Þjóðviljinn - 16.04.1957, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 16. april 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (9
Velheppnaðar sýningar skólafólks í Reykja-
vsk í tilefni 100 óra afmœlis skólaíþrótta
Hassloch-heimsóknin:
Fram vann hraðkeppnina
en Þjéðverjarnir töpnðu
öllum leikjum sínum
MJm 800 manns tóku þátt í sýningunmm
ÍR — Hassloch 12:11
Valur — Fram 10:10
Valur — Hasslocli 15: 7
Fram — ÍR 15:10
ÍR — Valur 17: 8
Fram — Hassloch 9: 6
Það verður ekki annað sagt,
en að það hafi komið nokkuð
á óvart, að Fram skyldi vinna
hraðkeppnimótið. Sennil. munu
Hassloch og ÍR hafa verið
talin líklegustu sigurvegaí’ar.
Þegar ÍR sigraði Hassloch á
sunnudagsmorguninn, munu
víst flestir hafa talið vist að
ÍR yrðu öruggur sigurvegari.
Valur og Fram léku um morg-
uninn, urðu jafnir 10:10, mun
fáa hafa órað fyrir því að
þetta eina stig sem Fram fékk
í leiknum gerði út um mótið.
Það kom ekki lítið á óvart, að
Valur skyldi sigra Hassloch
með miklum yfirburðum, 8
marka mun. Með þessum sigri
Vals voru gestirnir örugglega
út úr öllum möguleikum í loka-
átökum móts þessa. Valsmenn
náðu mjög góðum leik að þessu
sinni og hafa ekki leikið betur
í vetur. Hassloch var ekki með
sterkasta lið sitt í kvöldleikj-
unum. Þjálfarinn lék með þeim
en hann er nokkuð við aldur
og í feitara lagi og skaut hann
í tíma og ótíma. Sjá mátti þó
að hann hefur verið snjall hand
knattleiksmaður á sínum tíma.
Valur hafði fengið að láni
Helga Jónsson frá Aftureldingu
og féll hann með miklum ágæt-
um inn í lið þeirra Valsmanna.
Það næsta óvænta í mótinu var
það að Fram sigrar ÍR með
Á laugardaginn var hófust
Siinar opinberu sýningar skól-
Bnna í sambandi við 100 ára
afmæli skólaíþrótta á íslandi,
en íþróttakennarar hafa undir-
ibúið þær. Fóru sýningarnar
fram í húsi IBR, Hálogalandi.
‘Áður en sjálfar sýningarnar
byrjuðu, lék drengjasveit á
blásturshljóðfæri ættjarðarlög
undir stjórn Paul Pampichler,
og fyllti salinn með ljúfum
tónum, en það setti þegar há-
tíðasvip á þessar ágætu hátíða-
eýningar.
Húsið var fuilskipað áhorf-
endum og voru þar á meðal
menntamálaráðherra og frú,
borgarstjórinn í Reykjavík, for-
seti ÍSÍ og íþróttafulltrúi rík-
isins.
Formaður undirbúnings-
nefndar, Karl Guðmundsson,
fluttí stutt ávarp og bauð gesti
velkomna til sýninga þessara.
Gat hann þess að alls tækju
um 30 flokkar þátt í þessum
f jórum sýningum og að saman-
lögð íala þeirra sem tækju þátt
I sýningunum væri um 800
manns. Myndu það vera fjöl-
mennustu sýningar sem hér
hafa farið fram. Sagði Karl að
lögð hefði vei’ið mengináherzla
á að fram kæmi sú vinna, sem
lögð er í líkamsræktina í skól-
unum, og hvernig hún er fram-
kvæmd.
Aðalsetningarræðuna flutti
Gunna.r Thoroddsen borgarstj.
Þakkaði hann íþróttakennurum,
lifs og liðnum, fyrir allt það
starf sem þeir hafa lagt til
líkameræktar íslenzkrar æsku.
Hann gat þess að við hlið
þeirra. hefðu staðið og stæðu
dugmíklir áhugamenn en það
væru forustumenn íþróttahreyf-
ingarinnar, íþróttafélögin. Þess-
ir aðilar hefðu unnið saman
hvor á sínu sviði, en héldust þó
í hendur. Við eigum alltof fá
íþróttahús, sagði borgarstjór-
inn, og við verðum sannarlega
að herða sprettinn við. að smíða
fleirí hús.
Margþrey ti legar
sýnimgar:
Síðan hófust sýningarnar, og
fyrsti flokkurinn sem kom
voru 12 ára stúlkur úr Mela-
skólanum, undir stjórn Selmu
Kristiansen. Notaði hún litla
knetti í sambandi við stað-
æfingar og gáfu þessir litlu
knettir æfingunum aukið líf og
samsettari hreyfingar, og
vandasamari. Þær lásu sig á-
fram hangandi neðan í slá,
fóru handahlaup um gólfið,
gengu jafnvægisgang á slá og
byggðu „spilaborg“ úr sjálfum
sér. Margbreytilegt, og stúlk-
urnar urðu oft að taka á í
þessum æfingum, Drengirnir
hans Jóns Erlendssonar, sem
eru aðeins 11 ára og sýndu
stökk, voru ekki slakir og hafa
náð furðu góðum árangri.
Þegar stúlkurnar hennar
Guðránar Erlu komu inn í sal-
inn vakti göngulag þeirra at-
hygli. Þetta frumatriði í msn
og framkomu fólks er mjög
þýðingarmikið. Á þetta hefur
hún sýnilega lagt áherzlu.
Flokkurinn í heild og það sem
þær sýndu bar vott um að þær
hafa góða undirstöðuæfingu.
Stúlkurnar voru úr Gagnfræða-
skóla Austurbæjar. Sama er að
segja um pilta þá sem sýndu
undir stjórn Vignis Andrésson-
ar. Þeir voru vel þjálfaðir og
hafa náð furðu langt. Það er
auðséð að Vignir leggur mikla
Körfuknattleiksmótið hélt á-
fram sl. þriðjudagskvöld og
var háður einn leikur í meist-
araflokki karla. Attust þar við
íslandsmeistararnir, Í.K.F. og
Gosi og skildu liðin jöfn 32:32.
Leikurinn var geysispennandi
og jafn alltfrá upphafi og úr-
slitin réttlát. Hvorugt liðið náði
sérlega góðum leik. Þetta var
taugatrekkjandi seiglingur allt
í ; gegn. Liðsmenn voru mjög
jafnir og tekur ekki að telja
neinn sérstakan.
S. 1. miðvikudagskvöld voru
háðir 4 leikir í karlaflokkum.
II. fl. Ármann: Gosi 21:16. Ár-
mann vann verðskuldaðan sig-
ur. Þeir léku létt og vel sam-
an og áttu góðar skyttur. Sam-
leikurinn hjá Gosum var held-
ur fumkenndur framanaf, en
VELUNNARI skrifar: -
„Ósmekkleg grein birtist
Bæjarpósinum laugard. 6. 4.
þar sem rætt er um Leikfél.
Rvíkur og sýningar þess á
tveim leikritum, „Browning-
þýðingur.ni“ og „Hæ þarna
úti.“
Leikfélag Rvíkur er alls
góðs maklegt, jafnvel þess að
dagblöðin birti greinar, sem
hvetja almenning til að sjá
sýningar, sem það hefur upp
á að bjóða. — En furðu ó-
smekklegt er, að allt að því
deila á almenning þótt léleg
aðsókn sýni, að eitthvert eitt
verk falh ekki í geð viðskipta-
vina L.R. Eða hafa bæjarbú-
ar sýnt L.R. slikt tómlæti á
undanförnum árum, að það
sé réttlætanlegt að senda
fólki tóninn ef eitt verkefni
þessa féiags hlýtur ekki lýð-
hylli? Eg held hið gagnstæða.
Reykvikingar og aðrir hafa
fjölmennt í Iðnó um áraraðir,
og þykir mér ólíklegt, að L.R.
standi það völtum fótum, að
áherzlu á það að fá samræmi
í líkamann og þann kraft sem
hægt er. Hann krefst mikillar
vinnu og hann uppsker líka ár-
angur, eða það mætti eins orða
það svo, að piltarnir skeri upp
mikinn og góðan ávöxt elju
sinnar.
Á laugardagseftirmiðdag
héldu sýningarnar áfram, og
eins voru tvær sýningar á
i sunnudag. Lokasýningin var
svo í Þjóðleikliúsinu í gærkvöld
og verður þessara sýninga get-
ið nánar síðar.
er á leið komst ró yfir þá og
sýndu þeir þá, að þeir voru
nokkurs megnugir og mjókk-
uðu mjög bilið.
III. fl. I.R.-A :1.R.-B 35:7 A-
liðið hafði mikla yfirburði og
í því margt liðlegra leikmanna.
Meistaraflokkur ÍR:KR 68:34.
Þetta var mjög spennandi,
hraður og fjörugur leikur þ.e.
a.s. hálfleikur og nánar tiltek-
ið sá fyrri. 1 hléi stóðu leikar
29:24 fyrir ÍR, en seinni hálf-
leik unnu þeir 39:10. iR-ingar
byrjuðu með hröðum, fallegum
samleik og góðum skotum svo
og KR-ingar. Munurinn var að-
eins sá að iR-ingar héldu þessu
framferði allan leikinn en KR-
ingar gáfust lireinlega upp í
seinni hálfleik. Af ÍR-ingum
Framhald á 10. síðu
eitt misheppnað verkefni
í verði þvi að f jörtjóni.
Hvað viðkemui sársauka og
vonbrigðum leikstjóra og
starfsfólks, þá held ég að
því ágæta fólki sé lítill greiði
ger með að láta líta svo út
sem þetta sé allt að því
fyrsta mótlæti þess í lífsins
skóla. Slík píslaivættistilraun
á ábyggilega ekki við það á-
gæta listafólk, sem vafalaust
hefur áður kynnzt bæði mót-
og meðlæti á sinni listabraut.
Greinarhöfundur hneyklast
á bæjarbúum fyrir ágætan
smekk þeirra á grín- og gam-
anleikjum. Þetta er óþarfi
sem missir* marks. Mörgu
gamni fylgir nokkur alvara,
og slíkir leikir túlka oft efni,
sem mörgum getur orðið jafn-
gott vegarnesti og þungir
harmleikir. Gamanleikur lýsir
þó oftast hinu létta og spaugi
lega og hefur oft góðan endi,
sem vekur hlátur í hjarta, á
meðan hannleikur sýnir hið
gagnstæða, sorg, vonbrigði og
þjáningu með slæmum endi,
sem vekur hryggð í hjarta.
Gamanleikur verður því eðli-
lega vinsælli hér á landi, því
hver vill ekki heldur fá að
hþæja á drungalegu skamm-
degiskveld*, en þyngja enn
skapið við raunalegan harm-
leik?
Sem betur fer velur ai-
menningur skemmtanir sinar
eftir smekk, og væri því ekki
til of mikils mælzt, þótt L.R.
sýndi viðskiptavinum sínum
og velunnurum þá sjálfsögðu
virðingu, að taka til meðferð-
ar þau verkefni, sem þeim lík-
ar, en láti ekki stundarvon-
brigði með eitt misheppnað
stykki verða tilefni til ádeilu
á almenning, sem félagið á
velgengni sína fyrst og
fremst að þakka.“ — Velunn-
ari.
ÞAÐ KEMUR póstinum sízt
á óvart þótt ýmsum þyki
greinar hans ósmekklegar á
stundum. En í sambandi við
bréf Velunnara vill hann taka
fram eftirfarandi: Umrædd
grein i Bæiarpóstinum var
alls ekki skrifuð að tilhlutan
forráðamanna Leikfélags R-
vík, eða á neinn hátt á þeirra
vegum, heldur frá eigin
brjósti og af eigin hvötmn.
Það er því í alla staði ómak-
legt að ásaka L.R. á nokkum
miklum yfirburðum eða 15:10,
og hafði Fram yfirhöndina svo
að segja allan tímann og á
síðustu 6 mín. skoruðu þeir
fjögur í röð án þess að iR
kæmist að. Vörn iR var mjög
opin og leikur þeirra meira og
minna í molum. Virtist sem
þeir væru eftir sig síðan um
morguninn eða þá að þeir væru
of sigurvissir eftir sigurinn yf-
ir Hassloch um morguninn.
-Næsti leikur er milli Vals
og ÍR og varð IR nú að leika
tvó j£iki ’ í röð, Að vísu fór
fram þriðjaflokksleikur til þess
að gefa þeim svolitla hvild.
Kepptu lið IR og KR og vann
KR með 9:1. Nú var beðið með
eftirvæntingu eftir því hvernig
ÍR tækist upp móti Val sem
rétt áður hafði leikið bezta leik
sinn í langan tíma. Bæði liðin
voru óþekkjanleg frá fyrri leik.
ÍR tók nú upp þá leikaðferð
sem maður hefur átt að venjast
af þeim með hraða og öryggi
í skotum og nú lokuðu þeir
vörninni. Hinsvegar var allur
kraftur og sá hraði og mark-
sækni, sem einkenndi fyrri leik
Vals, horfinn. Að vísu voru
líka horfnir úr liðinu bæði
Helgi og eins Sólmundur úr
markinu og getur vel verið að
hinir ungu Valsmenn hafi tap-
að trúnni við það líka. Má
segja að þeir iR-ingar hafi
leikið sér að þeim eftir því
sem þeim sýndist.
Síðasti leikurinn var milli
Fram og Hassloeh og úrslit
lians ultu á því hvort sigraði
Framhald á 10. siðu
hátt fyrir efni og anda um-
rædds greinarkorns. Þá get
ég ekki fallizt á, að ég hafi
„hneykslazt á bæjarbúum
fyrir ágætan smekk þeirra á
grín- og gamanleikjum" í um-
ræddri grein. Þar segir svo:
„Því verður heldur ekki trú-
að, að óreyndu, að bæjarbú-
ar láti ásannast að ekki þýði
að bjóða þeim upp á aðra
leiklist en grínleiki, sem
þeir geti hlegið að.“ Hér er
ekkert sagt um það, hvort
smekkur bæjarbúa á grínleik-
rit sé ágætur eða lélegui’, og
engin hneykslun látin í ljós;
en áreiðanlega veit bréfritari
eins vel og ég, að smekkur
fólks; jafnveí á gamanleiki, er
ærið misjafn. Um fátt er
jafnendlaust hægt að deila og
smekk fólks á hvað sem vera
skal; t.d. í bókkmenntum og
listum. Sögur Guðrúnar frá
Lundi falla betur x smekk
sumra lesenda en sögur Kilj-
ans; unnendur glæpaiita
finnst Birtingur leiðinlegt rit,
og aðstandendur Birtings
hafa þráfaldlega lineykslast
á glæparitaútgáfustarfsem-
inni o.s.frv. o.s.frv. Og þótt
almenningur velji skemmtanir
eftir smekk sínurn, þá er
smekkuri'nn, lélegur eða góð-
ur, að talsverðu leyti til orð-
inn fyrir utanaðkomandi ér
hrif, J
Körfuknattleiksmótið

íólks ærið misjaín — gamanleikir og harmleikir