Þjóðviljinn - 17.11.1954, Qupperneq 8

8) — í>JÓÐVILJINN — Miðvikudagur 17. nóvember 1954
^ ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRI FRtMANN HELGASON
[ Frá 12. íundi Sambandsráðs ISÍ
' Pundur var haldinn í sam-
bandsráði íþróttasambands
Jslands, laugard. 6. og sunnud.
7. nóv. 1954, í hinu nýja fé-
lagsheimili Ungmennafélags
R,eykjavíkur við Holtaveg í
"Reykjavík.
Fundurinn var settur og
Jjonum stjórnað af forseta ISÍ
J3en. G. Waage.
Á fundinum voru fluttar
gkýrslur framkvæmdastjórnar
ISÍ og sérsambandanna. Tekin
fyrir og rædd fjölmörg mál er
skýrslu nefndarinnar yfir nær
3 sítfast liðin ár og skýrt frá
hvaða vandkvæði há frekari
útgáfu árbókar ÍSÍ, beinum
þeim tilmælum til sambands-
ráðsfundar ISÍ, sem haldinn er
dagana 6. og 7. nóv. 1954, að
sambandsráð ÍSÍ megi teljast
útgefandi árbókarinnar og
samþykki þá um leið, að á-
byrgjast greiðslu allt að kr.
5000,00
þarf til greiðslu upp í útgáfu-
kostnað, enda falli niður ó-
beinir þeirri áskorun til hins
háa Alþingis, að framlag til
íþróttasjóðs 1955, verði hækk-
að í kr. 1250000,00.“
Getraunaspá
Aston Villa-Preston
Blackpool-Manch-City (1)'
Bolton-Newcastle 1
Charlton-Everton 1 x
Huddersfield-W.B.A. 1 x
Manch. Utd-Arsenal 1
Portsmouth-Cardiff 1
sem notist, ef. með ( sheff Wed.-Cheisea
Sunderland-Burnley 1
Tottenham-Leicester 1 x
fenerta íþróttahreyfinguna. greiddar skuldbindingar sam- Wolves-Sheff. Utd. 1
IVerður nú getið nokkurra kvæmt fundarsamþykkt sam- Doncaster-Stoke 2
fcelztu gjörða fundarins: bandsráðs frá í apr. 1952.“ Kerfi 24 raðir.
Þá voru eftirtaldir menn
Skipting á árstekjum ISÍ af kjörnir í bókaútgáfunefnd ISÍ: Enska deildakeppnin
árgjöldum, milli sérsam- Þorsteinn Einarsson, Jens Guð- I. deild.
fcandanna. björnsson/ Hermann Guð- Wolves 17 9 5 3 39-22 23
Síðan breyting var gerð á mundsson.' Sunderland 17 7 8 2 30-20 22
íögum ISl á íþróttaþinginu Portsm. 17 9 4 4 32-19 22
1653, er aðeins eitt árgjald fyr- íþróttablaðið. Huddersf. 17 9 3 5 32-24 21
Sr ISÍ og sérsambönd þess, en Fundarmenn voru einhuga Manch. U. 17 9 3 5 41-35 21
yissum hluta af þessu árgjaldi um að nauðsyn bæri til að Manch. C. 17 8 4 5 32-32 20
er síðan skipt milli sérsamband Iþróttablaðið hæfi göngu sína á Preston 17 8 3 6 45-24 19
anna á haustfundi sambands- ný. Var samþykkt eftirfarandi Everton 17 8 3 6 26-23 19
Jráðs. Samþykkt var eftirfar- tillaga: Bolton 17 6 7 4 31-26 19
andi tillaga í máli þessu: „Sambandsráðsfundur ÍSl W.B.A. 17 8 3 6 36-35 19
„Fundur í Sambandsráði ISÍ haldinn laugardaginn 6. nóv. Charlton 17 8 2 7 33-32 18
Iiaidinn iaugard. 6. nóv. 1954, 1954, samþykkir að skora á Cardiff 17 6 6 5 31-35 18
samþykkir að skipting á % stjórn íþróttablaðsins h.f. að Chelsea 18 6 6 6 29-29 18
ársgjalda til ÍSl milli sérsam- auka hlutafé Iþróttablaðsins úr Burnley 17 6 4 7 17-25 16
bandanna fyrir árið 1954 skuli 15 þúsundum uppí 30 . þús. Newcastle 17 6 3 8 39-41 15
yera sú hin sama og var fyrir krónur.“ Aston Villa 17 5 4 8 28-38 14
árið 1953 og eftir sömu regl- Sheff. Utd 18 6 2 10 28-40 14
tim.“ Tillag Alþingis til Iþróttasjóðs. Blackpool 17 5 3 9 25-28 13
Samþykkt var eftirfarandi Arsenal 17 5 2 10 30-32 12
%\it heiðursgjafanefndar ISl. tillaga: Leicester 17 3 6 8 30-39 12
1 Lagt var fram ýtarleg reglu- „Fundur Sambandsráðs ISl, Tottenham 17 4 3 10 28-39 11
gtrð um heiðursviðurkenning- haldinn 6. og 7. nóv. 1954, Sh. Wedn. 17 4 2 11 28-44 10
Veitir UNESCO esperanto stnðning?
@r ÍSl, samin af þriggja
Jtnanna nefnd er starfað hefur
síðan 1949. Samþykkt var i
tnálinu svohljóðandi tillaga:
,,Fundur í sambandsráði ÍSÍ,
6. nóv. 1954, telur að frekari
athugun þurfi að fara fram á
reglugerð um heiðursviður-
kenningar ÍSl og samþykkir að
fresta afgreiðslu málsins til
Jiæsta sambandsráðsfundar
Skulu breytingatillögur frá
Eambandsráðsmönnum berast
framkvæmdastjórn mánuði fyr-
jr sambandsráðsfundinn.“
Sk ýrsla íþróttamerkjanefndar
ISÍ.
Samkvæmt samþykkt íþrótta
þings ' 1953, skinaði fram-
kvæmdastjórn ISÍ fimm
rnanna" nefnd til þess að láta
Útbúa íþróttamérki svo sem
aðrar Norðurlandaþjóðir hafa
gert. Flutt var skýrsla um
störf nefndarinnar og lögð
fram teikning af íþróttamerki
gerð af Stefáni Jónssyni,
íeiknara, og var hún einróma
samþykkt.
Bókaútgáfa ISÍ.
Flutt var ýtarleg skýrsla um
störf bókaútgáfunefndar ÍSÍ
og fjölrituðum reikningum
fcókaútgáfunnar útbýtt. Um-
ræður urðu miklar og eftir-
farandi tillaga samþykkt frá
fcókaútgáfunefnd:
„Við undirritaðir sem höfum
áít sæti í Bókaútgáfunefnd ÍSÍ,
g'ðan í ársbyrjun 1951 og höf-
zm nú lagt fram reikninga og
England vann Wales 3:2
I fyrri viku kepptu England
og Wales og var mjög fylgzt
með leik þessum þar sem hann
var einn þátturinn í undirbún-
ingi Englendinga undir leik
þeirra við Þjóðverja 1. desem-
ber n. k. Þessi leikur byrjaði
nú ekki rétt vel fyrir Englend-
'
Stauley Matthews
inga því að í hálfleik höfðu
Wales-menn 1 mark gegn engu.
Þó urðu þeir að berjast 9 gegn
Englendingum í síðustu 8 min.
af fyrri hálfleik því Daniel og
Sullivan í irska liðinu meiddust
svo að þeir urðu að yfirgefa
völlinn en komu þó inn í síðari
hálfleik. Stanley Matthews hóf
fyrstu sókn Englendinga þegar
í byrjun leiks en því var bjarg-
að. Englendingar héldu uppi
sókn til að byrja með og áttu storminn þótt litlu munaði.
nokkur tækifæri. Síðan varð
leikurinn jafn og skiptust lið-
in á sóknaraðgerðum. Á 35.
mín tókst Wales að skora, var
það Charles sem skoraði eftir
að miðherjinn hafði farið út
til vinstri og ruglað vörn Eng-
lendinga. Englánd byrjaði vel í
síðari hálfleik og var það sér-
staklega Matthews sem gekk
þar vel fram. Leikurinn færð-
ist nú meir og meir yfir á
vallarhelming Englendinga,
enda áttu Wales-menn undan
vindi að sækja. Matthews ein
lék upp að endamörkum og
sendi Bentley knöttinn en
hann skallar í mark. Þetta var
á 68. mínútu. Fjórum mínútum
síðar skallar Bentley í mark
eftir hornspyrnu frá Byrne
2:1. Á 74. mínútu jafnar Char-
les óverjandi. — 8 mín. fyrir
leikslok gerir Bentley þriðja
markið. Wales markmaðurinn
Ling hljóp út til að slá knött-
inn burt en datt svo að Bent
ley náði honum og lyfti yfir
hinn liggjandi markmann. Wal-
es-menn sóttu nú hart að
Englendingum til að jafna metin
Átti Charles skot í þverslá og
rétt á eftir er Ford í færi en
skaut fáum sentimetrum fyrir
utan stöng. Þeir fengu tvö
horn á Englendinga en allt kom
fyrir ekki. Englendingar stóðust
Framhald af 6. síðu.
fyrir aðalskrifstofu Samein-
uðu þjóðanna, en síðan af-
hent UNESCO í París sem
dómbærri stofnun í málinu.
Ákvað allsherjarþing UNES-
CO í París 1952 með öllum
samhljóða atkvæðum að upp-
lýsingar um málið skyldu
veittar þátttökuríkjunum, og
að framkvæmdastjóri UNES-
CO gerði nauðsynlegan undir-
búning til þess, að 8. alls-
herjarþingið gæti ákveðið um
lyktir málsins.
Það er athyglisvert, að
þegar fyrir byrjun þingsins
tilkynntu mörg ríki aðalskrif-
stofu UNESCO stuðning sinn
við bænarskrána. T. d. lýsti
ríkisstjórn - Austurríkis yfir
því, að hún legði til, að alls-
herjarþingið samþykkti samn-
ingsuppkast, þar sem þátt-
tökurikin skuldbindu sig til
að taka smám saman upp
kennslu í esperanto í barna-
skólum og miðskólum. Norska
ríkisstjórnin viðurkenndi mik-
ilvægi esperantos sem tækis
til nánari samskipta og skiln-
ings milli þjóða. Hún er einn-
ig hlynnt alþjóðasamþykkt
um skyldunám alþjóðamálsins
í almennum skólum. Ríkis-
stjórn Kambodsíu mælir með
því, að UNESCO gangist fyr-
ir útbreiðslu esperantos, og
ríkisstjórn Kúbu er þeirrar
skoðunar, að esperanto ætti
að samþykkja sem alþjóðlegt
hjálparmál. Aðrar ríkisstjórn-
ir t. d. í Honduras, Guate-
mala, Júgóslavíu, Líbanon,
Mexíkó og á Spáni, hafa þeg-
ar lýst yfir því skriflega við
aðalskrifstofu UNESCO, að
þær styðji bænarskrána. End-
anleg afstaða stórveldanna,
auk margra annarra þátttölm-
ríkja, er ekki enn kunn.
Óþarft ætti að vera að leggja
á það frekari áherzlu, hversu
mikil hindrun tungumála-
vandamálið er nú í öllum al-
þjóðasamskiptum. Á miðöld-
um var latínan sameiginlegt
samskiptatæki, einkum á svið-
um vísinda og menningar.
Síðar, allt fram til fyrri
heimsstyrjaldar, var franska
almennt notuð sem milliríkja-
mál. Á milli heimsstyrjald-
anna gegndu enska og franska
einkum því hlutverlci. En á
árunum eftir síðari heims-
styrjöldina hefur ástandið í
þessum málum síversnað.
Nægir að minna á, að SÞ hafa
f imm opinber tungumál
(ensku, frönsku, spænsku,
rússnesku og kínversku) og
UNESCO hefur átta (ensku,
arabisku, kínversku, spænsku,
frönsku, indversku, ítölsku og
rússnesku). Málaglundroðinn
er löngu orðinn óþolandi.
Jafnvel hin nýtízkulegu þýð-
inga- og túlkunarkerfi geta
aðeins dregið úr honum, en
ekki leyst sjálft vandamálið.
UNESCO hefur nú orðið.
Það eru ekki aðeins þær
milljónir, sem settu nöfn sin
á bænarskrána, sem biða
þess, að úrskurðurinn verði
skynsamlegur og án skugga
hleypidóma, heldur einnig
fjölmargar . aðrar milljónir
manna, sem heyrnar- og mál-
lausar eru utan sinna eigin
málsvæða. Þær vona, að ails-
herjarþing UNESCO beri gæfu
til að stuðla að farsælli lausn
þessa brennandi vandamáls
mannlfýnsins í dag, sem er
höfuðhindrunin í vegi til al-
þjóðlegra samskipta. „Til þess
að þjóðirnar skilji hver aðra,
er fyrst nauðsynlegt, að þær
skilji“ („pour que les peuples
s’entendent, il faut d’abord
qu’ils entendent“), sagði Ro-
main Rolland, aðdáandi esper-
antos.
Baldur Ragnarsson.
24 sálir sammála
Framhald af 3. síðu.
4 dögum síðar, eða 27. nóv.
1951 leitar Ólafur Thórs sam-
þykkis Emils Jónssonar vita-
málastjóra.
11. des. 1951 svarar Emii
Jónsson Ólafi Thórs og mælir
með sölu landshafnarhússins.
Aðeins þremur dögum síðar,
eða 14. des. 1951, veitir Ólafur
Tliórs skriflegt leyfi fyrir því
að ríkissjóður sé losaður við
þenna „fjárhagslega bagga“,
lándshafnarhúsið.
í árshyrjun 1952 fara þeir
Gunnar borgarstjóri í Rvik og
Friðleifur hinn úrskurðaði í
Þrótti fyrir alvöru að útmála
fyrir kjósendum sínum þær
„stórkostlegu“ verklegu fram-
kvæmdir sem aðeins séu ó-
hafnar „á vegum varnarliðs-
ins á Keflavíkurflugvelli“. —
Það var því ekki seinna
vænna að gera alvöru úr því
að losa ríkið við hinn marg-
nefnda „fjárhagslega bagga“,
landshafnarhúsið í Ytri-
Njarðvík, enda er það
16. janúar 1952 að „Lands-
hafnarstjórnin“ selur Karvel
Ögmundssyni útgerðarmanni
íhaldsins húsið. — Máski er
það óþarfi að nefna þá „til-
viljun“ að
Karvel Ögmundsson á sæti
í „Landshafnarstjórninni“
sem uppgötvar þenna „fjár-
hagslega bagga“ á ríkinu og
selur húsið;
Karvel Ögmundsson er odd-
viti hreppsnefndar Njarðvík-
urhrepps, sem hafnar for-
kaupsrétti hreppsins að hús-
inu, og
Karvel Ögmundsson er
kaupandi hússins, þessa „fjár-
hagslega bagga“, er færir
honum 120 þús. kr. í leigu-
tekjur á ári.
1. okt. 1952, „með samn-
ingi“, tekur Steingrímur
Steinþórsson félagsmáiaráð-
herra Framsóknar, landshafn-
arhúsið leigt f. h. ríkisins hjá
Karvel Ögmundssyni fyrir 10
þús. kr. á mánuði eða 120 þús.
kr. á ári (Ríkið seldi Karvel
húsið fyrir 180 þús.)“.
Það er því engin furða þótt
maður eins og Karvel Ög-
mundsson/ vilji ekki fela
kommúnistum trúnaðarstörf,
hann treystir þeim eðlilega
ekki til að leysa þau af hendt
með slíkum hætti. Hitt er
furða, að ekki skyldu fást
nema 24 sálir af úrvalsliði
hans til að greiða því áliti
hans atkvæði. Bendir það 1-
skyggilega til þess að jafnvél
í kjördæmi Ólafs Thórs eigi
garpar eins og Karvel Ög-
mundsson marga erfiða daga
framundan.