Þjóðviljinn - 10.08.1957, Síða 3

Laugax’dagur 10. ágúst 4697 ÞJÓtJVIIJINN — (3
% ÍÞRÓTTIR
MTSTJÓRl: FRlMANN HELGASÖ0
Dynomo hcrfði úfhctld í fvo
hálfieiki, en Örvalið í einn
— og lapaði með 1 marki gegn 7
Annar leikur Dynamo var við
úrval sem landsliðsnefnd hafði
valið til þess að reyna nokkra
nýja inenn, og var það mjög
hyggilegl: með tilliti til þeirra
leikja sem framundan eni við
Fralcka og Belga eftir tæpan
mánuð. Vom leikmenn frá
Reykjavík, Akureyri, Hafnar-
firði og Akranesi.
Þrátt fyrir þetta mikla tap
verður ekki annað sagt en að
íiðið sem valið var hafi fallið
nokkuð vel saman og allir hafi
leikið eins og af þeim verður
mest krafizt, og allir sýndu
þeir baráttuvilja og gerðu til-
raunir til að leika saman, eftir
þvi sem efni ög útliald leyfðí.
En þó svona vel tækist til
um leik þeirra dugði það ekki
til í viðureigninni við Ukrainu-
búana, til þess hofðu þeir of
mikla yfirburði í listum og
Jeikni knattspyrnunnar. Meðan
úthaldið entist, sem var vel all-
a.n fyrri hálfleiii, var ieikurinn
ekki svo ójafn úti á vellinum,
6n úivalinu gekk illa að skapa
eór tækifæri. Það tókst Rúss-
imiim betur þótt þeim tækist
ekki að skora úr þeim öllum.
Þegar á fimrntu mínútu er
miðherjinn kominn innfyrir og
á. ekki eftir nema markma.nn
en skotið fór framhjá og 10
minútum síðar er vinstri út-
herjinn einnig kominn innfyrir
alla og ætlar að sneiða knött-
inn mjúklega í annað hornið en
hann lendir I stönginni og út.
á völlinn aftur.
Og enn fimm mínútum siðar
er mark úrvaisins í mikilli
hætt.11 en Björgvin ver meist-
aralega.
Á 17. mínútu skorar Dyna-
mo fyrsta mark sitt og var þáð
miðherjinn sem þar var a.ð
verki. Næstu 20 mínúturnar
gengur knötturinn fram og' aft-
ur án þess að veruleg hætta
steðji að mörkum liðanna.
Dynamo hafði þó forustuna xun
gang leiksins, en vörn úrvals-
ins varðist. af mikilli „hreysti“
eins og það var orðað í fornum
bardagasögum, og hjörguðu
þeir Halldór og Árni Njálsson
oft vel, en Árni er jafnliðtækur
í vörn sem sókn.
Er 25 mínútur voru af leilm-
um kom. Albert Guðmundsson
inná í stað Ha.uks Jakohssonar
sem fór útaf, og lifnaði heidur
yfir liðinu um skeið. Þegar 10
mínútur eru eftir af ieiknum fá
Rússar horn á úrvalið og úr því
ekora þeir a,nnað mark sitt úr
skalla.
Eftir þetta gerðist lítið í
hálfleiknum sem sögulegt má
kallast og endaði lxálfleikurinn
með 2:0 fyrir gest.ina.
Síðari hálfleikur var ekki
nema 2 mínútu gamall þegar
iramherji Rússa.kemst innfyrir
alla en Björgvin tekst á yfir-
nátt.úrlegan hátt að verja svo
að knötturinn hrekkur til
hægri útherjans sem spyx’nir
á nuirkið en þá er þar koxninn
Ái'ni Njálsson og ver á mai'k-
línunni.
Framherjar úrvalsins áttu
nokkur skot á mark Rússa
en flest voru þau meinlaus
nema skot Iialldórs Sigur-
bjöi’nssonar sem. markmaður
varði vel í fyrri hálfleik. f
seinni hálfleik átti Halldór ann-
að skot sem gat orðið hættu-
legt úr þeirri stöðu sem Hall-
dór var x eu það fór framhjá.
Þegar fór að líða á síðaiT.
hálfleikinn tók heldur að draga
af úivalinu en gestirnir héldu
hraðanum og tóku m'i að kalla
leikinn í sínar, hendur og gerðu
nú hvert áhlaupið á fætur öðru
en þó varðist úrvalið fyrstu
20 mínúturnar án þess að fá
mark, en þá skorar miðher.jinn
aftur eftir ágæta sendingu frá
uthérja. Aðeins einni mínútu
síðar sendir vinstri framvörður
knöttinn til hægri útherja sem
hélt sig alveg út við hliðarlínu
einn sér. Viðstöðulaust sendir
hann knöttinn fyrir markið til
hægri innherja sem skorar
fjórða mark Dynamo.
Af einhverjum ástæðum er
Björgvin tekinn úr markinu
(meiddur?) og í hans stað kom
Helgi Daníelsson í markið.
Aðeins 4 mínútum
skora Rússar 5. mark
fengu það nokkuð ódýrt þar
sem mistök urðu um samvinnu
milli Helga og HaBdórs eri inn-
herji gestanna náði að koma
fæti á knöttinn og lyfta hon-
um mjúklega ydir Helga í
mannlaust markið.
Á 25. mínútu skora gestirnir
6. rnark sitt og það áhlaup og
það inark var það bezta sem
þeir hafa sýnt hingað til. Sam-
leikurinn og hreyfanleiki liðsins
þar sem knötturinn gekk frá
mauni til manns fram miðjan
völlinn beint fram að marki
úrvalsins, og hafnaði með á-
kveðnu skoti í neti úrvalsins
áu þess að nokkur heimamanna
fengi blandað sér í málið.
Siðasta mark sitt skora gest-
irnir eftir hornspyrnu, og hefði
Iíelgi átt að verja það skot.
Eti úrvalið hafði ekki sagt
síðasta orð sitt því aðeins 2
raínútum fyrir leikslok gerir
það áhlaup og kemst Gunnar
Gunnarsson upp að endamörk-
um og gefur knöttinn vel fyrir
en þar er Albert og fær skall-
að ágætlega og óverjandi í
mark Rússa. Og þannig lauk
þessum nokkuð skemmtilega
leik þrátt fyrir mikla yfirburði
gestanna.
Eftir gangi leiksins var þessi
sigur kannski í stærsta lagi
en eftir opnum tækifænim
heföi úrvalið getað fengið nokk-
ur mörk í viðbót.
Eins og fyrr segir áttu leik-
menn úrvalsins góðan leik, en
þeir réðu ekki við kunnáttu
gestanna, og liöfðu ekki úthald
á við þá.
Árni Njálsson er að komast
í fulla þjálfun og er ósérlilífinn
og ötull leikmaður sem aldrei
gefst upp. Hallclór var einnig
mjög góður og er öruggasti
miðframvörðurinn í augnablik-
inu. •; v
Albert var bezti rnaður fi’ám-
línunnar eftir að hann kom inn
sérstaklega fyrsta háiftímann
sem hann va.r inni en Rússarmr
tóku að gæta hans er á leið og
þá gat lrann ekki byggt upp
eins og hann gerði fyrst, og
tók hann þá til lágsendinga
sem hans menn réðu ekki við.
Halldór Sigurbjörnsson er
ekki enn búinn að jafna sig
fcftir meiðsli og er ekki eins
bættulegur og í fyrra en gerði
þó margt vel. Það bar miraia
á Skúla Nilsen en maður hafði
gert ráð fyrir í leik þessum og
milli Guðmundar Öskarssonár
og hans varö ekkí sú samviima
sem inaður gerði ráð fyrrr, eigi
að síður var Guðmundur betri
í þessum úrvalsloik eti hann
hefur áður sýnt í úrvalsleikj-
um, og sama er að segja itn.i
Reyni sem. gerði margt vel.
Guðjón Finnbogason brást
heldur ekki fremur en fyrri
daginn. Það er erfitt að gera
upp á milli Rússanna, svo jafn-
ir eru þeir. Samstarfsvilji liðs-
ins, leikni Jiess og hreyfankúki
gera það miklu fremur að einni
samstilltri vél þar sem allt
gengur jafnt og þétt vel smurt
og án afláts.
Má mikið af liði þessu læra
ef menn eru á annað txirð mót-
tækilegir fyrir að' geyma það
sem þeir gott sjá, en það er
ekki nóg að horfa á og dáðst.
að því sem vel er gert. 1’il
þess að ná í áttina þangað sem
þessir menn eru komnir verða
knattspyrnumenn að leggja
meirti að sér til að ná því en
Framhald á 2. síðu
síðar
sitt,
4
TVÖ EIN í TANGÖ
Margar óskir hafa komið' um þennan texta, sem Erla Þorsteins-
dóttir hefur sungíð á plötu, Odeon
Æ, þeii* Ieilca taugó,
þenoan torvelda dans,
og Jiaraa sé ég hann Svein
koma brosandi lil mín,
e« tangóspor liaus
varla tekið fær nein,
Ef ég þykist ekki sjá hann,
I>á er til bann taki aöra sein
er æfðari mér.
Nei, liann býður mér upp
og ltinar Makka til að s.iá
livertiis fer.
Við stígum tangó tvö ein.
Og í tangó jafnast euginn piltur
neitt á við Svcin.
Ég stanlast stirðfætt og sein;
ef ég steypist ekki á koJJinn,
er það tilviljun hrein.
Fyrst eitt skref fram,
svo aftur citt.
Ég aðra eins raun
hef aldrei þreytt.
Og ekki batnar eim um sinn.
Tia-la-la-la, tra la-la-la,
tra-ki-la-la, tra-la. . . þar fór
víst skóhællinn minn.
Nú heyrist lilátur og vein,
það er Halla, sem á römliini
hefur iöngum elt Svein.
Og henni er mæða pg mein
að sit.ja og horfa á pkkur
dansa tangó tvö ein.
no. DK142A
En vlð Sveinn stígum dansinn
sem hljómsveitin sé eingöngu
ætluð oss tveim.
Og hann hvislar örlágt:
Heyrðu, fæ ég svo á eftir að
í'ylgja þér heim.
Ég verð auðvitað að láta sem ég
liafi alls ekki heyrt né skilið
hvíslingar hans,
þótt ég vildi raunar helzt við færunt
heini strax eftir þennan
örlagadans,
Við stígum tangó tvö ein,
og í tangó jafnast enginn
pilíur neitt á við Svein.
Ég yrði samt ekki sein
að sýna honum að ég vil ekki
lausakaup nein.
Nú — eití skref fram,
svo aftur eitt,
nú gekk það eins
og elcki neitt.
Þá keinur það sem kvíði ég mest
Tra-la-Ia-Ia, tra-la-Ia-la,
tra-la-la-Ia, — nei sjáum til
mér tókst það eins og öðium bezt.
Nú heldur hló ekki nein-.
Og Halla sér að duga ekki framar
glott eða vein.
Og að ég ein á hann Svein, —
að við stígum eftir þetta
okkar tangó tvö ein.
L._ Guðmupdsson.
Spurningar
Við vpnum að þið haf-
Ið ekki gleymt spurning-
unum í 23. tölublaði, Við
kkulum rifja Ixer upp:
1. Hvort er .skemmtilegra
veturinn eða sumarið?
2. Hvert vildir þú fara
ef þú ættir kost á að'
fara í fcrðalag?
3 Heldurðu að huldufólk
sé til og hvað hefur þú
tll marks um það?
J
Anna Gréta sendir svör
við þessu, sem hér koma
á eftir: <
1 Sumarið.
2 Til Suðurhafseyja.
3. Get ekki svarað því.
Nú er röðin komin að
ykkur.
Laugardagur 10. ágúst 15)57 — 3. árgangur — 28. tiilublað
yitsti/lri- V?Ihðtq OaobiartHdúWt' - UtO^fðnd)' tiúTtviliinr
Einu sinni voru tveir
bræður austur í Pers-
íu. Þeir fréttu eitt sinn
að faðir þeirra lægi fyr-
ir dauðanum. Þeir voru
Persar eru ekkj eins
hreyknir af neinu og
hestunum sínum, þess
vegna gramdist eldri
bróðurnum; hann sagði
ÞAÐ SEM ALDREl
KEMUR AFTUR
ir kepptu af frernsta
megni, en voru hnífjafn-
ir á sprettinum. I.oks
knúði yngri bróðirinn
sinn hest af öllum kröft-
um og sló hann rokna
högg. Hesturinn ærðist
aí' sársaúkanum og herti
svo á sprettinum, að
hann komst framúr.
margar milur frá heimili
sínu, en föður þeirra
langaði mjög til að sjá
þá, áður en hann dæi.
Þeir lögðu þvi óðar af
stað, þegar þeir höfðu
fengið fregnina. Þeir
höfðu tvo arabíska gæð-
inga og þeystu á þejm
samsíða. Lengi riðu þeir
þegjandi. Lolcs sagði sá
yngri við bróður sinn:
— Mér sýnist hestur-
inn þinn bera sig þreytu-
lega.
1 — Þreytulega, ég í-
mynda mér, að hann gef-
ist ekki upp á undan þín-
um, sagði eldri bróðir-
inn.
Þegar þeir höfðu riðið
nokkra stund, sagði
yngri bróðirinn aftur:
— Óju, bróðir minn,
hesturinn þinn þolir ekki
að hlaupa svona hratt,
við verðum að hægja
íerðina."
með þykkju:
Hvaða rugl ertu að
fara með. Hesturinn minn
er að minnsta kosti engu
síðri en þinn, og ef við
reynum þá, myndi minn
verða fljótari. Þorjrðu að
reyna, gortarinn þinn?
Þeir knúðu hestana
sporum og ruku af stað
á þeysispretti, Bræðurn-
Yngri bróðirinn Hróp-
aði hæðnislega:
Lygiari og gortari,
þarna sérðu að hestur-
inn minn er langlum
fljótari. Elöri bróðirinn
varð frávjta af bræði:
Hann greip bogann, lagði
ör á streng, miðaði og.
skaut. Boginn kvað við,
örin þaut af strengnum
Framhald á 2. síðu.