Þjóðviljinn - 10.12.1959, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 10.12.1959, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 10. desember 1959 — ÞJÓÐVILJINN — (7 Fyrir nokkru átti ég þess kost að heimsækja nýjan leik’skóla, sem Ullarverk- smiðjan á Álafossi rekur, fyr- ir börn starfsmanna sinna. Þetta er nýtt spor í rekstri leikskóla hér á landi, að því leyti að hann er bundinn við ákveðinn vinnustað. Börnin sem dvöldu í leikskólanum að Rein á Álafossi undu hag sín- um gremilega mjög vel og sú innsýn sem ég fékk í starfið þarna, lofar góðu. Eg mun þó ekki ræða frekar um þennan sérstáka leikskóla, en heim- sóknin þangað varð mér til- efni til að skrifa þetta grein- arkorn um ieikskólastarfsemi hér í höfuðstaðnum. Freista þéss að gei'a nokkra greiii . fyrir: livar við stöndum og hvers .er vant í þessum efn- um. Leikskólar (ég nota það orð um alla dagdvöl barna utan he'mila. nema um vöggu- stofur smábarna sé að ræða). hafa verið starfræktir hér í bæ :m 20 ára skeið eða rúm- lega það. Allir 'elkskólar bæj- arins eru reknir af „Barna- vinafélaginu Sumargjöf“, en starfsemin mun þó hvíla að miklu léýti á bæjarfélaginu, svo sem eðlilegt er. Virðist ,,Sunaargjöf“, sem er fámennt áhugamannafé’ag, sem vissu- lega hefur unnið merkt braut- ryðjendastarf á þessu sviði, nú aoallena vera einhverskon- ar hiillil’ður milli ráðamanna bæjarins og borgaranna og er full ástæða ti' að spyrja hvort þessi inilliliður sé leng- ur nauðsynlegur eða jafnvel hvort hann sé æskilegur. En hvað sem þvi líður, og hver sem telst standa fyrir fram- ’kv., þá er það víst að nauð- synlegt er að auka þá starf- ■semi, sem fvrir er og bæta nýjum þáttum inn í þetta nppeldisstarf. — Mér verður fyrst fyrir að drepa á hið athyglisverða fordæmi, sem forráðamenn Álafossverk- smiðjunnar hafa gefið. Hvers vegna ekki að reka leikskóla við stórar fjölmenn- ar vinnustöðvar, þar sem mikill hluti starfsliðsins eru konur, s.s. við fatagerðir, fisiuðjuver og verksmiðjur — Óneitanlega mælir ýmislegt með því. T.d. er það mikill kostur ef Ivalarstaður baras- iris er nærri vinnustað móð- urinnar. — Hugsanlegt væri að relta s'íka leikskóla þann- ig að börn gætu komið þang- að dag og dag gegn vissu daggjaldi. Slíkt væri fram- kvæmanlegt, ef hinni fast- ráðnu fóstru eða fóstrum, væri tryggð vinnuhjálp v’ssra stúlkna, sern hjá fyrirtækinu ynnu, þegar börnin yrðu fleiri heldur en hið fastráðna starfsfólk leilcskólans gæti með góðu móti annazt. Að hve miklu íeyti bærinn yrði aðili að slikum leikskólum er atrioi, sem ákveðið yrði, ef til framkvæmda kæmi, en nauðsynlegt er að öll hóp- gæzla barna sé undir opin- beru eftirliti. Það mun öllum sera nokkuð þekkir til þess- ara mála ljóst, að fjölga þarf idagvöggustofum, gæzlustöð- um barna innan 2ja ára ald- urs svo og leikskólum eldri barna. ,En það þyrfti líka að athuga hvort ekki væri ráð að koma upp vikudvalarheim- rli fyrir börn einstæðra mæðra. Með vikudvalarheimili er átt við, að barnið dvelji MARGRÉT SIGURÐ ARDÖTTIR: Fleiri á visthemilinu virka daga, fram á föstudagskvöld, eða til hádegis á laugardag, en mcðirin taki það heim um helgar, á hátíðum og í öðr- , um fríum. Eg býst varla við að, þeir séu margir þjóðfélagsþegn- arrnr, sem hafa erfiðari að- stöðu heldur en þær konur, sem svo eru settar að þurfa að vinna fullan vinnudag ut- an heimilis, sækja barn sitt í leikskólann oft áður en hinum .eiginlega vinnutíma þeirra er lokið, annast það þann tíma, sem þær eru laus- ar úr vinnu utan heimilis og flytja það til le’kskólans eða vöggustofunnar áður en hinn eiginlegi vinnu.dagur þeirra hefst,. Þeim konum sem þessa aðstöðu hafa, og þær eru talsvert margar hér í Reykja- vík, mvndi henta bezt viku- dvalkrheimili sem lausn á inn í að sex klukkutímar eru í rauninni, hæfilegur starfs- tími fyrir fóstrur. Starfið er erfitt þolinmæðisstarf, og fós-tran þarf alltaf að vera vel upplögð og óþreytt eigi hún að leysa það af - hendi, e:ns og æskilegt er. Eins og nú er háttað dvalartíma barna á leikskólanum hygg ég að það skapi mörgum mæðrum mikla erfiðleika og jafnframt að ýmsar konur börn, sem hefðu erfiða að- stöðu á heimilum sínum, til að sinna heimaverkefnum við- komandi skólanáminu. — Þá vantar börn ein-ý stæðra mæðra, eða þar sem. báðir foreldrarnir vinna úti og enginn fullorðinn er heima, samastað, þegar leik- skólanum sleppir. (þ.e. þegar barnið er 6 ára.) Hversu viða- miklar slikar stofnanir þyrftu að vera, hversu lengi opnar um þyrfti að bæta við, og hverjar helzt að auka. Sú áætlun, sem samin yrði að lokinni slíkri athugun, þyrfti að miðast við framtíð- aríausn, en ekki einungis við úrbót á brýnustu nauðsyn líð- andi stundar. — Hér hefur verið rætt um leikskóla barna og aðrar slikar stofnanir, sem sjálfsagðan hlut. Mér er þó ljóst að ýmsir álíta þá að- eins illa nauðsyn, eða jafnvel og ijölhreýttari leikskóla Nýtt átak i uppeldismálum er nauBsyn sínum vanda. Þá er spurning- in um það hvort ekki þyrfti að hafa leikskólana lengur opna daglega vegna barna þeirra foreldra, sem eiga sér- staklega erfitt um vik að sækja þá á hinum reglulega brottfarartíma leikskólans, — sem er klukkan 18.00. (Leik- skólarnir opna kl. 9, en und- antekningar munu leyfðar; þegar svo stendur á mun tek- ið við börnum frá kl. 8 að morgni). Nú munu margir segja að 9—10 tíma dagleg dvöl, með- al leikfélaga, eé hverju barni nóg og jafnvel of mikil á- reynsla. Það er í sjálfu sér rétt, en segir þó ekki allan sannleikann. Það er augljóst mál, að sú móðir, sem ekki hefur lokið vinnu sinni þegar hún á að vera mætt til að taka við barninu á leikskólan- um, hún skapar því ekki þeg- ar í stað þá notalegu hvíld, sem barnið þarfnast. Oft mun hún fá einhvern til að ná í barnið, og það þarf jafn- vel að dvelja á öðru heimili þangað til móðirin hefur tíma til að sinna þörfum þess. Vegna barna, sem við slíka eða svipaða aðstöðu búa, væri athugandi að hafa leikskól- ana opna frá klukkan 7 að morgni allt til kl. 19.00 að kvö’di. Þeim börnum sem svo lerigi dveldust, væri vitanlega ætlaður riflegur hvíldartími um miðbik dagsins. Auðvitað myndi svo langur starfsdagur leikskólans krefjast vakta- skipta starfsfólksins. Og í því sambandi vil ég skjóta því leiti ekki til leikskólanna vegna þess að dvalartíminn fullnægi á engan hátt þörf- um þeirra til barnagæzlu. Hins vegar má stytta dag- lega leikskóladvöl barna þeirra mæðra, sem einungis vinna á heimilum sínum, en sem láta börnin sækja leik- skóla, fyrst og fremst vegna uppe’dislegra áhrifa hans. Þeim böraum er hæfileg dvöl í leikskóla þrír klukkutímar daglega. Hér starfa að vísu morgundeiidir leikskólanna í þrjá klukkutíma. En þær munu aðallega sóttar af yngri börnum, sem mæðurn- ar senda frá sér meðan þær vinna morgunverkin. En það sem við er átt hér, er að skapa þá hefð, að leikskólar starfi aðeins fáa tíma dag- lega, fyrir önnur börn en þau, sem vegna aðstöðu foreldr- anna þurfa gæzlu megnið af deginum. Ef til vill er vísir að þessu þar sem eru „fönd- urskólar" barna, sem lítils- háttar hafa verið starfræktir hér í bæ. En ekki sé ég hvaða ástæða er til að kalla þá „föndurskóla”, en ekki blátt áfram leikskóla, ef þeir eru það. Ef þetta er hinsvegar einungis föndurkenns’a, er ég hræc’d um að þrír tímar sam- fleytt sé fulllangur, að minnsta kosti börnum innan 7 ára aldurs. Væri tekinn upp sá háttur, að vissir leik- skólar störfuðu skamman tíma daglega, mætti nota hús- rýmið til annarra starfa í svipuðum tilgangi, þann tíma, sem leikskólinn starfaði ekki, t.d. sem lestrarstofur fyrir daglega, hvort þar þvrfti að vera matur fyrir þau börn, sem þar dveldu o.s.frv. er erfitt að segja um, þar sem þessi starfsemi hefur við enga reynslu að styðjast hér á landi. En þetta mun orðið aðkallandi verkefni, sem skjótrar úrlausnar þarf. — Eins og ég hef drepið á, höf- um við 20 ára reynslu í starf- rækslu leikskóla hér á lar.di. Margt hefur vissulega verið vel gert. Og ber síst að van- meta það. En nokkuð hjakkar í sama farinu, í starfsemina vantar fjölbreytni, hún svar- ar þar af leiðandi, ekki kröf- um tímans, og auka þarf þá starfsemi, sem fyrir er. Væri ekki tímabært að gera alhliða athugun á hversu mikil þörf er á leikskólum eða annari svipaðri starfsemi hér í borg. — Þó að slík at- hugun gæti a'drei orðið fylli- lega tæmandi, myndi hún vafalaust gefa mikilsverðar upplýsingar um hvaða grein- Þessi mynd var tekin af börnum að leik í leikskólan- um sem stofnaður liefur verið fyrir börn kvenna sem starfa í verksmiðjunni á Álafossi. alls ekki nauðsyn, heldur séu þeir til þess eins að losa um fjölskyldubönd og heimilislíf og til þess fallnir að skapa ábyrgðarleysi hjá mæðrunum. En hópgæzla barna utan hehnilis er vitanlega engin orsök, heldur bein afleiðing breyttra þjóðfélagshátta, — breyttra atvinnuskilyrða og þéttbýlisins. En jafnframt úrbót og úrræði sem þjóðfé- laginu ber skylda til að veita þegnum, í stað hinna heppi- legu uppeld’sáhrifa, sem hin istóru og alhliða starfandi heimili veittu börnunum fyr á tíð. Þrátt fyrir breytt lífsskil- yrði bvggist gott uppeldi á sömu frumskilyrðum og áður fvr. Það bvggist á öryggi ástúð, réttlátum aga og holl- um le’k og starfsskilyrðum. Og sé vel að leikskó'um búið. bæði hvað snertir ytri skil- yrði og þá ekki síður gott og nægjanlega fjölmennt starfs- lið, eru þeir heimilunum ó- metanleat hjálpartæki til að skaoa nútíma barni í þéttbýli þroskavænlegt uppeldi. AÐALFUNDUR 1 Samlags skreiðaríramleiðenda verður haldinn, föstudaginn 11. þ.m. og hefst kl, 10 árdegis í Sjálfstæðishúsinu i Reykjavík. Da.gskrá: Venjuleg aðalfundarstörf. Samlag skreiðaríramleiðenda

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.