Þjóðviljinn - 28.05.1957, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 28. maí 1957 — ÞJÓÐVILJINN
- (3f
Hér sést skrúðganga blaðamaima og leikara itoma að iþróttavellinum. Á myndinni sést aðeins siðari liluti
jíöngunnar, fyrri hlutiim er koniinn inn á völlinn.
Hörð. tvísýii og skemmtileg keppni —
Leikarar sigruðu mjög fallega
!þréiltaievýa blaðamanna og leikara 1957:
íþróttarevýa leikara og blaöamanna fór fi'am á íþrótta-
vellinum á sunnudagimi. Áhorfendur munu hafa verið
6—7 þús., og þrátt fyrir fremur kalt veöur virtust þeh*
skemmta sér mæta vel.
Lexkararnir báru frægan sigur af hólmi í íþróttakeþpn-
inni
Iþróttarevýan hófst með
Skrúðgöng'u leikara og blaða-
manna frá Þjóðleikhúsinu.
Lúðrasveitin Svanur lék fyrir
göngunni, en Haraldur Björns-
son har merki leikara og Karl
Isfeict merki blaðamanna, sið-
an komu lið leikara og blaða-
ttianna í skipulegri fylkingu,
skrýctd litklæðum. Var Hverfis-
gatan, Lækjartorg og Lækjar-
gata allþéttskipaðar brosleitum
áhoitfendum.
Liðin héldu suður Fríkirkju-
veg. yfir Tjarnarbrúna og sem
leið liggur á íþróttavöllinn. 1-
þróttarevýan hófst stundvíslega
á veilinum með setningarræðu
Brynjólfs Jóltannessonar, en
ttæst var fimleikasýning.
Drátfarbraui
á Seyðisfirði
fyrir 1000
rúmlesia skip?
Afgreidd var nýlega á fundi
sameinaðs þings þingsályktun
þannig orðuð:
„AVilþingi ályktar að fela ríkis-
stjónoinni aft láta gera áætlun
um kostnaft við byggingu diátt-
arbrautar á Seyðisfirði fyrir
ailt, að 1000 rúmlesta skip. Kostn-
aðitr við áætiunina greiðist úr
ríkiss\jóði“.
Þingmaður Seyðfirðinga, Björg-
vin Jónsson, var flutningsmað-
lir tillögunnar, og hafði lagt til
að miðað yrði við 2000 rúmlesta
skip, en fjárveitinganefnd flutti
breytingartillögu sem var ein-
róma samþykkt Og tillagan af-
greidd sem fyrr segir.
Þá söng Jón Sigurbjömsson
negralög og hlaut óskipt þakk-
læti áheyrenda.
Þá hófst fyrsta keppnin:
pokahlaup, er var mjög spenn-
andi á að horfa og spöruðu
keppendur ekki fætuma og
fengu sumir byltur stórar.
Fjnrsti pokinn að marki reynd-
ist innihalda Sigríði Hagalín.
Þar með höfðu leikarar unnið
fyrstu keppnina.
Knattspyrnukeppnin var í
senn tvísýn og skemmtileg,
enda fylgdust áhorfendur með
af svo miklum áhuga að helli-
skúr sem kom í miðjum fyrri
hálfleik hafði engin áhrif til
að kæla þann áhuga. Guðmund-
ur Jónsson ópemsöngvari var
dómari og blés hressilega í lúð-
ur sinn og hmkku bæði blaða-
menn og leikarar fyrir lúður-
þyt lians líkt og þæg hjörð
undan hói smalans. Þegar svo
blaðamenn töldu sig örugglega
liafa sigrað í síðari hálfleik
I*essi tifíullegi goði er engimi ann-
aa- en Lárus Salómonsson.
kvað Guðmundur upp þann úr-
slitadóm að jafntefli væri 5:5,
og þorðu blaðamemi ekki að
æmta — er það í eitt af þeim
fáu skiptum að vitað er að
blaðamenn hafi ekki þorað að
deila við dómarann.
Báðir aðilar tefldu fram úr-
vaismönnum til lyftirtganna,
blaðamenn Karli Isfeld fyrrum
glímukóngi Þingeyinga og
Thorolf Smith en leikarar
Rúrik Haraldssyni og Haraldi
Björnssyni. Tókst Haraldi ein-
um að lyfta eftir öllum listar-
innar reglum. Vildu þá blaða-
menn fá að reyna aftur, en í
því kom Frænka Charles með
gífurlegum pilsaþyt, þreif tækin
og hljóp með þau út af vell-
inum.
Kristinn Hallsson söng og
stjórnaði fjöldasöng—og hefði
mátt taka hressilegar undir. Að
því loknu hófst reipdráttur
milli blaðamanna og leikkvenna.
Lárus Salómonsson stjórnaði
1 honum með mikilli prýði, eftir
ströngustu reglum. Var hann
klæddur fornmannabúningi og
mál manna að hann hefði ver-
ið höfðinglegasti maður á „vell-
I inum“ þenna dag.
Hendrik Ottósson var ræsir,
liafði hann byssu mikla í
hendi, og mun það í fyrsta
sinni að þessi alkunna byltinga-
lietja beitir slíku verkfæri.
Enda þótt blaðamenn færu
kvíðafuilir til leiksins remdust
j þeir af fremsta megni við að
láta ekki draga af sér kaðal-
inn, en urðu loks að þola það
að þúsundum Reykvíkinga á-
horfandi að þeir eru ekki kven-
sterkir.
Karl Guðmundsson flutti því-
næst skemmtiþátt, en hátalara-
kerfið sá um að fæstir heyrðu
hvað hann sagði. — Það er
annars stórmerkilegt með há-
talarakerfið á íþróttavellinum:
Það getur aldrei verið í lagi
tvær stundir samfleytt, hvað þá
lengur!
íhaldið fær ekki
Gunnlaug á þing
Brosleg umbrot Bjarna Benediktssonar úf |
af varamönnum Alþýðuflokksins
Varaforseti sameinaðs þings, Gunnar Jóhannsson,
svaraði í byrjun þingfundar í gær fyrirspurn frá Bjarna
Benediktssyni um varamenn Alþýðuflokksins, á þessa
leið:
Á síðasta fundi sameinaðs
þings beindi hv. 1. þingmaður
Reykjavikur þeirri fyrirspurn til
mín. hvers vegna dr. Gunnlaug-
ur Þórðarson hafi horfið af
þingi, en ekki Bragi Sigurjóns-
son, er utanríkisráðherra kom
aftur til þings.
Ég hefi átt tal við formann
kjörbréfanefndar, og segir hann,
að nefndin hafi ekki fjallað um
það, hve lengi varamenn skuli
sitja á Alþingi, enda ekki til-
efni til þess samkv. 4. gr. þing-
skapa. Hinsvegar hafi hún, eins
og kunnugt er, á sínum tíma
haft til meðferðar kjörbréf
Gunnlaugs Þórðarsonar og Braga
Sigurjónssonar og gert tillögur
til Alþingis um afgreiðslu þeirra.
Þá hef ég raett málið við skrif-
stofustjóra Alþingis, og er svar
mitt þannig:
Dr. Gunnlaugur Þórðarson var
kvaddur til þingsetu í forföll-
um utánríkisráðherra Guðmund-
ar í. Guðmundssonar, 7. lands-
kjörins þingmanns, 29. f.m.
Er Pétur Pétursson, 10. lands-
kjörinn þingmaður, forfallaðist,
var Bragi Sigurjónsson ritstjóri
kvaddur til þingsetu í hans stað.
Kom hann til þings 6. þ.m. Kjör-
bréf beggja þessara varamanna
voru samþykkt samhljóða. Það
er því ágreiningslaust, að þeir
hafa báðir löglega tekið sæti á
þingi, enda var hér farið eftir
ákvæðum 144. gr. kosningalaga
um það, í hvaða röð varamenn
taki sæti í forföllum aðalmanna.
Dr. Gunnlaugur Þórðarson er 1.
varamaður landskjörinna þing-
manna Alþýðuflokksins, enda
var fyrsf til hans leitað. Bragi
Sigurjónsson er 2. varamaður
landskjörinna þingmanna Al-
þýðuflokksins. Til hans var leit-
að vegna þess, að dr. Gunnlaug-
ur Þórðarson hafði þá þegar tek-
ið sæti á þingi. Hvenær á vara-
maður, sem löglega hefur tekið
sæti á þingi, að hverfa þaðan
aftur? Um það verður einnig að
fara eftir ákvæðum 144. gr.
kosningalaganna og venjum um
framkvæmd þeirra. Þar segir:
„Ef þingmaður í kjördæmi. þar
sem kosið er hlutbundnum kosn-
ingum, eða landskjörinn þing-
maður forfallast sökum veikinda
eða annars, á hann rétt á að
láta varamann, taka sæti sitt á
meðan, en tjlkynna skal hann
forseta þeirrar deildar, er hann
á sæti í, eða forseta sameinaðs
Alþingis, ef Alþingi hefur ekki
skipt sér í deildir, í hverju for-
föllin eru fólgin og hversu lengi
þau munu vara. Ef varamaður
tekur þingsæti í forföllum þing-
manns, skal liann ekki sitja
skemur en tvær vikur, nema Al-
þingi hafi verið rofið eða því
slitið eða frestað áður“. Hér
virðist gert ráð fyrir, að hverju
sinni sem þingmaður forfallast
komi aðeins einn varamaður í
hans stáS. Hver sá varamaður
er, fer eftir þeim reglum, sens
áður er getið um. Ef 1. varamaff-
ur getur af einhverjum ástæff-
um ekki tekið við sætinu, á a3
leita til næsta varamanns. Vara-
maður virðist því eiga að sitjat
þar til aðalmaður kemur aftur
til þings og þó aldrei skemur
en tvær vikur, nema þing sS
rofið eða því slitið eða því frest-
að áður.
Dr. Gunnlaugur Þórðarson vék
því af þingi vegna þess, að aff-
almaður, utanrikisráðherra Guð-
mundur í. Guðmundsson, 7.
landskjörinn þingmaður, kon>
aftur til þings.
Pétur Pétursson 10. landskjör-
inn þingmaður, sem Bragi Sig-
urjónsson situr á þingi fyrir, et
hins vegar enn ókominn til þings
aftur.
í Réttarsögu Alþ'ingis eftir
Einar Arnórsson segir á bls. 643:
„Þingsetutími varamanna fet
eftir því, hvers vegna sæti aðal-
manns hefur orðið autt. Ef hanil
deyr, missir kjörgengi eða seg-
ir af sér þingmennsku, þá situi1
varamaður á Alþingi það, sem
eftir er kjörtímabilsins. En efi
aðalþingmaður forfallast vegna
veijdnda, eða annars, getur hann
iátið varamann sinn taka sæt-
ið, meðan forföll standa, þð
aldrei skemur en tvær vikur,
nema Alþingi verði rofið áðus
eða því slitið eða frestað".
Til er fordæmi, sem styðuE
þennan skilning kosningalag-
anna. 2. des. 1949 tilkynnti
Hannibal Valdimarsson, að hann
myndi ekki geta setið á þingi
um skeið vegna embættisanna
heima fyrir.
Fyrsti varamaður, Guðmundui
1 Guðmundsson, tilkynnti, a9
hann myndj ekki geta tekið sætl
Hannibals á þingi fram aft
næstu áramótum. Annar vara-
maður, Erlendur Þorsteinsson,
var því kvaddur til þingsetu. 10*
jan. 1950 tilkynnti hann forföll, og
Framhald á 8. síðu.
Nýja framhalds-!
sagan: Tehós i
Agnsbnánans '
Eins og lesendur Þjóðvilj*
ans hafa veitt eftirtekt byrj-
aði ný framhaldssaga í blaff-
inu s. 1. laugardag. Er það
Tehús Ágústmánans, eftir
Vern Sneider. Leikritið sem
sýnt liefur verið í Þjóðleik-
húsinu í vetur er samið eftir
sögunni og einnig hefur sag-
an verið kvikinynduð. Aðal-
hlutverk í kvikinyndinni leik-
ur hinn kunni kvikmynda-
V0IR fUm-t/iMntffét m
leikari MARLON BRANDO.
Lesendur eru lvvattír til aði
fylgjast með f ramlialdssög-
unni frá byrjun.