Þjóðviljinn - 15.03.1958, Qupperneq 10

Þjóðviljinn - 15.03.1958, Qupperneq 10
'i) I. íí'/'lO'Vl jc,6f r.'utri rrrj b',- 2) — Oskastundin öskastundin — <* Halldóra B. Bjömsson: KELI RÆFILLINN Saga þessi gerist í Fey'tiavík árið 1952, eða nánar til tekið á eldhússvölunum suðvestan á Iiúsinu Tjarnargötu 10 I. hæð. — Ile'stu sögupersónur eru: Presturinn — Maddaman — Kxli sonur þeirra — söfnuðurinn og ég. Iallt sumar hefur prest- urinn ekki tek ð í mál að sofa annarsstaðar en á ruslafötunni. Og það er varla hægt að Já hon- um það, því hún vai svo lang glæsilegust þe'rra h'ufa sem við settum útá svalirnar, þegar við fluttum hing- að. í. vpr, spáný rusla- fata máluð í ljósum lit, þótt ekki sé orðin sjón að sjá hana eftir sumar- ið. Presturinn er líka alveg framúrskarandi sóðagefinn og svo kæru- laus með það að gera í bælið sitt, eða hvernig hann ber óþverrann upp- um allt með löppunum. En sem sagt. þarna svaf hann alltaf á nót’t- unni og stundum á dag- inn líka, þegar hann átti rólega stund. En það var nú sjaldnar en ókunnug- ir munu gera ráð fyrir, sem hann átti rólega stund, og vera þó af þeirr. ættkvísl sem meist- arinn tók sem dæmi um áhyggjuleysi og sællífi. ; Einkum var það um tíma í vor, sem hann áfti annríkt. en það var með- an hann var að byggja handa fjö’skyldunni. Þá hvarf hann oft að heim- an löngum stundum, en var sívinnand;, þegar hann var heimavið. Hann kepptist þá við að bera smákvisti og sjnubúta í nefinu, eins og það er nú se'nlegt verk, því aldrei komst hann nema með einn í einu. Hann hafði alltaf sömu einföldu vinnuaðferðina: kom fljúgandi með bygg- ngarefnið í nefinu upp á steingerðið á svölun- um, stöðvaði sig þai augnablik, breiddi svo út vængina og lét sig detta niður að hreiðrinu, lagði kvistinn á bakið á maddömunni og hraðaði sér í burtu aftur. Það var svo hennar verk að | seilast eftir kvistinum á : bak.i sér og setja hann I á réttan stað í hreiðrinu. Maddaman hafði lagst fyrir þar sem hreiðrið átti að vera og byggði það svo í kringum sig, til þess að það fengj þá réttu lögun. Varla hafði hún lokið við að hag- ræða einum kvistinum, þegar sá svarti kom aft- ur, lagði annan kvist á bakið á hennj — og flaug. Mér þótti það grunsam- legt hvað hann var f’jót- ur í hverri ferð og eins það að hann stakk sér beint niður af svölunum, þótt þar væri enginn : garður sem hægt væri að : sækja í byggingarefnj, heldur steyptur pallur i eða flór, suður ’af undir- ^ ganginum sem liggur gegnum húsið. Ég læddist því útá : svalirnar að njósna um vinnubrögð hans og komst að því hvað hann hafði. ver ð að bedrífa, þær stundir sem hann hvarf að heiman undan- ! farna daga. Á steinpallin- i um niðri var hrúga af kvistum og stráum, álíka að fyrirferð og hefði maður látið handfylli sína af því detta á pall- inn. Hann var búinn að selflytja þetta allt þarna heimundir og nú þurfti að hafa hraðan á að koma því upp, annars var ekki að vita nema fieiri færu að rælnast í hrúguna hans, því margir voru að byggja um þetta leyti af heldur litlum efnum, og hann vissi að ekki voru allir sérlega frömir í nágrenn- I inu. Franz og litli fuglinn Smásaga eflir Margréti S. Guðmundsdóttur. Einu sinni var lítil stúlka, sem hét Ásta. Hún átti lítinn kettling, sem hét Franz. Henni þótti mjög vænt um hann, og hún bjó til1 handa honum lít.'ð rúm úr kassa. Svo saumaði Draumiirinn um Skrögg Framhald af 1. síðu. sofa, en hvað heitið þið eiginlega, ég he'ti Skrögg- ur Skrámsson". „Við, ég heiti Rúna og bróðir minn Addi, ég er átta ára og Addi 6 ára, en hvað ert þú gamall?“ „Ég, bíddu nú við, ég er víst orð.'nn 200 ára“, sagði Skröggur. Svo fóru þau nú að sofa. Rúna vaknaði við það að tek- ið var í handlegginn á henni. Hún hljóðaði upp yfir sig, því hún hélt að tröllið væri að vekja sig, en það var nú eitthvað annað, og allt í einu hló hún því þetta var eng- inn annar en pabbi að koma að leita að þeim. Svo vaknaði Addi og hoppaði upp um háls'nn á pabba sínum, því þetta var bara allt draumur um tröllið. Svo fóru þau heim. Svo fóru þau inn til mömmu og hún var fegin að heimta börnin sín heil á húfi. Mamma gaf þeim volga mjólk að drekka og svo fóru þau að sofa. Kolskör. hún rúmföt og föt á hann, sem gekk nú hálf illa að færa hann í. Dag nokkum skeði óhapp. Það var á afmælisdag- inn hennar Ástu litlu, þá var hún 9 ára. Hún fékk margt í afmælis- gjöf, t.d. stóra brúðu sem gat lokað augunum og sagt mamma. Ásta litla var svo önnum kaf- in við brúðuna að hún gleymdi Franz alveg. Franz hafði þá laumazt út á tún, hann faldi sig á bak við þúfu og beið þess að lítill fugl kæmi. Eftir svohtla stund sett- ist smáfugl á þúfuna. Franz be'ð ekki boðanna heldur stökk á vesalings fuglinn. Nú áttaði Ásta sig fyrst og mundi eftir Franz. Hún fór undír eins að ! leita að honum og fann hann loksins. Hann kom Skynsamlega athugað Menn voru á ferð í kl fi einu. Gatan var mjó utan í veggbröttu fjalli. Einn maðurinn • var loft- hræddur. Hann lagðist niður og skreið meðfram hamraveggnum. Félagar hans hlóu að honum og köliuðu hann raggeit. Þá sagði hann: „Það er betra að vera raggeit í fimm mínútur en að vera dauður alla sína ævi“. þrammand.i með fuglinn' í munninum , og fuglinn var dáinn. Ásta varð mjög reið við Franz. Hún tók fuglinn af hon- um og jarðaði hann. Svo tók hún Franz og fór með hann inn og lofaði honum ekki meir út þann dag nn. Afi gamli er seigur Siggi: Eg er meiri sund- maður en þú. Eg get verr ið í kafi í þrjár mínútur, Jónsi: Ónei, ég var nú; þrjár og -hálfa mínútu í kafi í dag. . . Pési: Þetta kalla ég ekki mikið. Afi minn fór í kaf í hitteðfyrra og er ekkj kominn upp enn. Hvers vegna? Einu sinni var maður, sem átti heima í fjögra hæða húsi. Maðurinn var vanur að fara í lyftu, en hann fór samt aldrei nema upp á aðra hæð. Hvers vegna? Einar Guimlaugsson, 11 ára sendi. 10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 15. marz 1958 C Vaxandi kröfur Framhald af 12. síðu. tryggingarfé sínu. Þetta er þriðja þingsætið sem Verkamannaflokkurinn vinnur af Ihaldsflokknum síðan um síðustu reglulegar kosningar. íhaldsstjórnin hefur misst traust þjóftarinnar Gaitskell, foringi Verka- mannaflokksins sagði að úrslit kosninganna væru enn ein sönnun fyrir því að stjórn I- haldsflokksins hefði misst traust þjóðarinnar. Reuter-fréttastofan sagði í gær að krafan um að Macmillan segði af sér og kosningar færu fram, væri nú orðin mjög há- vær. Þessi krafa hefði eflzt um allan helming við úrsiit kosninganna. Macmilian virðist samt ekki hafa í hyggju að segja af sér og skákar í skjóli þingmeiri- j hluta síns, sem nemur rúmlega 50 þingmönnum. Tilkynning hans um fundahöld með Eisen- hower í júnímánuði benda einnig til þess að hann ætli sér að sitja áfram, þrátt fyrir sívaxandi óvinsældir. Slsgr’s! í ítalska þingimi Framhald af 12. síðu. andspyrnuhreyfingarinnar hefði verið borinn samhliða ítalska þjóðfánanum í kröfugöngu ný- lega. Andfasistar þoldu ekki þessa ögrun og gerðu aðsúg að fasistum. Voru greidd stór högg og meiddust allmargir þingmenn svo og starfsmenn í þinginu. Foringi fasista á þingi hafði sig mjög í frammi og var fram- koma hans með þeim endemum að þingforseti sá sig tilneyddan að banna honum þingsetu í tvo daga. Franski innanríkisráðherrann segir af sér vegna óvinsælda Franska stjórnin er valtari í sessi vegna verkfalls lögreglumanna Allmikiö öngþveiti ríkti í Parísarborg í fyrradag, er hundruð lögregluþjóna fóru kröfugöngu að þinghúsinu og' upphófu þar háreisti. Vegna atburöanna hefur innanrík- isráöherrann sagt af sér. Staða stjórnarinnar hefur versnað og var hún þó slæm fyrir. Dulles veður reyk í Þýzkalands- málum Felix von Eckard, formæl- andi vesturþýzku stjórnarinnar sagði á blaðamannafundi í gær, að það sé ekki ætlun stjórnar Vestur-Þýzkalands að gera það að ófrávíkjanlegri kröfu að sameining Þýzkalands í eitt ríki verði á dagskrá á ráðstefnu æðstu manna. Eckard var að svara spurningu blaðamanna sem spurð var vegna blaða- fregna um að Dulles, utanrík- isráðherra Bandaríkjanna hefði haldið því fram að Bandaríkin m.yndu því aðeins fallast á ráð- stefnu æðstu manna um af- vopnunarmálin, að þar yrði einnig rætt um sameiningu Þýzkalands. í gær boðaði Gaillard, forsæt- isráðherra Frakklands, til skyndifundar í ráðuneyti sínu, vegna atburðanna í fyrradag er lögreglumenn í París efndu til kröfugöngu til að krefjast launahækkunar og áhættu- þóknunar. Á ráðuneytisfundinum baðst Bourges-Maunourj', innanrikis- ráðherra lausnar vegna atburð- anna, en hann er ábyrgur fyrir málum lögreglunnar. Ráðherrann sætti harðri gagnrýni í fröns'kum blöðum í gær, sem sögðu að hann hefði engu sinnt kröfu lögreglumr.nna um bætt kjör. Gaillard neitaði að taka lausnarbeiðnina til greina. Þórður sjóori L'iidir fullum seglum, og með vélamar enn í ólagi, sigldi „Atlantic“ í áttina til Ermasunds. Þegar Rúd- olf sá að óveður var í aðsigi, skipaði hann mönnum sínum að fella stórseglið. Tveim dögum síðar sá hann sér til skelfingar, að kaðallinn, er hélt uppi stórsegl- inu, var illa skaddaður. „Allir menn uppá þiljur“, hrópaði hann og bað þess með sjálfum sér að kaðall- inn dyggði þar til þeir næðu til Englands. En hamingj- an var honum ekki hliðholl. Með brauki og bramli féll stórseglið niður, og mátti engu muna að einn manna hans yrði undir því. Lögreglustjórinn í París hef- I ur liinsvegar látið af embætti, i og er talið að lögreglustjórinn í austurhluta Alsír eigi að taka við því. Ýmsir franskir þingmenn hafa látið í ljós ótta vegna að- gerða lögregluþjónanna að gera aðsúg að þinghúsinu og van- rækja löggæzlustörf og um- ferðastjórn í borginni. Félag lögregluþjóna hefur hinsvegar sent þinginu tilkynn- ingu þar sem þeir segjast ekki ætla að viðhafa neina ó-hollustu, en þeir séu neyddir til að vekja athygli á kröfum sínum. 14. dagur

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.