Þjóðviljinn - 03.04.1958, Síða 11

- •' Fimimt'udágiir' # a:pril’f958 ^PMBvÍÉ'JikN — '(11
ERNEST GANN:
Sýður á keipum
79. dagnr
nóttina. Það var of vont í sjóinn til að framreiða al-
mennilegan morgunverð; hann var gegnvotur af á-
gjöfinni en samt var hann hvorki þreyttur né syfjað-
ur. Þegar hann dró fyrsta túnfiskinn með aðstoð
Hamils, æpti hann af íögnuöi.
„Mundu þaö,“ sagði Hamil, „að di er ekkert agnhald
á önglunum. Dragöu hart og jafnt, slakaðu aldrei á,
annars missuröu hann. Taktu hraustlega á, sonur!“
„Sonur!“ Hamil sagði þetta orð og hugur Brúnós
fór á harða stökk. Andartak var næstum ógerning-
ur að beina athyglinni að túnfiskinum sem buslaði í
yfirborðinu rétt fyrir aftan Taage.
„Vertu ekki of æstur, dragðu jafnt og þétt ....
svona!“
Hægt og hægt dró Brúnó inn línuna, óskaði þess
eins að gera allt rétt þegar Hamil horfði á hann. Þeg-
ar hann hafði dregið túnfiskinn nær og hann buslaði
í kjölfari Taage, sagði Hamil: „Og þegar hann er kom-
inn í færi, teygirðu nendina niður og slengir honum
um borð í einu átaki. Aldrei að gefa eftir. . . svona!
Aldrei gefa eftir“.
Brúnó stóð gleiðstígur til aö skorða sig, og dró. Og
loks þegar hann slengdi fiskinum hátt í loft upp ‘ og;
fleygöi honum inn á þilfarið, sá hann samstundis
losna af önglinum og kasta til sporðinum með miklum
bægslagangi, æpti hann af fögnuði. Hann vissi að hann
hló eins og brjálaður maður. Andlit hans og hendur
voru löörandi í blóði túnfisksins. Eitthvað hafði shtnað
innaní Brúnó Felkin og honum stóð á sama. Honum
stóð á sama um allt. Hamil hló líka og sló á bakið á
honum.
„Den fyrsti á vertíðinni! Fínt, Alveg afbragð, Brúnó
Felkin!“
Ellefu færi lágu aftur úr Taage — fimm á hvorum
staur og eitt langt úr aðalsiglunni. Á endum færanna
voru opnir önglar, dulbúnir með fjaðraskúfum eöa
gervibeitum af mismunandi gerðum. Taage hafði með-
ferðis meira en hundrað beitur sem hægt var að skipta
um eftir þörfum og duttlungum túnfisksins.
„Suma daga vilja þeir fjaðrir“, sagði Hamil, „og
næsta dag vilja þeir litlu grænu kúlurnar .... daginn
þar á eftir kannski rauðar eða hvítar .... er aldrei að
vita og maður verður að þreifa sig áfram“.
Færin voru mislöng og þannig staðsett að hægt
var að draga þau inn hvert yfir ööru án þess aö þau
flæktust saman. Gagnstætt laxaútbúnaðinum var þetta
allt mjög létt.
Beiturnar sáust greinilega þar sem þær drógust á-
fram rétt undir yfirborðinu.
„Túnfiskurinn er hraösyntur”, sagði Hamil og Brúnó
fannst hann vera eins og fagnandi drengur. „Hann
syndir kannski þrjátíu mílur á klukkust.und' og við
förum líka hratt á Taage .... kannski sex eða sjö.
Það veröur mikill gauragangur þegar við hittum á þá
.... þú átt eftir að sannprófa það“.
Og Brúnó sannpróiaði það. Frá þeirri stundu að
hann dró fyrsta fiskinn, gerðist allt svo hratt að hann
hafði ekki tíma til neins nema draga og draga,
lyfta og fleygja önglinum út aftur, unz hann var orð-
inn svo örþreyttur í handleggjum og baki, að hann
óskaðí þess næstum að fiskurinn hypjaði sig burt. Hann
langaði til aö setjast og hvíla sig, fá sér sígarettu og
hugsa um það sem gerzt hafði hið inma með honmn.
En ekki fyrr var öngull kominn niður í vatnið, en
Dr. tlieol. MAGNÚS JÓNSSON,
fyrrverandi prófessor,
lézt 2. apríl í Landsspitalanum.
Börn og tengdabörn

PASKAEGG
í ágætu úrvali
Lögíræðingafélag
Framhald af 12. síðu.
í stjórn Lögfræðings.féiags
íslands voru kjörnir: Ármann
Snævarr prófessor formaður,
Ólafur Jóhannesson prófessor
varaformaður, Thcódór Líndal
prófessor, Árni Tryggvasoa
hæstaréttardómari, Einar Arn-
alds borgardómari, Einar
Bjarnasön rík-isendurskoðandi,
og Guðmundur Ingvi Sigurðs-
son fullti’úi sakadómara.
Um 60 lögfræðingar gerðust
félagsmenn á stofnfundinum.
MATVÖRUBUBIR
Jörðin
Þorláksstaðir
í Kjós er laus til ábúðar frá næstu fardögum.
Umsóknir sendist skrifstofu bæjarverkfræðings,
Skúlatúni 2, fyrir 15. þ.m.
Skrifstofa borgarstjorans
í Reykjavík, 2. apríl 1958
BRIMNES h.L
Útvegum flestar tegundir
notaðra bifreiða frá
Bandaríkjunum.
Sýnishorn af verði á
Chevrolet og Ford fólks-
bílum:
Árg. 1954: $ 650— 750
Árg. 1955: 5 850—1050
Árg. 1956: $ 1100—1250
Árg. 1957: $ 1400—1550
Ennfremur útvegum við
notaðar leigubifreiðir:
Chevrolet og Ford:
Árg. 1955 $ 500
Árg. 1956 $ 700
Árg. 1957 $ 950
Útvegum einnig eldri ár-
ganga á hagstæðu verði.
BRIMNES H F.
Mjóstræti 3, slmi 19194
Opið í dag.
JÁRNRENNIBEKKUR
óskast. Tilboð um tegund,
stærð og verð sendist
blaðinu merkt Renni-
bekkur
Nýja skótízkan
Á götum allra stórborga
trítlar kvenfólkið á háum títu-
prjónshælum. Fótum þeirra oft
troðið inn í sólaþunna skó, sem
oft eru svo ótrúlega támjóir að
læknar freistast til að halda
langar rökræður um beinabygg-
ingu fótanna. Að slíkar vísinda-
legar upplýsingar koma að litlu
sem engu haldi, sést af skó-
tízkunni í dag, og vald hennar
stafar auðvitað fyrst og fremst
af okkar eigin hégómaskap.
Þykkir sólar og klunnalegir
ihælar eru alveg úr sögunni.
Nýtízku skór eru ekki fram-
leiddir sem nytjahlutir. Séu hin
ýmsu afbrigði skóa athuguð,
má sjá marga fallega skó sem

tala máli hinnar nýtízku konu
og sameina á hrifandi hátt lát-
leysi og smekkvísi. En sumir
skórnir virðast þó hafa orðið
fyrir áhrifum frá hæstu skýja-
kljúfum.
Skóframleiðeudur eru mjög
hóflegir í skrauti á skóm. Lög-
unin er aðalatriðið og svo eru
þeir ef til vill stungnir, með
skrauthnöppum úr leðri, brún-
um í frábrugðnum lit og ljós-
um rákum á dökku skinni.
Við sögðum áðan að vald
tízkunnar væri mikið. Og því
má hiklaust bæta við, að vald
hennar byggist einnig á þvi, að
hún er til viðtals um ýmsar
smátilfærslur. Geti maður eklci
Þríhyrningsop er mjög í tízku
(til vinstri). Iní tilhejTÍr Lúð-
víks XV. hæll. Glæsiskórinn til
liægri er úr svölrtu lakki og
ineð stílett-hæl.
\
Nýtízku, svipléttur ballerínu-
skór úr havanabrúnu rúskinni.
notað stíictthælana, er hægt að
vcra nýtízkulcga til fara með
lægri hæla eða í alveg flat-
botna mokkasinu-skó. Hafi
maður stóran fót og finnist tá-
mjóa lögunin bæta fullmiklu við
lengdinn, cr sern betur fer hægt
að fimia skó með mýkri boga
yfir tána.
En þrátt fyrir allt hafa jafn-
vel gönguskór eða sportskór
fengið þessa léttu lögun og eru
með grannan framleist, þunna
sóla og breiðan flatan hæl.
Fínlegur ilskór til samk\Tæmis-
nota.
Þeir eru oft reimaðir á einum
stað, og skemmtilegt randsaum
og mokkasínusvipur eru helztu
einkennin.
Auk tízkulitanna, kirsuberja-
rauðs, úthafsblás, og kampa-
vínslitaðs, ber mikið á brúnum
litum í ótal litbrigðum, allt upp
,í gult.