Þjóðviljinn - 06.08.1954, Blaðsíða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 6. ágúst 1954
þlÓOVIUINN
tltget&nái: Sameiningarflokkur alþýCu — Sósiallstaflokkurinn.
aitstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson.
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
Slaðamenn: Asmundur Sigurjónssor.. Bjarni Benediktsson, Guð-'
orundur Vlgfússon, Magnús Torfi Ólafsson.
*-uglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
aitstjóm, afgi-eiðsla, auglýsingar, prantsmiðja: Skólavörðuatís
>9. — Sími 7600 ( 3 linur).
áskriítarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavik og nágrennl; kr. lt
annare staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Preatsmiðja Þjóðvlljans h.f.
A>
Það. er vissulega einkennandi fyrir ábyrgðartilfinningu og
vir.nubrögð þeirrar ríkisstjómar milliliðanna og braskara sem
nú situr við völd á Islandi, að hún skuli hafa stöðvað stórvirkustu
jramleiðslutæki landsmanna um tveggja mánaða skeið meðan
gæðingaklíkur stjórnarflokkanna hnakkrifust um innflutning á
bifreiðum og hvernig honum yrði fyrir komið þannig að aðstaða
beggja yrði tryggð í samrærni við hin viðarkenndu „helminga-
íkipti".
En þannig hafa vinnubrögðin einmitt verið í reynd. Fyrir
rnörgum vikum liafði togaranefndin sem skipuð var á s. 1. vori
raunverulega skilað áliti sínu um hvernig hag togaranna væri
komið og hverjar tillögur væru líklegastar til úrbótá. En þá
skarst ríkisstjórnin í leikinn, stöðvaði störf nefndarinnar vikum
saman og hóf þann skollaleik baktjaldamakks og klíkusamninga,
sem nú virðist vera að taka enda með þeim „úrræðum“ til að-
f-.toðar togaraútgerðinni sem stjórnarblöðin skýrðu frá í fyrradag.
Það er athyglisvert við „úrræði“ ríkisstjórnarinnar, þegar
lækkun á kostnaðarliðunum og bílaskattinum sleppir, hve frá-
munalega loðin þau eru og óákveðin á alla lund. Nægir í því sam-
bandi að rifja upp orðalagið:: —„Gerð verði tilraun til þess að
fá frystihúsin til að greiða hækkað verð fyrir þann fisk, sem
þau kaupa af togurunum". Og: „Ennfremur hefir verið að því
u.nnið, að fá hækkað söluverð á útfluttum fiski og ná þannig
upp nokkru af því, sem á vantar til þess að togararnir beri sig“.
Ríkisstjórnin er sem sé ekki komin lengra með þessi úrræði.
sín. Þau eru á tilraunastiginu og tilkynnt er að unnið hafi verið
?.ð. því að fá hærra verð fyrir fiskinn, en ekkert um raunveru-
leg'an árangur eða niðurstöðu tilraunastarfseminnar!
Kinsvegar hafa ráðherrarnir náð fullu samkomulagi um að
ieggja 100% aðflutningsgjald á allar bifreiðar sem fluttar verða
til Iandsins, að vörubifreiðum einum undanskildum. Þar undir
m. a. allar sendiferðabifreiðir, jeppar og fólksbifreiðar atvinnu-
bílstjóra. Slík er „gjöf“ ríkisstjórnarinnar til iðnfyrirtækjanna,
verzlananna og þeirra fólksbifreiðarstjóra sem hafa akstur að
atvinnu sinni.
Og Framsóknarflokkurinn hefur jafnframt fengið þá kröfu
sína uppfyllta að úthlutunar- og spillingarkerfinu verði haldið
('breyttu. Framsóknarforingjarnir gátu ekki hugsað sér að inn-
flutningur á bifreiðum yrði gefinn frjáls, þrátt fyrir hina nýju
skattlagningu. Þeir héldu dauðahaldi í leyfisveitingarnar og
klíkulyrirkomulagið sem byggt hefur verið upp á undanförnum
árum. Og þeir fengu vilja sinn fram. Sjálfstæðisflokkurinn
beygði sig fyrir kröfum Framsóknar og hljóp frá öllum sínum
svardögum og fyrirheitum um frjálsan innflutning.
Það alvarlegasta er þó, að augljóst er að með ,,úræðum“ rík-
isstjórnarinnar er engin varanleg lausn fundin á reksturserfið-
ieikum togaraflotans. Þau eru aðeins kák og skottulækning, enda
við það eitt miöuð, að skipin verði rekin fram að næstu áramót-
nm. Þetta viðurkenndi Morgunblaðið hreinskilnislega í fyrradag
og gaf í skyn að Alþingi yrði látið fjalla um málið á komandi
hausti. Hinsvegar var afstaða ríkisstjórnarinnar sú á síðasta Al-
þingi að koma með öllum ráðum í veg fyrir að þingið fjallaði
um vandamál togaraflotans. Þrátt fyrir ítrekaðar kröfur þing-
manna Spsíalistaflokksins og ákveðnar og rökstuddar tillögur
þeirra til lausnar á erfiðleikum, var Alþingi sent heim án þess
að nokkur Jausn væri fundin og það jafnt þótt fyrirsjáanlegt væri
að' stöðvun skipanna væri framundan að óbreyttum aðstæðum.
Ríkfsstjórhín treysti sem sagt sjálfri sér bezt til að leysa vand-
ann, hún þurfti ekkert á Alþingi að halda!
Nú er aftur á móti komið annað hljóð í strokkinn. I raun og
ve.ru:er. yfirlýsing Morgunblaðsins í fyrradag gjaldþrotayfirlýsing
í togaramálinu af hálfu ríkisstjórnarinnar. Hún hefur gefizt
uþp við að finna varanlega lausn á erfiðleikum togaraútgerðar-
innar. Og skýringanna þarf ekki langt að leita. Núverandi ríkis-
Síjóm er klíkustjóm milliliðanna og gróðamannanna sem arð-
ræna sjávarútveginn svo að hann ríðar til falls. Frá henni var
því aldrei að Væhta þeirrar lausnar sem ein getur orðið til fram-
fcúðar fyrifi togaraflotann, af þeirri einföldu ástæðu að slík lausn
tekur óhjákvæmilega álitlegan spón úr aski milliliðanna.
Minnugir menn muna svo
langt að snemma á tímabili
hinnaf bandarísku ásælni voru
menn í Framsóknarflokknum
og það meira að segja allt
upp í forystu hans sem sýndu
af sér” nokkra tilburði til
manndóms gagnvart hinu er-
lenda valdi.
En sá manndómur eða rétt-
ar sagt tilburðir til manndóms
eru löngu horfnir Framsóknar-
flokknum og forystu hans og
ekkert orðið eftir nema sama
flatmagandi betlistefnan og
undirlægjuhátturinn gegn hin-
um erlendu yfirgangsmönnum
sem einkennt hefur og einkenn-
ir afstöðu Sjálfstæðisflokksins.
Enda er keppni þeirra flokka
um það hvor þeirra skuli
vera aðalflokkur Bandaríkj-
anna hér á landi farin að móta
flestar gerðir þeirra, enda þótt
þeir hafi enn helmingaskipti
um múturnar og gróðann af
hernáminu og sitji saman í
ríkisstjórn til að öruggara sé
að hvergi linist tök erlends
auðvalds á efnahagslífi íslend-
inga og auðveldara sé að beita
makkartíisma, skoðanakúgun
og atvinnukúgun í þjónustu
hernámsliðsins og innlendra
leppa þess.
En Framsóknarflokkurinn
var þó það smeykur viS al-
menningsálit heiðarlegra ís-
lendinga rétt fyrir kosning'arn-
ar í fyrra að hann lét það boð
út ganga að allt væri í ólestri
með hernámsmálin hjá Bjarna
Ben. enda gæfi hann sér lít-
inn tlma til að sinna þeim
fyrir svívirðilegum réttarof-
sóknúm gegn heiðarlegum
Framsóknarmönnum. Nú ætti
þjóðin kost á því að gera
Framsóknarflokkinn nógu
slerkan. Heíði þjóðin vit á því
skyldi sýndur sá manndómur
í viðskiptum íslendinga við
Bandaríkin og herinn á ís-
landi að ekki þyrfti framar um
að kvarta.
Svo liðu kosningarnar hjá
án þess að Framsókn og hinir
bandarísku flokkarnir fengju
verðskuldaða refsingu. Og
samstundis var setzt í ríkis-
stjórn með- hinum ofsóknar-
glaða Bjarna Ben. en nú skyldi
Framsókn sýna manndóminn í
viðskiptunum við Bandaríkin
og bandaríska herinn á íslandi.
Að vísu höfðu hvorki Hermann
Jónasscn eða Eysteinn Jónsson
þá karlmennsku eða þann
manndóm til að bera að þeir
þyrðu að setjast í sæti Bjarna
Ben. Sóttur var lítt þekktur
Framsóknarmaður til Akur-
eyrár og settur í embættið, að
sjálfsögðu ekki til þess að síð-
ar væri hægt að láta hann
hverfa svo lítið bæri á í þægi-
legt sendiherraembætti né
heldur til þess að einhverjum
gæti sýnzt að manndómurinn
skartaði ósnortinn eftir sem
áður á Hermanni og Eysteini
hvern skollann sem dr. Krist-
inn hefðist að, heldur ein-
göngu til þess að lofa dýrmæt-
um starfskröftum Framsóknar-
manna að njóta sín. Enda hef-
ur einkum vaxið stórum mann-
dómsorð Hermanns Jónasson-
ar við það hve fimlega hann
dró sig i hlé fyrir vini sínum
Kristni .Guðmundssyni.
En auðvitað hlaut að því að
koma að reyndi á manndóm
þessa nýja ráðherra og Fram-
sóknarflokksins að baki hon-
um i hinni djörfu baráttu sem
Framsókn lofaði kjósendum: að
berjast við hernámslið Banda-
ríkjanna og allt það illa sem
af dvöl þess herliðs leiddi. Upp
hófust miklir samningar við
Bandaríkjastjórn um breyting-
ár á''1 hérti'áftissámniégnum og
horfði ‘undrandi þjóðin á birt-
ingu manndóms Framsóknar-
flokksins í þeirri samnings-
gerð. Og þetta voru fióknir og
merkilegar ‘ samningatiíraunir.
Þær tóku langan tíma og mik-
il heilabrot. Loks er ráðherr-
anum leyfðist að sýna þjóð
sinni árangurinn af mann-
dómssamningum Framsóknar
varð þjóðin dálítið hissa að
ekki skyldi verða meiri árang-
ur af svo digurbarkalegu tali
Dr. Kristlnn
Guftmundsson
heils stjórnmálaflokks, að
minnsta kosti Framsóknar-
menn hugguðu sig við að lítið
væri þó alltaf lítið, þarna ætti
hann Hamilton þó að fara og
Vilhj álmur Þór áð taka við,
þarna ætti þó að koma upp
girðingu kringum bandaríska
óþjóðalýðinn sem Hermann og
Eysteinn höfðu pantað til
landsins til að vernda íslend-
inga, svo vernd þeirra yrði
ekki alltof tilfinnanleg, og svo
átti að setja strangar reglur
um samskipti þessa verndar-
lýðs þeirra Hermanns og Ey-
steins, sem einnig væru til
þess fallnar að vernda íslend-
inga fyrir bandarísku verndur-
unum.
Víst þurfti Framsóknarflokk-
urinn að taka á öllu því sem
hann átti eftir af manndómi til
að gera þessa samninga ásamt
vinum sínum Bjarna Ben. og
Ólafi Thórs, enda þótt heið-
arlf'crir TfslpnH mcrnr Ipfll
fátt um finnast: En svo kom í
ljós að þó manndómur Fram-
sóknarflokksins ..hefði 'ekki-enzt
til stærri sigra, þurfti reyndar.
líka manndóm til að fram-
kvæma samningana. Nú eru
meira að ségja Framsóknar-
menn fárnir að spyrjá hvenær
hann Hamilton ætli að fara að.
hypja sig úr landi. Aðrir spyrja
hvernig það gangi að koma
upp girðingunum um verndar-,
ana.
Og loks var spurt hvernig hin
ar ströngu reglur yáeru, sem
ættu að vera .aðalatriðið í því
að vernda íslendinga fyrir
verndurum: Bjarna Ben., Her-
manhs og Eýáteins.
Þegar að þeirri spurningu
kom birtist. manndómur Fram-
sóknarflokksins. svo stórfeng-
lega að allt annað bliknaði.
Aðalmálgagn Framsóknar-
flokksins, málgagn utanríkis-
og varnarmálaráðherrans lýsti
því yfir að birting hinna
ströngu reglna væri ekki æski-
leg, þvi þær kynnu að verða
óvinsælar hs vernduruhum,
sem þó var- meiningin að færu
eftir þeim! Þar við sténdur,
og þar við mun stánda þar til
manndómur Framsóknarflokks-
ins í viðskiptum við Bandarík-
in og bandaríska herliðið á ís-
landi hefur aukizt að mun.
En um það eru meira að
segja Framsóknarmenn orðnir
vondaufir.
Fréttir af Héraði
Framhald af 3. síðu.
duglegi menntafrömuður okkar.
Héraðsbúa, varð fimmtugur
snemma í júní. Þá lá hann veik-
ur á Landspítalanum í Reykja-
vík,. en kom heim í júlíbyrjun.
Héldu þá vinir hans og kunn-
ingjar honum fjölmenntsam-
sæti á Eiðum.
Guttormur Pálsson, skógar-
vörður á Hallormsstað, v^rð
sjötugur hinn 12, júlí og Ey-jólf-
ur Jónsson, bóndi á Höfðá á
Völlum 75 ára hinn 18. sama
mánaðar. Héldu sveitungar
þeirra þeim fjölmennt samsæti
á Ketilsstöðum. Guttorm er ó-
þarft að kynna lesendum Þjóð-
viljans, en Eyjólfur. ér eirin af
elztu bændum sinnar sveitar og
merkismaður ®g. vinsæll. , '
Þetta er liið markverðasta í
fréttum . héðan frá - okkiHY.' að