Þjóðviljinn - 16.09.1958, Page 11

Þriðjudagur 16. september 1958 — ÞJÖÐVILJINN — (11
Hans Sclierfig
Hageholm þýtur eftir þjóðveginum
sínnum. Hann er eirðarlaus sál.
í
Fordbílnum
Brcf frá borgara
Framhald af 10. síðu.
Þ R I Ð J I H L U T I
Fulltiúmn
XLIV
Það er ungur maður staddur á heimili Amsteds full-
trúa í Hei’lufs Tx'ollesgötu.
Ungur, gi'annur maður með frítt andlit. Hann situr
----—-------------------------------------------------
Sjómennirnir halla sér upp að húsum sínum og bát-
um og spýta langt á eftir aðkomufólkmu.
Sumarleyfistelpa Hageholms er önnum kafin við að
berja grænu plussstólana, sem húið er að bera út 1
gai'ðinn. Og sængur og dýnur og vetrarföt em burst-
uð og viðruð. Og svo þarf að :kúra og skrubba og
tröppumar fi'amanvið húsið þai'f að þvo tir sápuvatni.
En telpan er stór og stei’kleg og hún hefur gott af að
taka til hendi.
Á ströndinni er baðlíf og gusugangur. Og fólk ligg-
ur í sandinum og lætur sólina baka sig.
Vatnið er svo grænt og tært og fi’eistandi. Og Her-
bert Johnson ákveður að kaupa sér sundbol. Hví skyldi
hann ekki fara í sjóinn og njóta lífsins fyyst hann er
nú einu sinni staddur hér?
Hann hefur vei'ið niður við ströndina og gengur heim-
leiðis gegnurn skóginn. Hér sést næstum aidrei fólk á
sandstígunum. Það ér kæfandi hiti í skóginum. Þar er
ilrnur af trjákvoðu og barri. Flugur og mýflugur og
randaflugur fljúga suðandi umhverfis hann. Hann
verður að veifa vasaklútnum án afláts til að þola við.
Skógurinn er stór og víðáttumikill. Það er hægt að
villast 1 honum. Þar er uppeldisstöð fyrir barrtré pg
lynd og sandur. En bar eru líka svalir staðir þar sem
grasið er hátt og miúkt. Þar eru einirunnar sem líta
út eins og kýpi’usviður. Og hvít birkitré og ljósgrænt
lerki. Og þar er dimmur og svalur beykiskógur.
Langar, beinar brunalínur hafa verið höggnar gegn-
um skóginn. Sumar liggja eftir endilöngum skóginum.
Og ofanaf hæðum virðast þessar línur óendanlegar.
— Hamingjan má vita hvar hún endar? Það væri
gaman að ganga eftir henni og siá hvert hún liggui'. —
Herbert Johnson hefur' hugsað um þetta fyrr. En
það hefur ekkert orðið úr því. Það verður aldrei neitt
úr neinu.
Hann kemur heim að hús.inu eftir fi'iðaða stignum
gegnum hæðirnar sem dr. Ejegod hefur gefi'ð honum
leyfi til að ganga eftir.
Það standa tveir bílar fyrir framan húsið. Annaö
er víst Fordbíllinn hans Hageholms.
Hageholm stendur á veginum ásamt fleiri mönnuin.
— Þai’na er hann! — hrópar Hageholm og bendir á
Herbert Johnson. — Varið ykkux'! Þarna er hann! —
— Góðan daginn, Teódór Amsted, — segir maður.
Maður 1 stormblússu og með hjólhestaklemmur. —
Jæja, hérna er það sem þér felið yður. —
— Varið ykkur á honum! — hrópar Hageholm. —
Látið hann ekki hlaupa burt! —
— Hann hleypur ekki neitt, — segir lögregluþjónn.
Og hann tekur í handlegginn á Teódór Amsted cg
heldur fast.
Hinn handtekni lítur í kringum sig---------
Hann horfir á bláa hliðið. Og hann sér Hageholm
og Jens Jensen og Kai'enu og noKkra ókur.nuga menn.
Þetta er allt eins og di’aumur. Það er eins og það
komi honum alls ekki við.
f glugganum standa nokki’ar sultuknikkur með snigl-
um og þöningum og grimmum vatnadýrum. En þaö
verður séð fyrir þeim líka.
Teódór Amsted lætur þetta lönd og leið. Hann er
vanur því að aði'ir sjái um framkvæmdii'nar. Hann er
vanur að láta stjórna sér.
Lögi’egluþjónninn ýtir honum inn í bílinn. Og hurð-
inni er skellt aftur. Og vélin fer í gang.
Hageholm hi'istir höfuðið. — Er það nú handtaka!
Hann hefði getað stungið af hundrað sinnum. Hvei's
vegna voru þeir ekki með handjárn? —
Hageholm er alveg blár í fi-aman af geðshi'æringu.
Hann leggur af stað til bæjarins og tugthússins til að
fá nýjar fréttir. Og sé þöi'f fyrir vitni, er hann reiðu-
húinn!
Og ef til vill hefur verið lofað launum fyrir hand-
töku glæpamannsins. Hageholm ætlar að gera kröfu
til þeiri'a. Því að honum hefur alltaf fundizt eitthvað
kynlegt við þennan ameríkana. Og hefur hann kannski
ekki sagt það baeði við Jens Jensen og aðra? — Og
ef um einhver laun er að ræða--------
Áfríka heimtar frelsi og sjálfstæði
Framhald af 1. síðu.
en þeii' voru áður.
| Frakklandi og sýnir það ljós-
i lega að Alsir er ekki frans'kt
land heldur nýienda.
Atlanzhafsbandalagið er ábyrgt
Þá kváðust þeir vilja gera
þátttökurikjum Atlanzhafs-
handalagsins það ljóst að
Frakkar eru i því bandalagi,
Frakkar hafa 600 þús. manna.
her í Alsír til að kúga Alsir-
búa, þessi her er hluti af her
Atlanzhafsbandalagsins. Af-
rikumenn gera ekki greinar-
mun á Atlanzhafsbandalaginu
og Frökkum. Almenningur í
Afríku telur því Atlanzhafs-
bandalagið áhyrgt að meira eða
minna leyti fyrir framferði
Frakka í Alsír.
Söguleg fölsun
Þá ræddu þeir einnig um að
Frakkar töluðu um Alsír sem
franskt land, en áður fyrr var
Alsír sjálfstætt r.'fei sem bæði
Frakkland, Bretland og Banda-
ríkin viðurkenndu. Frakkar
lögðu það einfaldlega undir sig
og gerðu það að nýlendu sinni.
Alsír er skipt í 4 liluta og er
landsstjóri fyrir hverjum. Slíkt
stjórnarfyrirkomulag er ekki í
Taka ekki þátt í lcosningum
Varðandi kosningarnar um
stjórnarskrá Frakklands sögðu
þeir að Alsírbúar myndu ekki
taka þátt í þeim. Franski her-
inn stjórnaði kosningunum, það
væru ekki frjálsar kosningar.
Loforð um eftirlitsmenn hlut-
lauss ríkis hefðu verið svikin.
Enginn Afrikumaður mj'ndi
kjósa um franska stjórnarskrá,
nema hann yrði neyddur með
hervaldi á kjörstað.
Friðsamlega lausn
Þeir félagar lögðu allir á-
herzlu á að þeir vildu friðsam-
lega lausn Alsírmálsins, á
grundvelli stofnsamþykkta
Sameinuðu þjóðanna. I þeim
tilgangi væri för þessi farin til
að kynna málstað Alsírbúa.
Fengist hinsvegar ekki friðsam-
leg lausn væri það sama og
bjóða stríði heim, því' dagar
nýlendukúgunar væru nú ta!d-
ir. — Afríka er vökmið, og
Afrilía krefst sjálfsíæðis og
lýðræðis.
Maður á aldrei of margar
peysur. Hægt er að nota peysur
á hvaða tíma dags sem er
og reyndar á kvöldin líka, því
að margar peysur eru einmitt
miðaðar við það.
Peysur eru fallegar og óað-
finnanlegar eftir marga þvotta,
svo framariega sem þær eru
vel þvegnar, skolaðar og þurrk-
aðar á viðeigandi hátt.
V-'hálsmálið sem eitt sinn
var svo mjög í tizku á kjól-
um er nú mjög vinsælt á peys-
um. Hægt er að nota blússu
undir slOium peysum eins og
sýnt er á teikningunni, en
peysan er alveg jafnfalleg án
þess. Mjaðmasíða peysan úr
í’auðu eða bláu grófu ullar-
garni með bi’eiðum hvítum
röndum og hálsmáli og upp-
slögum er tilvalin yfir síð-
buxur.
Fyrir tæpu ár; síðan var
embættið svo illa á flæðiskeii
satt, að það átti ekkert tæki
til þess að bjarga manni úr
höfninni, og er þess skemmst
að minnast, að i nóvember síð-
astliðnum féil maður í höfn-
ina og fundu þá lögreglumenu
kaðalspotta, sem lieiður em-
bættisins og mannslíf hékk á
3 nokkrar mín. og var ómögu-
legt á tímabili að vita hver
yrðu endalok, en þetta blessað-
ist þó furðu vel.
Nú hefur verið bætt úr þessu
og er það_ að þakka forseta
Slysavarnafélags Islands, hr.
Guðbjarti Ólafssyni, sem af-
henti lögreglunni nauðsynleg-
ustu ábóld til þessara hluta, er
hafa reynzt vel að öllu leyti.
Að siðustu, ég er ekki í va’fa
um að hr. fjármálaráðh. Ey-
steinn Jónsson hefði gefið lög-
reglunni kaðalspotta ef hann.
hefði vitað v 11 þetta.
Með fyrirfram þökk fyrir
birtinguna.
Virðingarfyllzt,
Borgari.
Almeimin?;ur . . .
Framhald af 5. siðu.
10. þ.m. segir Daily TelegTaph:
„Auðvitað er núverandi ástand
óþolandi fyrir alla, ekki sízt
fyrir skipstjórana á okkar eigin
togurum. Það er rétt eins og
björgunarbátarnir á Thames
ættu að fara að vernda stanga-
veiðimenn á sumum svæðunum
í ánni“.
öítast afleiðingarnar
í Grimsby Evening Telegraph
stendur 8. september: ,,-Skip-
stjórarnir eru áhyggjufuilir,
vegna þess að allir togararnir á
vestursvæðinu hafa verið ljós-
myndaðir einu sinni eða oftar,
þar sem þeir voru að veiðum
innan 12 mílna takmarkanna.
Þeir óttast, að myndirnar verði
notaðar síðar meir senv sönnun-
argagn gegn þeim“.
The Br.lletin and Scots Pict-
orial í Glasgow segir 8. sept.:
„Afli togaranna okkar er ekki
mriri en svo, að greinilegt er
að það hefði verið hagkvæmara
fyrir þá að leita á lélegri mið
heldur en veiða undir herskipa-
vernd. Þetta virðast togaramenn
þegar vera farnir að gera sér
ljóst.
Hvað annað er hægt að gera?
Ef við erum ekki reiðubúnir
að skjóta á íslendinga, munu
þeir áreiðanlega gera togara-
mönnum okkar lífið leitt, þegar
til lengdar laetur. Og það er ó-
hugsandi að við skjótum".
Þá segir jafnvel Fisliing News
5. sept.: „Það er álit fiskiðnaðar-
fyrirtækja í Hull, að fiskveiðac
undir vemd muni þýða minnk-
andi afla, lengri siglingaferðir
og lélegri vöru.
Landhelgi Færeyinga
Framhald af 12. síðu.
„Vð stöndum við hlið íslend-
inga. Lögþingið verðúr að halda
fast við fyrri ákvörðun sína um
útfærslu landhelginnar. Fyrr eða
síðar rná búast við alþjóðasam-
komulagi um fskveiðilögsöguna
og því er engin ástæða fyrir
okkur að gera nokkurn sérstak-
an samning, eins og t.d. við
Bretland“.