Þjóðviljinn - 03.11.1957, Qupperneq 6

6)
ÞJÓÐviljinn — Sunnudagur 3. nóvember 1957
fitefiiuiMéfié
Biástrjp teíknaSi
'rty.tHndi: rtotneinmearftokiur alMBu - BóslaliEtatlokkuriim - Ritstióraii
íáasaós Kiartanssoc <áb), SlfturSur QuBmundsson. - Préttarltstjórl Jór,
óis- :, dtió»ai<.un aeiauudur Blgurjónsson. aufimunduv VlKíússon
H. Jóiisson. Magnús Torfi Ólafsson, Slgurjón Jóhannsson. — Auglýs-
dBHStJriri- nnBeoir Magr.úBson. - Ritstjórn. afgrelSsla. augiíslnear. Drent-
smiSJa: SfcólavörSustíg 1B. - Siml 17-500 (5 linur). - ÁskriftarverS kr, 25 i
i a-'vkjavil: og nagrennl; kr. 22 annarsstaSar. — LausasöluverS ter. 1.50.
PrentsmlSJa ÞjóSvliJana.
Siglingar togaranna
17yrir nokkrum dögum gerði
trúnaðarmannaráð Sjómanna-
íélags Reykjavíkur samþykkt
um siglingar togaranna þar
sem bess var krafizt ,.að í
skammdeginu fái togararnir að
sigla óhindrað og annan tíma
árs eitthvað“. Var þessi sam-
þykkt rökstudd með því að
sjómtnn te'du sér það að
ýmsu.leyb hagkvæmara að tog
aramir sigldu með aíla s.'nn en
að honum væri skinað upp
hér heima og unnið úr honum.
»ér er um að ræða mikií-
vægt grundvaliaivanda-
mál: hvað á að gera þegar á
rekast hagsmunir þjáðarheild-
arinnár óg' alls þorra verka-
fó'ks ánnarsvegar og tímabund-
in sjóriarmið einhvers starfs-
hóps binsvegar? Öllurn ættj að
vera ijóst, að sialingar togar-
anna, sem nú hafa verið tak-
markaðar til mikilla muna, eru
leifar frá beim lima, þegar
•efnahagskerfi þjóðarinnar var
á nýlendustigi og fskurinn
fluttur ,út sem óunnið hráefni.
Á undaníörnum árum hefur
þjóðin unnið markvisst að því
að koma upp fu'lkomnum fisk-
lönaði, svo að hægt væri að
gernýtá allan fiskafla í land-
inu sjálfu. hagnýta þami'g
vinnuafl bióðarinnar í þágu
ú.vf'utningsfrair’("ið:.{unnar og
stórauka gjaldeymMekjurnar,
en bað rr afíur undirsíaða
þeirra lifskjr.ra sem þjóðin á
'við að "b'úa. Engum viti bom-
um manni dylst að hér er rétt
stefnt og að halda verður á-
fram á sömu braut, þar t:l
al'i'- fiskáíli íslendinga hefur
verið gerður að sem dýrmæt-
-asíri vorú.
T_fer cr um að ræða sjálf-
sagða og óhjákvæmilega
þróun í atvinnulífi íslendinga.
En nú secja sjómenn að þessi
umskipti komi ; lla við sig, og
hvað ,hor þá. að gera? Á að
hætta við a’!t saman, fórna
hagsmur'um verkafólks í landi
og þjóðarheijdarinnar og
ske”ða lífskjör al's a’memiings
með rýrnandi gialdeyristekj-
um? Að sjálfsögðu ckkí. Það
verður að leýsa vandamál sjó-
manna innan þess ramma sem
markaður er af nauðsyn þjóð-
arinnar í hejld. Sjómenn þurfa
að fá bætt upp á annan hátt
það sém þeir ieija sig míssa
við það að siglingar takmark-
ast og leggjast smám samffli
niður áð mesíu, og hefur raun-
ar þegar verið gert margt í
því efnii En auðvitað er meiri
breyt nga þörf á kjöruin tog-
arasjómánna. einkanlega þarf
að skípu’eggja betur frítíma
þeirra og 'ryggja þeim sem
bezt kjör. Það ælti einmitt að
vera verkefni forustumannanna
í Sjómannafélagi Reykjavíkur
. en ekki það neikvæða viðhorf
að reyna að torvelda óhjá-
kvæmilega þróun í
iífi landsmanna.
atvjnnu- n.
TT'n trúnaðarmannaráð Sjó-
mannafélags Reykjavíkur
er ekki á þeim buxunum; þvert
á móti skirrist það ekki við
að beita íaisröksemdum og
firrum tíl stitðnings skoðunum
sínum, hvort sem það stafar af
jllvilja eða fáfræði landmann- [ -
anna sem stjórna félaginu.
Þannig segja þeir í áfyktun
sinni að sjómenn „beri að jafn-
aði 2—3 þúsund krónum meira
úr bj'tum fyrir veiðiferð, ef
af’inn er seldur erlendis, held-
ur en ef hann er lagður upp
lie'ma." Þeíta er alger fjar-
stæða. Selji togari erlendis
fyrir 104.000 mörk, sem er góð
sala, verður meðalhlutur há-
seta 4.800 kr. Landi togarinn
hins vegar heima og fái hlið-
stæðan afla fengi hásetinn á
jafn’öngum tíma 5.500 kr. í
hlut. Þessar tölur eru miðað-
ar v'ð háa sölu og munurinn
er oft meiri, enda er það stað-
reynd að togari sem aflar að
staðaldri hér heima greiðir
hyerri aflahlut en hinn sem
sigiir; hins vegar eru vinriu-
stund'rnar fleiri og erfiðari i
þegar lagt er upp heima. Sé i m
trúnaðarmannaráðið hins veg-
ar að bera saman eina veiði-
forð til sölu á eriendum mark-
aði, sem tekur 26—27 daga,
og eina veiðiferð þeear iagt
er upp heima, sem tekur 10—
12 daga, eru landmennirn'ir
enn að opinbera furðulega fá-
fræði sína.

S7917 farþegar Fl„„,
fslands á 9 mánuðnm
Farþegaaukning milli staða erlendis
nemur 261 af hundraði
A nnað dæmi er það að trún-
Á*- aðarmannaráðið heldur þvi
fram að „þegar siglt er með
afia fái % hiutar skipshafnar Samkvæmt upplýsingum frá Flugfélagi íslands hefur
venjuiega fn tii að vera heima ! 0röið' veruleg aukning á flutningum með flugvéll>r fé-
hjá fjöiskyidum sínum. meðan lagsins fyrstu 9 mánuðl þessa árs miðaö við' sama tíma-
sigling stendur, án þess að1
rr.issa nokkurs í varðandi tekj-1 , .... . , „ , .. . , „ _T.
mest milli staöa erlendis, emkurn eftir að Viscount-
'k „Nordisk kontakt" nefn-
ist tímarit eitt sem út. er gef-
ið í Stokkhólmi og á að kynna
stjórnmál á Norðurlöndum. I
hverju hefti er venjulega grein
bil í fyrra. Farþegaaukningin hefur orðið hlutfallslega |um norræna11 stjornmálamann,
sem ekki vita betur. Á fisk-
veiðum eru venjulega um 30 J
og eru þær hressilega skrifað-
ar, sagður kostur og iöstur á
mönnum og stundum hent að
ur.“ Þetta er nrkil fáfræði, og ,
trúiega leifun á ’andmönnum Hugvelarnar hofu aætlunarflug
Farþegar F.í. milli íslandsjukust um 13%. Vöruflutning- |Þeim g'óðUitlegt gaman. En í
! og annarra landa vom fyrstu 9, ar námu 139.5 lestum og juk-1 síðasta hefti er gi-ein sern sker
marms á togara - og ætlu te lnúnuÖi þ.á. 12987, en 9804 á ust um 6
/o■
sig mjög úr, og fjallar hún um
aðeins 10 að sigia!! Staðreynd- Isaina tjraa j fyrra Farþega- \ ! Verðlaunabjarha. Er þar safn-
f jöldinn hefur því aukizt um I í innanlandsflugi varc) einnig að saman ýrnsum mestu hrós-
32%, Milli staða erlendis vore
in er hin, eins og ailir sjó-!
rrenn vita. að yfirle.'tt hefur
Öll skipshöfnin sig’t.
,egar mál er flutt með slik-
um rökum er ekki von að
n’ðurstöður verði skynsamieg-
ar. Hitt er þó aðalatriði að al-
mennar siglíngar togaranna
eru stórhættulegar afkomu
þjóðarnnar og efnahagslífi.^,
Gjaldeyristekjur af togara sem
sig’ir nema ekki helmingi af
því sem fæst þegar afla er
skipað upp sér heima, og at-
vínna og afkoma þúsunda
manna um allt land væri í
hættu ef farið væri eftir stefnu
landmannanna í Sjómannafé-
lagi Reykjavíkur. Enginn efi er
á því að sjómfenn almennt
skilja þettd úrhsetavel, þótt- þeir
vilji að sjálfsögðú áð þeirra
fluttir 1893 farþegar, en á
sama tíma í fyrra 524. Aukn-
ingin er því 261%.
Póstflutningar milli landa
námu á framangreindu tíma-
bili rúmlega 25 þús. lestum og
vandamál séú leyst á réttsýnan
hátt. En það er leitt til þess
að vita að til formennsku í! 1778.
stærsta sjómannafélagi lánds-
íns skuli hafa valizt menn,
sem hugsa fyrst og fremst um
sjónarmjð Thorsaraima og ann-
arra gjaldeyrisbraskara og
reyna að blanda saman annar-
legri gróðahyggju þeirra og
raunveruiegum hagsmunum
sjómnnastéttarinnar.
mikil farþegaaukning, enda yrðum sem finnanleg eru, sagt
þótt farþegar félagsins væru 1 að hann hafi allt frá bernsku
færri í febrúar og marz en ’ „notið hins mesta trausts og
árið áður. Fyrstu 9 mán. þessa í virðingar vegna óvenjuiegra
árs voru fluttir 51268 farþeg-1 gáfna og dugnaðar", rætt um
ar innanlands, en 47533 í fyrra. | ,,óvenju!oga. rökræna hæfileika1'
og nemur aukningin því ns?r 8 c,em einkenni „rökræðustít
af hundraði. . hans“ (þó stíllinn væri nú
,, . , . .„|með!>, enda muni hann senn
Morg leiguflug hafa venð , . , .
• ° , , (, skipa. þær virðingarstoður i
-i-1 4-sl nt'mnlfinHo /-vrr :
farin, flest til Grænlands, og
! he;ma!a.ndi s.inu, sem ábyrgð-
hafa farbegar í þeim verið í , , „ ,
* i armestar eru taldar a Norður-
j löndum".
Alls hafa því flngvólar Flug- \
•!ags fslands ílutt á þrem ★ Höfundur þessa lof-
fjórðungum þessa árs 67917 i söngs er — Sigurður Bjarnason.
farþega innanlands og utan.
! meðritstjóri Verðlaunabjama!
Herma fróðir menrt að Sigurð-
Vöruflutningar innanlands! ur fái aldréi að birta grein
jukust á framangreindu tíma-jnema aðalritstjórinn lesi; hana
bili um 21% og póstflutnlng- yfir áður og breyti henni cftir'
ar um 5%, isínu höfði.