Þjóðviljinn - 28.04.1960, Blaðsíða 10
10) — ÞJÓÐ'VILJINN — Fimmtudagur 28, apríl 1960
heimilisbáttur
mcðaL annars silfur-verðlaun
á heimssýningunni í Brussel.
Tallinn Dior heitir Helge
Maranik, og er álitinn mjög
fær á sínu eviði og þá eink-
um viðvíkjandi barnafatnaði.
Tízkuhús Maraniks hefur
allt á boðstólum: glæsilega
kvöldkjóla, hentugan og
smekklegan vinnuklæðnað, —
lagltjóla og eldhuskjóla, skó-
fatnað og smábarnafatnað. Á
ízkusýningunum er fatnaður-
nn dæmdur af sérmenntuðu
oLki, afgreiðslufóiki og við-
skiptavinum. Tízkuhúsið gef-
ur út tvö tízkubiöð ,,Silhouet“
og „Tallinn tízkuhúsið býður
yður... .“
Sovétœskan viðl hentugan fízkufatnað
Það er fyrst nú á seinni
árum, sem farið er að bera
á sérstakri fatatízku í Sovét-
ríkjunum. Og það er ótrúlega
stutt síðan fólk leit á tízk-
nna og allar tízkunýjungar
með lítilsvirðingu, jafnvel enn
í dag gætir þessa lrugsunar-
háttar.
Þrátt fyrir það að verk-
smiðjur og tízkuhús framleiði
háhælaða skó, níðþröngar síð-
huxur og tízkukjóla, er mjög
algengt að gerður sé hálfgerð-
ur aðsúgur að stúlkum, sem
klæðast samkvæmt nýjustu
tízku og þær uppnefndar
,,amerikanka“ — ameríkana-
stúlka, þegar þær ganga
framlijá hópum fullorðinna
manna eða kvenna sem tefla
eða spila domino úti undir
beru lofti eða hafa sett
nokkra stóla út á götuna og
njóta góða veðursins.
En tízkan vinnur á. Æskan
— og það eru ekki stúlkurn-
ar eingöngu — krefst tízku-
fatnaðar. Tízkuhúsin spretta
upp eins og gorkúiur út um
allt. Þar að auki er fjöLdinn
allur af stórum tízkuhúsum,
sem liafa útibú svo að segja
í hverri borg, nokkurs konar
sovézk Dioj-tízkutiús.
Meðal þeirra eftirsóttustu
er tízkuhúsið í Tallinn, sem
aðeins er 2ja ára gamalt en
er nú þegar komið í röð
þeirra fremstu og fatnaður
þaðan er nú sýndur um allt.
Fatnaður frá Tallinn liefur
verið sýndur á mörgum al-
þjóðlegum sýningum og hlaut
(iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNmiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Friðarlioríur. frjáls blaðamennska
Framhald af 4 síðu
heimi riki ritfrelsi og skoðana.
frelsi og því sé öllum heimilt
að koma á framfæri hvaða
skoðun sem er. Þessi túlkun á
frelsi þýðir það að viðhafa
má beinan og óbeinan áróður
fyrir hernaði og styrj-
öldum; fyrir því að drepa
hvern mann á jörðinni. Það
tilheyrir því sama kapítal-
íska ,,frelsi“ að birta í blöð-
um sem eru 'í hundraðföldum
meirihluta í V-Evrópu lygar
og iblekkingar um sósíalism-
ann og þess utan kjaftæði um
fánýta hluti, glæpi og 'kvenna-
farssögur af kóngum og auð-
mönnum.
Fyrrnefnt blað er raunar
táknkrænt fyrir það lesefni,
sem haldið er að almenningi á
Vesturlöndum og hann les
mest. Efni blaðsins er í stór-
um dráttum þetta:
Á eftir stríðsgrein Lasse
Budtz, sem er fyrst, kemur
fyrirsögnin: Sú næstyndisleg-
asta, en á þeirri opnu er and-
ríkt(!) samtal við fegurðar-
drottningu Dana, ásamt 8
myndum af henni í aðskiljap-
legum stellingum. Næst er
mjög uppbyggileg lexía, sem
nefnist: Prinsessan var
drottning dansleiksins. Þá er
opna um hjólreiðahetju, sem
ætlar að græða stórfé á íþrótt-
inni og síðan er grein um
fyrrverandi skautadrottningu
ásamt menningarlegum Ijós-
myndum.
Á næstu opnu eru afar
smekklegar myndir af flugu í
köngulóarneti og meðferð
köngulóarinar á veslings flug-
unni og þar á eftir er pistill
með mynd frá ferðalagi í Mið-
Ameríku með sama stíl sem
er á öðrum greinum 'í blað-
inu og minnir helzt á hálf-
slompaðan kjaftaskúm.
Þar næst gefur að s.já
hvernig knattspyrnulandsliðs-
menn Dana drekka áfengi og
dansa vangadans.
Þá er grein um kalypsopar,
heilsíðumynd af Brigitte
Bardot með soninn og þáttur
af nútíma víkingi, dönskum
majór, sem á að baki sér
ævintýralegan feril í Kanda.
Á næstu tveim opnum er
sagt frá jazzmálverkum og
leikara sem er næstum orðinn
víðfrægur söngvari, enda er
framlag hans til vestrænnar
menningar þessi 4 lög á plöt-
um: Persónuleiki, Það te'kur
ekki langan tíma, Ástahaf og
Aðeins sextán ára.
Síðustu greinarnar eru um
sirkusflokk, sjónvarpsfrú,-
sem kennir fólki að slappa af
og svo dr. Lieberkind og
Andrés önd en doktorinn hef-
ur lesið Andrés önd frá upp-
hafi og er þaullesinn I
Knold og Tot Blaðinu lýkur
svo með afargáfulegum brönd-
urum og er sennilega reiknað
með að lesendinn þarfnist
ihvíldar eftir að hafa pælt í
gegnum hið tormelta lesefni.
Á þessa lund er efnisval
flestallra blaða sem nokkurs
mega sín í hinum ,,frjálsu“
ríkjum. Það er augljóst að
tilgangurinn er ekki að gera
almenning menntaðri og v'íð-
sýnni heldur sá að halda al-
þýðunni á því stigi glóru-
lausrar fáfræði 1 stjórnmálum
og menningarmálum, að fyrir
það sé girt að nokkrum
venjulegum manni detti annað
í hug, en að hinn af sér
gengni og villimannlegi kapi-
talismi sé eðlilegt og heil-
brigt þjóðskipulag, gefið
manninum af drottni almátt-
ugum. Fyrir þennan tilgang er
gróðabrallsmönnunum ekkert
meðal of lágkúrulegt.
En þessi blaðamennska dug-
ar ekki til að stöðva hrun
kapítalismans, og hefta fram-
gang sósíalismans, Innan
fárra ára munu sósíalísku
r'.kin framleiða meira en helm-
ing heimsframleiðslunnar o.g
bar með verða lífskjörin í
löndum a’bvðunnar mildu
betri en í auðvaldslöndunum.
Og hin nýia sós'ali'skr
menning mun útrýma þeirri
gömlu vestrænu menningu,
sem nú birtist í því að í út-
varpi, sjónvarpi, bókum og
blöðum borgaranna er helzt
ekki flutt annað efni en það
sem aldrei rótar við sinnuleysi
nautsins eða nægjusemi hræ-
dýrsins. a.
Heimta flotavernd
Framhald af 1. síðu
mundsson sagði þetta vera
„misskilning, engar slíkar
samningaviðræður eiga sér
stað“. Þótti það einkennilegt
að utanríkisráðherra skyldi
ekki neita því afdráttarlaust,
að slíkar viðræður hefðu átt
sér stað eða myndu eiga sér
stað.
Fyrirlesari brezka útvarpsins,
sem áður er nefndur, Maugeot,
sagði hins vegar berum orð-
um í gær að „Bretland hefði
sýnt mjög eindregna viðleitni
bæði á ráðs'íefnunni og utan
hennar til þess að jafna ágrein-
inginn við ísland“ og ítrekaði
enn að „Bretar hefðu gengið
langt til mriLs við Islendinga
bak við tjöhlin á ráðstefnunni“
og hefðu jafnvel boðið þeim
að stytta 10 ára biðtíma
brezku togaranna. En íslenzka
sendinefndin hefði virzt vera
bundin af mjög ströngum fyr-
irmælum um að sætta sig ekki
við hálfan hlut,
IBrezk blöð hafa líka að und-
anförnu skýrt frá slíkum leyni-
viðræðum Birmingliam Post
sagði þannig 20. apríl að full-
yrt væri í Genf „að Bretland
og ísland hefðu haldið leyni-
fundi í London til þess að ræða
andstæð sjónarmið á ráðstefn-
— unni'
Nú fjölgar 12
mílna þjóðum
Blöð víða um heim ræða
annars úrslit Genfarráðstefn-
unnar. New York Herald Tri-
bune sagði þannig í gær að
vaxandi erfiðleikar muni nú
verða fyrir bandaríska flotann
að athafna sig á héimshöfun-
um því að mikil hættá sé
á því að æ fleiri ríki taki upp
almenna 12 mílna landhelgi,
fyrst svo fór sem fór á ráð-
stefnunni.
Daily Telegrapli telur einnig
vafalaust að fleiri þjóðir muni
taka sér 12 mílna fiskveiði-
landhelgi á næstunni.
„Viturlegt af Islendingum"
Brezka blaðið Guardian
segir að „Rússar hafi haft for-
ystu fyrir 12 mílna ríkjunum
og þeim hafi tekizt að koma í
veg fyrir samkomulag á ráð-
stefnunni'* og telur að ein af
ástæðunum fyrir þeirri afstöðu
Sovétríkjanna kunni að vera sú
að þeir geri ráð fyrir að nú
muni fleiri ríki taka upp 12
mílna Landhelgi og það muni
aftur va'da því að herskipum
verði bannaðar ferðir um mörg
sund en margar smáþjóðir fái
svo mikla landhelgi að þær
muni ekki ráða við að gæta
hennar.
Nevvs Cliron’cle segir að ís-
lendingar hljót' nú að láta sér
skiljast að beir geti a’drei
fengið alþjóðlega viðurkenn-
ingu á 12 mílna mörkum sín-
um og því myndi það vera, vit-
urlegt. af þoim að ganga að
boði Breta um að leggja fisk-
ve'ðireg'ur á vtra 6 mí!na belt-
inu undir gerðardóm. ís'end-
íno-pr. pqf} ekkert nema aukin
illindi engum til gagns upp úr
þráke'kni sinni.
Minningarspjöld Blindra-
vinaíéla<; Islands fást á þess-
um stöðum:
Blindraiðn, Ingólfsstræti 16, Silki-
búðinni, Laufásvegi 1, Ramma-
gerðinni, Hafnarstræti 17, VerZi.
Víði, Laugavegi 166, Garðs Apó-
teki, Hólmgarði 34.