Þjóðviljinn - 10.01.1959, Qupperneq 10

2) — Óskasíundin
Óskastundin — ’(3
Litii engillinn
Einu sinni var ofuiiítiH
engill. Hann hafði hvita
vængi og hann hafði sítt
gult hár og það Ijómaði
eins og gull. Litli engill-
inn vildi að allir væru
góðir eins og hann var
sjálfur. Nú ætlaði hann
miður á jörðina til þess
að gleðja þá sem voru
hryggir. Hann ætiaði atð
Játa daprar hugsanir
hverfa og allir sem hann
hitti áttu að komast i
jólaskap. Engillinn litli
iagði af stað út í geim-
jnn. Hann flaug lengi
iengi og loks kom hann
til jarðarinnar. Það var
aðfangadagskvöld og
stóra borgin sem engill-
inn hafði komið til var
öll uppljómuð. Engill-
inn flaug að glugga á
húsi einu og leit þar inn.
Þar sat gráhærður öld-
ungur og í fangi hans sat
lítil stúlka, hún haf ði
komið til að gleðja gamla
afa sinn á jólunum. Á
borðinu lá lítill böggull
í jólapappír. Allt í einu
hrópaði litla stúlkan: „Aii
opnaðu nú böggulinn."
Og afinn tekur bréfið
varlega utan af bögglin-
um og út úr pakkanum
kom fálieg glitrandi
jnynd af Maríu mey með
Jesúarnið í fanginu.
Litli engillinn flaug i
burtu. Þarna var jóla-
gleðin svo mikil að hann
þurfti ekkj að auka hana.
Engillinn flaug framhjá
mörgum húsum og leit
inn um marga glugga
sumstaða'r vor'u foreldr-
ar að ganga í kringum
jólatré með börnunum
sínum, annarstaðar voru
börnin að taka utan af
jólagjöfunum sem þau
fengu og allir voru glað-
ir. Svo kom engillinn dð
stórum glugga og leit inn
um hann. Þá sá hann
prjónakonu sem var mjög
döpur. Hún hafði haft
svo mikið að gera fyrir
jólin að hún hafði ekki
getað lokið við allt sem
hún átti að gera fyrir
jólin. Þess vegna var
hún svo hrygg. Litli eng-
illinn fór að syngja fal-
leg jólalög og eftir
nokkra stund fór prjór.a-
konan að brosa og svo
tók hún bók og fór að
lesa í henni. Og engillinn
litli flaug áfram og
gladdi alla hrygga •sem
hann sá. En loks varð
hann þreyttur og flaug
aftur upp til himins. En
engillinn fór ofan til
jarðarinnar, því honum
fannst fólkið eiga að
vera alltaf í góðu skapi.
Hlíf.
POSTHÓLFIÐ
Kæra Óskastund.
Sæl og blessuð. Eg
þakka þér kærlega fyrir
bókina sem þú sendir
mér. Eg ætla að senda
þér stutta jólasögu að
gamni mínu.
Mér þykir mjög gaman
að'bókinni sem þú send-
ir mér. Mest þykir mér
gaman að leikfimisæfing-
unum.
Vertu blessuð og sæl
Óskastund.
Þin vinkona
Hlíf Kristjánsdóttir
Lambastöðum
Laxárdal, Dalasýslu.
Frímerkjasafnarar!
Sendið mér 25, 50 eða
100 íslenzk frímerki
(mega vera óuppleyst af
pappirnum)
og ég sendi helmingi
fleiri erlend merki um
hæl.
ÓIi H. Þórðarson
Kleppjárnsreyk.jum
Borgarfirði.
Káðningar á gátum í
síðasta blaði.
Gáta eftir Erlu: Manns-
tunga.
Tölusettar gátur: 1 egg-
ið, 2 eitt ef það er nógu
langt, 3 skyrtan þín, 1
sólargeislinn', 5 nálin er
hauslaus en með auga,
títuprjónn hefur haus en
ekki auga, 6 með því að
vera ánægður með það
sem þú hefur, 7 langi
marz, 8 þegar dyrnar eru
opnar, 9 blindur hestur.
Nikolaj Nosoff
Lygalauparnir
„Misjútka var hugs-
andi. Nú var röðin kom-
in að honum að slá Stas-
ik út. Hann braut heil-
ann lengi og loks byrjaði
hann hægt:
„Einu sinni var ég að
ganga eftir götunni. Allt
í kring um mig 'voru
strætisvagnar og vöru-
bílai* og fólksbílar. . . .“
„O, ho, ég kann þessa,“
greip Stasik fram í. „Þú
ætlar að fara að segja
frá því þegar þú varst
undir strætisvagni. Þú
ert búinn með þessa.“
„Það er ekkert um það.
Þetta er önnur saga.“
„Jæja, allt í lagi láttu
hana koma!“
„Jæja, ég var að ganga
eftir götunni og tók ekki
eftir neinu i kringum
mig. Skyndilega kom
strætisvagn og stefndi á
mig. Eg tók ekki eftir
honum og gekk eitt skref
áfram .... boms .... hann
varð að pönnuköku."
„Ha, ha, ha! Erða nú
saga!
„Þetta er engin saga;‘
„Nú, ætlar Þú að telja
mér trú um, að þú hafir
gert strætisvagn að
klessu.“
„Því ekki, þetta var
bar iítill vagn, leikfang.
Smástrákur dró hann á
eftir sér í spotta.“
í þessu bili kom Igor,
nágranni þeirra úr sömu
blokk. Hann settist hjá
þeim og hlustaði góða
stund á þá Stasik og
Misjútka og svo sagði
hann:
„Þetta eru meiri lyga-
sögurnar- Þið ættuð að
skammast ykkar.“
„Við erum ekki að
plata neinn,“ sagði Stas-
ik afsakandi. „Við erum
bara að skálda, eins og
við værum að segja æv-
intýri.“
„Ævintýri,“" sagði Igor
hæðnislega. „Getið þið
ekki gert neitt betra?“
„Heldurðu að það sé
enginn vandi að ,búá. til
sögur?“
„Auðvitað ekki.“
„Allt í lagi, búðu til
eina.“
„Auðvitað,” samþykkti
Igor, „ekkert er auðveld-
ara.“
Misjútka og Stasik
horfðu á hann gla'ðklakka-
legir. '
„Augnablik. Eg þarf
aðeins að hugsa mig um.*
„Haltu áfram, hugsaðu,
hugsaðu af öllum kröft-
um.“
„E.... e....,“ tautaði Igor
og góndi upp í loftið.
„Augnablik, augnablik
e.... e....“
„Jæja, góði, hvers-
vegna dettur þér ekkert
í hug? Þú sagðir að það
væri enginn vandi.“
„Já, andiði rólega. Nú
veit ég! Einu sinni var
ég að stríða hundi og
hann reiddist og béit mig
í fótinn. Sjáiði, það er
'meira að segja ör éftir.“
„Hvað hefur þú þá
skáldað?“ spurði Stasik.
„Ekkert. Það gerðist ai-
veg eins og ég sagði.“
„Og þú sagðist vera
góður að skálda?‘s
„Eg er það, en ekki
eins og þið. Þið romsið
ur ykkur eintómu bulii,
sem er engum að gagni.
Nú skuluð þið hevra eina
góða, sem ég sagði i gær.
Það er vit í henni."
„Hvernig vit.“
(Framhald).
V0) — ÞJÓÐVIL.TINN — Laugardagur 10. janúar 1939
rúllur í hár, 7 gerðir — hárklips, 3 gerðir — liár-
spenmir með ])lasthúð — liárburstar, ný gerð —
hárgreiður, — hárnet, — liáralitur, — hárskol —
hárlagiúngavökvi, 5 tegundir — hárkrem með lanol-
in, — Bio-Dop, — hárlakk, — permanent, 2 teg.
Einnig hið marg eftirspurða
HÁKEYÐANDI KREM.
SNYRTIVÖRUBÚÐIN
Laugaveg 76 — Súni 12275.
STÆRÐIR
16i/2 — 18x/2 — 20i/2
og 221/2
MARKAÐURINN
Laugaveg 89.
Erlend tíðindi
Framhald af 6. síðu.
ingja, sem nýlenduveldin og
þrælaveiðarar þeirra lögðu í
rúst. Belgir kenna nú Abako
um óeirðirnar í Léopoldville,
foringjar samtakanna hafa ver-
ið hnepptir í fangelsi.
fjrælasalar frá Evrópu og
Ameríku stunduðu þræla-
veiðar í Kongó fram á miðja
síðustu öld. Þá komust auð-
menn Evrópu að raun um að
hægt myndi að nota vinnuafl
Afríkumanna í heimkynnum
þeirra. Nýlendustefnan komst
. í algleyming. Fyrir Kongó lá
að verða einkaeign alþjóðlegs
hlutafélags í þrjá áratugi. Leo-
poldville dregur nafn af stofn-
anda hlutafélagsins, Leopold
II. Belgiukonungi, ósvífnum
fjárplógsmanni og grimmdar-
segg. Alræmt er hvernig um-
boðsmenn hins konunglega
hlutafélags gerðu sér að reglu
að handhöggva hvert manns-^
barn í þorpum, sem ekki skil-
uðu tilskildu magni af kátsj-
úki og fílabeini. Almennings-
álitið í Evrópu var að vakna
til vitundar um óhæfuverkin
í nýlendunum og 1907 keypti
Belgía Kongó af konungi sín-
um og meðeigendum hans.
Stefna Belgíustjórnar hefur frá
upphafi verið að gera sér ný-
lenduna arðbæra. Ríkið er að-
aleigandi stærsta námufélags-
ins af íjórum. Öll stjórnmála-
þróun var heft eins og áður
segir, en Kongómenn hafa
fengið aðgang að verklegri
menntun og skrifstofustörfum
nema hinum allra æðstu.
Fræðslumál hafa verið i betra
lagi í Kongó en flestum öðrum
Afríkunýlendum, en ekki er þó
rúm á skólabekkjum fyrir
nema 40% barna á skólaaldri^
Markmið belgísku nýlenduyf-
irvaldanna hefur verið að
veita Afríkumönnum í Kohgó
tækifæri til að afla sér til-
tölulega góðra tekna með störf-
um við nútíma atvinnutæki,
í þeirri von að þeir létu sér þá
frekar í léttu rúmi liggja að
vera gerðir ómyndugir í stjórn-
mólum. Einn þáttur þessarar
viðleitni hefur verið að girða
sem mest fyrir samning milli
ICongómanna og annarra þjóða
Afriku. Átökin í Leopoldville
sýna að þetta hefur ekki tek-
izt. Kongómenn hafa Jært það
af kreppu síðasta árs að at-
vinna á uppgangstímum er
skammgóður vermir, ef at-
vinnulíf lands þeirra er allt
miðað við hag nokkurra hluta-
bréfseigenda í Amsterdam,
London og New York. Þeir
hafa fullan hug á að verða ná-
grönnum sínum í norðri sam-
ferða í sókninni til sjálfstæðis
Afríkuþjóðum til handa.
M. T, Ó.
i$\£^
UQlðUi€U$
siGnmxiajœaR&QiL
Minuingarspjöld eru seld i
Bókabúð Máls og menning-
ar, Skólavörðustíg 21, af-
greiðslu Þjóðviljans, Skóla-
vörðustíg 19, og skrifstofu
Sósíalistafélags Reykjavílt-
Aðalfimdur
Stiandgötu 41 h.f., Hafnaifirði
verður haldinn að Strandgötu 41 -
19. þ.m.
Fundarefni:
Venjuleg aðalfundarstörf.
Önnur mál.
Stjórnin.
márrudagian