Þjóðviljinn - 03.12.1955, Side 10

3
2
Tveir sex ára preitt-
meistarar
Meðal bléfa, sem blað-
inu okkar bárust í síð-
ustu viku, voru tvö frá
sex ára kynslóðinni í
Reykjavík. Annar bréfrit-
arinn heitir Bjarni Jóns-
son, Eskihlið 16 A, en
hinn Hrafn Helgi Styr-
kársson, 'Þorfinnsgötu 16.
Báðir eru þessir litlu
vinir okkar mestu prent-
listarmeistarar. Þeir blý-
antsteikna bréf sín með
Kirkjan bans Bjarna
heiðardalinn", og mun
önnur birtast í jólablað-
inu.
Það var ekki lítill feng-
ur að fá þessi bréf sam-
tímis. Nú skuluð þið at-
huga vel kirkjuna hans
Bjarna. Hún er nefnilega
þannig gerð, að kirkjan
sést öll að utan: fremri
stafn með dyrum og
gluggum, hliðin með
gluggaröðinni og loks
hinn gaflinn líka.
Kirkjan hans Bjarna.
stóru upphafsstafaletri og
eru auðsjáanlega að
reyna að fara hvorki upp-
fyrir né niðurfyrir línu,
en í slíkri prentlist er vit-
anlega fallegast að staf-
irnir nái nákvæmlega
milli lína í stílabók eða
á pappírsörk, þó mega
punktar og kommur vera
fyrir ofan strik. Og báðir
senda myndir. Bjarni
sendir mynd af kirkju
og birtist hún í þessu
bíaði, en Hrafn Helgi
sendir 2 myndir í ljóðið:
,,Ég er kominn heim í
Svona er list hinna
ungu. Hún sýnir ullt,
sem teiknarinn hefur í
huga. Og þessi list, eins
og öll önnur list fer sínar
eigin götur, þverbrýtur
venjur og viðhorf, ef þess
er þörf, en mótast af á-
hrifum líðandi stundar.
En nú skuluð þið heyra
bréfin:
1. „Kæra Óskastund.
Ég setidi þér hérna
teikningu af kirkju, sem
ég bjó til. Ég er í Isaks-
skóla. Mér finnst gaman
í skólanum.
Bjarni Jónsson, 6 ára,
Eskihlíð 12 A.“
Við biðjum Bjarna að
bera kveðju til krakk-
anna í ísaksskóla.
2. „Kæra Óskastund.
Ég sendi þér tvær
myndir í „Ég er kominn
heim í heiðardalinn.“ —
Mig langar að vita, hvort
ekki er hægt að láta blað-
síðutölin halda áfram í
tskastundinni næsta ár.
Mér finnst það betra,
þegar hún er bundin inn.
Mér finnst mjög gaman
að þér. Vertu blessuð og
sæl.
Hrafn Helgi Styrkársson,
6 ára. Þorfinnsgötu 16“.
Jú, þetta getur vel kom-
ið til athugunar með
byrjun næsta árgangs,
sem hefst um áramót. —
Óskastundin þakkar ykk-
ur báðum, litlu drengir,
fyrir fallegu bréfin ykk-
ar og myndirnar.
Góðs vitar
í þjóðtrúnni kennir
þess víða, að ýmis atvik
eða gerðir manna boði
annaðhvort gott eða illt.
Hér skulu nefnd nokkur
atriði, sem eru góðs vitar
í lífi fólksins.
Ef maður hnerrar í
rúmi sinu á nýársdags-
morgun þá lifir maður
það ár. .
Ef mann klæjar í hök-
una á hann að smakka
nýnæmi.
Ef maður hnerrar i net
sín meðan hann ríður
þau eða bætir verða þau
fiskin.
Kindurnar og hrútarnir
Framhald af 1. síðu
unarbillinn fer í sínar
áætlunarferðir. Það er
alveg merkilegt hvað
margir nota þetta orð,
jafnvel fullorðnir líka, ég
held ég hafi sjaldan eða
aldrei heyrt rétta merk-
ingu í því. Og hvað segir
þú svo um þetta, kæra
Óskastund?“
Já, þetta eru ágætar
hugleiðingar, Óli. Hér um
daginn vorum við að
ræða athugasemdir á
málfarinu, sem hún
Þymirós í Þistilfirði
sendi okkur, og þessar
eru sama eðlis. Það er
fremur hjákátlegt að tala
um „kindurnar og hrút-
ana“, þó er þetta töluvert
algeng málvenja. Það er
eins og þegar húsmóðir í
Reykjavík biður stúlku
sína að fara út í fiskbúð
og segir: „Kauptu ýsu en
ekki fisk“, og á þar við
að hún skuli ekki kaupa
Ain Fjózián
Einu sinni áttu karlar
þrír tal með sér um ýmsa
hluti. Þar kom að þeir
fóru að tala um hvaða
matur þeim félli vel.
Segir þá einn þeirra: —
Góð er mjólkin, guð var
í henni skírður.
— Ósatt er það, segir
annar, — í flotinu var
hann skírður, blessaður.
— Ekki er það heldur
sannara, sagði hinn
þriðji, — hann var skírð-
ur í ánni Fjórtán.
(Þjóðs. J. Á.)
þorsk. En þessi öfugmæli
eru algeng, og er rétt-
mætt að ráðizt sé á þau.
Um orðið rúta hafa orðið
talsverðar umræður.
Óskastundin vill benda
ykkur á að hlusta á þátt-
inn um daglegt mál, sem
Eiríkur Hreinn Finnboga-
son flytur í útvarpið að
loknum kvöldfréttum.
Fyrir skömmu ræddi
hann um rútur og rútu-
bíla. Hann benti á, að
heppilegt væri að nota
orðið leið í stað rútu, t.
d. norðurleið í stað norð-
urrútan o. s. frv., en að
hinu leytinu þegar merk-
ingin færist yfir á far-
artækið, að nota þá orðið
vagn og segja: Vagninn
er að koma, ekki: rútan
er að koma. — Og fleira
má hér um ræða. Það
er bæði gagn og gaman
að ræða þessi mál.
Kærasta ættjarðar-
Ijóðið
Ekki vannst tími til að
telja atkvæðin um ætt-
jarðarljóðin áður en
þetta blað fór í prentun.
Blaðið þurfti að vera til-
búið í prentsmiðjuna fyr-
ir mánaðamót. en bréfin
eru enn að berast. Úrslit
í næsta blaði.
Þjóðvísa
Þessar klappir þekkti ég
fyr,
þegar ég var imgur;
átti ég víða á þeim dyr,
eru þar skápar fallegir.
Pósthólfið
Óska eftir að komast í
bréfasamband við 9—11
ára pilt eða stúlku.
Sigurður Örn Hannes-
son, Hólabrekku, Mýr-
um, Austur-Skafta-
fellssýlu.
Óska eftir að komast í
bréfasamband við pilt
eða stúlku 12—13 ára.
Gústaf Svavar Jónas-
son, Kjóastöðum, Bisk-
upstungum, Árn.
Þessi ósk er birt aftur,
sökum misritunar föður-
nafns í síðasta blaði.
Óska eftir að komast í
bréfasamband við dreng
á aldrinum 8—10 ára.
Guðmundur Kristinn,
Efstasundi 20, Reykja-
vík.
Ég óska eftir að kom-
ast. í bréfasamband við
pilt eða stúlku á aldrin-
ur 13—14 ára. Æskilegt
að mynd fylgi'.
Hrefna Kristinsdóttir,
Brautarlióli, Biskups-
tungum, Árn.
Reikningsgáta
Tóa mætti gæsahóp. —
Góðan daginn, gæsirnar
mínar tuttugu, sagði hún.
— Við erum ekki tutt-
ugu, en ef við værum
einu sinni til eins margar
og við erum og hálfu
sinni eins margar og svo
ein heil gæs og einn gæs-
arsteggi og hálf gæs, þá
værum við tuttugu.
Hve margar voru gæs-
irnar?
30) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 3. desember 1955
tai
HREINS
kerti
við
tækifæri
HREINS
KERTI
Fæðiskaupendafélag Reykjavíkur
heldur fund í húsakynnum sínum sunnudaginn 4. des. kl. :
2 e.h.
Rætt verður um framhaldsrekstur mötuneytisins. ;
Skorað er á þá, sem borðað hafa hjá félaginu í j
vetur, að mæta á fundinum.
Stjórnin
Auglýsið í Þjóðviljamim
vantar ungling
til að bera blaðið til kaupenda á
Seltjarnarnesi
Talið við afgreiðsluna. — Sími 7500.
Undraheimur u ndirdj úpanna
eftir kaptein J. Y. Cousteau, höfund og brautryðj-
anda köfunaraðferðarinnar með vatnslunganu
Bókin segir frá reynslu og ævintýrum hinna fyrstu
„froskmanna“, er hættu sér niður í undirdjúpin með
vatnslungað á bakinu og svömluðu fríir og frjálsir, eins
og fiskarnir, óháðir öllu sambandi við yfirborðið, um
ókunna heima, könnuðu ný og áður óþekkt svæði, sem
að sumu leyti gjörbreyttu hugmyndum okkar jarðarbúa
um lifnaðarhætti sævarbúa, Frásögn höfundar er ævin-
týraleg og þó raunsæ í senn, og honum hefur tekizt að
gæða hana slíku seiðmagni, að lesandinn leggur ógjarnan frá sér bókina á náttborðið,
Eyrr en síðustu blaðsíðunni hefur verið flett.
„HRÍMFELLS BÓK ER VALIN BðK“
Bókaútgáfan „Hrímfell"
ÞJÓÐVIUANN
Lftagaveg 80 — Síml 82209
f’jjðlbreytt árval af
«te?nhringuui v