Þjóðviljinn - 22.09.1956, Page 10

HEIMBOÐIÐ
Ein saga af Wessel
Frá Huldudís í Dýrafirði
Þegar Wessel var stúd-
ent var hann mjög fá-
tækur og hafði lítið að
bíta og brenna. Hann
bjó því í litlu lofther-
bergi og hafði ekki ætíð
ráð á að borða miðdegis-
verð. Jústisráð nokkurt,
Sem bjó í sama húsi,
kenndi því í brjósti um
hann og ákvað að bjóða
honum að borða hjá sér
miðdegisverð einn sunnu-
dag. En af því að hann
hitti ekki Wessel heima,
skrifaði hann með krít
á hurðina:
„Undirritaður býður
stúdent Wessel að borða
miðdegisverð hjá sér í
dag.
Jústisráð N.“
Wessel þáði boðið með
gleði og neytti með góðri
lyst hinna ágætu rétta.
Að lokinni máltíð kvaddi
hann jústisráðið og þakk-
aði innilega fyrir vel-
gjörðirnar. Daginn eftir
kom Wessel einnig til
miðdegisverðar. Gekk
Eins og þú heilsai
öðrum
Framh. af 1. síðu
ættum jafnvel að taka
upp nýja kveðjuhætti
og væri gaman að ræða
það seinna. En gott er
að hafa í huga, það sem
hér var minnzt á í upp-
hafi, að eins og þú heils-
ar öðrum, ávarpa aðrir
í>ig. •
þannig í viku og furðaði
jústisráðið sig mjög á
þessu. Loksins sagði júst-
isráðið við Wessel: „Án
þess að Vilja móðga yður,
kæri Wessel, vildi ég
gjaman fá skýringu á
því, hversvegna þér kom-
ið daglega til miðdegis-
verðar.“
„Ég vænti þess að ég
hafi ekki misskilið yður,
herra jústisráð, því að ég
hef komið eftir skrifuðu
boði frá yður.“
Nú hefur ein vinkona
okkar sett okkur í dá-
iitinn vanda. Hún leitar
til okkar af því að hún
segist vera ,,í slæmri
klípu“. Hún hefur tekið
sér dulnefnið ,,Ugla“ og
verður það notað í þessu
sambandi. Og snúum við
þá orðum okkar beint
til hennar: Þú segist
hafa fengið bréf frá
norskum pennavini og í
því mynd af 18—20 ára
gömlum manni. En þú
telur að myndin hafi
verið tekin 1908—’IO.
Það fylgdi ekki af hverj-
um inyndin væri, en þú
segir, að þér lítist ekki
á að vera að skrifast á
við 60 ára gamlan mann.
Og þér hefur dottið í
hug, að „hann hafi ef
„Ég veit ekki, hvernig
ég á að skilja slíka skýr-
ingu“, svaraði jústisráð-
ið.
„Ja, það liggur þannig
í því, að á herbergis-
hurðinni minni stendur
með yðar eigin hendi:
Undirritaður býður stúd-
ent Wessel að borða mið-
degisverð hjá sér í dag.
Jústisráð .N.“
Þá brosti jústisráðið
og svaraði: „Jæja, kæri
Wessel, þér skuluð nú
þurka út það sem stend-
ur á hurðinni, en verið
velkominn í miðdegisverð
hjá mér meðan ástæður
yðar eru erfiðar.“
sínum eða pabba“. Svo
sendir þú okkur skrift-
ma hans og biður okk-
ur að segja þér, hvað
við lesum út úr henni.
Svar: Þetta er að vísu
l'tið sýnishorn af skrift-
inni, sem þú sendir,
Ugla, en þó nóg til þess
að við höfum dregið
okkar ályktanir. Við
höldum tvímælalaust, að
skriftin sé eftir ungan
mann, hvernig svo sem
samband hans er við
manninn frá 1910. Okk-
ur virðist að Sigurd sé
nokkuð fljóthuga, jafn-
vel fljótfærnislegur, en
sennilega glaður í sinni.
Hann lítur út fýrir að
vera kærulítill, a. m. k.
Framh. á 3. síðu
Bréf frá „Huldudís“,
13 ara, sem á heima í
Dýrafirði, hefur legið
um tíma óbirt, en í því
cru margar uppástung-
ur o. fl. sem rétt er að
koma á framfæri. Hún
segir m. a.: „Mig hefur
oft langað til að skrifa
þér og nú geri ég það.
Ég var að hugsa um að
stinga upp á því, að það
yrði birtur leikþáttur
(leikaraþáttur ?) í blað-
inu. Og svo býst ég við
að það yrði vinsælt hjá
yngri krökkunum, ef
birtar yrðu teikningar
af leikföngum, t.d. hest-
Er hann sexiugui?
Framh. af 2. síðu
geta átt það til, en
sennilega afkastamikill
ao því sem hann geng-
ur. —
Þú mátt nú ekki taka
þetta of alvarlega,. kæra
Ugla, við vildum þó
svara tilmælum þínum
og þökkum þér traustið.
Vinsamlegast.
Orðsendingar
Ugla. Viltu að við
sendum þér skriftarsýn-
ishorn ?
Helga Hermunds. Jæja,
Helga, þú hefur gert
þitt bezta. Við skulum
láta þetta sitja að sinni.
Þökkum þér áhuga þinn.
Velunnari. Við þökk-
um þér kærlega þitt
ágæta bréf, sem við
leyfum okkur að birta
síðar.
um, hundum og köttum
o. fl. En hvernig væri
það að hafa frímerkja-
þátt ? Ég safna frímerkj-
um, en ég er nýlega
fcyrjuð og á ekki nema
eitthvað um 30 frímerki.
Ég safna leikurum og á
e.tthvað um 100 leikara-
myndir. — Ég hef fylgzt
með blaðinu frá byrjun
og þótt mjög gaman að
því. Ég hlakka alltaf
rnikið til, þegar póstur-
inn kemur, því að þá er
alltaf von á Óskastund-
inni. Hve'rnig er skriftin
mín?
Ég er að hugsa um,
hvort hægt væri að
stækka blaðið okkar. Þá
væri hægt að bæta inn í
það ýmsum þáttum, og
liafa meira af sumu,
sem nú er í því, t. d.
skáldaþáttinn, sem er
svo skemmtilegur. Vertu
nú blessuð og sæl og
kærar þakkir fyrir allt
skemmtilegt, sem þú
héfur birt. Þíh einlæg".
■ Já, Huldudís dettur
margt í hug í sambandi
við blaðið okkar. Mesta
vandamálið er stækkun-
in. Þetta hefur stundum
komið til orða, en þar
eru mörg vandkvæði á.
Þó er þetta alltaf til
umtals og athugunar.
Við þökkum Huldudís
áhuga hennar. — Um
skriftina er það að segja,
að hún er nokkuð óráð-
in ennþá. Þú flýtir þér
kannski fullmikið. En
við mundum gefa þér í
einkunn 7—8' samkvæmt
einkunnastiganum upp í
30.
Úr auglýsingu
....og svo smíða ég
allskonar mublur, svo
sem: Borð, stóla, koff-
ort og hjólbörur“.
G’áfa
Þeir setjast í fæturna,
en gangast á höfðinu.
Hverjir eru það?
Kínversk frímerki, sem gefin eru út til minn-
ingar um vísindamenn Kína. Frá vinstri stjörnu-
fræðingurinn Chang Hong (dó árið 139), stærð-
fræðingurinn Tsu Chung-Chih (dáinn árið 500)
og stjörnufræðingurinn Sun Yi-hsing (d. 727),
Er hann sextugur eðo
tvítugur?
til .vill sent mynd af afa
10) — ÞJÓÐVTLJINN — Laugardagur 22. september 1956
Botnlangatúr við Breiðafjörð
Framhald af 6. siðu.
skotra dómfellandi tilliti til
Ólafs Kárasonar endurborins.
1 gullinni reið
Nú er klukkan orðin níu og
við heyrum enn ekki í neinni
flugvél. Þó er hitt verra, að
þokan er að teygja sig æ
lengra fram eftir nesjunum
og þéttast. Loks byrjar svo
morgunútvarpið, — raunar á
Smávægilegri Bilun sem hlust-
endur eru beðnir að afsaka,
og svo koma fréttir: Kol í
englandi, maður drepínn í al-
sír, þessi sagði þetta, hinn
hitt í útlandinu. Ekki stakt
orð um að mynduð hefði ver-
ið ný ríkisstjórn á íslandi.
Það spilar kannski ekki neina
stóra rullu í úníversinu; mað-
ur hefði bara haft gaman að
vita um það. Við slökkvum á
útvarpinu og tíminn líður.
Öðru hverju heyrum við í
flugvél, stökkvum út, en það
er bara misheyrn. Klukkan er
orðin hálf tíu. Stráknum er
aftur runnið í brjóst. Við
göngum fram og aftur og
reynum að halda á okkur
hita, lítum öðru hverju suður-
eftir: hvað líður fer þokan að
loka okkur inni. Klukkan er
orðin tíu. Alít í einu stönzum
við á göngunni, höldum niðri
í okkur andanum, hlustum.
Jú, áreiðanlega vélarhljóð.
Það nálgast hægt og hægt,
og loks sjáum við litla, blik-
andi flugu skjóta sér niður
milli bakkanna. Það er skyndi-
lega komið í olckur nýtt líf.
Þegar vélin er lent og aftur
komin á hinn brautarendann,
bökkum við bílnum að henni.
Við opnum hann að aítan og
lyftum drengnum síðan gæti-
lega upp í sætið, þar sem
Björn Pálsson býr um hann
með svæfli og brekánum.
„Skelfing er ég nú feginn að
losna við þig, laxmaður“, segi
ég við strákmn um leið og ég
kveð hann, „því nú get ég
lagt mig í rúmið þitt og feng-
ið mér blund“. En í þetta
sinn nennir hann ekki að
setja á mig hælkrók, brosir
bara, og við tökumst í hend-
ur. „Það er Hvítabandið", seg-
ir Einar um leið og hann
kveður Björn, og andartaki
síðar ekur Ólafur Kárason
endurfæddur í gullinni reið út
yfir Breiðafjörð og stefnir á
Jökul.
Við stöndum lengi þrír á
miðri brautinni og horfum á
blikandi ögn, sem færist fjær,
unz hún er horfin. Svo setj-
umst við inn í bíl'nn, og nú er
ekki krækt fyrir neinar holur.
Hinu megin fjarðarins skilum
við af okkur grind og sængur-
fötum, þiggjum kaffi og höld-
um svo áfram heim. Við Ein-
ar innritum Ásgeir í bindind-
isfélag ökumanna, en meðtök-
um sjálfir sakramenti svona
v>ð og við.
Sennilega hef ég verið orð-
inn venju fremur andlega
sinnaður, því klukkan tvö
gekk ég til kirkju á Reyk-
hólum og sat kaffiboð hjá
prestinum eftir messuna. Og
þegar ég fór í apótekið til
Eínars að fá mér svefn-
skammtinn, sagði hann mér
að stráknum liði vel, en það
hefði ekki mátt öllu glöggvar
standa.
Þannig endaði þessi þrettán
vetra botnlangi sína jarðreisu,
og ber að skoða þessi lítil-
fjörlegu orð sem eftirmæli
um hann. En fyrrverandi eig-
andi hans er nú aftur farinn
að byggja brú vestur i Skálm-
ardal og ætlar í Laugarnes-
skólann í haust.......
Barnaiítiföt
Kr_ 274.00
T0LED0
Fischersundl
Auglýsing
■
■
uni skoðirn reiðhjóla með hjálpar- |
vél í lögsagnarumdæmi Keykjavíknr ]
■
i ■
Aðalskoðun reiðhjóla með hjálparvél fer fram í [
bifreiðaeftirliti ríkisins, Borgartúni 7, sem hér
segir:
Þriðjudaginn 25 sept. R- 1 til 100
Miðvikudaginn 26. sept. R-101 —r- 200
Fimmtudaginn 27. sept. R-201 — 300
Fóstudaginn 28 . sept. R-301 — 400
Mánudaginn 1. okt. R-401 — 500
Þriðjudaginn 2. okt. R-501 — 610
ðun á reiðhjólum með hjálparvél, sem eru
í notkun hér í bænum, en skrásett annars staðar,
fer fram 25. til 28. sept.
Sýna ber skilríki fyrir því, að lögboðin vátrygg-
ing fyrir hvert reiðhjól sé í gildi.
Vamæki einfever að kema reiðhféli síim
til skoðunar á réttum degi, veiðui feaim lát-
inn sæta sektum samkvæmt bifieiðalögum
og leiðhfóiið fekið úi umfeið, fevai sem til
þess næst.
Þetta tilkynnist öllum, sem hlut eiga að máli.
Lögreglustjériim í Beykfavík,
21. september 1956.
XX X
NBNKIN
KHflKI