Þjóðviljinn - 31.12.1955, Blaðsíða 2

14) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 31. desember 1955
Gleðilegt nýar!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Verzlunin Fálkinn h.f.
1
Gleðílegt nýár!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Pétur Pétursson,
Hafnarstræiá 7 og Lauigavegi S8
Gleðílegt.nýar!
JÞökkum viðskiptin á liðna árinu.
Veitingastofan Litia flugan,
Vesturgötu 53, sími 83577
Gleðilegt
/ a
nycir
i
j dqkdcb
j oajD
Þökkum viðskjptin á liðna árinu.
Gleðílegt nýár!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Vélsmiðjan Afl h.f., Laugavegi 171
Gleðiiegt nýár!
Vélsmiðja Sigurðar Einarssonar
Mjölnisholti 14
Gleðiiegf nýár!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Bakaríið Frakkastíg 14
Gleðilegt nýár!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Snyrtistofa Önnu & Ester,
Hailveigarstíg 9
Gleðilegt nýár!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Samband ísl. samvúumfélaga
/ i
nyar!
Þökkurn viðskiptin á liðna árinu.
BÆJAKÉTGERÐ REYKJAVÍKUR
Gleðilegt nýár
:i
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Blikksmíðjan Grettir, Brautarhotti 34
HugJeiðmgar um átök auð-
valds og alþýðu á Islandi
Framhald af 13. siðu
hér á? Hafa illir álfar verið
hér að verki og komið um-
skiptingi frá sér, í íslenzka
bæinn ?
Hver er orsök þess, að það,
sem leiðtogum íslenzkrar at-
vinnurekendastéttar þótti
þjóðargæfa 1945: réttlátur
vinnufriður við íslenzka al-
þýðu, — það hatast íslenzka
auðvaldið við í dag og leiðir
frekar vonlaus hjaðningavíg
yfir íslenzkan þjóðarbúskap
en að unna verkalýðnum
bættra kjara og aukinna rétt-
inda, sem þjóðfélagið nú get-
ur þó veitt í miklu ríkara
mæli en 1945-’47, þó ekki væri
sýnd nema sama sanngirni og
þá?
Á því að finna hið rétta
svar við þessari spumingu og
breyta samkvæmt því, velta
örlög fslands.
Ólafur Thors, forsætisráð-
herra nýsköpunarstjórnarinn-
ar sagði 1946, er hann lýsti
því hversvegna Islendingar
hefðu hafnað herstöðvakröf-
um Bandaríkjanna 1945, eft-
irfarandi:
„f fyrra báðu Bandaríkin
okkur um land af okkar
landi, til þess að gera að
landi af sínu landi. Ýmsir
óttuðust að síðan ætti að
stjórna. okkar gamla landi frá
þeirra nýja landi. Gegn þessu
reis þjóðin.“ ____
Það er þetta, sem hefur
verið að gerast síðan 1946.
Þeir, sem elcki trúðu því
1946 að þetta væri tilgang-
ur ameríska auðvaldsins og
þeirra, sem gengu á mála hjá
því, sjá það nú, ef þeir vilja
hafa opin augu: -
Ainerískt auðvald og her-
vald er að leggja undir sig'
Island. Það er verið að stjórnu
okkar gamla Fróni frá þeirra
nýríka landi. Og það er verið
að reyna að beygja íslenzkan
anda nndir hið ameríslca
dollaravald og uppræta allt,
sem íslenzk ]»jóð hefur verið
stoltust af til þessa. Og
amerísku auðvaldi liefur orðið
allvel ágengt um Jiessa hluti
hvað snertir íslenzka auð-
maunastétt, — en það hefur
rekið sig á að íslenzk alþýða
er því óþægur ljár í þnfu.
Það, sem þjóð vorri ríður
á, framar öllu öðru nú, er að
halda vöku sinni og láta enga
gerningahríð fjandmanna
sinna villa sig í þessum efn-
um.
Frelsisbarátta þjóðar vorr-
ar við auðvald Ameríku er í
byrjun.
Amerika auðvaldið hefur
ráðizt á land vort. Með lof-
orðasAÚkum, hótunum og und-
irferli nær það fyrstu tökun-
um. Yfirlýstur tilgangur þess
fyrir 10 árum var að gera
ísland að amerískri herstöð
til 99 ára. Það er tilgangur
•þess enn. — Því megum við
aldrei gleyma, hvaða ósann-
irtdi sem það og þjónar þess
kunna að hafa aó yfirvarpi á
hinum ýmsu skeiðum árásar-
imiar á - land vort og þjóð.
íAjmeríska auðvaldið hefur í
þessu verki sínu einbeitt sér
að þri að ánetja sér islenzka
auðmannastétt og treystir síð-
an á að sú yfirstétt geti í
krafti valda sinna og áhrifa
lagt þjóðina að fótum hins
erlenda yfirboðara síns.
Undanfarin átta ár _ hefur
amerískt auðvald verið að um-
skapa íslenzka atvinnurek-
endastétt 1 sinni mynd, um-
steypa hana, svo hún henti
hagsmunum þess. Það er sam-
svarandi breyting og gerðist
þegar Noregskonungur var að
umskapa íslenzka höfðingja-
stétt í hirðmenn sina og hand-
gengna menn.
íslenzk atvinnurekendastétt
er ekki lengur Jiin sama og
hún var 1945. Voldngustn að-
iljar íslenzkrar auðmanua-
stéttar 1945 em: hernámsauð-
valdið, sem ekld var til 1945,
og lieildsalaauðvaldlð, sein
alltaf hataði nýsköjntnina og
samstarf atvinnurekenda við
alþýðu. títvegsmenn og iðn-
rekendur em raunveruJega
einskonar hornrekur innan
anðmannastéttarinnar, sem
valdiiafarnir þó neyðast til að
taka tiilit til, meðan amerísku
auðvaldi hefur ekki tekizt að
leggja íslenzkan sjá\arútveg
og iðuað alveg að velli.
Hemámsauðvaldið er horn-
steinn ameriskrar jTirdrottn-
unar á fslandi. Hernámsgróð-
inn er svefnþora, er stinga
skal íslenzku sjálfstæði. Þess-
um örugga og áhættulausa
ofsagróða slciptir amerískt
auðvald í helmingaskiptum til
hernámsflokka sinna, — og
segir við þá um leið: Meira
skal ég gefa ykkur, ef ég fæ
fleiri radarstöðvar, Njarðvík
og Hvalfjörð, — og miklu
meira, ef þið gangið ötulav
fram í að leggja allt fsland
undir mig.
Ameríski hershöfðinginn
John White á Kefiavíkurflug-
velli upplýsti að á þessu ári
færu 151 milljón ísl. kr. til
íslenzkra aðilja vegna fram-
kvæmdá og 71 milljón króna í
vinnulaun við rekstur her-
stöðvanna. Hann bætti við:
„fsland allt græðir fjárhags-
lega á dvöl varnarliðsins hér“
— og heldur auðsjáanlega að
þar séu fundin rökin sem
duga.
HeildsalaauðvaJdið er kjöltu-
bam valdhafanna. Til þess
er veitt gróðanum, sem ís-
lenzkan atvinnurekstur skort-
ir til að bera sig. Einokunar-
hringar og annað verzlunar-
auðvald nýtur þeirra réttinda,
sem almenningi er neitað um.
Aðeins á einu ári, 1953, voru
bankalán til verzlunarauð-
valdsins aukin um 73 milljónir
lcróna, meðan bankaián til ný-
bygginga íbúðarhúsa voru svo
að segja stöðvuð ’að skipun
S jálfstæðisflokksins.
Sú auðmannastétt, sem ræð-
.ur landinu 1955, er svo miklu
ríkari. óhófsamari og ósvífn-
ari en. sú atvinnurekendastétt,
sem hér réð fyrir stríð, að
segja 3ná áð upp sé risin ný
auðmannasté11 á íslandi. En
aúðuv hennar, byggist fyrst og
fremst á niðurTægingu þjóð-
arinnar, og valdi sínu fær hón
ekki haldið til lengdar, nema
með því í senn að forheimska
fslendinga, eins og blöð henn-
ar nú revna, og spilla þjóð-
inni siðferðilega, beygja hug
hennar og hjarta undir ofur-
vald peninganna, eins og hún
nú kappkostar að gera.
Það voru töluð stolt orð
við lýðveldisstofnunina 17.
júní 1944 um mannhelgi sem
tilgang og lögmál lýðveldis
vors.
Nú er svo komið, eftír átta
ár amerískrar yfirdrottnun-
ar, að HELGl PF.NINGANNA
virðist vera orðið lúð æðsta á
Islandi að álití valdhafanna.
Undir peningaA'akiið skal öll
þjóðin lieygð. Auðsöfnunaræð-
ið á að setja mark sitt á allt
þjóðlífið. Þess lögmáli skal
allt lúta, — ef ameríska og
íslenzka auðvaldið fær að
fara sínu fram:
Efnahagslifið er svínbeygt
undir þetta auðsöfnunaræði
yfirstéttarinnar, svo við ligg-
ur að atvinnuvegirnir, — og
þá fyrst og fremst sjávarút-
vegurinn — brotni saman und-
an þeim ofurþunga, sem hams-
laus gróðasöfnun olíuhringa,
banka, vátryggingarfélaga,
skipafélaga, heildsala og ann-
arra auðfélaga reynist honum.
Það er þessi skefjalausa auð-
söfnun yfirstéttarbáknsins á
fslandi, sem er orsök þeirrar
kreppu, sem sjávarútvegurinn
nú er í, — og hefur verið í
um hver áramót, — og sú
lcreppa verður ekki leyst, fyrr
en þessum álögum auðstéttar-
innar linnir. — Allur almenn-
ingur verður harðast fyrir
barðinu á auðsöfnunaræðinu í
sambandi við okrið og láns-
fjárskortinn á liúsbygginga-
sviðinu. Auðstétt fslands er
að láta núverandi kynslóð,
sem þrælar baki brotnu við
að húsa allt landið, borga
upp íbúðarhús, sem standa
tvær, þrjár aldir, á 15—20
árum. Auðstéttin er að svipta
alþýðu fornum rétti hennar
til langra lána með lágum
vöxtum (2%) og innleiða í
staðinn lánfjárskort og dýr
„náðar“-lán, á 5V2-7%, til
skamms tíma, helzt veitt í
helmingaskiptum gegn sál og
sannfæringu.
Stjórnmálalífið reynir auð-
stéttin að soramarka sér á
sama hátt. Það á að kaupa
upp sál og sannfæringu með
„lánum og leyfum,“ svæla
undir auðvalclið heil lcjördæmi
með hótunum um fjárhagslegt
bann.
Á andlega lifið er auðvaldið
að re.vna að setja brennimark
sitt. Tilbeiðsla peningavalds-
ins og hatrið á frelsishrevf-
ingu alþýðunnar á þar að
verða leiðarljós skáldanna. Og
amerískt hugsandi auðvalds-
sinnar haida að þeir geti
keypt sál og sannfæringu ís-
lenzkra skálda og rithöfunda
rétt eins og fé á fæti.
Siðferðilega hefur þjóð vor
aldrei veríð í slíkri hættu sem
nú. Hnignun og rotnun auð-
valdsskipulagsins sjálfs, mark-
viss mannspilling af hendi
drottnaivdi amerísks og ís-
íeazks anðvaids, allt ógnar