Þjóðviljinn - 15.03.1958, Side 11

Þjóðviljinn - 15.03.1958, Side 11
Útför móður okkar HELOIJ GUÐMUNDSDÖTTUE 8) ■ • ■ .ía&s.t«jíi.rfís0.' ERNEST GANN: Sýður á keipum 63. dagnr Hann gekk gegnum tréhliðið og síðan meðfram röð- inni af ítölsku karbbabátunum, sem dregnir höfðu ver- iö á land til þess að mála þá. Hann gekk fram hjá hóp roskinna rnamia sem sátu í sólskininu fyrir utan skrifstofur sjómannafélagsins. Þeir töluðu aöeins ít- ölsku, svo að hann hélt áfram. Hann stanzaði andar- tak á brúnni sem tengdi bryggjusporðana við land. Svo hringlaði hann í smámyntinni í vasa sínum og gekk á milli kassanna, netanna og tunnanna sem dreifð voru um bryggjurnar, þangað til hann kom aö Verði. Hann andaði djúpt aö sér lyktinni í kring og vonaöi að hann væri ekki að eyöa tímanum algerlega til ónýtis. Maöur var að vnna ítrollgryfjunni á Albert. Kelsey tók eftir því að hani og lítill svartur hundur fylgdust með hverri hreyfingu mannsins. Hann var aö vinda stálvír af einni spólu og færa hann yfir á aðra, hinum megin í bátnum. Með reghilegum millibilum stöðvaði hann vírinn, tók upp hamar og festi lítiö látúnsstykki utanum vírinn. Svo færði hann vírinn vitund lengra og barði á annaö stykki. Hamr tottaði pípuna sína í ákafa og virtist niðursokkinn í vinnu sína. „Mér þætti gaman að vita til hvers þessar látúns- kúlur eru?“ spurði Kelsey. „Já, jáhá.“ Símon Lee leit ekki upp frá vinnu sinni. „Þær eru kallaðar línustöðvarar. Mjög hugkvæmt.“ „Hvaö gera þær?“ Símon leit ekki upp á þilfarið en lyfti upp bút af svörtum gúmmístreng, svo sem tólf þumlunga löngum. Á öörum endanum var stór málm- læsing, líkust öryggisnælu, fannst Kelsey, og frá honum endanum lá löng sakka niður að látúnsspæni. „Stövararnir halda spónunum þar sem þeir eiga að vera á línunni þegar viö erum að veiöa,“ sagði Sím- on. „Eg hef svo sem faöm á milli þeirra. Þegar línan fer niður smellir maður þeim á milli hverra tveggja línu- stöðvara. Þegar þeir koma upp með fiskinn, losar mað- ur festinguna. ÞaÖ tók mörg ár að finna þetta út, þótt það sé í rauninni ofureinfált." Kelsey beið þar til Símon var búinn að berja fleiri línustöðvara á. Þegar hann tók sér hvíld til að troða í pípu sína, settist Kelsey á bryggjuna. „Ertu kunnugur náunga sem heitir Tappi Mullins?11 „Já, reyndar. Ef satt skal segja ætlaöi ég í laxinn með honum.“ Símon hætti að totta og leit á Kelsey í fyrsta skipti. „Af hverju ertu að spyrja um Tappa? Ertu vinur hans?“ „Nei. Eg ætlaði bara að spara honum vandræði.“ Símon Lee virti Kelsey vandlega fyrir sér. „Ef þú hefur ætlað að leggja éignarhald á bátinn hans, þá er eins gott fyrir þig að hætta að hugsa um það. Tappi er farinn — til Suöurhafseyju.“ Kelsey hló. „Það gera þeir allir. Hvað heitir eyjan núna?“ Símon spýtti í sjóinn og sneri sér reiðilega aö vinnu sinni aftur. „Pardísareyja!“ „Og hvar er hún?“ Símon tottaði pípuna svo ákaft, aö Kelsey átti bágt með aö skilja hann. „Flettu henni upp. Hún er á kort- inu þínu, lögreglustjóri, ef þú hefur rétta kortið. Þú getur sagt Johnnie Mae Swanson að Tappi skrifi henni ugglaust þaðan!“ Kelsey reis á fætur og andvarpaði. Var hann að leita að skuldum vöfðum sjómanni sem hét Tappi Mullins eða útsmognum ref sem hét Brúnó Felkin? Það var orðið býsna erfitt að halda sér á slóðinni eftir Felkin — ef um nokkra slóð var að ræöa. Þetta hlaut aö vera ein- hver vitleysa hjá skrifstofunni sem hafði með horfiö fólk að gera. Hún var með rangan Mullins á skrá og þótt sá væri sá rétti, voru þá nokkrar líkur til að þessi Mullins stæði í einhverju sambandi við Brúnó Felkin? Kannski var þaö Felkin sem var farinn til þessarar „Paradísareyjar" — hvar í fjandanum sem hún gat nú verið. Þaö var ekkert gaman að láta draga sig á asnaeyrunum, þegar maöur vissi mæta vel að maður átti það skiliö. Kelsey gekk álútur aftur að bílnum sínum og hringl- aði í smámyntinni í vasa sínum. Hann gaf sér góðan tíma til að aka heim og var svo niðursokkinn í liugs- anir sínar að hann slapp naumlega við aö lenda í tveim bílslysum. Hann setti bílinn í bílslcúrinn sinn, gleymdi að læsa honum og rölti upp þröngan bakstigann aö húsi sínu. Hann gekk gegnum eldhúsið og inn í borðstofuna gekk gegnum hana og varð dálítið undrandi þegar hann uppgötvaði að hann var seztur 1 hægindastólinn sinn án þess að hafa tekið upp dagblaðiö. Konan hans kom inn í herbergið, brosti og gekk í átt- ina til hans. Svo stanzaöi hún og leit undrandi á hann. „Hvað er að þér?“ spurði Kelsey. „Hvað gengur að sjálfum þér? Er þér kalt á höfð- inu?“ Kelsey fálmaði upp í höfuðið á sér og fann að hann var enn með hattinn. Hann tók hann af sér og setti hann hjá stólnum eins og hann skammaðist sín fyrir hann. „Ég er víst aö veröa ruglaður", sagði hann. „Ég vildi óska að ég væri Charlie Chan.“ Hann andvarpaði þunglega. Latigardagnr 15. niarz 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11 — «*R Finnskur iiáins- eimllisþáttf; m verður gerð frá Fossvogskirkju mánudagiim 17'. marz kl. 1.30. — Atliöfn í kirfkju verður útvarpað. F.h. bama og annarra vandamamia, Benedikt Jakobsson M'enntamáiaráðuneyti Finn- lands hefur ákveðið að veita ís- lendingi styrk að fjárhæð 270 þúsund finnsk mörk til háskóla- náms eða rannsóknarstarfa í F'nnlandi skólaárið 1958—1959. Styrkþegi skal dveljast eigi skemur en 8 mánuði í Finnlandi, þar af minnst fjóra mánuði v'ð nám, rannsóknir eða. fræð.'störf við háskóla, en kennsla í finnsk- um háskólum hefst um miðjan septembermánuð ár hvert. Kom- ið getur til mála, að styrknum verði skipt milli tveggja styrk- þega, og myndi þá hvor um sig dveljast i Finnlandi um fjögurra mánaða skeið, þar af að minnsta kosti tvo mánuði við nám eða störf í háskóia. Umsóknir sendist menntamála- ráðuneytinu, .Stjórnarráðshúsinu við Lækjartorg fyrir 20. júní næstkomandi. Umsókjt fylgi upplýsingar um, hvaoa nám um- sækjandi hyggst stunda í Finn- landi, svo og prófskírteini í af- riti og meðmæli, ef til eru. (Frá menntamáiaráðuneyt'nu) Þýzkur náms- Tækniháskólinn í Aaclten (Reinisch-Westfálische Téchn- ische Hochschule Aachen) hef- ur boðizt til að veita Islendingi námstyrk skólaárið 1958—1959. Styrkurinn veitist til 9 máu- aða námsdvalar við skóiann á tímabilinu frá 1. nóvember 1958 til 31. júlí 1959, og er að fjárhæð 300 þýzk mörk á mán- tiði. Umsækjendtir vyrða að hafa stundað tækninám við há- skóla að minnsta kosti í tvö ár eða nýlokið fuilnaðarprófi frá háskóla. Nægileg þýzkit- kunnátta er áskilin. Eftirfar- andi tæknigreinar er unnt að nema við skólann: Húsagerðar- list, byggingaverkfræði, véla- verkfræði, rafmagnsverkfræði, námafræði og málmnámafræði. Ekki verða teknar til greina umsóknir frá námsmönnum, sem ertt við nám þar í laltdi. • Umsóknat cyðublöð og nánari tipplýs'ingai um styrkinn fást í v icu'tlc m áiaráðuneytinu. Unt- sókn.arírc tur cr til 1. maí næs kom: tdi. (Fi \ menntamáiaráðúneyt&iu) SKIPAUTGCR9 RIKISINS Kjóllinn hér fyrir ofan er léttur og snotur í sniðintt, með útsniðnu pilsi og hnöppttm nið- úrúr að framan. Ermarnar eni langar og bröngar og með stíf- um uppslögttm og undir krag- ann er bundin snotur slaufa. LangraMur gera líkamann langan ng granrian. Það fer elcki mikið efni í litla þrönga kjólinn hér að ofan. Allt skrautið er mjaðmabdtið og hálsmálið og svo er hann að- skorinn í mittíð. en væti jnitt- issaumtmum sleppt er banta kominn pokakjóll. vestur til Flateyjar á Breiðti- firði ltinn 19. þ.m. Te’tið á móti flutningi' til Ólafsviktir, Grund- ari'jarðar, Stykkishólms og Flatey.jar ái'degis í aag og á mánudaginn. Farseðlar se'dir á þriðjudag. austur um land í hringferð hínn 20. þ.m, Tekið á móti .fiutningi til Fáskrúðsfjarðar, Reyðar* fjarðár, Eskifjarðar, Norðfjaro- ar, Seyðisfjarðar, Þórfehafriar, Raufarhafnar, Kópaskers, Húsa víkur og Akureyrar árdegis í dag og á mánudag. Farseðkr seldir árdegis á miðvilntdag.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.