu til okkar brennandi hvatningarorð, kenndu okkur að standa saman í baráttunni, gáfu okkur ráð, færðu okkur hugrekki, vilja og þrek, meðan auðvaldið saug svitann og blóðið úr líkömum þeirra og toreytti því í gull? Hugsuðum við um lausnara okkar sem fórnuðu lífi sinu o.g hamingju til þess að við yrðum menn en ekki skríðandi dýr við fótskör kúgaranna? Spurðu jörðina og hafið sem eiga sál okkar pg líkama. Spurðu framtiðina, bróðir minn, hún segir þér satt. „Ætiið þið ekki að draga upp fánann, það er fyrsti mai í dag?“ Það er einn hásetanna sem talar. „Jú, auðvitað“, segir skipstjórinn. Hann beinir ovðum sínum til eigenda bátsins, sem jafnframt er motoristinn. B’ess- aður dragðu upp fánann maður, það er fyrsti maí“. „Það er enginn hátíðisdagur hjá sjómönnum fyrsta maí“, svarar eigandinn. „Það er há- tíðis- og ibaráttúdagur alls vinnandi fólks í heiminum", segir einn hásetinn, og hann bætir við stórkandi: „1. maí á að vera algjör frídagur allra vinnaúdj manna, ég vil heldur róa á föstudaginn langa og á páskadag en 1. mai“. Hann Ht- ur-ögrandi til eigandahs. (Eig- andinn er krati, oghefur stund- um látið ljós þekkingar sinnar skína, sérstaklega í sambandi við Sovétríkin. Þeklcing hans a i. maí er álíka mikil. 'Hann kaupir „Vísi‘,‘ og gieypir Mogg- ann eins og hann kemur fyrir). Skipstjórinn teygir sig út um g'ugga á stýrisiiúsinu, horfir einarðlega á eigandann og seg- ir: „Þú verður að.athuga að þú hefur þræla 'hér um borð, sem eru að. yinna fyrir þig. Það er siðúr hér, að draga upp fán- ann ll'.mai". • w - Og íslenzki fáninn er dreg- Framhald á 11. síðu.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.