Þjóðviljinn - 18.03.1956, Qupperneq 11

Sunnudagur 18. marz 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (ii ‘
NEVIL SHUTE:
LANDSYN
43. dagur
„Nei. En þér þurfiö að í'ljúga vélinni. Þaó þarf aö fylgj-
ast vandlega með' þessu tæki“.
„Ég stilli sjálfstýrikerfiö inn á vélina. Ég þarf ekki aö
gera neitt nema horfa á mælinn“. Hann þagnaöi og
bætti síöan viö: „Hvað hækkar hann hratt ef hann
hækkar á annaö borð“.
Prófessortnn blaöiö í skjölunum í tösku sinni, tók
upp blaö og geröi dálítinn útreikning. „Yfir orustuskipi
geri ég ráð fyrir að hann hækki um tíu millíamper á
þrem sekúndum' ‘.
„Og sprengingin veröur viö fjörutíu?“
Legge kinkaði kolli.
„Nú, það ern fjórar og hálf sekúnda. Nógur tími til
;aö láta. klippa sig“.
„Samt sem áður held ég aö hjálp væri að öðrum
manni í vélinni11.
Flugmaðurinn leit framaní hann og roðnaði lítið
eitt-. Hann var tuttugu og þriggja ára, en hann var ekki
enn hættur aö roöna.
„Ég er viss um aö hann geröi ekki annað en flækjast
fyrir“. ■ ':
Þaö varð dálítil þögn. Prófessorinn sagði: „Nújæja,
i eins og yöur sýnist“.
„Þaö er tvennt sem mig langar til aö biöja. um“, sagði
Chambers. „Annað er brynvarið sæti, ef sprengjufjand-
inn kynni aö springa fyrir aftan mig. Og hitt er bjór
fyrir hádegisverö. Viö skulum koma yfir í veitingasal-
inn“.
Yfir bjómum talaði hann um biynvarða sætiö viö
Hewitt flugforingja. „Ég vil bjórkollu, unga stúlku til að
fara með í bíó. Flókaskó og gamlan ai’mstól. En ég vildi
gjarnan aö gamli armstóllinn fengi stálhlíf, ef hægt
væri aö koma því fyrir“.
Flugforihginn kinkaði kolli. „Alveg niður að iljum og
upp fyrir höfuö“-.
„EitthvaÖ í þá átt, herra“.
„Stálplötu, þrjá áttundu eða þar um bil“. Flugfor-
inginn hugsaöi sig um. „Ég skal senda Martin í smiöj-
una og láta þá byrja undir eins“.
Næstu daga var unniö viö flugvélina. Sætiö var sent
frá smiöjunni að þrjátíu og sex tímum liönum, flugmað-
urinn horfði á þegar mennirnir komu því fyrir. Þetta
var rólegur íhugunartími. Hann var nokkrarklukkustund
ir í viðbót hjá Legge prófessor og fékk góöa hugmynd
um hin ósýnilegu áhrif umhverfis skípiö, sem áttu aö
losa vopniö ef allt færi aö óskum. Hann var áliugasam
ur og bjartsýnn; hlakkaöi til tilraunaruia.
Eitt sinn sagði hann viö Hewitt: „Hvað hyggist þiö
fyrir, ef vopniö reynist vel?“
„Þrjár flugsveitir veröa útbúnar meö því. Framleiösl-
an er þegar hafin“.
„Og nú þurfum viö aöeins aö ganga frá stillingunni,
og þá er allt tilbúiö?"
„Einmitt. En auövitaö þarf aö þjálfa flugmennina“.
Flugmaöuiinn var mjög ánægöur. „Hitler ætti aö
geta fengiö hausverk þegar viö berum þetta á borð fyrir
hann“, sagöi hann ánægður. „VerÖum viö aö bíöa til
þriðjudags?“
„Orustuskipiö veröur ekki til taks fyrr en á þriöjudag“.
„Viö gætum byrjaö á varöskipi".
„OrustuskipiÖ gefur minnst áhrif“.
Pilturinn sagöi: „Mér er sama þótt ég byrji á varð-
skipi, ef það veröur til þess að’ viö getum byi'jaö í þessari
viku“.
Flugforinginn sagöi: „Ég held þaö sé rétt aö viö
höldum ökkur viö áætlunina“.
„Gott og vel, herra. Get ég þá tekiö mér frí á sunnu-
daginn?“
„Ég held nú þaö. HreyfiÖ yður eitthvaö“.
„Ég geng meö hana þangað til hún gefst upp“. Flug-
foringinn hló.
Þetta var á föstudegi. Hann fór á snarlbarinn um
kvöldið, sótti Mónu og fór með hana í samkomuhúsið.
Hún sagöi: „Viö veröum aö koma fyrr heim í kvöld,
Jen-y. Pabbi var bálreiöur þegar ég kom ekki fyrr en
tvö“.
„Baröi hann þig?“ _
„Láttu ekki svona. Auövitað geröi haim þaö ekki“.
„Víst geröi hann þaö. Þú ættir aö sýna mér mar-
blettina't
„Hann mundi áreiöanlega berja mig ef ég sýndi þér
marblettina og þeir væm einhvei’jir“.
Hann hætti viö þennan vítahring. „Ég þarf sjálfur
að komast í rúmiö á skikkanlegum tíma na?st.u daga.
Hvað um sunnudaginn?“
„Já, hvaö um hann?“
„Geturöu gengiö?"
„Ef til vill“.
„Þú mátt til að ganga á sunnudaginn. Ég hef ekki
nóg benzin til aö aka þér allan daginn“.
Hún hló. „Hver hefur sagt að ég.veröi meö þér allan
sunnudaginn?"
„Þaö hef ég gert. Ég fæ nesti í matsalnum“.
„Hvert eigum við að fara?“
Hann hugsaöi sig um andartak. „Ég held þaö sé bezt
að við förum í bílnum til South Harting og skiljum
hann þar eftir meðan viö göngum upp í sandhólana11.
„Þaö veröur rigning".
„Enginn er venú þótt hann vökni“.
Þau dönsuöu meira. Hann fylgdi henni heim þegar
dansinn hætti um miöhættið, kyssti hana í bílnum og
ók síðan aftur til Titchfield. í svefnherbergi sinu kveikti
llæða Karls
Framhald af 4. síöu.
við afurðirnar mundi iðnaður-
inn, siglingarnar, verzlunin og'
raunar allar aðrar atvinnn-
greinar landsins súpa. seyðið
af þessum óheilia ráðstöfun-
um og það mundi rikissjóðúr
einnig gera, því allt er þetta
óstarfhæft nema það sé mat-
að á gjaldeyri útvegsins —
útvegsins, þessa ómaga, sem
fínir menn telja sig halda
lífinu í með drykkjuskap og
lúxusbilakaupum fyrir hug-
vitssama milligöngu ríkis-
stjórnarinnar.
Sú neikvæða stjórnarstefna,
sem gegn þessu máli hefur
staðið liggur nú í þessum töl-
uðum orðum rotuð af höggi
fylgjenda sinna í öðrum þeim
floJcki s.ern að; henni stendur*
Engum framsæknum Islend-
ingi mun harmur að því kveð-j
inn. Hér er þó ekki nóg að
gert. Það verður að ganga
svo f rá að sú þjóðmála-
ófreskja sem þar hneig rísi
ekki upp að nýju til að slá
kaldri hönd á íslenzk fram-
faramál. Framgangur þessa
frumvarps nú gæfi nokkra
tryggingu fyrir því að hún.
mætti liggja kyrr á beði sín-
um, en frá dys hennar verður
endanlega gengið í kosning-
unum í vor.
SKIPAUTGeRO
RIKISINS
Skialdbreið
(ÍB
r 1 ii r
j
vestur um land til Akureyrar
hinn 22. þ.m. Tekið á móti flutn-
ingi til Tálknafjarðar, Súg-
andafjarðar, áætlunarhafna við
Húnaflóa og Skagaf jörð. Ólafs-
fjarðar og Dalvikur á morgun.
Farseðlar seldir á miðvikudag.
isrssdikt Eiíasson,
er andaðist í Landspítalanum 11. þ.m., verður jaxðsung-
inn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 20. þ.m. Athöfninni
í kirkjunni verður útvarpað.
Sigurður Etiasson
og systkini
Móðir okkar
Sigríðiir Guðrún Sigurgeirsáóttni
frá Hvoli Akranesi
vei-ður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 20.
þ.m. kl. 1.30 e.h.
Sigríður Einarsdiótör
Ámi Einarssón
Sigurgeir Einarsstm
Nælon-nærfatn-
aður enn
vinsælastur
Einkum í Bandaríkjunum r
hefur mikið verið gert til þess r
að auka vinsældir nærfatnaðar ■■
úr bómullarefnum, en með f
heldur litlum árangri. Bómull-
artízkan var æskil’eg, vegna
þess að nælonundirfatnaðuiinn
ent.ist of vel, en kvenfóikið
langpr ekki vitund til að fara
aftur að nota undirkjóla sem
erfitt er að strjúka. Frönsk
undirföt eru nær eingöngu
framleidd ur næloni, en gerðar
eru tilraunir til þess að fá það
til að líkjast sem mest þunnri
bómull, og frönsk nælonefni
eru til, sem minna mjög á org-
andí. Þau eru afbragð í undir-
fatnað, einkum i við pi's sem
eiga að halda kjólnum útstand-1
andi. Hér er mynd af slíku
undirpilsi r.--eð tilheyrandi
Frambald af 8. s.iðu.
Itiuitið Kaifisciuna
í Hafnarstræti 16.
Y egfarendur!
Gerið svo vel og
athugið -útstíllinguna
yfir helgina.

Útgefandl: Sametnlngarflokkur elÞýBvi — Sðs|&llBtafiok)uir!nn. — Bltstlórar: Magniit BUartanBsoa
(áb.), Sigurður Guðmundsson. — Fréfctaritstlórl: Jón BJamason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigur-
'ónsson. Bjarni Benediktsson, Quðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, Magnúa Torfl Ólafson.
AuglfslngastJðrl: Jónstelnn Haraldsson. — RitstJórn, afereiðsla, augiýsingar, prentMniðja: SkólavörðUBtig IB. — Slml 71500
— Askrlftarverfi kr. 20 6 m&nuffl ( Reykjavik og nftgrennl; *#. 17 aanarsstaðar. — Lausaiiöluver® kr. i. — Beantuata
ÞJSðvUfane brf.
»01