Þjóðviljinn - 06.05.1954, Page 1

*
Inni í blaðihu:
Alþýðusamtök gegu afsiðun.
7. síða.
Erlend tíðindi
6. síða.
Lík 'Wilnui Montesi
5. síðar
Fimratudagur 6. maí 19ö4 — 19. árgangur
100. töiublað
Siglúsarsjóður tryggir sér fram
tíðarstað við Tjarnargötu
SjóSstjórnin og miÓstjórn Sósialistaflokksins setja sér það mark aS safna
einni milljón króna fyrir 17. júni -10 ára afmœli lýSveldisins
Minningarsjóður íslenzkrar alþýðu um Sigfús Sig-
urhjartarson hefur fest kaup á stórri lóð og húseign
við Tjarnargötu 20, og er ætlunin að þar rísi „sam-
komuhús og starfsmiðstöð fyrir íslenzka alþýðu og
flokk hennar, Sameiningarílokk alþýðu — Sósíal-
istaflokkinn, og sé húsið helgað minningu Sigfúsar
Sigurhjartarsonar og beri nafn hans” einá og segir
í skipulagsskrá sjóðsins sem stofnaður var fyrir
tveimur árum.
Jafnframt hefur verið stofnuð nefnd til nauðsyn-
legrar fjáröflunar í þessu skyni, og hefur hún sett
sér það mark að safna einni miilión króna fyrir 17.
júní n.k. — 10 ára afmæli íslenzka lýðveldisins —
ýmist í framlögurn þegar í stað eða loforðum sem
greiðist upp fyrir áramót.
Á m.jög í.iölsóttum fundi
fulltrúaráðs Sósíalistafélags
Reykjavíkur i gærkvöld var
þessum ákvörðunum tekið af
miklum fögnuði og eftirfarandi
ályktun samþykkt með at-
kvæðum allra fundarmanna:
„Fupdur í fulltníaráði Sósí-
alistafélags Reykjavikur, hald-
ian í Þórskaffi miðvikudag-
inn 5. maí 1954, lýsir mik-
illi ánægju sinni yfir þeirri
ákvörðun stjórnar Sigfúsar-
sjóðs, miðstjórnar flokksins,
og stjórna flokksfélaganna í
Reykjavík, að kaupa húseign-
ina Tjarnargötu 20 til afnota
fyrir starfsemi Sósíalista-
fiokksins.
Jafnframt skorar fulltriia-
ráðið á alla flokksmenn og
stuðningsmenn að hefjast
þegar í stað handa um víð-
tæka fjársöfnun, svo að unnt
vei-ði að reisa seiwallra fyrst
glæsilegt og alhliða félags-
lieimili á þessum stað. Fund-
urinn leggur sérstaka áherzlu
á að safnað verði eigi lægri
upphæð en kr. 1.000.000.00 —
einni milljón króna — fyrir
17. júní 1954.
Ileiðrum minningu Sigfúsar
Sigurhjartarsonar með ötulli
framgöngu í þessu mikla
nauðsynja- og menningarmáli
alþýðunnar".
Nánar verður sagt frá full-
trúaráðsfundinum í blaðinu á
morgun.
* Eignin
Fasteign sú sem keypt hefur
verið er .á einhverjum glæsileg-
asta stað í bænum, vestanmegin
við tjörnina. Lóðin er 886 fer-
metrar að stærð.. Á henni er
Framhald á 3. síðu.
Ragnar Ólafsson, formaður sjóðstjórnar, skrifar uncLir
kaupsamninginn.
Húsið viö Tjarnargötu 20 sem SigfúsarsjóðiLr hefur fest kaup á.
Draumurinn er að rætast
Ávarp frá stfórn MinningarsjóÓs islenzkrar
alþýSu um Sigfús Sigurh]artarson
ÞAÐ ÞARF ekki aö kynna það íslenzkri
alþýðu, hvaðan þessi orð eru tekin. Fyr-
ir.eyrum mikils þorra íslenzkrar þjóðar
hljóma þau sem kveðjuorð Sigfúsar
Sigurhjartarsonar, sem aðalinntak í
síðustu rœðunni hans. Við
munum það öll, að í hans
munni voru þessi orð eng-
in skilnaðarorð á áldur-
tilastund, enda þótt þau
yrðu þaö síðar í eyrum
oklcar, sem þau voru töluð
| til. Sigfús var aö hefja
f raust sína opinberlega, ný-
5 lega heimkominn úr lœr-
dómsríkri útivist, þar sem
’ hann hafði heyrt, séð og
sannfœrzt enn betur en
áður, um það, að um víða
veröld - dreymir fólkið
drauma sína um „gróandi
þjóðlíf með þverrandi tár“,
um bjartara, hlýrra og að cllu leyti
batnandi föðurland. Og hann hafði
komizt að því, að siLmstaðar var draúm-
ur fólksins farinn að rætast, samstilltar
liugsjónir að komast í framkvœmd,
draumsýnirnar að breytast í áþreifan-
legan veruleika.
VIÐ FENGUM aöeins aö heyra inngangs-
orðin að öllu því, sem Sigfús hafði að
segja, og œtlaði sannarlega að segja
Sigfús Sigurhjartarson.
okkur. Við hlýddum á þessi inngangs-
orð gagntekin af hrifningu og biðum í
ofvœni framlialdsins, sem aldrei kom.
Áður en nœst skyldi tekið til máls, var
röddin þögnuð — þögnuð þögninni
löngu. Við sátum eftir
„hnipin þjóð í vandá' og
harmi lostin. Mun ekki
örgrannt um, aö sxLmum
okkar lið'i um hug hið
fornkveðna: „íslands ó-
hamingju verður allU að
vopni“.
EN EINS og páskasól
hins trúaöa manns renn-
ur ávallt upp eftir sér-
hvern langan frjádag,
eins gerðist það nú í okk-
ar hugum að nýir ómar
tóku ótrúlega fljótt að
gera vart við sig. „Draum
urinn er að rætast“.
Hann sagði okkur það sjálfur síðast
orða, og sannfœrði okkur llvi það
með einföldum málflutningi og ó-
mótstæðilegri frásagnargleði að sam-
einuð átök fólksins lékju sér að
því að breyta djörfustu draumum í blá-
kaldan veruleika, eftir að fjötrarnir
voru af fólkinu fallnir. „Draumurinn er
að rœtast“. Það varð okkar upprisu-
Framhald á 3. síöu.