Þjóðviljinn - 05.06.1953, Qupperneq 11

Föstudagur 5. jiini 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Ný viiorf í sjálístæðisbaráttu
Framhald af 7. síðu.
fer með völdin, og það er eng-
um vafa undirorpið, hverjum
hún ætlar að borga brúsann.
Herliðið á að verða trygging
þess, að launastéttirnar haldi
hagsmunabaráttunni innan
þeirra takmarka, sem auðstétt-
in telur nauðsynleg.
Síðastliðið misseri hefur all-
mjög verið rætt um eriene.a
stóriðju hér á landi. Einkum
hefur áróður fyrir henni verið
þrálátur í Tímanum, blaði
Framsóknarflok'ksins. Nu verð-
ur því ekki neitað, að íslend-
ingum er nauðsyn að koma upp
stóriðju í landinu. En er rétta
leiðin að fela það verk ertend-
um auðfélögum? Hver er
reynsla annarra þjóða? Hver
er reynslan í íran, svo að nefnt
sé dæmi, sem allir kannast við
um þessar mundir? Þ.að kostaði
okkur harða baráttu að losna
undan yfirráðum Dana, en hefði
okkur yfirleitt tekizt það, ef
þeir á liðnum öldum hefðu
framkvæmt hér stórfelda fjár-
festingu í stað þess r.ð flytja
arðinn út úr landinu. Þá má
vera að Dönum hefði fundizt
þeir hafe eifjþvað að
En er þá hægt að kom.a upp
innlendri stériðju? Já, vissu-
lega. En til þess þarf að virkja
allt vinnuafl landsmanr.a, bæði
Það, sem nú er ónotað og eins
baráttunnar við Dani. Á liðn-
um árum hefur ýmsum gengið
illa að átta sig á forustuhlut-
verki Sósialistaflokksins í hinni
nýju sjálfstæðisbaráttu, og
hafa sumir talið, að þar væri
ekki allt af heilindum unnið.
En hér er alveg um eðlilega
þjóðfélagsþróun að ræða. Virk-
asta aflið í hinni nýju sjálf-
stæðisbaráttu er og verður
verkalýðshreyfingin. Hún er
komin til viðbótar og í staðinn
fyrir menntamenn og bændur,
sem báru uppi sjálfstæðisbar-
áttun.a. við Dani. Og það er
hollt fyrir okkur að gera okkur
Ijóst, að það vei'ður engin virk
sjálfstæðisbarátta án samstarfs
við verkalýðshreyfinguna. B;ar-
áttan fyrir sjálfstæði landsins-
og mannsæmandi kjörum meg-
inþorra þjóðarinnar verður að-
eins ein og ósundurgreind. Og
allra sí-zt verður hún borin uppi
af hinu ráðvillta og viðkvæma
millistéttarfólki, sem senn í ó-
viti og ósvífni er að sundra
kröftum, sem eiga að vera
sameinaðir. Ég á hér við fram-
þoð hins svq nefnda Þjóðvam-
arflokks. Enda mun lífsblóm
, hans fljótlega visna, þar sem
rótum þess er meinað að fá
frjomagn úr þeim jarðvegi,
sem mestan kraft veitir: verka-
lýðshreyfingunni.
hitt, sem er að sogast að þeirri
iðju að breyta íslandi í vig-
hreiður. Það þarf að nytja all-
ar þær auðlindir, sem fyrir
eru, til þess að skapa meiri út-
fiutningsverðmæti, og það barf
að notfæra sér alla hag'stæða
markaði án tillits til pólitískra
hleypidóma. Og til þess að
þetta megi takast, þarf þjóð-
fétagið að vera samvirkt, en
ekki sundurvirkt. Þetta verður
aðeins framkvæmt af þeim
mönnum, sem treysta á landið
og fólkið í landinu og gera sér
Ijóst, að afl þeirra hluta, sem
Sera skal, er fólgið í vinnu
fjöldans, en eklti auði fárra
einstaklinga.
Fram :að þessu hafa bændur
ver.ið furðu óvirkir í andspyrn-
unni gegn erlendum herstöðv-
um. Mun þar mestu valda, að
þeir hafa verið blekktir og
leyndir því, sem hefur verið að
gerast. En nú verður Það ekki
hægt lengur. Nú blasa stað-
leyndirnar við. Og' innan
skamms mun bændum einnig
skiljast, að þeir eiga. samleið
með launþegum bæjanna. Sú
breyting hefur orðið á sveita-
búskapnum á liðnum árum, að
stórbændur með aðkeyptu
vinnuafli eru að hverfa. Lang-
flestir bændur eru einyrkjar,
sem vinna verkin með skyldu-
liði sínu með aðstoð véla. L,aun
þessara bænda er afrakstur
búa þeirra. Markaðir þeirra eru
hinir ört .vaxandi bæir, einkum
Heykjavík. Það er orðið hags-
munamál bændanna, að kaup-
getan sé sem mest og almenn-
ust í kaupstöðunum. Þess vegna
eru bændur raunverulega að
herjast gegn eigin hagsmunum,
er þeir styðia þá flokka, sem
standa gegn réttmætum kjara-
bótum launþegum til handa.
Með þessum orðum hef ég
viljað benda á þá breytingu,
sem orðin er á íslenzka þjóð-
féLaginu frá tímum sjálfstæðis-
Framhald af 5. siðu.
myndu aidrei samþykkja, og
báru síðan fram aðrar, þær sem
taldar voru líklegar a'ð sam-
komulag gætu orðið um, greip
gamla skelfingin verðbréfaeig-
endurna bandarísku. Allir vildu
selja verðbréf og verðfalliö
varð ógurlegt. Á fjórum klst.
voru 410.000 verðbréf seld o§
á einum degi skiptu 1.400.00C
verðbréf um eigendur. Verðit
á þeim hrapaði og fjöldi brask-
ara varð gjaldþrota. Verðfallic
hafði staðið látlaust í fimir
daga þegar síðast fréttist.
SKIPMITG€1M
llliÍISINS ,
til Snæfellsneshafna, Gilsfjari
ar og Flateyjar lúnn 10. þ.r
Tekið á móti flutningi árdeg
á laugardag og á mánudagin
Farseðlar seldir á þriðjudagin
austur um. land til Bakkafjai
ar hinn 11. þ.m. Tekið á mc
flutningi til Hornaíjarð;
Djúpavogs, Breiðdalsvíki
Stöðvarfjarðar, Fáskrúðsfjai
ar, Borgarfjarðar, Vopnafjai
ar og Bakkafjarðar árdegis
laugardag og á mánudag. Fe
seðlar seldir á miðvikudag.
til Vestmannaeyja í kvc
Vörumótttaka daglega.
Dýravernd
Ofsótti presturinn
myndir, sem síðan voru falsaðú
ar og sagt að væru frá Austur-
fer frá Reykjavík laugardaginn
6. júní kl. 12 á hádegi til Leith og
Kaupmannahafnar.
Tollskoðun farangurs og vega-
brcfaeftirlit byrjar í tollskýlinu
vertast á hafnarbakkanum kl.
10 30 f.h. og slculu allir farþegar
vera komnir í tollskýlið eigi síðar
en kl. 11 f.h.
Sófaseli
og stólar fyrirliggjandi
Húsgagsiabélstsan
Þcrkels Þoileifssonar,
Laufásveg 19. — Sími 6770
Yngvi Thoihelsson,
leiksviðsstjóri andaöist 4. júní
Vandamenn
Þjóðhátiöarnefnö
Reykjavíkur
Framhald af 4. síðu.
lallar konu úr Hörðudal í Dala-
sýslu, en hún var stödd þenn-
an dag hjá venzlafólki sínu í
Vogahverfi í íteykjavík. Sagði
konan svo frá, að Guðmundur
Ásmundsson, bóndi á Krossi í
Haukadal, ætti skozka tík í
vörzlu hjá dóttur sinni, sem
byggi með kærasta sínum á
Vatni í sömu sveit. Tíkin hafði
gotið nokkrum hvolpum þar á
bænum og var nú Guðmundur
kominn þangað til þess að lóga
hvolpunum. Var þetta um mán-
aðamót janúar—febrúar, en
hvolparnir voru nálega þríggja
vikna. Fullyrti konan, að hún
hefði verið sjónarvottur að því,
að Guðmundur hefði komið
með sinn hvolp í hvorri hendi
og haldið þeim yfir logandi
glóð í eldavél spriklandi og
ýlfrandi, góða stund, en lét þá
svo falla niður í eldhólfið hálf-
brunna, og sótti þvi næst aðra
tvo hvolpa, og sama aflífunar-
aðfer'ð. .endurtók sig. Þann 18.
marz -1951 skrifaði ég sýslu-
manni Dalamanna ýtarlega um
þetta mál, samkvæmt fram-
burði konunnar, og óskaði þess
eindregið, að málið yrði tekið
fyrir til rannsóknar og treysti
því, að hinir seku, ef sekt sann-
aðist, sættu svo alvarlegri á-
minningu, að slíkt endurtæki
sig ekki. Var mál þetta tekið
fyrir í lögreglurétti Dalasýslu
13. og 14. sept. 1951. Útskrift
úr lögregluþingbók Dalasýslu
varðandi þetta mál var mér
sent 15. s. m. og samhljóða
eftirrit van'Samtímis’sent Dóms
málaráðuneytinu. Ber réttar-
rannsóknin með sér, að sak-
borningur neitar afdráttarlaust
að hafa brennt hvolpana lif-
andi, heldur hafi hann snúið
þá úr hálslið og síðan brennt
hræin. Þetta staðfestu bæði
dóttir og tengdasonur Guð-
mundar. Dómsmálaráðuneytið
spurðist fyrir um það, hvort
Dýraverndunarfélagið óskaði
frekari aðgerða í málinu, og
óskaði stjórn félagsins þess
Tjáði sýslumaður mér síðar, að
kærandi stæði ekki við fram-
burð sinn að öllu leyti og það
að því er máli skipti, og væri
því ógerningur að halda málinu
áfram.“
Við lestur þessarar hryllilegu
fi’ásagnar dettur mörgum í hug
hvort ekki væri þörf komin, til
að gefa yfirvaldi Dalamanna
hvíld frá störfum.
Utanbæjarmaður.
Framhald af 5. síðu
borgar.
Þulur varð að múrara.
Á einni myndinni gat að líta
mann sem var að leggja múr-
steina og var skýrt frá því að
þetta væri einn af fulltrúum
hins „kúgáða og þrælkaða
verkalýðs í löndum austan
járntjalds". í ljós kom að ,,múr
arinn“ var ekki frá Austur-
Evrópu heldur var þetta ítalsk-
ur útvarpsþulur að nafni Gio-
vanni Battista Arista, seni
hafði verið sérstakiega búinn
til að taka þessa mynd af hom-
um.
Svöngu börnin voru ítölsk.
Einnig kom það á daginn að
mynd, sem sagt var að væri af
,/svöngum börnum frá Sovét
ríkjunum“ hafði í raun og veru
verið tekin í þorpinu Acilia
skammt frá Róm. Kórónan á
hrakfarir sýningar stjórnar-
flokkanna var svo það að ljós-
myndarinn Meidolesi í Róm
skrifaði kommúnistablaðinu Un-
ita bréf, þar sem hann lýsti því
hvemig undirbúningsnefnd sýn-
ingarinnar réði liann til að taka
Evrópu.
Nýsköpmi
Framh. af 6. síðu.
þrjátíu ár. Aí þeim er
ekki að vænta nýsköp-
unar eða stórhugs. Eina
vonin um framhald
beirrar nýsköpunar sem
Sósíalistafl. tókst að
knýja fram þau tvö ár
sem hann átti hlut að
ríkisstjórn, er að fólkið
bjappi sér saman um
hagsmuni sína og láti
Sósíalistaflokkinn koma
mun sterkari út úr þess-
um kosningum.
Gerður hefur verið viðskipta-
samningur milli Sovétríkjanna
og Argentínu. Samkvæmt hon-
um verða viðskipti ríkja þess-
ara stóraukin og munu nema
á annað hundrað milljónum
dollara. Sovétsendinefnd kom
til Buenos Aires til samnings-
gerðarinnar.
Hótel Garður
er opiö á ný. Býöur yöur vistleg herbergi,
skemmtileg saiarkynni og ágætar veitingar.
Hringið. í síma 5918 og 4789
Þeir, sem hafa hugsað sér að sækja um leyfi
til veitingasölu í sérstökum skálum eða tjöldum í
sambándi viö hátíðasvæöiö 17. júní, fá umsóknar-
eyöublöö í skrifstofu bæjarverkfræöings, Ingólfs-
stræti 5, 2. hæö. — Umsóknir skulu hafa borizt
nefndinni fyrir hádegi hinn 8. júní n.k.