Þjóðviljinn - 16.10.1955, Qupperneq 11

■ Sunnudagrur 16. október 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Hans Klrk:
lOItgcsctrd
og Syztir
Fundur í
Flugvirkjafélagi íslands
verður haldinn í Naustinu kl. 14 laug-ai'daginn
22. okt. 1955.
Fundarefni:
Uppsögn samninga
Önnur mál.
Mætið stundvíslega.
Stjórnin
'\
af sér stjómmálahomin en kæmist fljótlega á réttan
kjöl aftur. Hann hafði orðið fyi'ir skelfilegri reynslu; á
nokkrum hræðilegum ámm hafði hann reynt meira en
annað fólk á allri ævinni, og því myndi hann aldrei
gleyma.
Hún fylgdi honum til dyra, og strax og hann var far-
inn hringdi hún á bil og ók til skrifstofu Abildgaards.
Hæstaréttarlögmaðurinn tók kurteislega á móti henni og
kveikti í sígai'ettunni fyrir hana, meðan hann beið þess
sem koma skyldi. Horfurnar voru ískyggilegar þessa
stundina, og honum var ljóst að frú Margrét, sem annars
v var skynsöm, átti ekki langt í land með að fá taugaáfall.
— Það er Gregers sem er kominn heim, sagði hún. Og
17. dagur hvað á ég aö gera, Þorsteinn? Hann er veikur, hefur
drengui' minn. Faöir þinn - já, hann er að vísu dá- berkla 1 fangabúðunum, en hann vill ekki taka
litíð óheflaður, en hann hefur ekki gert sig sekan um við peningum, við megum ekki hjálpa honum - það er
neítt óheiðarlegt. Hann hefur gert það sem hin löglega Þessi bölvaður flokkur. Og hvaö á ég að gera? Á ég aö
ríkisstjóm krafðist af honum ... tela viö Tómas sem auðvitað hleypur á sig?
— Og rakað saman peningum á því. — Nú, hann er kominn, hugsaði Abildgaard og fann
— Hann er reiðubúinn aö endurgreiða það sem með til gremju. Auðvitað skilur maður móðurtilfinningarnar,
nokkurri sanngirni verður heimtað af honum. Þú mátt því að ekkert mannlegt er dugiegum lögfræðingi og menn-
ekki efast um mannkosti hans, þótt þú hafir sjálfur ingarfrömuði óviðkomandi. En annars hefði það verið
öfgakenndar stjómmálaskoöanir. Hann hefur unnið fyrir alveg eins heppilegt að hvolpurinn hefði alls eklci komið
Þjóðverjana, já, vissulega, en vann hann ekki mn leið heim, því að þá hefði veriö hægt að notfæra sér afdrif
fyrir sitt eigið land? Og það muii hi'yggja hann mikið
ef þú vilt ekki taka við peningum til aö ljúka náminu. j‘..................................................s
Þú verður að flýta þér aö verða heilbrigöur, og svo i
flytur þú heim og við reynum að gleyma þessum skelfi- j
legu árum.
— Ég held að það sé ekki rétt að gleyma, sagði Greg- i
ers. Ég held einmitt að við séum neydd til að reyna að |
muna. Þú veizt ekki hvaö við höfum séð, nei, við gleym- j
um því aldrei. Mig dreymir það á hverri nóttu og ég i
vakna, votur af svita og titrandi af ótta. Við höfum kynnst j
öllu því versta, við höfum séð manninn í mestu niðurlæg- ]
ingu hans og upphefð. Nei, mamma, við gleymum því |
aldrei.
Hún greip um hönd hans og þrýsti hana, því að nú^
vissi hún að hann var henni glataöur fyrir fullt og allt.
Hann hafði upplifað ýmislegt sem hún vissi ekki hvað
var og vildi ekki heyra um. Hún mundi eftir honum sem
ungæðislegum, þrjózkum pilti, og nú stóð hann þarna
veikur og fullþroska með hörkusvip á mögru, teknu
andlitinu.
— Hvert ætlar þú? spurði hún.
— Til eins félagamia. Og síðan senda þeir mig trúlega
á hæli.
— En þú verður þó aö tala við föðm- þinn og systkini?
Eða hefurðu skiliö við okkur fyrir fullt og allt?
— Ég skal koma seinna, en nú er ég svo þreyttur að
ég' get varla staðið á fótunum og ég hef ekkert þrek til
að standa í oröakasti við pabba.
— En þú veröur aö taka við peningum. Þú mátt til.
— Nei, ég fæ alla þá peninga sem ég þarf á að halda,
sagði hann þreytulega. Þú mátt ekki vera að ergja mig
á þessu, mamma. Ég er satt að segja sárlasinn
— Pabbi þinn býr ekki heima núna, sagði hún hikandi.
Já, það er eins gott að þú fréttir þáð strax. Þorsteinn
frændi var dálítið hræddur um að hann yrði tekinn
fastur, og hann er á hvíldarheimili undir dulnefni. Það
er afar óréttlátt, en það gerist svo margt nú á tímmn,
sem maður hefði aldrei getað gert sér í hugarlund.
Hún áttaði sig, því að andartak hafði hún gleymt því
að sonur hennar var kommúnisti.
— Og Þorsteinn frændi? Hann er víst ekki í neinni
hættu? Nei, mér datt þaö í hug. Hann fer að öllu með
gát þegar pabbi veður beint í fenið. Og sjálfsag-t er hann
þegar kominn í mestu dáleika við Englendingana? Það
kæmi mér ekki á óvart heldur þótt hann hefði haft sam-
band við leyniþjónustuna síðustu áiln.
— Já, Þorsteinn er skynsamur, sagði hún án þess að
taka eftir fyrirlitningunni í rödd hans. Hann er hka af
gamalli lögfræðingaætt, dómurum og' lögmönnum eins og
þú veizt.
— Rétt eins og þú ert komin af mikilsmetnum bisk-
upum og prestum. Það eru ekki dónalegir forfeður. Það er
verra með okkm sem byrjuðum ætt okkar með Grejs
gamla. Því hver hirðir að telja vesölu sjávarbændmna
sem komu þar á undan?
Hún leit undrandi á hann, því að hún hafði ekki fyrr
heyrt hann tala svona kaldhæönislega, og nú áttað'i hún
sig fyrst á því aö hann var orðinn þroskaður maður. Hann
var ekki lengur piltm úr borgarastétt sem var áö hlaupa

'llR istf>
um B16CUS
stauumouroKSou i
Míiuiíngar-
kortin
eru tll sölu í skrlfstofu Só-
síalistaflokkslns, Tjarnar-
götu 20; afgreíðslu Þjóðvilj-
ans; Bókabúð Kron; Bóka-
búð Máls off mennlngaá
Skólavöröustíg 21, og í
Bókav. í>orva!dar Bjarna-
sonar í Hafnarflrði.
L
sóltjöld
GLU&GAR h.f.
Skipholt 5. Sími 82287
Y-linan
Tízkukóngurinn Christan Dior
heldur áfram að stafa sig áfram
í stafrófinu og eftir A og H-
línumar er hann nú kominn að
Y-unum, sem eiga að verða
allsráðandi í vetur.
Y-lína Diors verður þannig
til að axlimar eru breiðar, en
þó ávalar, mittið ofarlega og
pilsið þröngt. Hann hefur sjáif-
ur skýrt frá því að ungfrú Y
eigi að vekja á sér athygli með
glaesilegum limaburði í stað
þess að leyna vextinum undir
mörgum lögum af efni.
Af smáatriðum má nefna að
mittið er eins hátt, jafnvel
hærra en áður og mikil rækt
er lögð við brjóstið á kjóln-
um, þótt það fari ekki út í
öfgar. Axlirnar eru sem sagt
breiðari og ávalari en í fyrra,
kjóllinn þrengri að neðan og
eilítið styttri.
Filiaut
Bkx’
Timarit
Frúnrrki
S0LUTURN1NN
vsð Arnarhóf
m
inrunxjarSpiö
Hentugur rakspegill
Oft eru speglar á hurðum
baðherbergisskápanna, en ó-
venjulegra að hreyfanlegir arm-
ar séu festir á hjarirnar svo
að hægt sé að snúa speglinum
til á ýmsa vegu. Og ef spegill er
yfir vaskinum getur komið sér
vel að festa spegilskápinn
vegginn á móti, svo að hægt
sé að horfa á hnakkann ó sér
með hægu móti.
teskeið af inniháldinu niður í
bollann undir mælinum. Þetta
virðist vera hreinasta fyrirtak og
sjálfsagt kemur þessi nýjung
bráðlega á markaðinn hér.

Hvemig verður liturinn?
Éf maður þarf að gera við
göt á mólningu er oft erfitt
að blanda nýjan lit svo að hann
verði eins og hinn gamli. Litur-
inn breytist þegar málningin
þomar og þess vegna verður
maður ætið að þurrka lita-
prufuna áður en maður byrjar
viðgerðina. Málningin þornar
fljótlegast á þerripap'pír eða
öðrum pappír sem drégúr í sig
litinn.
piémiyiNN
Úlgefandi: Sameiningarflokkur alþýöu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjóiar: Magnús Kjartansson '(áb), Sigurður Guðmundsson — Fréttarii
st-óri: Jón Bjarnason. ~ Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjami Benedtktsson, Guðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, Magnús Torfl
Ólaísson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími: 7500 (3
Um.r). — Áskriftarverð kr 20 é mónuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 17 annars staðar. — Lausasölúverð kr. 1. — Prentsm. Þjóðviljan* hX